Zijn ze nu helemaal van de pot gerukt? “Stop Giving Stop Begging” door de ogen van de kleine man
Op weg naar zijn dagelijkse shopping ervaring in de fris gekoelde luxe van de shopping mall van Udon Thani passeert de goedgeefse auteur zoals vaak een onfortuinlijke bedelaar die zittend in zijn rolstoel met afgelopen APK probeert om de eindjes aan elkaar te knopen met wat gratis geld. Hij herinnerde zich een recent geplaatst en bijzonder educatief artikel in TB over de nieuw ingeslagen weg van de overheid om deze vorm van verloedering van de Thaise maatschappij aan het oog te onttrekken. Weg te poetsen of op zijn minst onzichtbaar te maken. Hij vroeg vervolgens en passant nieuwsgierig en oprecht geïnteresseerd de in het leven gestrande Senna naar zijn mening over deze (schijn-) oplossing. Hier volgt zijn emotionele relaas.
Het leven van een sugar babe in Bangkok
Een toevallige ontmoeting aan de toog van een wat afgelegen barretje in het hart van het altijd bruisende Bangkok levert een diepgravend gesprek op met een jonge, knappe vrouw over haar bewogen leven op het smalle randje van de prostitutie. Zij is een oudgediende sugar babe, die zich langzaam begint af te vragen of de door haar ooit ingeslagen weg wel de juiste keuze was.
Die Avond onder de Tamarindeboom
Onder de schaduw van een oude tamarindeboom, waar de wind verhalen fluistert en de sterren zwijgend getuige zijn, speelt zich een tijdloos moment af. Boonmee en Saowalak, twee geliefden die samen de stormen van het leven hebben doorstaan, kijken terug op een bestaan van liefde, verlies en overleving. Het is een avond waarin herinneringen tot leven komen, stiltes spreken en de kracht van verbondenheid zich openbaart. Terwijl de wereld om hen heen in duisternis wordt gehuld, blijven hun woorden en blikken als kleine lichtjes branden, onverzettelijk en vol betekenis. Dit is het verhaal van een liefde die, net als de tamarindeboom, diepgeworteld is en bestand tegen de tand des tijds.
De Amulet
De auteur eert in deze spannende en mysterieuze vertelling zijn helaas te jong overleden vader. Het is een verhaal geworden over liefde en gemiste kansen. Een allerlaatste bezoek aan zijn geliefde Thailand dat hem de kracht schonk om het onafwendbare lot in Nederland te kunnen afwachten en uiteindelijk ook te aanvaarden. Een lach en een traan in de vertrouwde, persoonlijke stijl van khun Rick samengebreid tot een spannend, soms emotioneel, maar bovenal goudeerlijk avontuur in woorden. De Romeinen zeiden het al: Rome zien en dan sterven. En dat geldt ook voor Thailand, zeker gezien de hartverlammende hitte, het voor velen dodelijke pepergehalte, het niet altijd even gezonde kraanwater en het wat hectische verkeer.
Murphy, pech, geluk, karma? De (on-) zin van statistiek
Soms kan een auteur zijn gedachten niet fatsoenlijk ordenen en flitsen gedachten aan verschillende gebeurtenissen in zijn leven in willekeurige volgorde door zijn hoofd. Het resultaat is een ‘ludieke analyse’ van het fenomeen ‘statistiek’ waar Sigmund Freund van in een deuk gelegen zou hebben. Is die verwarring het gevolg van de onophoudelijke inwerking van de Thaise zon op het Nederlandse brein? Of is het een erfelijke tekortkoming? Hallucinaties opwekkende chemische of agrarische substanties? Misschien zelfs een overdraagbare mentale aandoening en loopt de lezer ook het risico om geestelijk licht ontredderd achter te blijven?
Als het einde van het oude en het begin van het nieuwe jaar nadert komen plots de goede voornemens weer bovendrijven. De één zal dat afdoen als een vermoeiend cliché en er maar weer eens de draak mee steken in een volgend ironisch stukje, terwijl de ander er liever een positieve draai aan geeft door oprecht het accent te leggen op gevoelens van twijfel, op hoop en de vaak oneerlijke worsteling om af te komen van een desastreuze verslaving, waarbij alle steun van buitenaf welkom is. Cliché of niet. Als zelfs de Thaise overheid een helpende hand uitsteekt kan het toch al bijna niet mis gaan. Of toch?
Hoe een nalatend geheugen grondig je dag kan verpesten
Er zijn van die momenten in het leven dat plots en onverwacht grote paniek kan toeslaan. Voor de buitenwereld lijkt dat in sommige gevallen een wat overtrokken reactie. Maar wie de oorzaken en gevolgen duidelijk in kaart heeft, snapt onmiddellijk dat ook ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen stevige consequenties met zich mee kunnen brengen. Dit Kafkaesque stuk gaat over zo’n emotionele reactie op wat voor velen een verademing zou zijn in plaats van een ramp.
Een onvergetelijke tocht door de Jungle
Soms zijn dromen zo realistisch dat je in de morgen wakker wordt, maar de droom nog niet is gestopt. Iets dergelijks overkwam de dochter van mijn jongste broer ook onlangs in noord Thailand. Als familie zijn we er nog steeds niet uit of haar fantasie overuren heeft gedraaid of dat ze werkelijk iets onwaarschijnlijks heeft beleefd op haar jaarlijkse uitstapje naar een tropisch oord, waar achter elke boom, achter elke liaan een levensgevaarlijke dreiging schuil kan gaan. Oordeel zelf of het jonge mens bij een boswandeling gewoon op haar achterhoofdje is gevallen of hier toch misschien gewoon de waarheid vertelt.
Bejaard, bebaard, maar toch nog de moeite waard?
Gewoon een pretentieloos verhaaltje over hoe een klein goed bedoeld zetje in de rug door een betrokken familielid de aanzet kan zijn tot het hervinden van een beetje kleur in een wat flets geworden leven. En hoe vervolgens een clubje van onbekende, vrolijke meiden een extra baht in de zak doet door zonder egoïstische bijbedoelingen of dubbele bodems de drempels nog wat verder te effenen voor een struikelvrije danservaring op de ritmische discosound van een nog jong millennium.
De vervulling van een allerlaatste wens
Gevolg gevend aan een niet letterlijk uitgesproken speciaal verzoek treft de lezer hieronder een passage aan uit het leven van twee innig met elkaar verbonden mannen dat gehalveerd werd door het vroegtijdige heengaan van één van beiden. Het is een aangrijpende en op de werkelijkheid gebaseerde vertelling over verlies en schuld. Maar de boodschap waarmee het bewogen verhaal eindigt, is juist weer vervuld met hoop, kracht en het vinden van nieuwe betekenis. En nieuw liefdesgeluk.
De lange weg naar een nieuwe identiteit
In deze handgeschreven korte authentieke vertelling geeft een doodgewone Nederlandse man op de drempel van een grote verandering ons op ludieke wijze een korte inkijk in een cruciale fase van zijn leven. Een echt geleefd verhaal, respectvol verteld aan Thailandblog en waarachtig uit het echte leven gegrepen. Hij vraagt ons niet om toestemming of zelfs maar instemming. Misschien om een stukje erkenning als het ervan af kan of op zijn minst het geduld om die benodigde vijf minuten leestijd op te offeren aan deze voor hem zo belangrijke levenslange transitie.
Een postume ode aan de man die ik zelf nooit heb gekend
Hij was altijd een kampioen geweest in het oplossen van andermans problemen. In zijn familie en vriendenkring was hij de man waarbij je steeds kon aankloppen als je hulp nodig had. En hij had de energie, de wijsheid en het talent gehad om ieder obstakel voor wie erom vroeg uit de weg te ruimen. Maar geleidelijk aan en toch nog tamelijk onverwacht was er een einde gekomen aan zijn rol van Samaritaan, van raadgever, van sponsor, van steunpilaar en superman zonder cape.
Premiere: Naar het ziekenhuis in Bangkok
Een paar dagen geleden was het dan eindelijk zover. Na een eerdere confrontatie met een Thaise tandarts nu een voorzichtige maar persoonlijke kennismaking met een lokaal ziekenhuis. Geen uitvoering met een klinkende naam, maar eentje voor het gewone volk op loopafstand van het hotel in Bangkok waar we voor 2 nachtjes waren neergestreken als tussenetappe voor onze thuisreis.
De lange weg naar het geluk dat Thailand heet
Voor wie nog jong en werkzaam is, lijkt het favoriete vakantieland de ideale bestemming voor een leven na een zo spoedig mogelijk pensioen. In het geval van Thailand dagelijks in die heerlijke zon zitten en wat in Nederland weer eens een rottige regenbui is veranderd in de tropen in een welkome afkoeling. Alles is en blijft er het hele jaar door groen. Geen depressies door vallende bladeren. Het eten is er veel lekkerder dan thuis en kost bijna niks. Iedereen is tolerant, vriendelijk en zorgeloos. En ook heel belangrijk: je baas is in Nederland achtergebleven en kun je nooit meer in de nek hijgen. Rust van het werk, rust van het lawaai in je hoofd, rust van het leven als loonslaaf in een koud en nat kikkerlandje.
Maar toch is er twijfel als uiteindelijk de zij het enigszins elastische, ketenen zijn afgeworpen. Waarom niet meteen alle schepen in de kou affakkelen en halsoverkop hypotheekvrij de biezen te pakken naar de zon? Hier volgt een inkijk in het moeilijke overlegproces dat aan zo’n besluit vooraf kan gaan.
Sara, of hoe op het puin van een ramp weer iets moois opbloeide
Soms steekt een plantje vanuit de diepte zijn knopje voorzichtig boven het as uit. Een groen puntje in een halfvergane wereld, een kiem die op wankele benen zijn weg zal moeten zoeken, een plekje om op te groeien naar nieuw leven en nieuw geluk. De pijn van de ramp zal nooit meer overgaan. 20 jaren van lijden, heling, moed, wederopbouw en hervonden liefde zijn intussen verstreken. Wij zagen de onnoemelijke kracht van een gewonde natie. We zagen volkeren die samen kwamen om elkaar weer op de been te helpen. Dit is een kleine alinea uit het grote verhaal over die laffe aanval van de natuur op de bevolking van Azië op die tweede kerstdag 2004.
Hoe misofonie je vakantie om zeep kan helpen
Na hier onlangs een verhelderend artikel geplaatst te hebben met een uitvoerige analyse van een scala aan de moderne mens eigen angsten en fobieën kwam de auteur erachter dat hij een psychische aandoening waaraan hij eveneens lijdt overgeslagen had in zijn opsomming. In deze broodnodige aanvulling wordt die omissie kort en bondig recht gezet.
De vele verwarringen rondom ware liefde
Liefde kent vele gezichten. Alle varianten passeerden hier al de revue, dus niks nieuws onder de zon in dit verhaal. Laat het dan op zijn minst weer eens een herinnering zijn. Een waarschuwing voor de goedgelovigen. Maar ook een aanmoediging voor de sceptici om soms toch de stoute schoenen aan te trekken en daarbij vooral niet de ogen te sluiten voor mogelijke doemscenario’s. Ware woorden: ‘It’s better to die trying than to do nothing at all’ (Het is beter om te sterven, terwijl je probeert, dan te leven zonder iets te doen).
Angsten en fobieën
Fobieën bestaan al zolang er mensen bestaan. Vroeger, toen we nog in berenvellen gehuld door de bossen zwierven op zoek naar wat noten en wortels waren angsten ongetwijfeld nuttig. Achter iedere boom kon zich immers een roedel hongerige wolven verbergen en overmoed of onvoorzichtigheid werd doorgaans bestraft met een voortijdig en bovenal pijnvol heengaan.
Maar tegenwoordig kun je je afvragen wat die angstgevoelens nog voor zin hebben. Sterker nog, in de veilige wereld van vandaag zijn ze soms bijzonder vervelend en kunnen je dag behoorlijk verpesten.
De Thaise kalender kent vele hoogtepunten, waarvan de meeste beslist de moeite waard zijn om er (actief) bij stil te staan. Alom bekend zijn natuurlijk het traditionele Loy Krathong en het uitgelaten Songkran naast tal van geïmporteerde festiviteiten: Kerstmis, Valentine, Halloween, New Year, Pasen…. Voor de toerist en de niet al te doorgewinterde expat stuk voor stuk dagen waarop men de bevolking op zijn gelukkigst ziet, namelijk als er een feestje te vieren valt. En wat let ons westerlingen om gewoon lekker mee te feesten? Dat zure masker voor even aan de kapstok te hangen en gezellig mee te glimlachen alsof we zelf ook ooit het eerste levenslicht zagen onder de warme Thaise zon.
Een kwestie van (on-) geloof, religie onder een loep van opaalglas
Geloof en religie, thema’s die kennelijk altijd moeten leiden tot heftige reacties. Maar dat hoeft niet zo te zijn. In wat volgt, wordt op vredelievende, bijna religieuze wijze de situatie in Nederland naast die in Thailand gelegd. Er blijken zowaar niet zo heel erg veel verschillen te zijn. Als je de tijdverschuiving van meer dan een halve eeuw voor het gemak buitenbeschouwing laat. Waar vindt de lezer zichzelf terug in dit organisch en intuïtief vertelde verhaal? Kan hij of zij de analyse onbewogen tot zich nemen of distilleert hij uit de woorden toch een oproep tot een persoonlijke kruistocht om in deze Blog eens even orde op zaken te komen stellen?
Dromen van een gouden truck
Hoe de angst voor het Thaise verkeer en de droom van een gloednieuwe auto samenkomen in de onbeholpen pogingen om alle oude trauma’s af te schudden. Maar ergens diep in de nacht, als niemand over de schouder van de beginnende chauffeur meekijkt, gaat het toch gruwelijk mis. Lukt het hem om het gebeurde aan het oog van de wereld te onttrekken of zal hij moeten leven met de gevolgen van zijn roekeloze gedrag?
Hondenleven
Mijn verhaal begint in een greppel langs een stoffige weg, waar ik als pup met mijn broers en zussen vocht om te overleven. Moeder was er niet meer, haar melk opgedroogd, en wij bleven achter, halflevend, in een strijd tegen het onverbiddelijke lot. Wat volgde was een reis vol verlies en kracht.