Chinatown bij avond
Als je enkele dagen in Bangkok verblijft dan is een bezoek aan Chinatown een must.
Eigenlijk moet je er minimaal een halve dag en ook de avond doorbrengen om de twee verschillende werelden van deze grote Chinese enclave binnen Bangkok te bekijken, te ruiken en te proeven. Lekker ronddolen, de reuk opsnuiven van de vele typisch Chinese kruiden en ’s avonds lekker smullen bij een van de vele restaurantjes
De reis er heen
De gemakkelijkste en ook leukste manier om naar Chinatown te gaan is op eigen gelegenheid met het openbaar vervoer. Zorg dat je bij een MRT (Metro) terecht komt en reis simpel naar het eindpunt van deze lijn, het grote treinstation Hua Lampong. Van daar wandel je naar uitgang 2 met de aanduiding ‘Railway station’. Je loopt daar door een brede gang met veel historische foto’s die de geschiedenis van de Thaise Spoorwegen uitbeelden. Op de vierde foto aan de linkerzijde zie je onder meer een foto van koningin Beatrix en haar zoon prins Alexander tijdens hun bezoek aan Bangkok op 20 januari 2004.
Als je buiten bent zie je aan de overzijde een loopbrug over het daar lopende kanaaltje.
Via het zebrapad steek je de parkeerplaats over en wandel je over dat bruggetje. Steek vervolgens de straat over en ga naar links. Binnen enkele meters steek je weer via het zebrapad de straat over en vervolgens nogmaals. In feite steek je dus twee straten over en je ziet dan bij de derde straat een paal met richting aanwijsborden. Aan de voorzijde staan straatnamen in de Thaise taal en aan de achterzijde in voor ons meer begrijpelijke bewoordingen. Volg de pijl die naar rechts richting Yaowarat Road wijst. Je passeert dan ondermeer een grote tempel met de welluidende naam Wat Traimit Witthayaram Wora Wiharn.
Daar even rondkijken is alleszins de moeite waard. Op de 2e en 3e verdieping is een tentoonstelling ingericht die je kunt bezoeken. Mocht je nog niet voldoende eer aan Lord Boeddha hebben betuigd dan kun je voor 40 baht deze fout op de 4e etage herstellen. Deze prijzen gelden voor buitenlanders, want anders zou geen enkele Thai meer bij Boeddha op visite gaan.
Een vijftigtal meter verder wandelend kom je bij een grote rotonde waar je rechtsaf slaat. Een paar stappen verder zie je een klein Chinees tempeltje met een Happy Buddha. In feite sta je dan aan de achterzijde van het eerder genoemde tempelcomplex.
Recht vooruit kijkend zie je een splitsing van twee wegen, neem daarvan de linker weg. Dus niet het rechts gelegen Thanon Charoen Krung. Doorlopend kom je al een aantal kleine Chinese restaurantjes tegen en even verder ben je al in hartje China Town aangekomen.
Avondwandeling
Zal een kleine hint geven hoe verder te gaan. Wellicht wil je bij het begin van deze weg de aan de overkant gelegen Chinese tempel ook nog even bekijken. Wandel echter aan de rechterzijde van de weg verder en sla bij de 7-eleven winkel rechts af. Je treft daar heel wat verkopers van amuletten aan. Op het eerstvolgende kruispunt nemen we de weg naar links. Op het weer volgende kruispunt gaan we opnieuw naar links en wandelen ditmaal aan de overzijde van de straat omdat die kant interessanter is.
Kijk ondertussen maar lekker rond en laat het allemaal op je inwerken. Blijf rechtdoor wandelen en ga bij het 2e kruispunt naar links. Je komt daar stalletje aan stalletje fruithandelaren tegen. Als je weer bij een kruispunt bent aangekomen ga je opnieuw naar links en bent dan op een van de belangrijkste straten van Chinatown, de Yaowarat Road aangekomen. Aardig is om het eerstvolgende smalle steegje in te wandelen en alle bedrijvigheid daar gade te slaan.
Verdere uitleg is nauwelijks belangrijk, want wat is er leuker dan gewoon rond te dolen en de sfeer van dit typische deel van de stad op te snuiven. Banjer maar heerlijk naar links of naar rechts zoals je gevoel dat aangeeft.
’s Avonds lijkt het wel alsof je in een geheel ander China Town terecht bent gekomen. De eethuisjes reizen als de bekende paddenstoelen uit de grond en eveneens de vele hele kleine ondernemers die in groten getale de trottoirs bevolken. Amuletten blijken bij de Thai in zwang te zijn en het aanbod is dan ook overweldigend. Begrijpen doen wij Westerlingen daar geen snars van en wat al die lui kijkend door een loep allemaal zien evenmin. Het blijft wel een leuk schouwspel.
Uit eten
Het is een waar genoegen om bij avond in dit aparte sfeertje een hapje te eten en daarvoor is er keuze in overvloed. Aan het eind van een straat zie ik een groot overvol restaurant waar de mensen letterlijk met de benen buiten hangen. Mijn voorkeur gaat toch uit naar wat minder drukte en bij een bepaald restaurant lokt een dame mij naar binnen. Ze loopt ietwat krom en is, zoals ik later op de avond verneem, 76 jaar oud.
De naam van de zaak? ‘Chinese and Thai Food’ en verder geen enkele aanduiding. Met veel genoegen bekijk ik de bedrijvigheid. Oma heeft er de wind onder en deelt links en rechts haar commando’s aan het personeel uit. Ze laten het allemaal zonder morren gelaten over zich heen gaan. In de open keuken is de kok, af en toe door een hulpje bijgestaan, aan het werk. Oma, de kok, het personeel, ze vormen samen het decor waarvan je intens kunt genieten. Zoals bij de meeste Chinese restaurants verder geen enkele franje, tenminste als je het plastic tafelkleed niet als zodanig wilt beschouwen.
Very, very good
Op de menukaart kijkend kom ik tot de conclusie dat mijn kennis van het Thai noch van het Chinees iets voorstelt. Daarbij zijn de afgebeelde foto’s zo onduidelijk dat ik er echt geen touw aan kan vastknopen. Oma schiet mij te hulp en wijst met haar vinger naar een bepaald gerecht met een bijbehorend voor mij onduidelijk beduimeld plaatje. “Very good, very good” voegt ze er aan toe. Op mijn vraag wat het gerecht eigenlijk is, volgt wederom het “Very, very, very good.” Als een wat jongere man te hulp schiet komen we tot de conclusie dat het very good gerecht krab moet verbeelden. Had dat nu maar meteen in het Thai gezegd want ‘Phoo pad phong curry’ is een naam die ik ken en is bovendien een van mijn lievelingsgerechten. Kies ditmaal niet voor de curry, maar voor de ‘stir fried pepper’ bereiding.
Met name in de avonduren krioelt het van dit soort restaurantjes waar je niet enkel en alleen van het eten maar zeker ook van het aparte sfeertje er om heen met volle teugen kunt genieten. Het zijn vaak de kleine dingen die het leven zo gezellig kunnen maken, maar je moet ze wel willen zien.
Als je al ronddolend ergens terecht bent gekomen en het richtingsgevoel wellicht helemaal bent kwijtgeraakt; geen paniek. Voor een luttel bedrag brengt een taxi of tuk-tuk je terug naar het Hua Lampong station waar je via de ondergrondse weer in de jouw bekende wereld terecht komt.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Thailand tips23 december 2024Mae Hong Son
- Steden27 november 2024Pak Khlong, de bloemen- en groentemarkt van Bangkok
- Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
- Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
GEWELDIG, zo je dit hebt weergegeven.
DAT is nu ChinaTown. Daar moet je geweest zijn.
Wat mij aanspreekt overdag, is met name de vele gereedschappen en apparatuur.
Voor jou routebeschrijving denk ik het beste een print of steekwoorden in de juiste volgorde op zak te hebben.
Compliment.
Voor die mensen geld, zoals bij vele in Thailand: ‘het is goed voor een mens het goede te zien van al zijn harde werk’
KhunBram Isaan.
Joseph, je hebt de sfeer prachtig weergegeven.
We verbleven in BKK dikwijls in het “Bangkok center hotel” tegenover het station.
Inderdaad slechts een kleine sprong naar Chinatown.
Ik verwonderde mij altijd over het feit dat daar in elke straat of straatdeel slechts één product wordt aangeboden. Een straat met eieren en kippen; een straat met lijkkisten; een straat met autobanden; medicijnen ; amuletten; of schoenen; noem maar op.
Maar ’s avonds is het inderdaad eten geblazen , …. en lekker. Wat primitief , maar neem dat euvel er maar bij.
Alleen je doolhofuitleg links-rechts is echt niet nodig. Laat je maar verdwalen in de kleine straatjes en steegjes. De terugweg per tuktuk of… zoals wij de eerste keer. We vragen aan een Thai hoe we te voet naar Hualompong (met nadruk op eerste lettergreep) kunnen . Vijf keer gevraagd in mijn beste Thais, helaas alleen onbegrijpend schouderophalen.
Bij de zesde zei ik “choekechoek,tuuttuut, rot fai”. En toen antwoorde die brave man: “OOOH , Hualampooooong, met de nadruk op de laatste lettergreep. We waren er op 200 meter vandaan.
Toch genoten van een avond Chinatown.
Leuk omschreven. In het begin leek het veel op een ‘route beschrijving’ maar toen je in China Town geraakte….begon het heel leuk te worden.Recht tegenover het Trein Station een paar honderd meter de straat in en dan rechts aanhouden, dan kom je op een gegeven moment bij de rivier uit en zie je de grote Hotels op de oevers (en ziekenhuizen) Ik heb eens 5 maanden in het River View Guesthouse gelogeerd met op de hogere etages, de kamers aan de voorkant met uitzicht op de rivier. Het is gelegen bij ‘Talad Noi’ in ‘Yawala’. Op oudjaars avond heb ik daar eens het vuurwerk vanaf het dak aanschouwd wat vanaf boten midden op de rivier werd afgeschoten, prachtig! Ik heb er veel rondgelopen en nam aan het eind van de wandeling even plaats op een van de ponton aanlegsteigers waar banken waren en nooit een boot aanlegde. S’avonds kwamen er ook groepen Chinese mannen gezellig zitten praten (zonder alcohol) De steiger bewoog mee op de golven van de voorbij varende boot-restaurants met al hun feestelijke verlichting. Ook prachtig, je kunt er gemakkelijk uren zitten kijken naar al de bedrijvigheid en….er staat s’avonds altijd een koel briesje over de rivier.
Wat ook heel lekker is dim sum de lekkerste in china town
Ben nu een paar keer in China Town geweest en hij blijft fascineren .
Er is werkelijk van alles te koop ,een nadeel als je onder het overdekte gedeelte loopje weg smelt ,een broeikas is er niks bij ,zorg dat je minimaal een fles water bij je hebt .En pas op je spullen .
Misschien ga ik er de volgende week weer een dagje heen ,ben er toch een maand ,!!
POP KAN MAAI !!!
Ik heb met plezier het stuk gelezen en bij mij kwam weer een soort van “heimwee” naar boven. Wat ik me afvraag, hoe kan Thailandblog een een stuk publiceren over het bezoeken van Chinatown in Bangkok als het op dit moment niet mogelijk is Thailand binnen te komen als buitenlander. Feitelijk gezien niet actueel op dit moment. Ik denk niet dat het stukje geschreven is voor Thai die in Thailand wonen. Desalniettemin een leuk stukje om te lezen.
Wij zijn begin deze maand op zondagnacht naar ChinaTown geweest.
We hebben gebruik gemaakt van de ondergrondse metro van MRT (blauwe lijn) om er te geraken. Het station “Wat Mangkon” is op 5 minuten wandelen door Plaeng Nam Road verwijderd van Yaowarat Road.
Opgelet: de laatste metro passeert daar al kort voor middernacht. Maar geen probleem, wij hebben aan het kruispunt aan de ingang van dat station de taxi terug genomen. We hebben amper moeten wachten voordat er een vrije taxi passeerde.
Jammer voor ons: er bleek op zondagnacht geen (midder)nachtmarkt te zijn.
Vriendelijke groeten,
Daniël M.