De stadsmuren van Phimai
Ieder diertje zijn pleziertje… Ik geef toe dat ik al heel lang gefascineerd ben door oude stadsmuren, poortgebouwen, verdedigingsgrachten en andere fortificaties. In Thailand wordt de liefhebber van dit soort onroerend erfgoed op z’n wenken bediend en het is dan ook beslist geen toeval dat ik in het verleden op Thailandblog al heb stilgestaan bij de oude stadsmuren en versterkingen van Ayutthaya, Chiang Mai en Sukhothai.
Een inleiding in de Boeddhistische iconografie
Je kan er gewoon niet naast kijken: Overal in Thailand word je geconfronteerd met afbeeldingen van Boeddha. Van de flink in de goudverf gezette en net geen honderd meter hoge cementen Phra Buddha Maha Nawamin in het Wat Muangklooster in Changwat Ang Thong tot de veel bescheidener exemplaren in de huistempeltjes getuigen ze van spiritualiteit, traditie en een eeuwenoude cultuur.
Weer een prachtig historisch verhaal van Lung Jan over de vergeten Frans-Vlaming, Daniel Brouchebourde, die lijfarts was van twee Siamese koningen.
Wat Benchamabophit – de marmeren tempel
Voor de meeste toeristen die Bangkok aandoen is een bezoek aan Wat Pho of Wat Phra Kaeo een vast onderdeel van het programma. Begrijpelijk want beide tempelcomplexen zijn kroonjuwelen van het cultuurhistorisch erfgoed van de Thaise hoofdstad en bij uitbreiding de Thaise natie. Het wat minder bekend, maar een aanrader, is Wat Benchamabopit of de Marmeren Tempel die aan Nakhon Pathom Road ligt bij het Prem Prachakornkanaal in het hartje van de Dusitwijk, die bekend staat als het regeringskwartier.
De komst van het Theravada-boeddhisme in Thailand
Niemand weet het precies maar de meest accurate schattingen gaan er van uit dat tussen de 90 en 93% van de Thaise bevolking Boeddhist is en meer specifiek het Theravada Boeddhisme belijdt. Dit maakt van Thailand meteen ook, weliswaar na de Volksrepubliek China, de grootste Boeddhistische natie ter wereld.
Omwille van het simpele feit dat er pas na de Tweede Wereldoorlog formeel een Nederlandse ambassade in Bangkok werd geopend vormden de consulaire diensten meer dan tachtig jaar lang de belangrijkste diplomatieke vertegenwoordiging van het koninkrijk der Nederlanden in Siam en later Thailand. Graag sta ik even stil bij de niet altijd even vlekkeloze geschiedenis van deze diplomatieke instelling in het Land van de Glimlach en de, bij tijd en wijle, behoorlijk kleurrijke Nederlandse consuls in Bangkok.
Homan van der Heide droeg het water naar de zee
Eén van de meest belangrijke en invloedrijke Nederlanders in Siam is de veel te lang vergeten ingenieur J.H. Homan van der Heide geweest. Zijn verhaal begon in feite in 1897. In dat jaar bracht de Siamese vorst Chulalongkorn een staatsbezoek aan Nederland.
Op het kruispunt van culturen: Phu Phra Bat Historical Park
Het Phu Phra Bat Historical Park in Isaan is één van de minst bekende historische parken van Thailand. En dat is een beetje jammer want het biedt naast heel wat interessante en ongerepte flora en fauna ook een eclectische mix aan relicten, van verschillende historische culturen, gaande van de prehistorie over Dvaravati-sculpturen tot Khmer-kunst.
De Phi Thong Luang: Een bedreigd volk
In academische kringen worden ze Mabri of Mlabri genoemd maar bij de meeste Thai staan ze bekend als de Phi Thong Luang, vrij vertaald het volk van de Geesten van de Gele Bladeren. Dit volk, dat in het hoge noorden van Thailand, in de provincies Nan en Phrae aan de grens met Laos leeft, is een van de kleinste en minst bekende van de etnische groepen in Thailand die meestal worden omschreven als ‘Bergvolkeren’ een weinig accurate en niet geheel correcte, maar wel goed in het oor liggende omschrijving.
Chiranan Pitpreecha – de ziel houdt stand…
‘De ziel houdt stand’ is een zinsnede uit het in 2017 door medeblogger Tino Kuis vertaalde ‘De eerste regens’, een van de bekendste maatschappijkritische gedichten van Chiranan Pitpreecha (°1955, Trang).
Octave Fariola: Belgische mythomane vrijbuiter, Amerikaanse oorlogsheld, Ierse rebel en Siamese ingenieur
Ik hoef u niet te vertellen dat heel wat Farang die op één of andere manier in Thailand belandden op zijn zachtst gezegd kleurrijke figuren zijn. Eén van de meest tot de verbeelding sprekende was ongetwijfeld Octave Fariola, een Belgische globetrotter wiens avontuurlijke leven bijna op een schelmenroman lijkt.
De muren van Chiang Mai
In een vorige bijdrage stond ik even stil bij de oude stadsmuren van Sukhothai. Vandaag vertel ik graag iets over de bijna even oude muren van Chiang Mai.
Een kerstvertelling uit Isaan….
Of het een Heilige Nacht was geweest laat ik in het midden, maar een Stille was het zeker niet… Nu de rijstoogst binnen is amuseren de meest mannen in het dorp zich met vliegeren en het maken van vliegers.
De oude stadswal van Sukhothai en Wat Chetuphon
Het vanuit cultuur-historisch erg interessante centrale gedeelte van Sukhothai Historical Park wordt omgeven door de resten van de originele stadswal. Wanneer je een fiets huurt in het Park moet je volgens mij de kleine inspanning opbrengen om rond deze stadsmuur te rijden want alleen zo krijg je écht een idee van de omvang en schaal van de oude Siamese hoofdstad.
Generaals die de dienst uitmaakten: Sarit Thanarat
Vandaag graag even uw aandacht voor veldmaarschalk Sarit Thanarat, die op 17 september 1957 met de steun van het leger de macht overnam in Thailand. Alhoewel dat toen niet meteen duidelijk werd, was dit véél meer dan de zoveelste staatsgreep op rij in een land waar de officieren al decennialang een sleutelrol speelden in het politieke en economische leven van de natie. De omverwerping van het regime van gewezen veldmaarschalk Phibun Songkhram markeerde een kantelpunt in de Thaise politieke geschiedenis waarvan de echo’s tot op vandaag doorklinken.
Generaals die de dienst uitmaakten: Phin Choonhavan
Vandaag sta ik heel even stil bij één van de meest enigmatische figuren uit de Thaise politiek, zijnde maarschalk Phin Choonhavan. De man houdt het record van de kortst zetelende premier van Thailand: hij vervulde deze functie van 8 tot 10 november 1947, maar de invloed die van hem én zijn familie uitging kende nauwelijks een gelijke in het Land van de Glimlach.
Generaals die de dienst uitmaakten – Plaek Phibun Songkhram
De generaal die het sterkst zijn stempel op Thailand in de afgelopen eeuw heeft gedrukt was zonder enige twijfel maarschalk Plaek Phibun Songkhram.
Wat Chet Yot is een bezoek meer dan waard
Wat Chet Yot, aan de noordwestelijke rand van Chiang Mai is heel wat minder bekend dan de in het stadscentrum gelegen tempels als Wat Phra Singh of Wat Chedi Luang en dat vind ik persoonlijk een beetje jammer want dit tempelcomplex met een intrigerende want architecturaal erg afwijkende centrale wihan of gebedshal is naar mijn aanvoelen één van de bijzonderste tempels in Noord-Thailand.
Een paar tips voor een bezoek aan een historische Khmertempel
Thailand is – gelukkig voor de liefhebbers van waardevol historisch erfgoed – rijkelijk voorzien van bouwsels die getuigen van de periode dat het grootste gedeelte van deze regio onder de plak van het Khmer-rijk leefde.
Phra Prang Sam Yot in Lopburi: niet alleen voor apen
Midden in het drukke centrum van Lopburi, tussen de niet altijd even fraaie nieuwbouw, verrijst aan de Vichayen Road de Prang Sam Yot, de Tempel met de Drie Torens. Een ondanks de eerder beperkte omvang en de niet echt stimulerende omgeving, toch belangrijke ruïne, die tot vandaag getuigenis aflegt van het architecturale kunnen van de Khmer bouwheren, nu bijna duizend jaar geleden.
Het verdwenen V.O.C. pakhuis ‘Amsterdam’
De Factorij of de handelspost van de Vereenigde Oostindische Compagnie (V.O.C.) in Ayutthaya heeft al heel wat inkt doen vloeien. Heel wat minder werd er gepubliceerd over het VOC-pakhuis Amsterdam, ten zuiden van Bangkok lag.
Phaya Mangrai, de eerste Lan na-vorst
Een van de meest intrigerende vorsten in de turbulente maar rijke geschiedenis van Zuidoost-Azië is zonder twijfel Mangrai of Mengrai geweest. Er is heel wat over hem geschreven maar veel van het gepubliceerde materiaal is apocrief te noemen en nauwelijks historisch te staven. Ik beperk me tot de historisch vaststaande gegevens, en geloof me, die zijn al indrukwekkend genoeg…