Wonderland Healing Center op Koh Phangan

John, een man van midden 30, is niet een echte vriend van mij, maar een goede kennis, die ik al enkele jaren ken. John heeft geld, veel geld zelfs, verdiend met zijn zakenpartner Fred in een Zuid-Amerikaans land.

John streek enkele jaren geleden in Pattaya neer en leefde als een prins. Hij werd bekend in vele a go go’s en andere etablissementen, want John was aardig voor de dames, die hem graag zagen komen met altijd veel geld op zak. Ik ben een keer met hem in een groepje in enkele a go go’s geweest. Hij werd als regelmatige bezoeker hartelijk gegroet door het vrouwelijk personeel, wetende dat hij erg scheutig was met ladydrinks en tips. Een bedrag van 5 cijfers in Baht afrekenen was voor hem meer regel dan uitzondering.

Ommekeer

Ik had John al bijna een jaar niet meer gezien, maar deze week trof ik hem weer in de poolhal Megabreak. Hij had genoeg van Pattaya en was met zijn Thaise vriendin, die hij prinses noemde, verhuisd naar Koh Phangan. Hij wilde een andere levensstijl, drinkt nog maar matig, rookt niet meer en eet uitsluitend vegetarisch. Hij wil oud worden, nóg ouder dan ik zelf al ben.

Met deze filosofie en het feit, dat hij wat nuttigs met zijn geld wilde doen, kocht hij – op naam van zijn prinses – het Wonderland Healing Center op Koh Phangan.

Wonderland Healing Center

Wat moet ik mij bij een healing center voorstellen, vroeg ik John. Kort gezegd, worden gasten geholpen om hun levensstijl te veranderen. Meer bewegen door yoga-oefeningen, beter (vegetarisch) eten, slechte gewoontes (roken?) afleren, ontstressen, detoxen (ontgiften), door meditatie jezelf beter leren kennen, aardig voor jezelf en voor anderen worden door nieuwe vriendschappen en medeleven. En dat alles in een prachtig resort op het eiland Koh Phangan.

Rolstoel

Hij ging nog even door, maar op een gegeven ogenblik vertelde ik hem, dat ik voor zoiets te oud ben. Dat was hij niet met mij eens en noemde een voorbeeld van een 71-jarige man, de vader van een vriend van hem. De man kreeg een reis naar het Wonderland Healing Center aangeboden van zijn zoon en bracht er drie weken door.

Hij was nog altijd dagelijks met zijn werk als uitgever van een krant, at slecht en was bovendien superdik. Dikke voeten, dikke enkels maakten, dat hij zich meestal in een rolstoel voortbewoog. Even dacht ik, dat hij me nu ging vertellen, dat de man na drie weken uit zijn rolstoel stapte en vrolijk rond huppelde, maar gelukkig, dat wonder werd mij bespaard. Niettemin had de man een prachtige vakantie gehad, is door de levensstijl, die hem werd aanbevolen toch 15 kilo afgevallen en voelde zich een beter mens.

Doelgroep

Ik vertelde John, dat ik 30 à 40 jaar geleden misschien wel rijp was voor een healing kuur, want in mijn werk en privé had ik toen ook wel eens last van stress en zorgen. Maar nu ik gepensioneerd in Thailand woon, zie ik het nut niet in. Ik leid een rustig en regelmatig leven, heb geen zorgen (en wil er ook geen hebben), ben nooit ernstig ziek geweest, eet en beweeg goed en voldoende en heb plezier in mijn leven. Ben ook nuchter ingesteld, zweverige yoga en meditatie zijn aan mij absoluut niet besteed. John kent mij redelijk goed en aan het eind van het gesprek beaamde hij, dat ik niet tot zijn doelgroep behoorde.

Aanbeveling

Ik ga er dus niet heen, al is de omschrijving van het resort nog zo aantrekkelijk. Op de website, die ik later bekeek lees ik:

“Gelegen op het magische eiland Koh Phangan, bevindt zich ons resort in een tropisch woud omgeven door bergen. Het is werkelijk een oase van rust. Ons resort heeft 37 kamers, een zwembad, een sauna en een prachtige “yoga shala”van twee verdiepingen.

Wij bieden een uitgebreid programma van yoga, dansen en meditatie cursussen, healing behandeling, detox programma’s en een eersteklas restaurant met een buitengewoon vegetarisch menu”

Kijk voor meer bijzonderheden als accommodatie en prijzen op de mooie website: www.wonderlandhc.com

Voor wie zijn levensstijl wil veranderen tijdens een vakantie in Thailand, van harte aanbevolen!

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani