De Bermudaman
Met een bonkende kater en droge mond wordt hij wakker. Een lichte schrikreactie als hij een meisje, met lang zwart zijdeglans haar, naast zich ziet liggen. Hij hijst zich omhoog om haar beter te kunnen zien. Ze kijkt hem met koolzwarte ogen aan vanonder een spierwit laken. Haar vuistjes omklemmen de rand. Een fan boven zijn hoofd draait zacht rondjes. Twee groene gekko’s zitten op het plafond vastgeplakt. Hun bekjes een beetje open. Hij gooit …
Vreemde kostgangers in Thailand
Reinout, de eigenaar van Patana Guesthouse in Hua Hin, verzamelt verhalen die even kleurrijk zijn als zijn gasten. Van een uitgebluste Canadees tot een roekeloze Nederlander: hun escapades in de tropische zon vormen de bouwstenen voor zijn roman. Achter de façade van een paradijs schuilt een wereld vol demonen, verveling en onverwachte drama’s.
De bloemenkinderen
Terwijl de avond valt in de bruisende straten vol toeristen, kijkt Reinout naar de kleurrijke bloemenkinderen die met hun rozen voorbij huppelen. Wat voor velen een schattig tafereel lijkt, heeft een donkere kant. In het decor van muziek, bars en schijnbaar onschuldige gezelligheid, ontvouwt zich een verhaal van uitbuiting en onschuld die verloren gaat. Reinout kan het niet langer negeren.
Backpackers doen dat niet
Reinout en Johan, twee zelfverklaarde authentieke Thailandgangers, vinden zichzelf onverwacht terug in een bar die mijlenver afstaat van hun gebruikelijke backpackerservaring. Terwijl Metallica door de luidsprekers knalt, proberen ze zich te oriënteren in een omgeving die ze verachten maar niet kunnen vermijden. Wat volgt is een ongemakkelijke confrontatie met de realiteit van het Thaise nachtleven, waar hun vooroordelen op de proef worden gesteld.
Kort verhaal: Reisbestemming Phuket
Het was lang voordat de nieuwe eeuw zijn intrede deed toen Reinout met zijn reismaat Will vanaf Bangkok naar het schiereiland Phuket vloog. Hij had Will 10 maanden eerder in het vliegtuig naar Bombay ontmoet, die net als hij Goa als eindbestemming had. Daar waar hij verdronk in de ogen van de Britse Helen die whisky zoop als een man.
Afscheid van het Paradijs
Het is het jaar 2567 volgens de Thaise kalender wanneer de ziel van Willem Reynaerts de grens naar een andere wereld oversteekt. Verlost van zielenpijn en eenzaamheid. De uitbater van het Pattana-guesthouse in Hua Hin is 66 jaar oud wanneer zijn tijd gekomen is. Het zijn er niet veel die hem naar de eeuwigheid begeleiden. Een handjevol expats, een paar buurtbewoners, personeelsleden en een Frans echtpaar dat in het pension logeert.
Boekrecensie: Thailand achter de glimlach
Er zijn heel wat boeken verschenen die zijn geschreven door ‘farang’ die permanent of voor een deel van het jaar in Thailand verblijven. Ze willen hun ervaringen in hun nieuwe land, vaak met een Thaise naast zich, deelgenoot maken met de rest van de wereld. Sommige verdwijnen in vergetelheid en sommige blijven je bij. Een van die boeken is ‘Thailand achter de glimlach’ van dichter en schrijver Rob van Vlierden. Door zijn vlotte schrijfstijl een pageturner om zo snel mogelijk uit te lezen.
Doi Suthep: 1000 jaar oud
Het valt niet mee om in een nietsontziende hitte in april 306 treden omhoog te lopen op een bijna verticale stenen trap. Maar eenmaal aangekomen heb je wel wat. Wat? Ja een Wat. Namelijk Wat Doi Suthep. Een boeddhistische tempel van bijna duizend jaar oud. En een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Chiangmai.
Waarom ik nooit in Birma aankwam
Het was april 2012 toen ik via Thailand naar het land van Aung San Suu Kyi wilde afreizen. Eerst drie dagen Bangkok, dan naar Rangoon en dan nog een week naar de koninklijke badplaats Hua-Hin. Ik vertrok vrijdag 20 april en kwam nooit in Birma aan
Essen wie zu Hause versus culinair paradijs Thailand
Het was november 1998 en ik was voor de eerste keer in Thailand. De nachttrein had mij naar Chiang Mai gebracht. Mijn debuut-zoektocht naar een eethuis in de binnenstad was al meteen een ontluisterende ervaring toen ik een steegje doorliep. ‘Essen wie zu Hause’ las ik zonder waarschuwing, met grote letters gekalkt op een schoolbord naast de deur van een, naar later bleek, Duits restaurant.
Voorportaal van de hel in de Grotten van Mae Hong Son
Ik weet de naam van het guesthouse niet meer. Maar het was goedkoop, het eten goed, de douches buiten, ik had een matras op de grond. Aan de teakhouten stamtafel wordt door backpackers die meteen je ‘friend’ zijn, plannen gesmeed. Volgens de Duitse Kathy, ervaren Azië-reiziger, is het leuk om een grot-tour te doen. Dat moet je een keer mee hebben gemaakt zegt ze vol overtuiging. Ik ben meteen om.
Een blik op Chinatown
Een prettige doch zwoele wind strijkt langs mijn gezicht terwijl we met de taxiboot van de wijk Silom naar Chinatown varen. Het is vrijdagmiddag en mijn laatste dag van mijn zoveelste reis door Thailand. De rand van de stad glijdt voorbij en de zon verzilvert de golven.
‘Temple closed sir’ en de tuk-tuk-scam van Bangkok
‘Temple closed, sir’, zegt de chauffeur van de tuktuk met een stalen gezicht als ik de Wat Pho noem. Als ik vraag waarom? Is het antwoord. ‘Buddhist Day’. Maar hij weet wel iets anders. Voor maar twintig baht. Een koopje toch? Ik glimlach en bedank vriendelijk. De volgende brengt mij wel waar ik wezen wil. Deze en andere oplichterijen maken dat je altijd op je hoede moet zijn als je zo’n ratelende driewieler instapt. Vooral in Bangkok.
De nachttrein naar Chiang Mai
Ik ben jong, de eeuwwisseling moet nog komen en corona ligt heel ver in de toekomst. Het is mijn eerste keer in Thailand. Dat stond namelijk op mijn to-do-lijst. “Want”, zei een medereiziger in hippie-paradijs Goa tijdens een reis door India: “het Land van de Glimlach is een wereldland.” Met de Lonely Planet Gids Thailand van Joe Cummings als metgezel backpack ik het land door.
De sfeer van reggae in Pai is niet te evenaren
Ik zal het nooit vergeten. Het idyllische plaatsje Pai in Noord-Thailand. Waar de sfeer van reggae in de lucht hangt. Het was vlak voor de eeuwwisseling. Ik reisde met de nachttrein van Bangkok naar Chiang Mai, had een onfortuinlijk avontuur in een grot bij Mae Hong Son en arriveerde met de bus in dit backpackersoord.
De pandemie is volgens de WHO voorbij. Maar voor veel Thai, zoals de inwoners van de sloppenwijken van Khlong Toey in Bangkok, zijn de gevolgen gigantisch, zegt Friso Poldervaart van Bangkok Community Help Foundation ooit gestart met voedseluitdeling.
Sinterklaas in Hua Hin
Een column van Bert Vos met een terugblik naar december 2015 toen ik als Zwarte Piet optrad bij Say Cheese in Hua Hin.
Eigenlijk had hij het nooit verwacht toen Friso Poldervaart twee jaar geleden, aan het begin van de covid-periode, een tijdelijk noodhulpproject begon voor de inwoners van Klong Toey. Een sloppenwijk in hartje Bangkok. Maar nu is de Bangkok Community Help Foundation, voorheen Dinner from the Sky, uitgegroeid tot een grootschalige breed opgezette organisatie met 400 vrijwilligers, die tot nu toe een miljoen mensen geholpen heeft.
Sekstoerisme Thailand geen westerse uitvinding
In september dit jaar zijn een Thaise rechtenstudente en haar vriend gearresteerd voor het verkopen van seksvideo’s op het forum OnlyFans. Het stel, 19 en 20 jaar oud, wordt beschuldigd van het online verspreiden van pornografisch materiaal voor commerciële doeleinden. Bij schuldig kunnen ze drie jaar cel krijgen. Want, echt waar, seks verkopen voor geld is verboden in Thailand. Nou, daar heb ik tijdens mijn reizen door dit land weinig van gemerkt.