Weer thuis…
Na een half jaar in Nederland te hebben doorgebracht, voelt Chiang Rai weer als thuiskomen. Ondanks de recente zware overstromingen in de provincie is de natuur prachtig hersteld. Lokale initiatieven helpen de getroffen dorpen weer opbouwen, terwijl ikzelf eindelijk weer kan genieten van fietstochten door het weelderige, groene landschap. Een contrast tussen schoonheid en de kracht van de natuur.
Chiang Rai en fietsen…..(10)
Het is alweer even geleden dat ik aflevering 9 van mijn zich in en om Chiang Rai afspelende ‘fietsfeuilleton’ schreef. In mei 2021, toen nog 75 jaar ‘jong’. Inmiddels 78, maar nog steeds genietend van het al fietsend door stad en – vooral – land zwerven. Een tiende aflevering dus om de reeks met een mooi rond getal af te ronden. Net als in de vorige afleveringen voeg ik wat tijdens m’n ritjes gemaakte foto’s in om de schoonheid van de omgeving met de lezers te delen en fiets ik, waar het zo uitkomt, ook nog door wat andere ervaringen en belevenissen heen.
Zomaar Chiang Rai
Ik heb er op dit blog nooit een geheim van gemaakt dat ik me geweldig thuis voel in Chiang Rai. In de stad, jazeker, maar nog veel meer in de gelijknamige provincie; de meest noordelijke van Thailand.
Opgelet bij het boeken van een Thai VietjetAir ticket!
Thai VietjetAir verzorgt een groot aantal binnenlandse vluchten in Thailand. Het is een budgetmaatschappij zoals er meer zijn in dit land, maar in tegenstelling tot de meeste andere heeft deze maatschappij als basis niet Don Mueang, maar Suvarnabhumi. Goede zaak dus voor de aankomende c.q. vertrekkende internationale reiziger.
Tempels in Chiang Rai: Wit of Blauw?
Een in mijn ogen bijzondere tempel die bij de gemiddelde Chiang Rai-bezoeker veel minder bekend is, is de Blauwe Tempel, ofwel Wat Rong Sue Ten. Deze is pas in 2016 geopend. Het complex is een stuk kleinschaliger (en zal dat ook blijven) dan de Witte Tempel, en de hoofdkleur is – u raadt het al – een prachtig blauw.
Terminaal in Chiang Rai
Nee, niet schrikken, beste Thailandbloglezers: mijn situatie is niet drastisch verslechterd na mijn recente terugkeer, maar al rondfietsend in deze mooie streken kwam ik wat bouwwerken tegen waarvan je met recht kunt zeggen dat ze in het laatste stadium van verval verkeren.
En weer héén………
Net op tijd weg: De Singapore Airlines A350-900 op Schiphol, kort voor het uitbreken van de storm ‘Eunice’.
Heen en weer…..
Nee, beste lezers, ik zit niet op het beroemde pontje van Drs. P. (*) maar in het matig bezette Lufthansa vliegtuig dat me in nog geen uur van Frankfurt naar Amsterdam brengt. Gistermiddag met VietjetAir van Chiang Rai vertrokken, ruim 6 uur op Suvarnabhumi gewacht op de Lufthansa vlucht naar Duitsland en vanmorgen vroeg 3,5 uur rondgehangen op het vliegveld van Frankfurt. Ik ben dus al even onderweg, het wordt al met al een uur of 30 van deur-tot-deur.
Chiang Rai en fietsen….. (9)
‘Time flies when you are having fun’: de waarheid van dat gezegde dringt weer eens tot me door wanneer ik zie dat het al weer ruim 9 weken geleden is dat ik de vorige aflevering van deze serie schreef.
Chiang Rai en fietsen……(8)
‘Have a nice day’. Wie wil er nu niet zo verwelkomd worden na een inspannend tochtje door Chiang Rai’s groene dreven?
Chiang Rai en fietsen.…(7)
Twee weken geleden, in aflevering 6 van mijn fiets-feuilleton, noemde ik Mae Sai en Chiang Saen als bestemmingen die aan de buitenrand van mijn actieradius liggen. Ik schreef ook dat ik er, gezien de afstand, nog naartoe wilde voordat de hitte en de jaarlijks terugkerende luchtvervuiling weer op deze mooie provincie neer zouden dalen.
Chiang Rai en fietsen..…..(6)
Ik heb honger! Wanneer ik dat als kort na de 2e wereldoorlog geboren kind durfde te zeggen kreeg ik van mijn ouders meestal als reactie: ‘jij hèbt géén honger! In de oorlog hadden we honger, jij hebt hooguit trek!’
Chiang Rai en fietsen…….(5)
Inmiddels is het alweer ruim 2 weken geleden dat ik, na de verplichte quarantaine, in Chiang Rai arriveerde. Ik verbaas me erover hoe snel je die 15 nachten ‘eenzame opsluiting’ achter je laat wanneer je je bestemming eenmaal bereikt hebt.
Het is volbracht…..
Als je, zoals ik in een ver verleden, een ‘School met de Bijbel’ hebt gevolgd en in een gezin bent opgegroeid waarin vader elke zondag, na het middagmaal, een stuk uit dat grote boek voorlas, zul je de bovenstaande uitspraak vast herkennen.
In quarantaine…..
…. of moet ik ‘in detentie’ schrijven? Dan zou het in ieder geval een vrijwillige detentie zijn; ik had tenslotte een keus.
Aankomst op Suvarnabhumi
Op de website van de Tourist Authority of Thailand (TAT) verscheen gisteren deze video over de huidige aankomstprocedure op Suvarnabhumi. Uit eigen ervaring kan ik er aan toevoegen dat alles gesmeerd en op een plezierige wijze verloopt. Het is zonder meer goed georganiseerd.
Ik ben er!
‘We zijn er bijna’, en ‘de laatste loodjes…..’ waren koppen boven m’n eerdere bijdragen over de terugkeer naar Thailand. Het is inmiddels gelukt: ik ben in Bangkok aangekomen en ik onderwerp me nu aan de voorgeschreven quarantaine.
De laatste loodjes….
‘We zijn er bijna (maar nog niet helemaal)’ schreef ik 2 weken geleden. Ik had het toen natuurlijk niet over dat liedje dat vroeger in de bus op schoolreisjes urenlang werd gezongen, maar over terugkeer naar Thailand.
We zijn er bijna (maar nog niet helemaal…)
Een paar dagen geleden schreef ik over de Alternative State Quarantine (ASQ). Inmiddels heb ik weer wat stappen gezet en gezien de vele reacties op mijn bijdrage lijkt het me goed mijn verdere ervaringen met u te delen.
Alternative State Quarantine (ASQ): waar?
Midden volgende maand hoop ik naar Thailand terug te keren, op basis van mijn non-immigrant O-visum. Ik heb op coethailand.mfa.go.th de aanvraag voor het vereiste Certificate of Entry (COE) ingevuld en de vereiste documenten digitaal bijgevoegd.
Medereizigers……
Het leuke verhaal van Jan Dekkers, het 63e in de mooie serie ‘Je maakt van alles mee in Thailand’ over zijn kennelijk onervaren medereiziger die hij kon overtuigen van zijn functie als ‘voorproever’ op de betreffende vlucht, riep bij mij herinneringen op.
Probleempje met Transferwise
Tot nu toe voedde ik mijn ‘monetaire behoeftes’ in Thailand door het overmaken van geld van mijn ING-rekening naar mijn rekening bij de Bangkok Bank, en door het meenemen van contant geld als ‘reserve’, om op een gepast moment om te wisselen.