On the road (5) met Lung Addie
Als gevolg van vorige op het blog verschenen artikels “on the road in de provincie Chumphon 1-2-3-4” zijn er reeds verschillende lezers geweest die deze tochten zelf wilden beleven. Zo was er verleden jaar een groepje van 7 mensen, allen Belgen, uit Hua Hin, die deze tochten, met Lung Addie als begeleider, wilden meemaken.
Afspraken werden gemaakt, verblijf en huur motorbikes werd geregeld en dus op pad voor de motorbiketour “North”, van Pathiu naar Ban Boet en de volgende dag de”Zuidelijke” van Pathiu naar Ban Sai Ri met “Prince of Chumphon” als einddoel. Deze ritten bleken, ondanks het feit dat de Zuidelijke toer echt uitregende, in goede smaak van de deelnemers gevallen te zijn want onlangs werd er een nieuwe afspraak gemaakt om ook de grote toer richting Ranong en Patho, met ongeveer dezelfde groep mensen, uit te voeren. Wegens het feit dat twee van de vorige deelnemers niet in Thailand waren bleef de groep ditmaal beperkt tot 5 deelnemers.
De nodige afspraken werden gemaakt, hotel in Ranaong gereserveerd, 5 motorbikes gehuurd voor 3 dagen. Plaats van samenkomst en vetrek te Thung Wualean Beach. Door Lung Addie werd enkele dagen vooraf nog een laatste verkenningsrit uitgevoerd want er was een nieuw interessant viewpoint bijgekomen en dat wou hij vooraf gezien hebben. Alsook de vlotrafting in Patho moest vooraf eens herbekenen en gereserveerd worden.
Zoals steeds waren er bij het vertrek enkele hindernissen te nemen. We zijn tenslotte in Thailand en je mag geenszins verwachten dat alles van A tot Z zomaar perfect zal verlopen. Het zou tenslotte niet prettig zijn….. perfectie? De eerste hindernis was het feit dat één der gehuurde motorbikes meer benzine lekte dan deze kon verbruiken. Bij de eerste tankbeurt, een tweetal km van het vertrekpunt, werd dit zichtbaar. De benzine piste er gewoon uit. Terug naar de plaats van vertrek waar echter geen reserve motorbike meer te beschikking was. Dus maar op zoek naar een prive motorbike.
De relaties van Lung Addie deden hun werk en er werd snel, met dan nog het geluk dat het een PCX was, een motorbike gevonden. Dus nu de echte start van de lange rit naar Ranong, een dikke 150km vanaf het vertrekpunt. Zoals steeds zorgt Lung Addie voor “Safety First”. Een zware motor voor de groep en ditmaal een pickup, met als bestuurder de Thaise buurman van Lung Addie, achter de groep. Ditmaal kon hij zelf niet met de motor op stap wegens rugklachten. Het voordeel was dat de persoonlijke bagage van de deelnemers met de pickup meekon.
Langs Mueng Chumphon gaat het eerste deel noodgedwongen langs de A4 richting Ranong. Hoewel het eerste deel van deze weg saai is gaat die snel over in een heuvelachtig en kronkelend parcours langs de grens met Myanmar. De snelheid werd beperkt tot 50-55km/u zodat iedereen voldoende kans kreeg om ook een oogje op het mooie landschap, de heuvels tussen Thailand en Myanmar, te werpen…. mooie ongerepte natuur, een streling voor het oog en een genot voor de motorbike liefhebbers.
De eerste stop werd gemaakt na 120km aan het nieuw ontdekte viewpoint: Kao Fa Chi. Deze heuvel bereikt een hoogte van 235m en heeft zijn naam te danken aan zijn vorm. Een Fa Chi is de Thaise naam voor de korf welke over voedsel gezet wordt om de vliegen ervan af te houden. Het viewpoint geeft een prachtig zicht over de monding van twee rivieren, de Kra Buri en de La Un, in de Andaman Zee.
Van hier uit ging het verder naar Ranong zelf. Het hotel werd door “madam garmin” zonder enig probleem gevonden. Het Petch Hotel heeft een 40 tal kamers. Is heel goed gelegen, net aan de rand van de stad welke op wandelafstand bereikbaar is. De kamers zijn ruim en heel netjes en dit voor 800THB/nacht. Een uitgebreid ontbijt kost er 80THB ! Rob had dit hotel via internet geselecteerd en zijn keuze was heel goed.
Na een lekkere maaltijd in een gezellig restaurantje was iedereen wel toe aan een welverdiende nachtrust… hoewel, er viel veel bij te praten en het werd tenslotte middernacht voor zowat iedereen in zijn kamer geraakte. De volgende ochtend zouden we namelijk vroeg vertrekken naar Patho, gelegen op 55km van Ranong. We daar afspraak om 10.00u voor een vlotrafting. Opnieuw stak een “hindernis” de kop op. De sleutel van de motorbike van Jos was zoek… verloren? Eerst gaan kijken in het restaurant waar we de vorige avond gegeten hadden: was nog gesloten en geen kat zien. Opnieuw alles afgezocht in de kamer: NIETS …. wat later opnieuw naar het restaurant waar ditmaal wel iemand aanwezig was maar geen sleutel…. Er zat niets anders op dan Jos moest met de pickup mee en mistte zodanig de prachtige weg van Ranong naar Patho, een kronkelende heuvelachtige verbindingsweg tussen de A4 en de A41, road 4006 welke van Ranong naar Lang Suan gaat.
Op deze weg ligt Patho waar we de Malin Rafting gereserveerd hadden. Real Thai Style … geen toeristische poespas. De vlotten bestaan uit met een houten balkje samengehouden blauwe plastiek buizen. Zo een vlot biedt ruim plaats aan 4-5 volwassen personen plus de “captain”. In tussentijd werd een oplossing voor het probleem van Jos zijn sleutels gevonden. Een technieker zou dit, tijdens onze afwezigheid, aan het hotel komen oplossen…. slot vervangen of wat dan ook? Die motorbike moest tenslotte terug in Thung Wualean geraken en liefst al rijdende en niet achterop de pickup.
De rafting zelf bestaat uit: de deelnemers worden met een oude gammele, rammelende pickup, met trailer waarop de vlotten gestapeld zijn, naar het vertrekpunt stroomopwaarts gebracht. Daar je deftig door elkaar gerammeld wordt ben je reeds een beetje voorbereid op de schommelingen welke het vlot zal maken in de stroomversnellingen. Reddingsvesten zijn ruim aanwezig doch niet echt nodig daar er nergens echt diep water op de raftingroute aanwezig is… doch je weet maar nooit dat er geen enkele deelnemer ongewild in het water terecht komt. Dit gebeurde reeds voor de werkelijke start. Rob was zodanig begaan met het drooghouden van zijn iPad dat hij bij het “inschepen” hals over kop, met IPAD, het water in tuimelde, tot grote hilariteit van de andere deelnemers.
De ongeveer 2 uur durende tocht gaat dan langzaam, het is tenslotte geen wild water rafting, richting vertrekpunt. De rivier is een zijarm van de Khlong Lang Suan, welke uitmondt in de Golf van Thailand. Daar we, wegens de sleutel perikelen, te laat aan de rafting konden beginnen, werd de picknick lunch onderweg geannuleerd en vervangen door een lunch bij het aankomst- vertrekpunt. De lunch bestond uit een echt lekkere Thaise maaltijd met in bamboo gebakken rijst, groenten, vis …. Dit alles samen, de rafting en lunch voor de prijs van 550THB. Voor dit geld krijg je een onvergetelijke vlotrafting door de prachtig groene natuur van Zuidelijk Thailand. Het is ook een aanrader voor mensen met kinderen.
Op de terugweg werd een stop gemaakt aan de Hotwather Springs te Ranong en het water is echt heet, vraag maar aan Rob, die er, ondanks de waarschuwingen van Lung Addie, in overmoed zijn volledig been instak, wat er nog veel sneller uit dan in was! Er is hier ook een “relaxvloer” waarop je liggend kan genieten. De dag was weer goed gevuld en er werd uitgekeken naar een ‘verfrissing’ en het nodige voedsel om de innerlijke mens te versterken… Bij aankomst in het hotel was het sleutelprobleem van Jos op twee manieren opgelost: er werd door de technieker ( motordoctor) een sleutel voor hem achtergelaten en hij vond zijn eigen, verloren sleutel terug in zijn eigen broekzak!!! De technieker had, volgens de hotelbediende, ongeveer 1 minuut nodig om de gepaste sleutel te selecteren …. zo lang duurt het dus een versleutelde motorbike te stelen voor een specialist!
Volgende dag, dag 3, terug naar Thung Wualean …. opnieuw met de nodige starthindernis. Reeds na 500m rijden waren we de volger in de pickup kwijt. Nergens meer te bespeuren. Door een kleine communicatiefout was hij, bij de eerste kruising, links ipv rechts afgedraaid, en in het centrum van Ranong verloren gereden. Lung Addie is hem dan, met behulp van madam Garmin, gaan zoeken en gevonden…… De weg terug namen we natuurlijk niet langs de weg we gekomen waren. Lung Addie wist een andere weg welke de oversteek van de A4 naar de A41 maakt: de road 4139 welke net beneden Sawi de A41 vervoegd. Van hieruit is het amper een paar km langs de A41 om de weg, die volledig langs de kust loopt te nemen, en uitkomt in Thung Wualean, road 4003 en road 4098. Bij aankomst in Thung Wualean, White Beach stond een overheerlijk Thais buffet op ons te wachten. Iedereen safe and well back home, na een zeer mooie motorbike-natuurtoer door het Zuiden van de groenste provincies van Thailand: Chumphon en Ranong.
Dit waren drie prachtige dagen met een 500 km meer op de teller en dit met Jos, Rob, Herman, Erik, Rik, Pee Dum en Pa Pit.
Met dank aan Pee Dum, Pa Pit en Ta van White Beach Thung Wualean.
Over deze blogger
-
Geboren in 1955. Maakte kennis met Thailand meer dan 20 jaar geleden, toen ik regelmatig in BKK een tussenstop maakte na het beëindigen van werkopdrachten radiometingen op de toen nieuwe luchthaven van Hong Kong. Woon nu meer dan 10 jaar permanent in de provincie Chumphon. Ik ben de auteur van het TB-dossier 'Uitschrijven voor Belgen'.
Mijn beroep was Expert Senior Field Engineer radiometingen. Hobbies:
- het administratief bijstaan van Thaise weduwen van overleden Belgische mannen, met de Belgische overheidsdiensten: pensioenen-erfrechten-belastingen.
- Radio-zendamateurisme telegrafist met licentie in Thailand en Cambodja.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen16 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand: een schot in de roos (nieuw)
Eten en drinken8 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (3 slot)- Eten en drinken7 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (2): dag 4 tot 12
- Eten en drinken6 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (1): dag 1 tot 3
Wij wonen in chiang mai en gaan regelmatig bamboeraften in het Mae Wang nationalpark.
Erg leuk om te doen. Relaxed, ongevaarlijk, verkoelend en niet duur. Wij betalen 300 baht per raft.
Wij raden het iedereen aan
Hoi Lung Addie, of beter Eddie in onze taal, Twas echt een aangename tocht! met elke dag wel een hindernis voor het vertrek, maar al bij al zijn we met ons groepje zonder kleerscheuren terug in Hua hin geraakt! Ik vond het een prachtige tour deze keer, Ranong heeft ook een mooie natuur! De vorige tour was ook geweldig, maar toen was de regen de spelbreker. We komen nog eens terug, daar mag je zeker van zijn!!
Grt Jos (de Sleutel-verliezer).
Hallo Lung Addie , steed rijder .
Fijn om je posting te lezen , ben zelf ook een motorfanaat , en zou wel eens een tourtje willen mee maken .
Maar dan wel op een van mijn eigen bikes .
Helaas woon ik niet in het zuiden maar in het noorden zeg maar pakweg een 2500 km verder hogerop .
Rij veel in mijn eigen omgeving Pasang , Lamphun , Chiangmai , Lampang .
Hier zijn ook heel veel mooie routes voor bike rijders , laat de gedachten maar eens gaan over de MaeHongsong loop rond de Doi Ithanon of de golden triangle route richting Chiangrai .
Maar het zitten in het zadel voor meer dan 3 uren ben ik wel gewend , HDRK .
Motor rijden geeft je het open road gevoel , en is totaal niet tevergelijken met het rijden in een gesloten voertuig .
Jan Beute .
Voor mij is motorrijden in Thailand een echte zaligheid. Ik geniet er telkens opnieuw van. Motorrijden in Thailand wordt nogal vaak omschreven als “levensgevaarlijk” doch veel is afhankelijk van waar en hoe je jezelf als motorrijder gedraagt. Je kan het cruisen niet vergelijken met het rijden in de “jungle” van een grootstad. Langs de landelijke, secundaire wegen, is het totaal anders en voor de ervaren rijder een waar genot indien hij een paar elementaire zaken voor ogen houdt: drank en motorrijden gaan niet samen. Laat het genieten van het landschap primeren boven de snelheid en wees steeds aandachtig en neem een defensieve houding aan. Met deze basisregels kom je al een heel eind als motorrijder vooruit.
@Nicole: de rafting op zich kost hier 350THB zonder lunch, de lunch 200THB
@Jan Beute: als ik nog eens de lange tocht richting Nong Khai onderneem verwittig ik je wel… steeds fijn een begeleider die de streek kent te hebben.
Met veel plezier lees ik over de motor toertochten. Zelf zijn wij fanatieke PCX rijders. Over een goede week gaan wij een tocht maken van Hua Hin richting Krabi. Wij wonen in Chiang Mai en willen een PCX huren in Hua Hin. Helaas zegt geen enkel verhuurbedrijf een PCX te kunnen verhuren. Ook het huren van een gewone Honda click gaat niet. Van enkele verhuurbedrijven krijg ik zelfs geen antwoord op mijn emails. Op mijn telefoontjes wordt gezegd, wij bellen terug, maar ik wacht nog steeds. Ook van Say Cheese geen antwoord gekregen na twee keer een email gestuurd te hebben met de vraag of wij twee motoren kunnen huren voor de periode van 4/2 – 12/2 2017. Wie o wie kan ons helpen om onze motortocht te verwezenlijken? Bij voorbaat dank.
Waarom je PCX niet naar het station brengen in Chiangmai .
En hem via het spoor met de trein naar HuaHin sturen .
Rij je daar op je eigen bekende brommer met je eigen verzekering ed .
Met de post kan overigens ook , zie regelmatig bij ons postkantoor brommers staan in de afhandelings afdeling .
Zo maar een gedachte om te overleggen .
Jan Beute .
Dank voor de suggestie. Wij hebben geinformeerd om de PCX-en per trein te vervoeren. Het vervoer per spoor gaat alleen tot Bangkok. In Bangkok moeten wij de scooters ophalen of ter plekke regelen dat ze naar Hua Hin worden vervoerd. Dit is voor ons geen optie omdat wij vliegen op Hua Hin.
Ben zon 2 weken geleden van Chiang Mai naar bangkok gekomen met de pcx op de trein 960 bath voor de motorbike en 530 bath voor mezelf, was de bedoeling om via Bangkok verder te sporen tot in Hua Hin.
Angekomen in Hua lumphong bleek bij navraag aan de ticket verkoop dat mijn motorbike niet mee op de trein kon naar Hua Hin maar bij navraag bij de info vlakbij de sporen bleek dit perfect mogenlijk kost ongeveer 700 bath.
Omdat het 6 u smorgens was en de motorbike pas rond 4 u smiddags op de trein kon heb ik dan maar besloten om zelf naar Hua Hin te rijden wat best goed te doen was op 4 uurtjes was ik ter plaatse wat sneller is dan met de trein.
Verblijf nu in Hua Hin maar moet wegens omstandigheden in maart voor 10 maanden terug naar Belgie
Zoek nu een veilige plaats waar ik mijn pcx kan stallen heb het net al afgezocht maar kan tot op heden niks vinden, kan hem bij mijn vriend in Sisaket plaatsen of eventueel met hartpijn verkopen.
Heeft iemand hier soms een alternatief .
Nog een andere optie voor you Ed
Als je van de busstatie in chiang mai op de high way richting de tesco Lotus rijd zie je ongeveer 1 kilometer verder op je linker zijde een laadkade waar verschillende vrachtwagens staan daar helemaal op achteraan is een lokaaltje daar kan je je pcx versturen van beur tot deur koste mij 1500 bath van chiang mai tot in een adres in Bangkok .
Met de trein ben je wel verplicht om zelf mee te reizen.
Groeten Jan