Een winkelparadijs in Bangkok gebruikt evenveel stroom als de hele provincie Mae Hong Son
Soms kom ik cijfers tegen die mij aan het denken zetten. Wat betekenen die cijfers? Wat zeggen ze over Thailand? Hier wat cijfers over elektriciteitsgebruik tussen verschillende plaatsen in Thailand. En over inkomensverschillen.
Dat de inkomensverschillen tussen zowel personen als ook regio’s in Thailand erg groot zijn is wel bekend. Laat ik het nog eens herhalen voordat ik de elektriciteit behandel. Gemiddeld inkomen per huishouden per maand (baht):
- Thailand 25.000
- Metropool Bangkok 43.000 (hoogste)
- Centrale Vlakte 26.000
- Isaan 19.000
- Kalasin Provincie 14.000
- Mae Hong Son Provincie 8.800 (laagste)
Hoe groot zijn de verschillen in Nederland? Wel de gemeente met het hoogste inkomen is Rozendaal (Gelderland) met netto te besteden inkomen per huishouden van 58.000 euro per jaar, en de armste gemeente is Heerlen waar ieder huishouden rond moet komen van 28.300 euro, een factor 2.
Wat de provincies betreft is het beeld veel meer gelijk: bewoners van het rijke Utrecht hebben 8% meer koopkracht dan het gemiddelde van Nederland, en de drie armste provincies, Groningen, Friesland en Drenthe, hebben tussen de 10 en 15% minder koopkracht dan het gemiddelde van Nederland. De andere provincies liggen er tussen in.
De verschillen tussen de provincies zijn in Nederland maximaal een 20% en die in Thailand tussen de 300 en 500%.
flydragon / Shutterstock.comGigantische verschillen in het verbruik van elektriciteit
Mijn oog viel op een statistiek van stroomverbruik binnen Thailand. Die geeft aanschouwelijk weer hoezeer met name Bangkok welvaart en consumptie naar zich toe trekt. De meesten zullen wel bekend zijn met de winkelparadijzen Central World en MBK in Bangkok. Zij gebruiken ieder ongeveer 80 GWh* en dat is evenveel als de hele provincie Mae Hong Son (Noorden) met 250.000 inwoners. Siam Paragon gebruikt 125 GWh, dat is evenveel als de hele provincie Mukdahan (Isaan) met 350.000 inwoners.
Een Nederlands gezin met één kind gebruikt gemiddeld 4.600 kWh, dat is vijf keer zoveel als een inwoner van Mae Hong Son.
Misschien is het beter Thailand te vergelijken met andere landen in Zuidoost Azië. Wel, de verschillen in vermogens en inkomens in Maleisië, Indonesië en Myanmar zijn een stuk minder groot dan in Thailand, en liggen tussen die van Nederland en Thailand in.
Ongelijkheid
Het is verbazingwekkend hoe groot de welvaartsverschillen tussen de diverse regio’s binnen Thailand zijn. Dat moet een negatieve neerslag hebben op allerlei andere gebieden, als onderwijs, huisvesting en gezondheidszorg. Het leidt er ook toe dat veel mensen naar Bangkok en de gebieden er om heen emigreren, met gebroken gezinnen als gevolg.
Thailand is een redelijk welvarend land, een hoger midden-inkomen land, maar die welvaart is slecht verdeeld. De staat zorgt niet goed voor al zijn onderdanen, dat is niet duurzaaam, en verklaart veel van de problemen die Thailand kent. Het kan veel beter.
*GWh betekent gigawat per uur; kWh betekent kilowat per uur. 1 GWh is gelijk aan 1.000.000 kWh.
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
Een Nederlands gezin met één kind gebruikt gemiddeld 4.600 kWh, dat is vijf keer zoveel als een inwoner van Mae Hong Son.
Ik neem aan dat u onzorgvuldig formuleert?
Een gezin met 1 kind bestaat uit 3 personen.
Dit vergelijkt u met 1 persoon in Mae Hong Son.
Overigens zullen er ook binnen Mae Hong Son enorme verschillen in het gebruik van energie bestaan.
Waarschijnlijk hebben veel mensen niet meer dan een enkele lamp aan de muur, als ze tenminste een aansluiting op de electriciteit hebben.
Dit zal waarschijnlijk vaak niet het geval zijn.
In 1991 was ik voor het eerst in Thailand. Toen ook het noorden bezocht, dorpen in het bos en verder weg. Wat ik toen al te horen kreeg dat velen arm waren. Nou ik heb toen en de vele jaren nadien heel wat gehuchten gezien, streken doorgetrokken en plaatsen bezocht. En zelfs in de verste dorpjes begin 90-jaren zag ik overal electrische apparaten zoals tv’s , koelkasten en meer. Dus dat verhaal van enkele lamp in een huis is nostalgie uit het grijze verleden.
En wat verbruikt nu een TV? Nauwelijks wat.
Een koelkast, veel kleiner dan die in Europa? Een beetje.
Hier midden in Isaan probeert men met gemiddeld een waterpomp, een koelkastje, een enkele ventitalor + 1 of 2 lichtpunten maandelijks onder het maximumbedrag van 250 baht te blijven.
Weinig nostalgie aan hoor en zeker geen grijs verleden. We leven wel in 2018 en deze mensen hebben toch ook wel recht op iets meer comfort vind ik.
Ik heb in 26 jaar mijn woonregio zien veranderen; het buitengebied van Nongkhai.
De ‘enkele lamp’ komt nauwelijks nog voor of het moet een slaapkamer zijn. Overal zie je TV en koelkasten, airco is er niet overal maar dan staat er een patlom. Stroom is goedkoop al vertelt niemand of de inboedel mogelijk op afbetaling is. De brommer(s) zijn er ook, vaak met geleend geld, en het onderhoud bij de dealer wordt uitbesteed aan een ‘mannetje’ dat de oudste brommer nog aan de praat houdt.
Kortom, is er vooruitgang in de Isaan al komt echte armoede er nog steeds voor, helemaal als de kostwinner ziek of invalide wordt. Het vangnet daarvoor is immer nog de familie en als die niks te makken heeft dan heb je een arm bestaan.
Thailand bestaat in feite ook ui 3 delen; Bangkok, de uitwaaiering tot Hua Hin resp. Rayong, en voor de rest het armoedige platteland.
Kijk naar de belastingopbrengsten en waar dat geld weer wordt uitgegeven: het platteland ondersteunt het rijke Bangkok.
Erg armoedig hier in mijn woonplaats Korat, velen malen groter dan het vakantiedorpje Hua Hin. En het lijkt hier wel klein-Bangkok : 3 grote en 2 kleinere shoppingMalls zoals in Bangkok, een zee van winkels, entertainment, eindeloos veel restaurants, autoshowrooms. Elke grote keten, zoals BigC, TescoLotus, Homepro etc, hebben meerdere vestigingen. Vestigingsplaats van vele grote en kleine werkgevers en bedrijven in en rondom Korat. En zo kan ik nog wat meer benoemen. Tijd om eens verder te kijken dat Hua Hin.Bijvoorbeeld Phuket, het economisch paradepaard in het zuiden dankzij de miljoenen toeristen. Of de regios in het noorden of elders.
Opvallende cijfers en deze geven wel aan dat er beduidend verschillen zijn in Thailand.
Misschien bedoelt Tino dat hij graag een grote shoppingmall in Mae Hong Son ziet Goed voor de werkgelegenheid en brengt het energieverbruik omhoog. Dus worden de verschillen met Bangkok kleiner.
5555 Grapjas…..Maar wel een goeie opmerking…….Ga ik over nadenken….Wat is het beste.
Ok ,na een wandeling, Ger-Korat.
Minder welvaart in Bangkok met misschien wel minder shoppingmalls en meer welvaart naar Mae Hong Son, met of zonder shoppingmalls. Hoe? Wel door een beter belastingstelsel. Dat staat hier:
https://www.thailandblog.nl/achtergrond/armen-thailand-betalen-relatief-veel-belasting/
en hier
https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/thailand-toe-groeien-naar-een-verzorgingsstaat/
Veel Thais zijn daar ook voor, behalve….vul maar in.
Tja in bangkok(of heel Thailand) kennen ze nog geen led verlichting en de grote airco’s draaien ook niet voor niets.
Moge een familie aldaar 4600/5=920 KWh/jaar verbruiken, kom je op 920x(250000/3)/1000000 = 76,7 GWh. Dat is inderdaad 1 BK mall. Hou je 1 BK mall over voor de rest.
Het verhaal is wat verwarrend met de verschillende gestelde waarden en vergelijkingen.
Bij de berekening ben ik dus uitgegaan van 3 man/familie, anders komt de waarde nog lager uit bij meerdere familieleden. Bij 4 al 57,5 GWh. Al met al afhankelijk van de grootte van de familie.
Krom is een beetje het gemiddeld inkomen in BK, als je dat afzet tegen de rijken die er wonen. Het zou betekenen dat er velen wonen, meegerekend dus, met nauwelijks tot geen inkomen. 43000 bath/jaar = 3583 bath/maand = 119 bath/dag(30 dagen), ver beneden het minimum inkomen van 300 bath/dag. Mocht men vrij zijn in weekenden, dan wordt dat 170 bath/ dag (21 dagen), nog te weinig
Een arbeidsinspecteur doet al zo’n 35000 bath/MAAND met weekenden vrij
U hebt jammer genoeg geen bron van uw cijfers opgegeven..Maar houdt u bij uw berekening van het minimum inkomen rekening met kinderen en oude mensen..Die hebben uiteraard geen, of nauwelijks inkomen en als u die niet hebt meegenomen in de berekening, wordt het gemiddelde inkomen uiteraard erg laag..Verder zijn veel van de officiele cijfers volstrekt onbruikbaar, omdat het grootste deel van de bevolking geen inkomstenbelasting betaalt, en het volstrekt onbekend is wat die mensen verdienen..Ik heb op Phuket lang geleden mensen gekend, die haalden met hun satestokjes een omzet van zo’n 2000 Baht per dag..Daar moesten uiteraard kosten af, maar netto verdienden ze ver boven het minimum inkomen..Maar voor de statistieken waren dat mensen zonder inkomen.
Ze kennen geen led verlichting? Lang gelden dat u in Thailand was? Ik zie het volop!
Appels met peren vergelijken. Een gemiddelde van iets is alleen voor de statistieken. De Thai en zijn buitenlandse gasten hebben te maken met de werkelijkheid. En die wordt er niet rooskleuriger op…..!
Beste Tino,
ik denk dat U het artikel eerst eens zelf zal moeten herlezen want het stikt van de fouten.
Een eerste grove fout is het gemiddeld inkomen per gezin: zou dat niet eerder per maand dan per jaar moeten zijn? Dat is wel een heel groot verschil denk ik toch.
Ook het verbruik van elektriciteit, waar zijn die cijfers op gebaseerd? Er zijn vele gezinnen in Isaan die amper electro in hun woning hebben, op een lampje na dan. Je moet dan ook de levenswijze vergelijken en dat komt nergens tot uiting. Een Thais gezin vergelijken met een Nederlands is eigenlijk zinloos want de samenstelling is totaal anders.
Een TV en daarna een koelkast hoort er toch echt bij. Al jaren. Zelf midden in de rimboe -desnoods met een aggregaat- de mens wil vertier hebben, toegang tot media. Dus een paar lampen, een TV en een koelkast is toch wel het minste wat je in huizen aan zult treffen.
Ik denk niet dat je sec naar (electriciteits) uitgaven kan kijken en vergelijken zonder daar het inkomsten en de arbeidsgelegenheid, tax inkomsten e.d. die het biedt er los van te zien….
Inkomensverschillen heb je overal en zeker in deze hele regio… het zijn geen welvaarts staten zoals NL of West Europa, maar ontwikkelings of derde wereld landen…. daar moet je mee vergelijken en dan kan het met Thailand best nog wel eens mevallen kijkend naar omliggende landen, Afrika of Zuid Amerika..
Harry Romijn; hoe kan het platteland het rijke Bangkok ondersteunen als globaal gezegd alle plattelanders onder de belastinginkomsten grens vallen en zelfs vele arbeiders in Bangkok en derhalve geen inkomsten belasting betalen en het bestedingspatroon te laag is voor regelmatige aankopen (is omzetbelasting) in reguliere winkels die OB heffen ??
Thailand is geen ontwikkelingsland laat staan een derde wereldland. Wijlen prof Hans Rosling vertelde ons ook dat die laatste term in deze wereld niet meer van toepassing is.
https://m.youtube.com/watch?v=fPtfx0C-34o
https://m.youtube.com/watch?v=FACK2knC08E
Wel, Jacob, het platteland, en de omgevende landen, leveren goedkope arbeidskrachten die Bangkok rijk maken en rijk houden. Die plattelanders en die werkmigranten uit de omringende landen werken voor een laag loon en met slechte arbeidsvoorwaarden. Dat is waarom ‘Bangkok’ (als metafoor voor de stad) rijk is en het platteland arm.
beste Tino,
De meeste expats komen uit de omringende landen (Laos, Cambodja, Myanmar) en die werken voor het merendeel NIET in Bangkok maar in allerlei industriele sectoren in het noorden en zuiden van het land (agrarische sector, bouw, visserij). Die maken dus de ondernemers in andere steden rijk maar niet in Bangkok.
Voorzover ze dan toch nog in Bangkok werken (en ik ken er een aantal want ik woon er tussen) krijgen zij allemaal tenminste minimumloon hetgeen op het platteland nog maar de vraag is. En dat komt omdat de vraag naar bepaalde arbeid toenemt in Bangkok (de economische groei, je weet wel) en dat maakt ook arbeid duurder.
Er is hier geen maid of nachtwaker die voor minder dan minimumloon aan de slag gaat want dan gaat hij gewoon een andere baan zoeken.
Chris, je hebt gelijk dat de meeste werkmigranten niet meer, als 20 jaar geleden, in de Metropool Bangkok werken maar in de industriële gebieden eromheen, als Chonburi, Samut Prakan etc. Toch denk ik, maar weet dat niet zeker, dat de winsten uit die ondernemingen voor een belangrijk deel naar de Metropool vloeien.
En je hebt ook gelijk dat de andere steden in Thailand harder groeien dan Bangkok, 2% tegen 1%.
Vooral de visindustrie is berucht vanwege de slavenarbeid op de schepen vnl door Burmezen (Rohynghia moslems!) en Cambodjanen.
Nog steeds geldt de waarschuwing van de EU van een verbod op de import van schaaldieren zolang de arbeidsomstandigheden op de vissersboten niet genormaliseerd zijn en beantwoorden aan internationale ILO kriteria.
Er zouden trouwens zo’n 2 miljoen mensen uit omringende landen, legaal of illegaal, in Thailand werkzaam zijn en waarvoor veel Thaise werkgevers zich niet verplicht voelen eisen van minimumlonen, arbeidsveiligheid en werkduur toe te passen.
Trouwens ook voor Thaise werknemers zijn minimumlonen niet afdwingbaar als ze niet officieel geregistreerd zijn en vakbonden zijn in Thailand machteloos.
Kortom, er gebeurt in Thailand veel uitbuiting van arbeiders.
Mensen trekken naar de stad, in casu Bangkok, omdat er meer werk is en dat werk ook nog eens beter betaald wordt dan op het platteland. Er is veel meer GOEDKOOP werk op het platteland maar er is minder werk hoewel de economische ontwikkelingen in een aantal steden het tegendeel an het bewijzen zijn.
Docenten op allerlei schoolniveau’s verdienen op het platteland 60-70% van de salarissen in Bangkok. En mijn collega’s komen echt niet allemaal uit Bangkok.
Ik vermoed dat 90-95% van de docenten wel een baan zou willen met een salaris dat 43-66%
Ik vermoed dat 90-95% van de docenten wel een baan in “Bangkok” zou willen met een salaris dat 43-67% hoger is dan wat ze op het platteland kunnen krijgen.
Dat de meeste “plattelanders” niet het juiste netwerk hebben of genoeg geld meenemen om in aanmerking te komen voor de vacatures in “Bangkok” lijkt mij een belangrijke reden dat er geen complete braindrain naar “Bangkok” plaatsvind.
De slechtere docenten die op “het platteland” terecht komen/achterblijven geven slechter les met als resultaat slechtere afgestudeerden. En zo zitten we in een vicieuze cirkel.
“Bangkok”: De plaatsen in Thailand met belangrijke kennis-instituten.
“het platteland”: de rest van Thailand.
Was het maar zo simpel, TheoB, maar dat is het niet.
De salarissen zijn in Bangkok hoger maar ook de kosten van levensonderhoud. Daarnaast is de werkdruk vaak veel hoger in Bangkok: meer uren les per week, een of meerdere taken (zoals studentenzaken, stagecoordinator, lid van de examancommissie, lid van de raad van advies) en meer druk om onderzoek te doen en dat te publiceren.
Die 90-95 % lijkt me dan ook aan de hoge kant. Als het alleen om salaris gaat ok maar dat is niet het hele verhaal en dat vergeet men gemakkelijk.
De rijken betalen nauwelijks belasting.
Bovendien zouden de verschillen tussen rijk en arm met landen als Rusland en India in Thailand het grootst zijn in de wereld.
Het land is verkocht aan de rijken en multinationals.
De horizon is nauwelijks meer te zien vanwege de vele monstrueus grote billboards als je Bangkok binnen rijdt vanaf de luchthaven Suvannabumi.
Ook binnen de Thaise steden wordt de publieke ruimte voor een belangrijk deel opgeeist door reclameborden en schreeuwerige video’s in alle maten, die je vertellen welke auto, wasmachine, witmaakproducten, tandpasta enz. je moet kopen.
Wat een verademing zijn dan de meeste Europese steden, waar een dergelijke opdringerige reclame verboden is. Dat maakt de Thaise steden zo lelijk.
Een aanzienlijk deel van de elektriciteit wordt geproduceerd door gigantische kunstmatige stuwmeren. De hoogspanningstransportlijnen naar Bangkok tekenen het land. De impact op rurale gebieden van deze productiecentra en de lijninfrastructuur is groot, de baat voor de Bangkok metropolis ook. Die baat komt zelden in beeld. Steun aan landbouw in ruraal Thailand komt voortdurend in beeld en wordt zelfs gecriminaliseerd in politieke machtsspelletjes.
Een uiterst selectieve perceptie … framing van de beste soort ten dienste van de macht 🙂
De meeste energie komt voort uit gascentrales, terwijl deze bron over een jaar of 10 op zal zijn. En daar waar veel landen steeds groener worden gaat Thailand -ondanks mooie toezeggingen op het wereldtoneel- o.a. over op kolen. Misschien doen de plannen voor centrales bij Krabi en Songkla een belletje rinkelen? Vorig jaar was het nog in het nieuws dat actievoerders tegen de te bouwen kolencentrale bij Songkla gearresteerd werden. Dan is er ook nog de keuze voor stuwdammen her en der in de Mekong, maar dat heeft dan weer een behoorlijke invloed op het ecosysteem (watertoevoer, visstand etc.).
Meer:
http://www.mekongcommons.org/laos-foots-bill-power-hungry-bangkok