Wat Khao Angkhan: Een tempel with a view

Wat Khao Angkhan

De ietwat afgelegen Wat Khao Angkhan is niet bepaald gemakkelijk te bereiken. De tempel ligt op de spreekwoordelijke boogscheut van het veel bekendere Phanom Rung.

What Khao Angkhan ligt net ten westen van het dorp Charoen Suk in het Chaloem Phra Kiat district, op ongeveer 10 km ten zuiden van Highway 24. Zelfs de GPS lijkt in de zoektocht naar de exacte locatie soms het noorden kwijt maar gelukkig zijn er nog wel locals te vinden die de verdwaalde reiziger terug in de goede richting weten te sturen. Via een niet echt optimaal bewegwijzerde betonbaan die op een bepaald ogenblik nog lijkt te desintegreren in een drukke werf van een steengroeve met luidruchtige breekinstallatie bereikt men de top van de Khao Angkhan en het hiernaar vernoemde tempelcomplex. Gewoon het hoofd koel houden en rechtdoor rijden is de boodschap.

Bij het betreden van het tempelterrein wordt men al meteen geconfronteerd met een loods waarin enorme liggende Boeddha van maar liefst 24 m lang te vinden is. Wandel je naar links dan kom je in het kloostercomplex terecht en geloof me, je komt ogen te kort om je eerste indrukken te verwerken. De architectuur van deze tempelgebouwen is immers niet meteen éénduidig te identificeren en heeft wel wat weg van een kakofonie. Wat Khao Angkhan is een wonderlijke plaats, opgetrokken in een eclectische mix van Dvaravati, Khmer, Chinese, Sri Lankaanse, Birmese, Laotiaanse, Lanna en Sukhothai- bouwstijlen. Het meest in het oog springende gebouw op deze site is ongetwijfeld de ubosot of wijdingszaal die elementen van zowel Khmer als van Sri Lankaanse origine bevat.

Ubosot

De ubosot wordt omzoomd door meer dan levensgrote identieke beelden van zittende Boeddha’s. Naast de ubosot zijn er nog verschillende schrijnen in het bos te vinden zoals een Lanna-schrijn, een Thaise tempel met Nagatrap en een Chinese pagode.  Voor de kritische westerling komt het misschien allemaal wat kitscherig over en sommige gebouwenzijn dringend toe aan een likje verf maar deze plek ademt, mede door de totale afwezigheid van horden toeristen, wel een aparte, ingetogen sfeer uit.

De legende van That Phanom wil dat hier in het jaar 535 voor onze jaartelling de as van de Boeddha in een schrijn zou zijn bijgezet. Indien dit effectief zo zou zijn geweest is dit een wel erg merkwaardig gebeuren want volgens de meesten leefde de Boeddha nog in dat specifieke jaar… Desalniettemin heeft de, in deze regio befaamde monnik Phra Ajhan Panyawutthitho toen hij in 1977 met de bouw van dit klooster begon, een aantal oude relieken gevonden die er op wijzen dat er in de Dvaravati-periode, omstreeks de 8^e en 9^e eeuw van onze jaartelling, op deze plaats al een tempel stond. Deze relieken werden in de zoldering van de ubosoth opgeborgen.

Semasteen

Een aantal semastenen, uit basalt gehouwen markeringsstenen uit dezelfde periode die hier bij de bouw werden gevonden, staan bij de ubosoth opgesteld. Deze stenen met bas – reliefs van onder meer lotusbloemen of dharma-wielen zijn uniek voor Thailand. Voor Ajhan Panyawutthito leverden ze dan weer het bewijs dat het Boeddhisme al in de 8^e eeuw was doorgedrongen tot in deze uithoek van het land.

De Wat Khao Anghkan ligt op de rand van de Khao Angkhan, een uitgedoofde calderavulkaan die wellicht 700.000 jaar geleden voor het laatst actief was. Vanuit de lucht lijkt deze berg op een Garuda, een mythische beschermgeest, die z’n kop naar het zuiden opricht. De tempel werd gebouwd aan de rand van de enorme komvormige krater die zo typisch is voor een calderavulkaan. Deze krater is indertijd ontstaan doordat een deel van deze vulkaan in de magmakamer is gestort, die na een enorme uitbarsting was leeggestroomd. Naast de ubosot is een panoramisch uitkijkpunt gebouwd dat u een onvergetelijke aanblik van deze caldera en de verre omgeving biedt. Het is bovendien de aangewezen plek om er eens lekker in de schaduw uit te waaien…

Chinese pagode