‘Temple closed sir’ en de tuk-tuk-scam van Bangkok
(Karasev Viktor / Shutterstock.com)
‘Temple closed, sir’, zegt de chauffeur van de tuktuk met een stalen gezicht als ik de Wat Pho noem. Als ik vraag waarom? Is het antwoord. ‘Buddhist Day’. Maar hij weet wel iets anders. Voor maar twintig baht. Een koopje toch? Ik glimlach en bedank vriendelijk. De volgende brengt mij wel waar ik wezen wil. Deze en andere oplichterijen maken dat je altijd op je hoede moet zijn als je zo’n ratelende driewieler instapt. Vooral in Bangkok.
Het zijn grappige voertuigen om te zien en ze bevolken als kakkerlakken de grote steden. Je ziet ze met duizelingwekkende snelheden van een kilometer over zeventig door het verkeer laveren en je vraagt je af hoeveel ongelukken er mee gebeuren. Tot nu toe ben ik er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Het is een gemakkelijk vervoersmiddel om ergens snel te komen als het niet te ver weg is, maar helaas zit er veel kaf onder het koren. Alsof oplichten een nationale sport is wordt menig argeloze toerist een tuk-tuk ingelokt voor een heel andere tour dan hij voor ogen had.
Wat Pho
Een van de trucs is de volgende: Bij de grote toeristische trekpleisters zoals het Grand Palace de beroemde Wat Pho of een nationaal park staat een officieel uitziende gids of zogenaamde medewerker op je te wachten. Hij vertelt je dat de attractie helaas gesloten is wegens, meestal, een ‘Buddhist Day’, of een andere aannemelijke klinkende reden zoals overlast door malariamuggen. Maar dan is er altijd een tuk-tuk in de buurt die je wel ergens anders naar toe wil brengen. Voor weinig geld een leuke rondrit.
Duurder of nep
Als je door de hitte vermoeid bent kun je soms niet ontsnappen aan de overtuigingskracht die je totaal overdonderd. En voordat je het weet scheur je langs souvenirwinkels, sieradenshops en kledingzaken, waar je bijna gedwongen wordt om iets te kopen. En je bent altijd te duur uit. Want de chauffeur, de behulpzame gids en de winkelier moeten eraan verdienen. Mijn tip: Negeren, doorlopen naar de ingang en zelf kijken of die geopend is en daar je entreekaartje kopen. Want de kaartjes die buiten worden aangeboden zijn of duurder of nep.
Commissie
En niet alleen als je naar iets toeristisch wilt kan het mis gaan. Als je bijvoorbeeld van het station naar je hotel wilt presteren ze het om ergens anders langs te rijden voor hun commissie. Gewoon blijven zitten en eisen dat hij je naar de opgegeven bestemming brengt voor hetzelfde afgesproken bedrag. Voor langere afstanden is de driewieler eigenlijk ongeschikt. Als passagier heb je geen uitzicht behalve asfalt, autowielen en de rug van de chauffeur en je ademt uitlaatgassen in. Omdat er geen meter is moet je steeds weer onderhandelen over de prijs. Met als gevolg dat het tarief hoger is dan met de taxi die sneller, comfortabeler en vooral veiliger is.
Over deze blogger
- Bert Vos, geboren 1958. Woonachtig in Amersfoort. Gewerkt als woonbegeleider in de GGZ en een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Opleiding HBO-maatschappelijk werk en op latere leeftijd HBO-journalistiek. Na zijn werkzame leven in de zorg was hij werkzaam als freelance journalist en fotograaf voor de lokale media en een reistijdschrift. Beheerder van de website Aziatische Tijger van 2009 tot 2019. Schrijver van onder meer reisverhalen en wie weet een boek dat zich in Thailand afspeelt. Komt sinds 1997 in Thailand met uitstapjes naar Laos en Cambodja.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur4 december 2024De Bermudaman
Leven in Thailand21 november 2024Vreemde kostgangers in Thailand
Leven in Thailand30 september 2024De bloemenkinderen
Leven in Thailand11 augustus 2024Backpackers doen dat niet
Inderdaad bij ons diverse keren geprobeerd.Ze gaan dan langs juweliers kleding ed.
Meestal gaat het alternatieve ritje dat ze erg goedkoop aanbieden,naar een juwelier,kleermaker,of andere verkoper, waar deze Tuk Tuk chauffeurs zijn procenten of andere voordelen van krijgt.
Hoewel je oplichterij met toerisme over de hele wereld ziet en het eigenlijk niet hoort,heb ik vaak de indruk dat toeristen zich soms zo onnozel gedragen,dat ze er haast zelf om vragen.
Jaren geleden heb ik een georganiseerde tour meegemaakt,waar mensen tegenover de tour guid vertelden dat ze moeilijkheden hadden met het bestellen van hun vliegtickets van Phuket naar Bangkok.
Hoewel je op het vliegveld,en ook overal in Phuket reisbureau’s hebt,bood de Tour Guide die geld rook,natuurlijk meteen zijn hulp aan.
Omdat deze toeristen in het gesprek met deze vriendelijke Tour Guide reeds gezegd hadden, dat ze met het bestellen van deze vliegtickets moeilijkheden hadden,was een sterk verhoogde prijs natuurlijk al voorgeprogrammeerd.555
Ik zat voor in de bus,en omdat ik toen reeds genoeg Thai verstond,hoorde ik de Guide telefoneren met een reisbureau,die hem s’avonds de Tickets van 900 Baht per stuk (Kao roy)voorbij zou brengen.
Omdat ik het echtpaar die deze Tickets besteld hadden,s’avonds laat nog gezien heb ergens in een bar in Patong,was ik brand nieuwsgierig wat hun nu uiteindelijk betaald hadden?
De Tour Guide die hun natuurlijk vertelde,dat hij nog erg veel moeite en geluk gehad had,had voor hun toch nog 2 tickets bezorgen kunnen voor 3.500 Baht.dus tel uit je winst.555
Het echtpaar was over deze bezorging zo gelukkig,dat ze hem ook nog een paar honderd Baht fooi gegeven hebben.
Omdat ik de Tour Guide en deze toeristen niet in verlegenheid wilde brengen,heb ik verder natuurlijk gezwegen,en beiden in hun geluk gelaten.
Je zou kunnen zeggen dat het geen oplichting is maar handel,maar waar ligt gezien deze prijs,de grens tussen handel en oplichting?
Die gidsen worden zwaar onderbetaald en uitgebuit door de reisorganisaties. Dus als een paar in zijn ogen rijke toeristen zich zo afhankelijk opstellen, zich onnozel gedragen, niet eens in staat zijn om zelfstandig een ticket te kopen en ze zeggen overal ja en amen op, dan verbaast het mij niets dat hij er een handeltje in ziet. Dus 1700 bath verdiend. Gewoon terechte commissie. Is nog niet eens 50 euro by the way. Maar voor de gemiddelde Thai veel geld.
Het kan ook anders.
Zo’n 40 jaar geleden maakten wij onze eerste reis naar Thailand
Ergens wandelend stopte er een limousine, een zeer gespierde thai stapte uit en zei “you get into the car”
Dat was “you” niet van plan maar ja, dit zouden we nooit winnen.
Dus we stapten in en in de limo zat een kleine Thai die vroeg of we een sightseeing wilden.
Hij was net benoemd in de regering en wilde zijn Engels verbeteren.
Dus pikte hij toeristen op die hij zijn stad liet zien op voorwaarde dat we Engels spraken en hem corrigeerden als hij fouten maakten.
Nog nooit zo’n fantastische city sightseeing gehad,
Hier kan ik ook over meepraten…. De eerste keer maakte ik de scam mee in Pattaya. Dat is zo’n kleine dertig jaar geleden… ik liep op de weg langs het strand aldaar en een man kwam op me af en vroeg waar ik vandaan was. Ik zei Nederland en hij meteen enthousiast vertellend dat hij er al eens geweest was en hij had vele vrienden in Nederland.
Meteen daarop zei hij, weet je hoe ik de reis naar Nederland bekostigde? Nee, dat wist ik niet. Hij kocht goedkoop juwelen en verkocht die in Nederland! En toevallig was nu een grote uitverkoop en wist hij een adres waar men mij gegarandeerd niet zou bedriegen.
Laat maar eens zien antwoordde ik en hij bracht me te voet naar een zaak aan de overkant van de straat. Daar binnen kreeg ik een versnelde les juwelen bekijken en de echte van de fake te onderscheiden. En toen kwam de vraag: voor hoeveel was ik van plan te kopen, hoe meer, hoe groter de discount. “Verlegen” stotterde ik dat ik het alles wel spannend vond, maar ik had geen geld. Ach kredietkaar was geen probleem. Toen ik opperde dat ik het daar eerst met mijn vrouw over moest hebben, vonden ze het maar belachelijk dat ik als man het nodig had dat te moeten doen.
Om er zonder gezichtsverlies van beide kanten eruit te komen, legde ik uit dat ik steward was en bijna iedere maand in Thailand kwam. Ik zou dan de volgende maand terugkomen. Tevreden met dat antwoord, ging ik weg.
Een aantal jaren verder: ik was met een collega die voor het eerst in Thailand was onderweg in Bangkok. Wij reden naar het Koninklijk Paleis…. daar aangekomen bleek dat het gesloten was voor publiek. We liepen daar over de stoep en al gauw kwam een Tuk-tuk die ons wel voor weinig geld naar een mooie tempel wilde brengen…. ik kwam al jaren in Bangkok, dus ik zei tegen mijn collega, let op wat er gebeuren gaat.
We stapten in en hij bracht ons naar een kleine tempel, waar nauwelijks een mens te zien was. We stapten uit en liepen eens om het gebouw heen en nog geen tien minuten later waren we weer bij de Tuk-Tuk. Toen de chauffeur ons zag, stond hij op en “moest even gaan plassen”.
Wij zaten in de Tuk-Tuk toen een andere man op ons afkwam en vroeg hoe wij van deze tempel wisten…. en jammer, wij hadden net de bruiloft van zijn nichtje gemist die hier plaats vond. Ook hij vroeg al waar wij vandaan kwamen…. en toevallig, het nichtje ging op huwelijksreis naar Nederland. En hoe betaalde zij de reis?
Ik vulde de man in: waarschijnlijk met de koop van juwelen en de opbrengst ervan in Nederland en toevallig was vandaag grote uitverkoop…. waarop hij stamelde hoe ik dat wist….
Ik zei tegen hem: luister, als je mensen wilt bedriegen, dan kom niet met dat afgezaagde verhaal. Het is in iedere reisgids te lezen en we kennen het al intussen. Zoek eens wat nieuws op. Verras ons zodat we iets geboden krijgen voor het geld dat we verliezen.
Toen antwoordde hij dat hij dit deed omdat Thailand jarenlang door het westen uitgebuit was en hij daarmee een soort payback wilde hebben.
Even later kwam zijn vriend de Tuk-Tuk chauffeur die ons dan verder wilde brengen. De oplichting vond niet plaats en iedereen wilde zonder al te groot gezichtsverlies weg gaan.
Toen we ergens bij een kruising bij rood licht stopten, zei ik tegen mijn collega: en nu als de weerga uit deze Tuk-Tuk. Ik weet niet waar hij ons heel wil brengen, maar ik vermoed niets goeds.
Een paar minuten later bracht een andere Tuk-Tuk ons naar een plaats van bestemming voor een normale prijs en lieten wij ons “avontuur” achter. Mijn collega onder de indruk van zijn tien jaar oudere collega die zoveel over Bangkok en zijn praktijken wist, hahaha….
Klopt allemaal wat er geschreven wordt .. maar je bent voor de eerste keer in Bangkok (een leek dus) en ineens zegt iemand “Solly but Temple closed, but you lucky today because Buddah day, flee tuk tuk …” méér nog, die man draagt een badge waarop staat “Toerist Police” .. dan vertrouw je die man toch of niet ?
Neen, niet doen !!!! en ja, vele jaren geleden erin gelopen en geloof me het steekt goed ineen.
En nogmaals ja … koop je geen juwelen (voornamelijk edelstenen) of kleren dan rijden ze met jou naar een belachelijk Boeddha beeld of piepklein tempeltje in the middle of nowhere en dan verdwijnen ze … trek je plan !
Drie weken geleden taxi van hotel naar restaurant in de buurt, vragen “how much ?” … “60 bath” zegt de man, zeggen ok en finaal geven we hem 100 thb. Goed gegeten en gedronken en aan de de uitgang staat er een tuk tuk … vragen “how much” … “200 thb sir” …. (soms kunnen ze de r wel goed uitspreken 555).
Natuurlijk moet je met een tuk tuk eens rondgereden hebben, maar taxi is veel goedkoper en veiliger.
Een kat een kat noemen, in iedere grote stad is er zo wel iets …
Mijn boodschap is “vertrouw geen mensen met een badge met daarop Toerist Police” … voor de rest is en blijft Thailand incl. Bangkok een bangelijke veilig land / Stad, veel veiliger dan Antwerpen waar ik woon.
En dan de pokke-herrie die tuk tuks maken… Maar het meest ergerlijke vind ik om lopend op straat aangesproken te worden of ik vervoer wil. Gebeurt in mindere mate ook door taxi’s… Waarom? Omdat ik een buitenlander ben die zijn benen gebruikt waarvoor ze gemaakt zijn. Lopen…wandelen. Dat doen Thai niet. Dat vinden ze vreemd. Wordt je moe van…
Je moet daar inderdaad mee opletten, heb vorig jaar nog een bekeuring gekregen van 500THB wegens overdreven wandelen. Voortaan neem ik toch met plezier een tuk-tuk.
500 bath boete voor overdreven wandelen? Leg eens uit?
Boete voor overdreven wandelen ?
Nog nooit van gehoord in 42 jaar .
Ben erg benieuwd waar en hoe hoe je dit voor elkaar gekregen hebt.
Mischien een dame al wandelend aan de praat gehouden en was de 500 baht een gemoedkoming voor haar gemiste inkomsten.
Te hard gelopen, de maximum snelheid overtreden?
@Rebel4ever,
Volgens mij is het geen kwestie van moe worden maar gewoon gemak. Waarom de moeilijke weg kiezen terwijl je zweetvrij naar een andere locatie kan en daar ook nog een ander wat aan laat verdienen? Win-win situatie.
De tuk tuk zal trouwens binnenkort hooguit voor toeristen en bij markten worden gebruikt want wie gaat nou meer betalen dan een taxi met airco? De electrische versies zijn er al maar dat is dan weer toch anders dan het geluid en de geur van de tuk tuk en dat heet vooruitgang. De herinnering blijft uiteraard wel met die stuntende chauffeurs 🙂
Eind 80 eerste vakantie naar TH, georganiseerd. 90 terug op eigen houtje en natuurlijk heb je dan wel eens een dag dat je eigenlijk nergens zin in hebt. Kennis had ons al gewaarschuwd voor de tuktukscam en een tip gegeven om een “hangdag” anders door te brengen. Ga met een tuktuk en laat hem je overal brengen waar hij wil. Spreek wel eerst een bedrag af, iets van 20 0f 30 Thb en zie waar je terecht komt. Juwelier, kleding, goudzaak etc. Wel lang genoeg binnenblijven anders krijgt de tuktuk chauffeur geen benzine/gas bonnen. En in die jaren kreeg je nog overal een cola of iets fris aangeboden. Zo zie je nog iets van BKK en je het kost je niets.
Dat deed ik vroeger ook wel eens…ook in India… de chauffeur kreeg dan pennen en andere dingen voor zijn kinderen. Deed me toch wel goed zo iemand te “helpen”.
Je hebt uiteraard ook mensen die zich graag bewegen en een beetje zweet hier graag voor in koop nemen.
Als ik in Chiang Rai ben,probeer ik lichhamelijk zo mobil mogelijk te blijven,en dit krijg je niet als je voor iedere kilometer een Songtaew,Tuk tuk of taxi neemt.
Toegegeven veel van deze laatstgenoemde chauffeurs hebben geen begrip voor deze beweging, en blijven toeteren om iemand mee te nemen,omdat ze van de meeste Thai gewend zijn dat ze voor iedere 2 a 300 m, of een motorbike of songtaew nemen.
Het voordeel,van mijn in hun ogen overdrevene beweging,is dat ik met mijn 75 jaar qua beweging fitter ben dan de meeste Thai bij ons in de familie, die 30 a 40 jaar jonger zijn.
De meesten zitten op hun krent onder het huis in de schaduw als het even gaat,en bewegen zich op hun motorbike hoogstens naar de dorpsmarkt of de 7 Eleven om wat te eten te halen.
Wij gaan komende zomer voor het eerst met ons gezin naar Thailand, ik lees nu over de Tuc Tuc scam. Zijn de taxichaufeurs dan wel te vertrouwen? Of hebben zei ook zo hun streken?
Danny, instaleer de Grab en/of
Bolt app op je telefoon en je bent 100% zeker dat je niet bedonderd wordt,kom je dan een chauffeur tegen die je bevalt dan kun je daar prima één afspraak mee maken voor een dagje sightseeing.
Fijne vakantie en geniet ervan 99% van de Thais is eerlijk.
Hallo Danny,
ook sommige taxi’s doen hier aan mee, onlangs nog meegemaakt bij Central World taxi standplaats, wegens mijn hernia besloten om maar een taxi te nemen naar mijn huis in Bangkok, normaal met de BTS, eerste taxi vraagt 500 thb, naar meter gevraagd, nee deed hij niet, taxi nummer 3 geen probleem, eind van de rit 170 Thb betaald, excl. Highway, dus vraag altijd om meter aan te zetten, geen meter dan weglopen en een ander taxi nemen
Wij ziin net terug, de laatste scam is niet buddhaday maar ; big protest overthere, don’t go there, let me bring you opposite. Many beautiful things to see….
En als ze dan als antwoord krijgen dat we wel omlopen zie je ze stom kijken.
Dit gebeurde ons twee keer in drie dagen in de buurt van khaosan road, oude stad. Onwaarschijnlijk dat ze op Khaosan gaan lopen rellen terwijl dat vol is met toeristen maar de week ervoor wel een klein protest meegemaakt bij het gouvernementsgebouw, gewoon zelf om je heen blijven kijken en als ergens een mensenmassa staat omlopen of omdraaien. Wij pakken zelf met regelmaat gewoon de bus in Bangkok, leuk om te doen en je ziet nog eens iets.