De straf van Brahma

Voor bijna alle bezoekers aan Thailand is Bangkok meestal de plaats waar men arriveert. Sinds de jaren dat het ‘Land van de Glimlach’ tot een van mijn favoriete landen behoort, overnacht ik meestal twee nachten in de metropool Bangkok.

Voor velen is het een verschrikking, de drukte, hitte en al het lawaai om je heen. Toegegeven Bangkok is inderdaad een vermoeiende stad, maar toch echt de moeite waard om er een paar dagen door te brengen. Er is veel te zien, je kunt er heerlijk eten en een bezoek aan het land zonder Bangkok is ondenkbaar. Voor een stad met meer dan tien miljoen inwoners is het onder de echte grote steden wellicht een van de veiligste ter wereld.

Hindoe God Brahma

Als je een beetje bijgelovig bent is het een goede gewoonte om, nadat je in het hotel van je keuze hebt ingecheckt, het Erawan tempeltje te bezoeken. Zowel bij Hindoes alsook bij de Boeddhistische bevolking is het tempeltje met het beeld van de Hindoe God Brahma van grote betekenis. Voor de toerist is het gemakkelijk te vinden, want het is gelegen op het kruispunt van Ratchadamri Road en Phloenchit Road, twee belangrijke en bekende grote wegen van de stad. Een taxichauffeur zal je er feilloos naar toe brengen. De woorden ‘Wat Erawan’ zullen meestal meer dan voldoende zijn.

Bloemslingers, kleine olifantenbeeldjes, fruit en zelfs vogeltjes

Daarbij hoef je  echt niet religieus te zijn om op die plek een poosje op de aanwezige banken te gaan zitten om het schitterende tafereel rondom het beeld gade te slaan. Het is er meestal een gezellige drukte en zoek je geluk, dan is dit de plek waar je moet zijn. Aan de straatzijde van Phloenchit Road staan stalletjes waar offergaven zoals bloemslingers, kleine olifantenbeeldjes, fruit en zelfs vogeltjes in een kooitje te koop worden aangeboden. Alles draait hier om voorspoed en geluk en het is daarom ook niet verwonderlijk dat bij het tempeltje loten worden verkocht. De kans dat je in de prijzen valt is met  onder het wakend oog van Brahma gekochte loten wellicht groter, zal menige Thai denken. Het weer in vrijheid stellen van de gekooide vogeltjes is een goede daad en daarvoor zal Brahma zijn zegen wel op jou laten neerdalen.

‘Please call for your receipt’

Wil je eens echt een paar duiten laten rollen, dan huur je een aantal van de altijd aanwezige danseressen in, die in hun prachtige kledij en met kleine danspasjes het Opperwezen vragen om jou te begenadigen. De persoon in kwestie zit daarbij vroom op de knieën en kijkt met de handen gevouwen al biddend richting Brahma. Een soort gamelanorkest zorgt daarbij voor de begeleiding. Aan de eerlijkheid van de caissière twijfelt men blijkbaar, want op een bord voor haar staat met grote letters: ‘Please call for your receipt’.

Minder bedeelden

Ook voor minder bedeelden legt deze God zijn oor te luister. Met een simpel en niet al te duur aantal wierookstaafjes, eventueel aangevuld met een klein kaarsje, ben je hier eveneens van harte welkom. Heb je offergaven zoals kokosnoten -met een rietje-, fruit, of wellicht een klein beeldje meegebracht, dan staat daarvoor een tafel gereed waar je dit alles op kunt leggen.

‘Donation Box’

Aan de drukbezette mensen, die geen tijd hebben gehad om offergaven te kopen, is ook gedacht. Een bord met het opschrift ‘Donation Box’ verwijst naar een zwaar metalen kast met puntdak met aan de voorzijde uiteraard een gleuf en aan de achterkant een deurtje dat met maar liefst vier zware sloten is beveiligd om duistere figuren er van te weerhouden de kast ongeoorloofd te ledigen. Twee mannen in het blauw en getooid met een rieten tropenhelm, verwijderen met grote regelmaat alle wierookstaafjes, kaarsjes en bloemenslingers; opgeruimd staat immers netjes. Er moet uiteraard voldoende ruimte overblijven voor nieuwe offergaven. De verkopers aan de straatzijde zullen er geen bezwaar tegen hebben.

Bijgeloof

Je kunt het bijgeloof noemen, maar tot op heden heb ik aan het begin van iedere vakantie het Erawan tempeltje bezocht. In de vele jaren en evenzoveel maal dat ik Thailand heb bezocht ben ik, met dank aan Brahma, van onheil bespaard gebleven. Waarom ik ditmaal niet naar het Erawan tempeltje ben gegaan weet ik zelf eigenlijk niet goed. Een beetje laks geweest en de gevolgen zijn dan ook niet uitgebleven.

Suvarnabhumi Airport gesloten

Op dinsdag 24 november 2008 bezet de People´s Alliance of Democracy, het internationale vliegveld van de stad, twee dagen later gevolgd door het andere vliegveld Don Mueang. En dan zijn de appels zuur als je op die datum de terugreis hebt gepland en Suvarnabhumi Airport wegens veiligheidsmaatregelen wordt gesloten. Gelukkig behoor ik niet tot het aantal passagiers dat de nacht op het vliegveld heeft moeten doorbrengen en kan ik mijn hotel per dag bijboeken. Ook de hotels ondervinden de gevolgen, want nieuwe gasten arriveren nauwelijks. In de stad zelf bemerk je niets van de bezetting en gaat het dagelijkse leven gewoon door alsof er niets aan de hand is. Nieuws over het verloop beluister je via de televisie en staat te lezen in de Engelstalige kranten zoals de Bangkok Post en The Nation.

Schandelijk

Kun je Thailand nog wel een democratie noemen vraag ik me bij dit alles af. De politieke partij PAD, die de democratie zo hoog in haar vaandel heeft staan, handelt daar in elk geval niet naar en heeft geen enkel begrip voor de schade die men aan het land en de eigen bevolking toebrengt. De schade wordt geraamd op 500 miljoen Baht per dag en de Nationale Luchtvaartmaatschappij  Thai Airways moet afzien van haar dagelijkse 140 vluchten met 30.000 passagiers en daarbij een verlies incasseren voor het gemis aan vrachtinkomsten ten bedrage  van maar liefst 63 miljoen Baht.

Over alle andere internationale vliegtuigmaatschappijen zwijg ik dan maar, om niet te spreken over de toeristen die Thailand nu en wellicht ook in de toekomst, zullen mijden. Het verlies aan imago is iets wat niet in geld is uit te drukken. Heb geen enkel goed woord over voor een zogenaamde democratische partij die haar gelijk op een dergelijke dwaze, belachelijke en ondemocratische wijze tracht af te dwingen. Heb er maar een woord voor over: schandelijk.

Was ik nu toch maar bij het begin van mijn reis even naar het Erawan tempeltje gegaan….

– Herplaatst bericht –