Hipperdepiep voor Hollandse Hippo!
Ondanks mijn jarenlange ervaringen met de Thai en Thailand blijf ik me op tijd en stond verwonderen. Zo ben ik al jaren geïntrigeerd door de merkwaardige aandacht die sommige dieren in Thaise dierentuinen krijgen van hun fans.
Je bent jong en je wil wat… Over populaire cultuur & protest
Ondanks de pogingen van de regering om het zoveel mogelijk te verdonkeremanen kon je er vooral de laatste weken en dagen nauwelijks naast kijken: de steeds breder wordende protestgolf voor meer democratie in Thailand.
Woudreuzen en corona
Ik heb een gezonde portie ontzag voor olifanten. De jungle aan de overzijde van de naast onze woning stromende Mun wordt geregeld door de kornak, de olifantendrijvers, gebruikt om hun dieren een paar dagen te laten grazen en bijgevolg heb ik de dikhuiden goed leren kennen, vooral de waaghalzen, die af en toe de Mun oversteken om vakkundig mijn bananenbomen te plunderen. Net als mijn trouwe viervoeter Sam geraak ik niet uitgekeken op deze majestueuze woudreuzen en boeien ze me uitermate.
Bedenkingen bij een frisgroene muur…
De buitenmuur die de patio van de keuken scheidt is weer – ‘eindelijk’ zou Mevrouw Lung Jan zeggen – fris in de verf gezet. Flink geborsteld, volgens de regels van de kunst met vaste hand geplamuurd en vervolgens gladgeschuurd en hier en daar, waar nodig, afgeplakt.
Een cenotaaf in Bangkok
Als ik buiten mijn teergeliefde echtgenote Noi, één grote passie heb dan is het wel militaire historiografie in het algemeen en de Eerste Wereldoorlog in het bijzonder.
Een metapolitieke kijk op de coronacrisis
Ik kan het niet verhelpen; van opleiding ben ik cultuurwetenschapper en deze bagage doet mij vaak op een andere manier naar de wereld om me heen kijken. Zo ook in deze barre tijden van Coronapsychose. Levensbedreigende virussen zijn omnipotent aanwezig.
STAD DER ENGELEN – Een Moordverhaal in 30 hoofdstukken (deel 3)
Op Thailandblog lees je voorpublicatie van de thriller ‘Stad der Engelen’ die zich, zoals de titel al laat vermoeden, integraal in Bangkok afspeelt en is geschreven door Lung Jan. Vandaag deel 3.
Heroplaaiend ‘vergeten’ conflict heeft ook impact op Thailand
Op 26 november jongstleden meldde ‘Charity Without Borders’, een lokale hulporganisatie in het noorden van Birma, aan het persagentschap Reuters dat een Nederlandse toerist was omgekomen en zijn Argentijnse reisgezellin gewond was geraakt door een exploderende landmijn in de omgeving van de bij ‘backpackers’ en avontuurlijk aangelegde wandelaars snel aan populariteit winnende stad Hsipaw.
Groeiend verzet tegen plannen voor drastische verhoging suikerrietproductie in Isaan
Twee weken geleden kwam het tot relletjes tussen manifestanten en de ordestrijdkrachten in Roi Et bij een hoorzitting over de geplande bouw van een suikerfabriek in het Pathum Rat district. De Banpong Sugar Company wil daar een verwerkingsinstallatie voor suikerriet bouwen met een beoogde capaciteit van 24.000 ton suikerriet per dag.
De merkwaardige queeste van Sakchai
Iedereen die ietwat vertrouwd is met de Thaise pers weet dat die bol staan van merkwaardige ‘petit histoires’. Eén van die verhalen die me écht intrigeren is dat van ene Sakchai Suphanthamat. Diverse bronnen, waaronder zelfs de Bangkok Post hebben de laatste jaren verslag uitgebracht over de vreemde, om niet te zeggen bizarre queeste van deze man.
Sam: het dagboek van een Herdershond (slot)
Sam: het dagboek van een herdershond (deel 2)
Sam, de Catalaanse herdershond van Lung Jan is een bijzonder dier. Ik weet dat de meeste hondeneigenaren hun hond als de meest bijzondere beschouwen, maar Sam is dat ook daadwerkelijk.
Sam: het dagboek van een herdershond (deel 1)
Nee, waarde lezers. Dit verhaal heeft niks maar dan ook niks te maken met ‘Dagboek van een Herderhond’, de razend populaire TV-serie die de KRO tussen 1978 en 1980 uitzond en waarin de monstres sacrés van het Nederlandstalige toneel, Ko van Dijk jr. (Nicolaas Bonte alias ‘De Mens’) en Jo De Meyere (kapelaan Erik Odekerke) verbaal met elkaar de degens kruisten.
Khu Phanna, de meest noordelijke Khmer-ruïne van het land
Khu Phanna, dat door veel locals ook Prasat Baan Phanna wordt genoemd, ligt ietwat verloren tussen de rijstvelden bij Tambon Phanna in Amphoe Sawang Daen Din op een klein uurtje rijden ten noordwesten van het stadscentrum van Sakon Nakhon. Het is zeker niet het meest spectaculaire overblijfsel uit het Khmer-Rijk maar wél het meest noordelijk gelegen gebouw in het land dat bewaard is gebleven.
Thailandblog als een oorzaak van de ondergang van Thomas Cook…
Ik ben al jaren geïntrigeerd door het merkwaardige sociale verschijnsel dat bekend staat als het massatoerisme. Een fenomeen waarbij jaarlijks grote segmenten van de bevolking zich -tijdelijk – in bosjes zuidwaarts laten dirigeren, in precies de tegenoverstelde richting die tienduizenden anderen de laatste jaren, gedreven door een voor hen dwingende socio-economische noodzaak, nemen.
Over een gesloten Zoo & een bedreigde bunker
Een beetje geïsoleerd van de buitenwereld, aan de oever van de Mun, in het verre Isaan leven, heeft zo z’n voordelen maar af en toe ook z’n nadelen. Zo is mij pas een paar weken geleden eerder toevallig ter ore gekomen dat Dusit Zoo al bijna een jaar de deuren heeft gesloten. Deze zoo was een begrip in Bangkok en vér daarbuiten.
Isaans verzet tegen kaliumwinning
Er bestaat onder bepaalde Thaise bevolkingsgroepen een consensus dat de inwoners van Isaan een stelletje achterlijke kloothommels zijn. Ze betalen geen belastingen en stemmen hardnekkig, telkens weer voor de foute politici. Aan dat laatste kunnen zelfs de militairen niets verhelpen…
Een kwestie van Nationale soevereiniteit – De relaties tussen Thailand & Japan aan de vooravond van Wo II
De militaire fractie rond de Thaise premier, maarschalk Phibun Songkhram, onderhield al sinds de staatsgreep van 1932 nauwe en uitstekende relaties met Japanse officials. Logisch, want ze deelden een aantal gezamenlijke belangen.
Een paar dagen geleden verscheen op deze blog een alarmerend berichtje over de teloorgang van de reisbureaus in het algemeen en van Thomas Cook in het bijzonder. Nochtans mag de invloed die Thomas Cook (1808-1892) op de ontwikkeling van het toerisme en de massificatie van dit toerisme heeft gehad niet onderschat worden.
De jongens van alledagen… (vrij naar Carmiggelt)
Dit jaar zal het precies 90 jaar geleden zijn dat Simon Carmiggelt – als uitgever van zijn schoolkrant – zijn eerste -aarzelende- stappen in de journalistiek zette. Lung Jan schreef een Thais-geïnspireerde hommage aan deze grote schrijver…
Even stilstaan bij de Chiang Mai Roll of Honour
In een vorig artikel stond ik even stil bij het Foreign Cemetery in Chiang Mai. Op deze begraafplaats werden in november 2018, naar aanleiding van de wereldwijde herdenking van 100 jaar einde van de Eerste Wereldoorlog, de Britse expats uit Chiang Mai herdacht die tijdens de Grote Oorlog op een of andere manier in de Britse strijdkrachten hadden gevochten.
De Franse cenotaaf in Bangkok
Lung Jan staat vandaag even stil bij de Franse cenotaaf in Bangkok. Een cenotaaf is een monument voor vermiste of elders begraven militairen. Er zijn een paar aspecten aan het Franse monument die het meer dan bijzonder maken. Eerst en vooral herdenkt dit monument niet alleen de in Siam residerende Franse staatsburgers die tijdens de Eerste Wereldoorlog sneuvelden maar ook op een aparte plaquette de Franse én Indochinese slachtoffers van de Franco/Siamese Oorlog van 1893 en de daaruit voortvloeiende Franse militaire bezetting van Chantaburi.