De fabels van Aesopus en de volksverhalen in Thailand
Tino Kuis vraagt zich af hoe we volksverhalen moeten lezen? En toont er twee: één uit het oude Griekenland en één uit Thailand. Tot slot een vraag aan de lezers: Waarom vereren de Thaise vrouwen Mae Nak (‘Moeder Nak’ zoals ze meestal respectvol wordt genoemd)? Wat zit er achter? Waarom voelen veel vrouwen zich verwant met Mae Nak? Wat is de achterliggende boodschap van dit zeer populaire verhaal?
Tino schrijft over de beruchte ontgroeningspraktijken op Thaise universiteiten. Deze staan bekend onder het acroniem SOTUS (Seniority, Order,Tradition, Unity, Spirit) of ook wel Ráp Nóng (jongeren verwelkomen) genoemd en zou in de veertiger jaren van de vorige eeuw begonnen zijn op de Kasetsart Universiteit.
Het Thaise Volkslied
Voor diegenen die zich in Thailand willen inburgeren, en dat zijn er ongetwijfeld velen op dit blog, is het toch wel noodzakelijk dat zij het Thaise volkslied uit volle borst mee kunnen zingen.
Neemt u mij niet kwalijk. Mag ik u iets vragen?
Thais hebben net zo veel scheldwoorden als wij en maken daar ook goed gebruik van. Maar beleefd blijven is natuurlijk altijd beter. Tino Kuis legt uit wat je in verschillende situaties kunt zeggen.
Een terloopse opmerking van iemand ‘Laat de Thaise Spinoza opstaan…..’ bracht mij tot het plotselinge besef dat de filosofie van Spinoza en het boeddhisme heel veel overeenkomsten bezitten. Ik dacht dat ik een wereldschokkende ontdekking had gedaan (een illusie die ik wel vaker heb) maar na enig verder lezen zag ik dat velen voor mij al gewezen hadden die nauwe band tussen beider gedachtewereld.
Potverdorie! Uitroepen, vragen en antwoorden in het Thais
Hey, nou zeg, alweer? Hey, wat? Mmmm. Hey, ogenblikje! Lieve hemel, goeie genade! Wow, jeetje! Aha! Mijn hemel! Au, verdorie, nee maar! Is Thailandblog dol gedraaid? Nee, Tino Kuis geeft een lesje uitroepen. Als toegift: vragen en antwoorden.
De boer en de witte man, een kort verhaal van Khamsing Srinawk
Dit is een kort verhaal uit 1966 van mijn favoriete Thaise schrijver. Het gaat over een ontmoeting tussen een oudere boer en een witte man en hoe, ondanks beider goede bedoelingen, verschillende opvattingen en gewoonten tot wrijving kunnen leiden beschreven aan de hand van het gedrag van een hond. Het verhaal zegt ook veel over de penibele en zwakke toestand van de boer in die tijd, misschien nog niet zo veel verbeterd.
Een kort verslag over hoe een jonge Thaise vrouw Nederland beleeft
Vorig jaar kwam een jonge Thaise vrouw, een kennis van me, voor een kort bezoek naar Nederland. Ik vroeg haar haar ervaringen op te schrijven. Dat deed ze. Haar verhaal bleef tot nu toe liggen om twee redenen. Ik was een half jaar daarna behoorlijk ziek en tot weinig in staat. Toen ik haar geschrift terugvond was de vertaling uit het Thais niet zo moeilijk, maar het geschrift bestond uit twee bladzijden met piepkleine lettertjes wat mij bijna een burn-out bezorgde.
Chuwit Kamolvisit, pooier, politicus en populist
Chuwit Kamolvisit, ooit een prominente figuur in de Thaise seksindustrie, is nu een klokkenluider die strijdt tegen corruptie. Eens bekend als ‘superpooier’, bezat hij zes massagesalons in Bangkok, waarbij hij de autoriteiten omkocht om zijn illegale activiteiten te negeren. Na zijn arrestatie in 2003 en het verlies van politiebescherming, onthulde hij een lijst met omgekochte agenten, waardoor hij nationale bekendheid kreeg. Nu met leverkanker geconfronteerd, reflecteert hij op zijn leven vol fouten.
Iedere 1 september komen mensen samen bij het standbeeld van Seub Nakhasathien in het Huai Kha Khaeng (noot 1) Nationale Park om zijn nagedachtenis te vieren. Hij is de meest bekende natuurbeschermer in Thailand. Zijn zelfmoord op 1 september 1990 schokte de natie, raakte de harten van veel mensen en zorgde voor meer aandacht voor natuurbehoud.
In 1939 arriveerden twee stoomschepen met politieke gevangenen op het idyllische Thaise eiland Tarutao. Onder hen was So Sethaputra, gevangene nummer 26, met een missie: zijn Engels-Thaise woordenboek voltooien. Dit verhaal vertelt over zijn vastberadenheid, intellectuele bijdragen en de onverwachte wendingen in zijn leven, tegen de achtergrond van Thailand’s roerige politieke geschiedenis.
Phra Khruba Sri Wichai, de heilige van Lanna en de verloren strijd voor religieuze zelfstandigheid in het Noorden
Op de elfde dag van de wassende maan in de zevende maanmaand, in het Jaar van de Tijger, in het 97e jaar van het Ratanakosin Tijdperk werd in het dorpje Ban Pang, Li districht, Lampun, een jongetje geboren.
Nederlandse vrouw besluit 24 uur lang alleen Thais te praten
In deze korte video vertelt de vrouw die met haar gezin in Thailand woont dat ze voor een hele dag alleen de taal van haar nieuwe thuisland zal spreken.
6 oktober 1976: De massamoord op de Thammasaat Universiteit
De nieuwe militaire groet ‘Omhoog met die borst!’
De militaire saluut als begroeting tussen soldaten en officieren zullen de meeste van ons wel bekend wezen, maar wist u dat Thailand sinds enige jaren een nieuwe militaire groet kent?
Nidhi Eoseewong en de nieuwe kijk op de Thaise geschiedenis
Afgelopen 7 augustus overleed Nidhi Eoseewong op 83-jarige leeftijd aan longkanker. Hij staat bekend als één van Thailands grootste historici en was daarnaast ook een belangrijke en gewaardeerde politieke commentator.
Tijd voor wat humor: Politieke moppen
De Thaise taal, goede wensen, felicitaties en condoleanties
Taal is noodzakelijk voor communicatie, een belangrijk deel daarvan gaat over het uitwisselen van emoties. Helaas wordt dit aspect van de taal in taalcursussen vaak verwaarloosd. Daarom hier een korte bijdrage over goede wensen, felicitaties en condoleanties.
Vrijgevigheid: oude crematie rituelen in Wat Saket
Vrijgevigheid is één van de belangrijkste boeddhistische deugden. Het Jataka verhaal over de vóórlaatste geboorte van de Boeddha, de Mahachat, beschrijft dat op dramatische wijze. Een ander voorbeeld is het oude gebruik om een lichaam na overlijden als voedsel te offeren aan dieren: gieren, kraaien en honden. Voor boeddhisten was dat geheel normaal, het waren buitenlanders die er met afschuw, afkeer en met een zekere prettige griezel-ervaring over schreven.
Geloof me, er is niets leukers dan Thais leren
Tino Kuis berijdt weer zijn stokpaardje: de Thaise taal. En hij doet dat met verve. Eigenlijk is het Thais een dialect van het Isaans, onthult hij. Maar mondje dicht, want anders worden sommige mensen erg boos!
Boon Pong, de Thaise held die hulp verleende aan de krijgsgevangenen bij de dodenspoorlijn
Boonpong Sirivejjabhandu, beter bekend onder zijn roepnaam Boon Pong, heeft samen met zijn vrouw Boopa en dochter Panee een belangrijke rol gespeeld bij de hulpverlening aan de krijgsgevangen dwangarbeiders bij de dodenspoorlijn van Birma naar Thailand.
Puey Ungpakorn, een bewonderingswaardige Siamees
Het is goed om deze man, Puey Ungpakorn, eens in de schijnwerpers te zetten. Hij was een onvermoeibare man, eerlijk en onkreukbaar en deed veel voor de economische ontwikkeling van Thailand. Tino beschrijft enige momenten uit zijn leven.