Schemering op de waterweg
Ussiri Thammachot werd in 1947 geboren in Hua Hin. Hij studeerde massacommunicatie aan de Chukalongkorn Universiteit en begon te schrijven. In 1981 won hij als derde Thaise schrijver de S.E.A Write Award met de korte verhalenbundel ‘Khunthong, You will Return at Dawn’ waaruit ook dit verhaal afkomstig is. Het verhaal gaat over een duivels en universeel dilemma: de moreel juiste weg kiezen óf zichzelf en zijn familie een pleziertje gunnen?
Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Ik las met interesse het stuk van khun Rick over Thaise inburgering en raakte geïnspireerd. Maar in plaats van enkel mijn eigen ervaringen te delen, ben ik vooral benieuwd naar die van jullie, trouwe Thailandblog-lezers. Wat betekent ‘integreren’ voor jullie? Hoe ervaren jullie de balans tussen aanpassen en jezelf blijven? Deel je inzichten en ervaringen over deze bijzondere reis in de Thaise samenleving.
De Thaise monnik V Vajiramedhi, ooit geprezen om zijn moderne boeddhistische benadering, ligt zwaar onder vuur door zijn steun aan het controversiële bedrijf iCon Group. Wat begon als een poging om spiritualiteit toegankelijker te maken, heeft geleid tot een publiek schandaal, waarbij hij beschuldigd wordt van hebzucht en afstand van Boeddha’s leer.
Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
Twintig jaar na het bloedbad in Tak Bai wachten de families van slachtoffers nog altijd op gerechtigheid. Terwijl de verjaringstermijn nadert, lijken de daders beschermd door bureaucratie en straffeloosheid. De tragedie toont pijnlijk aan hoe moeilijk het in Thailand is om staatsgeweld aan te pakken en hoe kwetsbaar de Maleise moslimgemeenschap in het Diepe Zuiden zich hierdoor blijft voelen.
Soms is de weg naar vrijheid geplaveid met moeilijke keuzes. Panupong “Mike Rayong” Jadnok, een jonge politieke activist uit Thailand, moest die weg bewandelen toen hij besloot zijn land te verlaten voor een toekomst met meer vrijheid en veiligheid. In een emotionele brief deelt hij zijn gedachten over dit moeilijke besluit, de pijn van afscheid en zijn hoop op een betere toekomst.
Hoe Siam/Thailand reageerde op de aantrekkingskracht van het Westen
Hoe reageerde Thailand op de contacten met het Westen? Hoe keken ze tegen het Westen aan? Welke zaken bewonderden ze en welke wekten hun afkeer? Wat namen ze over, op welke manier en om welke redenen, en wat verwierpen ze? Een korte culturele gids.
Carabao, de band, de man en het lied ‘Mae Sai’
Carabao is misschien wel de bekendste zanger en band in Thailand. Hier geef ik een korte beschrijving van zijn leven, de aard van zijn liedjes en een video met tekst van zijn mijns inziens mooiste lied ‘Mae Sai’ en met als toegift een meer politiek lied.
De vooraanstaande activist en mensenrechtenadvocaat, Arnon Nampa (อานนท์ นำภา, Aanon Namphaa), is afgelopen week veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf. De BBC schreef daar een artikel over.
Botan, een schrijfster die mijn hart gestolen heeft
Ik heb van dit boek meer geleerd over Thailand dan van tien voorlichtingsboeken. Ik raad iedereen, die in Thailand is geïnteresseerd, aan het te lezen, zegt Tino Kuis over ‘Brieven uit Thailand’ van de Chinees/Thaise schrijfster Botan. In deze posting een voorproefje.
Tino Kuis gaf een zeer lovende boekbespreking van ‘Woman, Man, Bangkok. Love, Sex and Popular Culture in Thailand van Scot Barmé Hij las dit boek als ware het een politieke thriller in één adem uit en beloofde méér. Hier wederom een bijdrage op basis van Barmé’s boek. Over veelwijverij oftewel polygamie.
Lalana “Jeab” Kongthoranin, vrouw van het jaar 2023
Lalana “Jeab” Kongthoranin, hierna Jeab (noot 1), werd in 2023 door de Bangkok Post gekozen als ‘vrouw van het jaar’, met name voor haar bijdrage aan de volksgezondheid. Hier een korte samenvatting van haar zeer bijzondere leven.
De totstandkoming van de Thaise natie wordt meestal bekeken vanuit een westers perspectief. Het Westen heeft het land immers mede gemaakt tot wat het nu is. De invloed van de Chinese gemeenschap wordt daarbij nogal eens uit het oog verloren. Met de publicatie van ‘The Crown & the Capitalists, the etnic Chinese and the founding of the Thai nation’ laat schrijver Wasana Wongsurawat hier een nieuw licht op schijnen.
Mor lam, traditionele muziek van de Isaan
Onbeantwoorde liefde, de strijd om het bestaan en heimwee naar het dorpsleven van de Isaan zijn de thema’s van mor lam en lug thung liedjes. Tino Kuis over de traditionele muziek van het Noordoosten van Thailand. Lees en luister.
Dit boek van Thongchai Winichakul beschrijft hoe de herinneringen aan de massaslachting op de Thammasat Universiteit op 6 oktober 1976 werden beleefd op persoonlijk en op nationaal niveau. Hij vertelt hoe herinneringen werden onderdrukt omdat ze te pijnlijk waren en hoe de herinneringen werden vervormd. Herdenkingen op nationaal niveau waren er de eerste twintig jaar niet.
Boekbespreking – Scot Barmé: Woman, Man, Bangkok, Love, Sex and Popular Culture in Thailand
Er zijn van die boeken die mijn visie op aspecten van landen, gemeenschappen en gebeurtenissen geheel vernieuwen. Het hierboven genoemde boek van Scot Barmé, overigens al uitgekomen in 2002, is een dergelijk werk. Ik las het als een thriller in één adem uit, in een dag en een halve nacht.
Over gender en sekse is al veel geschreven. Ik wil hier een paar misvattingen rechtzetten. Zijn er in Thailand heel veel transgender personen? Is het transgender idee iets moderns, progressief of westers? Nee, dat is het niet. Heel in het kort zouden we gender kunnen omschrijven als iets wat tussen-de-oren zit en sekse als iets wat zich tussen de benen bevindt, en het verband daartussen was nooit vanzelfsprekend. Een diverse genderidentiteit en genderexpressie is over de gehele wereld en in alle tijdperken heel veel voorkomend.
“Boeren zijn de ruggengraat van de natie”, de sociaaleconomische status van de landelijke bevolking in Thailand
Laten we eens een korte schets geven van het sociaaleconomisch bestaan van de boeren in Thailand. Hoewel ik dat meestal niet doe, zal ik hier en daar een vergelijking maken met Nederlandse boeren. De ‘saaie’ statistieken staan aan het eind van dit verhaal, maar is wel belangrijk om ze even door te nemen.
Ik vertaal hier een opiniestuk van Thitinan Phongsudhirak in de Bangkok Post over hoe de rechterlijke macht in Thailand al heel lang een sterke, en vaak een bepalende, invloed heeft op het overheidsbeleid, los van gekozen vertegenwoordigers. Rechters worden daarnaast binnen eigen kring benoemd, geheel buiten regering en parlement om en zij zweren alleen trouw aan de Koning. Thailand is geen democratie maar een “judiciocracie”.
Schone lucht is belangrijker dan veevoer
De slechte luchtkwaliteit die Thailand plaagt is een terugkerend onderwerp van gesprek en de regering belooft al lange tijd dit probleem aan te pakken. De regering van premier Srettha wil echter ook dat Thailand een belangrijke rol gaat spelen op de internationale dierenvoedermarkt. Dat wringt, zo stelt het volgende opiniestuk van journalist Anchalee Kongrut in de Bangkok Post van zondag 12 mei.
‘De rijke vrouw’ is een kort verhaal van Kukrit Pramoj uit de verhalenbundel ‘Een aantal levens’ (1954). MR Kukrit Pramoj (1911-1995) is één van de meest beroemde Thaise intellectuelen. Hij was premier van Thailand in 1975-76, bestierde een krant (Sayǎam Rath), speelde in de film The Ugly American en bevorderde de Thaise dans, khǒon genaamd. Maar hij is het meest bekend om zijn schrijverschap.
Dit verhaal gaat over de relatie tussen stad en platteland eind zestiger jaren van de vorige eeuw en misschien zelfs wel relevant voor de huidige tijd. Een groep idealistische student ‘vrijwilligers’ vertrekt naar een dorp in de Isaan om daar ‘ontwikkeling’ te brengen. Een jong meisje uit het dorp vertelt wat er gebeurde en hoe het afliep. Hoe mooie idealen niet altijd verbetering brengen.
Dit verhaal gaat over de wens van veel Thaise studenten om in de periode na 1960, bekend als het ‘Amerikaanse Tijdvak’, verder te studeren in met name de Verenigde Staten. Jaarlijks betrof dat tot wel zo’n 6.000 Thaise studenten. Bij terugkeer in Thailand waren ze vaak in veel opzichten veranderd, hadden ze een andere kijk op de Thaise samenleving verkregen, maar ook de kans op een goede baan vergroot. Maar hoe bereid je jezelf op zo’n grote stap? Hoe regel je alle nodige documenten? En moet je eigenlijk wel gaan?