‘Meditatie maakt mensen minder kwaad’

Met de officiële inwijding van de Dhammakaya tempel heeft het Belgische Lede een boeddhistisch centrum van wereldformaat.

Nadat de afgelopen dagen de nodige voorbereidingen waren getroffen, was het voor de volgelingen van de Dhammakaya filosofie was het zondag de grote dag van de tempelwijding. Delegaties uit tal van Europese steden begonnen rond 14 uur aan hun offergave voor de honderd Thaïse monniken die waren overgekomen : keurig gevouwen oranje pijen, de kleding die de volgelingen van Boeddha naast eten, onderdak en medicijnen nodig hebben om te leven.

Vlaamse monnik

‘Wij leven inderdaad zeer sober,’ zegt Ruben Mollij uit Roeselare, die vier jaar geleden besloot om als monnik Luang Phi Phra Ruben Visalo (foto 10) door het leven te gaan. Zoals zovele westerlingen de laatste jaren, koos hij voor het boeddhisme. ‘Meditatie maakt mensen minder kwaad, het brengt hen tot evenwicht en verschaft hen vrede en geluk die ze anders moeilijker vinden.’ Moeder Lieve Vanderheere (foto 11) was toch wel wat geschrokken van zijn keuze. ‘Maar als ik zie wat Ruben nu uitstraalt, dan sta ik volledig achter zijn visie.’

Schepen Rasschaert (Open-Vld)

Inmiddels is de grote tent volgelopen om aan de meditatie te beginnen. Wanneer de diepe stem van de voorganger de mantra ‘samma arragan’ reciteert, is iedereen al in een lichte trance. Ook plaatsvervangend burgemeester, schepen Dirk Rasschaert, volgt met gesloten ogen de ceremonie. (foto 8). Namens Thailand zelf volgde Mr Api-Chart Chin-Wun-No de inwijding.

Nadien mocht Rasschaert namens de gemeente een welkomstwoord richten tot de gelovige gemeenschap. ‘Dat deze plek een centrum voor de vrede moge zijn,’ besloot hij zijn toespraak waarin hij in ook in het Engels de geschiedenis van het domein Ronkenburg toelichtte.

Heilige tempelgrond

Na de gezamenlijke meditatie namen de monniken plaats rond de tempel. De 1500 gelovigen, allen in witte kledij, verzamelden op het grasveld om de inwijdingsceremonie met gezangen in te leiden. Om het heilig karakter van de tempel te bekrachtigen, werden acht granieten bollen die rondom de tempel stonden opgesteld, en die met bladgoud waren bekleed ritueel in de grond gebracht (foto 12). Toen mochten de volgelingen applaudisseren en was de officiële ceremonie voorbij.

Aandenken

Bij het buitengaan kreeg eenieder nog een amulet : een kleine medaille in een fraai linnen zakje. Het is bedoeld als aandenken. Toen stonden in de Ronkenburgstraat al een twintigtal bussen te wachten om de delegaties weer naar hun thuisland te brengen. De Ledenaars die naar Ronkenburg waren afgezakt beseften maar al te goed het unieke karakter van deze tempelwijding die Lede op de Europese of zelfs wereldkaart van het Boeddhisme plaatst. Maar zoals iemand terecht opmerkte ‘Sommige afwezigen hadden bijzonder ongelijk’.

Bron: Nieuwsblad