Chocoladepudding en เงาะ
Er wordt vaak gezegd dat in de tropen geen sprake is van seizoenen. Mieke ontkrachtte dat idee al in een van haar blogs. Ik durf de stelling wel aan dat er in Nederland geen sprake meer is van seizoenen. Als criterium hanteer ik dan niet het weer, maar de beschikbaarheid van seizoengebonden groente en fruit. In Nederland is alles het hele jaar te krijgen. Met uitzondering van asperges, wilde ik toevoegen, maar als je echt wilt kan je die ook wel met kerst ergens op de kop tikken.
De langste dagen?
Op school klonk het allemaal heel logisch vroeger. Op 21 juni staat de zon boven de kreeftskeerkring, op haar meest noordelijke punt. Dat is het dichtste bij Nederland, waar het dan dus de langste dag
Geluiden
Veel van de geluiden hier zijn weliswaar in Nederland onbekend, maar kennen wij inmiddels wel van eerdere bezoeken aan Thailand. De smakjes van de tjiktjak, het toekeh van de toekeh, het gebabbel van mayna en bulbul, de karaoke van de buren, de brommertjes: ze hebben alle wat bekends.
Naar de bank
Voor het openen van een bankrekening ga je hier naar de bank. Ouderen onder ons zal dat bekend voorkomen, maar voor de jongeren zal ik het even uitleggen: vroeger was een bank een, meestal prominent, gebouw waar mensen achter balies zaten. Bij die mensen kon je geld storten of opnemen. Eigenlijk net zoiets als nu een online-verbinding, maar dan met echte mensen
Restaurant Le Garage
Het beroemde restaurant dat onze wijlen nationale knuffelkok in Amsterdam startte heeft een geduchte concurrent, die de naam “Le Garage” veel meer eer aan doet dan het hoofdstedelijke etablissement. Die concurrent zit, hoe kan het ook anders, in Thailand, en dan niet zo maar in Thailand, maar in Nang Lae, om precies te zijn, op de hoek van ons straatje.
Wakker gehouden door Piet van Vliet
Verhuis je naar Thailand, word je uit je slaap gehouden door Piet van Vliet. Dat is me in Nederland nou nooit gebeurd. Sterker nog, tot vanmorgen had ik nog nooit van Piet van Vliet gehoord. Terwijl hij toch al een aantal weken zijn best doet om ons wakker te houden.
Papaja’s en pleepapier
Het is hier op de weg een drukte van belang. Althans, vergeleken bij de Touwbaan in Maashees. Op de berghellingen hebben allerlei mensen stukjes land waarop van alles verbouwd wordt, en waar ze dus met enige regelmaat heen moeten. Gemiddeld komt er denk ik wel twee keer per uur een brommertje voorbij.
Wazdaddan?
Lampang is geen uitgesproken toeristische bestemming. Wie Noord-Thailand bezoekt gaat meestal naar Chiang Mai en van daaruit nog wat verder naar het noorden, naar Chiang Dao en Chiang Rai. De buitenlanders die Lampang bezoeken zijn nadrukkelijk op zoek naar de wat minder toeristische gebieden.
Op een klein stationnetje
Francois en Mieke (foto boven) zijn in januari 2017 in Thailand komen wonen. Ze willen in Nong Lom (Lampang) hun paradijsje laten bouwen. Op Thailandblog verschijnt met enige regelmaat schrijfseltjes van beide over het leven in Thailand.
Arthotel tegen wil en dank
In Thaise hotel- of guesthousekamers is altijd minstens één ding kapot. Zelfs het spiksplinternieuwe guesthouse in Mae Salong, waar we vorig jaar een paar dagen verbleven, kon niet aan die wetmatigheid ontsnappen.
Column: O, o, o, die vooroordelen…
Hij voldeed aan alle vooroordelen. Spierwitte benen in zwarte sokken en schoenen, te ruime korte broek, dikke buik, zeventiger, en daarmee minstens twee keer zo oud als de oudste uit de rest van zijn gezelschap.
Kai, khai en de bijna vergeten bplaa
Frans bedenkt een eigen variant op de veelgeciteerde wijsheid van ons nationale voetbalorakel die goed aansluit bij dit verhaal. Lees hoe hij uiteindelijk toch in de Isaan terecht kwam.
Waarom er tenten staan in de homestays bij Doi Luang Chiang Dao
Als we vanaf ons huis de berg zijn afgereden kun je rechtsaf naar Chiang Dao, of linksaf naar de grot. Richting grot liggen ook wat winkeltjes en eettentjes. Water en allerlei levensmiddelen zijn op loopafstand te krijgen; de steile stoffige weg is wel een aanslag op de kuitspieren en noopt tot voorzichtig lopen. Voor je het weet glij je onderuit.
Gedicht over gedeeltelijke zonsverduistering in Thailand
Toevallig las ik over de zonsverduistering die op 9 maart te zien zou zijn vanuit Indonesië en de Filippijnen. Uit de schamele informatie die ik kon vinden leidde ik af dat er een kans zou zijn dat we deze ook in Chiang Dao, waar we op dat moment zaten, zouden kunnen waarnemen. Weliswaar niet volledig, maar ook een gedeeltelijke verduistering is de moeite waard.
Thaise verkeersregelaars bij hotels
Onderstaande twee limericks maakte ik naar aanleiding van het verschijnsel verkeersregelaar bij hotels. Ik heb er geen foto bij, maar ze spreken denk ik wel voor zich.
Op weg naar Thailand (deel 1)
Het staat vast: Mieke en François gaan zich in Thailand vestigen. Dat besluit namen ze een jaar geleden. Wat weerhoudt hen?
Van Khao Yai naar business class
De rij bij de incheckbalie op Suvarnabhumi in Bangkok is enorm en als we eindelijk aan de beurt zijn gaat er iets mis in het computersysteem. Zo’n beetje als allerlaatste staan we er nog, maar wie het laatst lacht…
‘We hebben haar weerstaan’
O, o, wat zijn we trots op onszelf. We hebben haar weerstaan. De bemoeizuchtige/overdreven behulpzame mevrouw uit het Rainbow Hill Hotel bedoel ik. Een aantal dagen geleden schreef ik al wat over haar.
Op tijd in Ta Ko
“Dinner!” Het is net half zeven geweest en we zouden om 7 uur gaan eten, maar we hebben zo’n idee dat de mevrouw van het Rainbow Hill Hotel in Ban Ta Ko geen tegenspraak duldt.