Dringende oproep aan eventuele kennissen van Peter Weber
Deze avond kreeg ik bericht van een Nederlandse kennis, wonende in Lang Suan, provincie Chumphon, dat een Nederlander, genaamd Peter Weber, gisteren door lokale vissers uit Chumphon, levend uit zee werd opgevist.
Lung Addie is een optimistisch en realistisch persoon. Hij bezoekt nooit toekomstvoorspellers, helderzienden of dergelijke en staat netjes met beide voeten op de grond. Toch heeft hij in zijn omgeving een aantal bijzondere dingen meegemaakt. Zal er dan toch meer zijn tussen hemel en aarde?
Leven als single farang in de jungle (17): Loy Khratong
Loy Krathong festival is een van de belangrijkste Thaise festivals die reeds vele eeuwen in de Thaise cultuur ingebakken zit. Net zoals vele andere Thaise Boeddhistische rituelen heeft Loy Krathong weinig of helemaal niets te maken met het Boeddhisme. Het is strikt genomen animisme, of beter gezegd: natuur verering. Er komt dan ook op de meeste plaatsen geen “monk” bij te pas.
Ik veronderstel dat velen onder de vaste bewoners van Thailand op donderdag 26/10 voor hun TV toestel zullen gekluisterd geweest zijn. Net als Lung Addie trouwens. De crematie ceremonie was trouwens perfect te volgen, soms een beetje vervelend, soms met interessante hoogtepunten, via de Thaise TV zenders.
Lung addie zag reeds verleden week dat er iets op til was. De waslijn hing hier vol met witte kleren. Het gebeurt vaker dat onze Mae Baan de kleerkasten leegmaakt en alles wat erin hangt of ligt een extra wasbeurt geeft. Doch nu waren het enkel witte kleren en dat moest wel iets te maken hebben met Boeddha.
Op 16 oktober jl ontving ik, via de post op mijn adres in Thailand, het “papieren” aangifte formulier van de belastingen voor de inkomsten 2016. De gekende bruine omslag met venster…..
Leven als Single Farang in de jungle: Belastingaangifte 2017 voor Belgen
September is de maand waarin, de in het buitenland wonende Belgen, indien uitgeschreven in België en ingeschreven in hun nieuw woonland, via “myminfin.be” hun belastingaangifte kunnen indienen.
Leven als Single Farang in de jungle: Thailand wint een eerste prijs in een Asian interscholen contest.
Laatst kreeg Lung addie een uitnodiging om, als “vliegende reporter”, de viering bij te wonen van het feit dat Thailand een eerste prijs won in een Asian interscholen contest. Dit is reeds een heel bijzonder feit op zich en dat wou ik zeker niet missen. Dus de uitnodiging werd aanvaard en hier het verslag, dat ik de bloglezers niet wil onthouden.
Vele farangs, wonende in Thailand, klagen nogal eens dat er, daar waar ze wonen, nooit iets te beleven valt. Doch niets is minder waar, je moet enkel weten wat er te gebeuren valt en dan maar de moeite doen om, als farang, ook aanwezig te zijn. Zo doet ook de “vliegende reporter” van het blog het, valt er iets te beleven dan gaat hij er heen, wil hij er bij zijn.
Vijf jaren zijn opnieuw verstreken sedert ik mijn tweede Thaise rijbewijs behaalde. Wat gaat de tijd toch snel. Het eerste rijbewijs was, toentertijd één jaar geldig, nu is dit twee jaar en mijn tweede vijf jaar. In een periode van vijf jaar kan er heel wat veranderen en de ervaring leert ons dat het overal in Thailand: same same but different is.
Leven als Single Farang in de jungle: Van het Zuiden naar Isaan 9. Nabeschouwing en slot
Om 6 uur uit de veren, geen enkel probleem voor Lung addie. Eenmaal de dag aanbreekt is hij, gewoontegetrouw, reeds uit bed. Hij wil om 7 uur vertrekken want het wordt een lange rit en wil zo weinig mogelijk in het donker rijden. Het zou echt niet storend zijn moest er een eindje in het donker moeten afleggen daar Lung addie dan toch reeds op vertrouwd terrein zou zijn.
Leven als Single Farang in de jungle: Van het Zuiden naar Isaan (dag 8) terug naar het zuiden
Om 6 uur uit de veren, geen enkel probleem voor Lung addie. Eenmaal de dag aanbreekt is hij, gewoontegetrouw, reeds uit bed. Hij wil om 7 uur vertrekken want het wordt een lange rit en wil zo weinig mogelijk in het donker rijden. Het zou echt niet storend zijn moest er een eindje in het donker moeten afleggen daar Lung addie dan toch reeds op vertrouwd terrein zou zijn.
Vandaag, woensdag, is mijn laatste dag in Roi Et. Er staat nog heel weinig op het programma daar Lung addie het rustig wil houden wegens de lange weg terug naar zijn homestay, in het Zuiden, van morgen. Een rit van ongeveer 950km ligt te wachten en daar kan je best uitgerust aan beginnen.
Vandaag is het “toeristendag”. Daar mijn verblijf hier in Roi Et zeer beperkt is tot een paar dagen, moet er een strenge selectie gemaakt worden van wat er MOET bekeken worden, wat je zeker niet mag gemist hebben als je in bepaalde streek komt. Mijn gastheer, Louis, welke reeds verschillende jaren in Roi Et woont, en wat ik eerlijk gezegd een heel goede keuze van hem noem, raadt me een bezoek aan een, volgens hem, …
Na een stevig ontbijt nog even van het resort naar Nong Ki Lek om afscheid te nemen van de familie van mijn Mae Baan. We kunnen het allemaal rustig aan doen want van hier naar de bestemming in Roi Et geeft mijn Lady Garmin amper 252km aan. Niet ver dus naar Thaise normen.
Toen het artikel “ Van het Zuiden naar Isaan. Dag 4 “ van Lung addie verleden week op het blog verscheen was ik weer eens op “marode”. Deze keer niet zo heel ver van huis, doch naar Hua Hin, een Belgische ex gebuur gaan ontmoeten die er voor enkele dagen vertoefde. Lung addie had zich voorgenomen 5 dagen telefoon- en internetloos door te brengen. Dit is de reden waarom hij niet kon reageren op de reacties welke zijn artikel van “ Dag 4 “ teweeg bracht.
Zoals eerder aangegeven is het vandaag een relaxdagje met wat sightseeing. Ik ben reeds verschillende malen in de streek hier geweest maar nooit echt de tijd genomen om de streek wat beter te leren kennen of te bezichtigen.
Gisteren verliepen de werkzaamheden bijzonder goed. Wat zal het vandaag zijn? Je weet maar nooit wat er allemaal kan gebeuren hier in deze wereld en dat niet enkel in Thailand. Indien het vandaag verloopt zoals gepland, ben ik tegen de middag klaar. Er is trouwens niet zo enorm veel te toen: 11 inbouwdozen inmetselen en de buizenbanen dichtmetselen.
Vandaag de aanvang der werken. Vroeg uit de veren, tijdig beginnen betekent tijdig te kunnen stoppen. Lung addie heeft een planning en wil op twee dagen klaar zijn met de werken. Zonder tegenslag moet dit zeker mogelijk zijn want een installatie in een Thaihuisje is niet te vergelijken met deze in een huis in ons thuislandje.
Het is weer al een tijdje geleden dat Lung Addie nog eens naar het Walhalla van Thailand is geweest. De laatste keer hij er kwam was bij de 100 dagen overlijden herdenking van de moeder van de Mae Baan van Lung addie. Nu is het opnieuw noodzakelijk om naar ginder te trekken. De place to be is in de provincie Buriram, Lahan Sai, tambon Nong Ki Lek. Een dikke 800 km van de thuishaven Chumphon, dus wel een mooie dagrit.
Voor de zoveelste maal, dat zal wel al 30 keer zijn, mocht/moest ik naar Koh Samui. De reden is gewoonte getrouw: Belgische vrienden zijn er met vakantie en een verblijf van een paar dagen hier in de jungle van Lung addie spreekt hen niet zo aan. Hoewel alle accommodatie, betreffende strand, uitstekende restaurants, goede resorts … hier aanwezig zijn, ontbreekt het voor de meesten aan “actie” hier.
Onlangs ontmoette Lung Addie een Thaise man, met de naam Oei, die met “vakantie” was in Thailand. Niets bijzonders zou je zeggen, doch voor deze persoon was het precies 5 geleden dat hij nog in Thailand geweest was. Hij studeerde, woonde en werkte namelijk reeds 10 jaar in Australië.