Sala Kaew Ku
Een bezoek aan Nongkhai, de grensplaats aan Thaise zijde van de Mekong, is niet compleet zonder een bezoek aan Sala Kaew Ku.
Woorden schieten te kort om de beeldentuin te beschrijven, opgezet door de in 1996 overleden monnik Launpou Bounleua. Een man die zo principieel Boeddhistisch was dat hij vaak voor communist werd versleten en daarvoor ook in diverse cellen heeft mogen doorbrengen.
Hij had overigens ook enkele vreemde kanten. Zo vond hij seksueel contact uit den boze en had deze monnik medelijden met getrouwde mannen en vrouwen. Lounpou reisde medio vorige eeuw op en neer naar Laos en Thailand en verbleef zelfs enige tijd als bouwvakker in Bangkok, een stad die hij verafschuwde. Hij verbleef liever mediterend in grotten, op zoek naar de waarheid en de zin van het leven. Zijn ouders zagen deze gang van zaken niet zitten en zochten een bruid voor hem. Uiteraard werd de potentiële huwelijkskandidate afgewezen.
Ook was niet iedereen in Nongkhai hem goed gezind, toen hij eenmaal met de bouw van Sala Kaew Ku was begonnen. Hij had overigens geen idee hoe hij dergelijke beelden moest maken; veel van de inspiratie kwam uit Indiase tijdschriften. Enkele rijke Indiërs voorzagen hem van fondsen. Na zijn dood in 1996 moet de tuin het hebben van de toegangsgelden: 20 THB voor Thai en farang.
(Carlos Amarillo / Shutterstock.com)
Bij een rondgang door de beeldentuin valt de bezoeker van de ene verbazing in de andere. Hoe kan een mens dit verzinnen en vervolgens ook nog maken. De beelden van Boeddha’s, naga’s (veelkoppige slangen) en andere figuren zijn soms wel 15 meter hoog. Opmerkelijk is de ‘cirkel van het leven’, die begin met een baby en eindigt met een doodskist. Helaas staan alle opschriften alleen in het Thai vermeld, anders had ik uit kunnen leggen wat de beeldengroep betekent, waarbij een man een vrouw dreigt te slaan, terwijl een andere vrouw toekijkt. Is het de echtgenote die een pak rammel krijgt, of mogelijk de bijzit (mia noi). Ook mijn Thaise begeleidster weet daar niet goed antwoord op te geven (of misschien wil ze het opzettelijk niet…).
Het hoofdgebouw bevat een kostelijke en kostbare verzameling beelden van Boeddha en Ganesh, de vierkoppige olifantsgod. Op de bovenste etage slaapt Launpou zijn eeuwige slaap. Het verhaal ging jaren dat zijn stoffelijk overschot weigerde te vergaan, maar daar wordt nu niet meer op gezinspeeld. Zijn laatste rustplaats is omgeven met kerstboomverlichting en zo hoort het ook in deze tijd.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Hans,
Een mooi en mysterie omgeven verhaal. Soms is het niet weten van de bewogenheid en bevlogenheid van kunsternaars, de verbeeldingskracht, net zo mooi. Niet alles is zodoende benoembaar, heeft ook zijn charme.
Prachtige beeldentuin, soms een beetje extreme afbeeldingen. Ik dacht begrepen te hebben dat de monnik uit Laos kwam en dat het nabij Vientiane gelegen beeldentuin ook van zijn hand komt.
Ik was er in 2008 en heb een fotos op Piscasa staan.
https://picasaweb.google.com/109048257072638509517/ChangNoiAtABudhaPark
Chang Noi
De monnik is geboren op 7 juni 1932 in de provincie Nongkhai, als achtste van negen kinderen. Inderdaad is de beeldentuin Bousanie in Laos eveneens van zijn hand. Met en zonder zijn ouders heeft Launpou veel in Laos gewoond en gereisd.
Nong Khai is een slaperig stadje dat voornamelijk als springplank naar Laos (Vientiane) dient. Zelfs als men uit het relatief rustige Chiang Mai komt, valt hier de allesoverheersende rust op. Ook de winkeliers en handelaren in de stalletjes hebben hier niet de gewoonte om u luidkeels te roepen en hun waren aan te prijzen; een verademing.
Beste Jessica,
Dit is niet geheel juist.
Nongkhai is nu het begin waar jij of andere mensen wat kunt opzetten, zaken als een winkel, resaurant,
café, enz.
De mensen hier werken op de “rand”, weinig toeristen(erg terug gelopen) wat een ondernemende
stad ‘kan zijn voor vele en de prijzen laag houd.
Hier is het oude Thailand, geen druk uitgaansleven maar wel héél gezellig.
Hotels genoeg met kamers van 480 Bath en hoger(goede kwaliteit).
Het is voor mij, en denk ik voor expats “perfect” om te wonen en toch niet ’te’ druk.
De prijzen zijn vele male lager dan in andere toeristen gebieden.
Nongkhai is de springplank voor de Isaan. Ga maar eens kijken en beleef het.
U ervaring denk ik’ is mager of niet goed uitgelegt.
Slapen doet Nongkhai zeker niet en is aan het opkomen.
De markt is een goed uitgangs punt.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Ja geweldig daar heb er de hele dag rondgezworven aanrader voor iedereen.
En dan heb je nog niet verteld dat deze Monnik een enorme fan was van Donna Summer en dat vroeger altijd uit de luidsprekers door het hele park knalde ! Goed !
Gaaf stuk ben hier vorige maand ook geweest. Zeker de moeite waard om te bezichtigen als je een tijdje in Nong Khai verblijft . Staat ook een zelfde soort tuin aan de overkant van de Mehkong in Laos. ( helaas niet bezocht). Gemaakt door de kunstenaar voordat hij Laos uitgezet werdt en deze tuin in Thailand bouwde.
Als er iemand mooie fotos van wil zien kan ik ze mailen.
Gr,
Michiel
Hallo Michiel,
Ik had graag deze foto’s ontvangen op [email protected]
Alvast bedankt en beste groeten,
Bennie
ben hier ook geweest met mijn vrouw.normaal hou ik niet zo van beelden en boeddha,s maar dit vindt ik geweldig heb dan ook lekker rond gelopen
Ik heb beide gezien, zeer apart.
Die in Laos is indrukwekkender vond ik, omdat sommige beelden zo groot zijn dat je naar binnen kunt. Beide zijn inderdaad door hem gebouwd.
Als je die in Vientiane bezichtigd kun je ook nog even bij de brouwerij van Lao Beer naar binnen lopen voor een gezellige rondleiding (zit er vlakbij) , met waarschijnlijk het lekkerste bier uit de omgeving.
Ik ben er 2 x geweest en beide keren genoten. Het is zeer de moeite waard, een absolute aanrader, en slechts bij weinigen bekend. Een oase van rust en verwondering.!
Nongkhai is sowieso een leuke stad, er is van alles te zien en te doen, ben er een paar keer geweest, in maart ga ik weer. Het beelden park is geweldig om een keer te zien. Hotel tip:
Budsabong heerlijk rustig en geweldige mensen, zeker de eigenaresse.
Frans.
Wij hebben in het voorjaar per auto rondgereisd in Isaan en ook in Nongkhai overnacht.
Kwamen per toeval in deze beeldentuin terecht.
Vielen van de ene verbazing in de andere. In 1 woord Fantastisch
GJ
Ik ben et tweemaal geweest en tweemaal genoten. In verbazing, verwondering en bewondering. Een absolute must als je daar in de buurt bent. Een aanrader!
Inderdaad, niet te missen als je in de buurt bent.
Evenals Buddha Park (Xieng Khuan) even buiten Vientiane in Laos. Eerder door dezelfde monnik gebouwd.
In Nong Khai moet je op de hoofdwegen eens op de struiken langs de weg letten.
Een boel van de struiken zijn gesculpteerd in olifanten! Mooie streek.
Ik heb de eer gehad om het park in laos te mogen bezoeken, dit was erg mooi en indrukwekkend. Wie weet komt de ander ook nog eens
Excuses, maar voor zover mij bekend heeft Ganesh 4 armen. niet 4 koppen.
Dat is grappig , zijn er vorige week geweeest
Mijn vrouw vind deze tuin , tuin met de enge beelden
Je moet daar uitkijken dat je niet uitglijd sommige plekken is het daar glad
De monniken hebben ook een kas met grote variatie aan cactussen, van klein tot groot. Ik kocht 2 grote bol cactussen voor 300 thb per stuk . Aan te raden.