Wanneer hebt u voor het laatst gedanst?

Ik geef het volmondig toe, dansen is niet mijn favoriete bezigheid, vroeger niet en nu nog steeds niet. Toch, als ik de geleerden en mijn inmiddels overleden Nederlandse vrouw moet geloven, is dansen de ultieme vorm van ontspanning.

In mijn jonge jaren gingen veel vriendjes en vriendinnen naar de dansschool om de foxtrot, cha-cha-cha, tango en wat er nog meer aan dansvormen zijn te leren. Ik werd christelijk opgevoed en daar paste dat wufte dansen niet in. Natuurlijk wil je, al was het maar omdat het mocht, meedoen en of schoolfeestjes heb ik best wat geschuifeld en gescharrebakt met mijn vrouwelijke klasgenoten.

Toen ik getrouwd was, ontkwam ik niet aan een danscursus, want mijn vrouw hield er van. Voor de kenners, ik heb brons gehaald, maar vraag niet hoe. Nog jaren erna, moest ik horen, dat ik steeds hardop in de oren van mijn vrouw aan het tellen was, een, een, een twee drie, enz. Zilver zat er niet in, want daarin kwamen ook meerdere Zuid-Amerikaanse dansen voor en dat was mij teveel.

Met brons op zak, heb ik wel op feesten en partijen gedanst, maar mijn vrouw koos dan toch liever voor een andere mannelijke danspartner, één, die niet voortdurend in haar nek hijgde. Zij blij, dat ze zich in de dans kon uitleven, ik blij, dat ik vrijgesteld werd.

Nu de tijd is voortgeschreden en ik in Thailand woon, is er toch heel wat in “het dansen” veranderd. Mogelijkheden om de stijldans te beoefenen zijn er nauwelijks, het enige dat overgebleven is, of beter gezegd wat er voor in de plaats gekomen is, is wat ik maar even samenvat als de hiphop. Twee mensen staan tegenover elkaar en bewegen ongecoördineerd op de muziek (muziek?) van tegenwoordig. Ook ik heb wel gehuppeld in disco’s als Lucifer, Marine en Hollywood. Als je maar lol hebt!

Toch heb ik weer een enkele keer gedanst op de muziek van vroeger. De eerste keer was een paar jaar geleden tijdens het Kroningsfeest van de Nederlandse Vereniging in Pattaya. Ging wel niet zo goed met mijn Thaise vrouw, maar we hadden er wel plezier in. Daarnaast nog wel een paar gedanst in de Bamboo Bar en op een ander feestelijke bijeenkomst van de Nederlandse Vereniging.

Maar een nieuwe mogelijkheid is op komst. Wederom heeft de Nederlandse Vereniging in Pattaya een diner dansant georganiseerd met de uitstekende B2F band en wel op donderdag 29 oktober aanstaande.

Ik beveel u aan de bijzonderheden te lezen op www.nvtpattaya.org/nvtp en deel te nemen aan dit dansfestijn, want wanneer hebt u voor het laatst gedanst?

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani