Chiang Rai en fietsen….(4)
Het is weer bijna volbracht: eind volgende week, een week later dan gepland, weer terug naar Nederland. Nog nèt op tijd voor de verjaardag van mijn kleinzoon! Ditmaal op één week na vijf maanden in Thailand verbleven.
Stil en leeg…….
‘Stil en leeg’: die kwalificatie geldt momenteel voor héél veel plaatsen in Thailand waar normaal gesproken grote aantallen bezoekers uit binnen- en buitenland komen.
Chiang Rai en fietsen… (3)
Met een knipoog naar de titel van het prachtige boek van de Colombiaanse schrijver en Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Márquez ‘Liefde in tijden van cholera’, had ik als kop ook ‘Fietsen in tijden van corona’ kunnen gebruiken. Maar dat zou misschien de indruk wekken dat mijn fietsactiviteiten door het corona-gebeuren worden beïnvloed en dat is nu juist niet het geval (dat maak ik mezelf in ieder geval wijs…..).
Terug naar Chiang Rai
Bijna had ik hierboven ‘Terug naar Oegstgeest’ getikt, een associatie die de woorden ‘terug naar……’ opriepen: de titel van een heel bekend boek van de schrijver Jan Wolkers. In dat boek gaat het over zijn jeugd en daarmee houdt die associatie dan ook direct weer op, want ik ga het niet over mijn jeugd hebben maar over het nu en het zeer recente verleden.
Luchtvaartmaatschappijen halen hun neus op voor Thaise piloten
Ondanks een wereldwijde grote vraag naar piloten vinden Thaise piloten geen baan na het slagen voor hun opleiding. Dat zegt het hoofd van het Civil Aviation Training Centre, het opleidingscentrum voor de burgerluchtvaart.
Kom Cees, het is maar tijdelijk…
‘Kom Kees, het is maar tijdelijk, het zal wel weer overgaan…….’ zong Leen Jongewaard ooit. Het zal wel met m’n roepnaam te maken hebben (al is die dan met een C, maar dat verschil hoor je toch niet) dat deze tekst van Annie M.G. Schmidt bij mij al een paar dagen tussen de oren zit.
Hoe staat het met uw verzuring?
Het werkwoord ‘verzuren’ heeft in mijn oren een negatieve bijklank; ik kan me ook niet snel een positieve betekenis voorstellen. Letterlijk betekent het ‘zuur worden’, en er klinkt uit door dat dat iets ongewensts is, dat het leidt tot iets dat niet meer goed bruikbaar is. Het gezegde ‘wat in het vat zit verzuurt niet’ brengt dat goed tot uitdrukking.
Wat doe je met een oud vliegveld?
Stel: je hebt, als overheid, een vliegveld dat – vrij uniek – deels in je stad, dichtbij het centrum zelfs, ligt en dat wordt uiteindelijk te klein; het voldoet niet meer aan de eisen en modernisering/uitbreiding op dezelfde locatie is onmogelijk. Je bouwt op een andere plek een nieuw vliegveld en verplaatst al het luchtverkeer daarheen. Wat doe je dan met het oude veld?
Chiang Rai en fietsen…(2)
Een vroege zondagmorgen in Chiang Rai, half oktober 2019. De zon is nog slaperig en verbergt zich achter de wolken, maar die komt straks wel tevoorschijn. Vogels vieren fluitend de nieuwe dag, een eekhoorn rent razendsnel over de elektriciteitsdraden die tussen de bebouwing lopen.