Een paar weken geleden kwam bij mij het idee op om eens ons DNA te laten onderzoeken. Het leek mij wel leuk om te kijken wat er uit zo’n onderzoek zou komen voor mijzelf – een pure, rasechte Nederlander -, mijn zoon – een halfbloedje, pardon dubbelbloed, met Nederlandse vader en Thaise moeder- en tot slot de Thaise vriendin van mijn zoon. Wat kwam er uit deze onderzoeken naar voren?

Je hoort regelmatig uitdrukken als “mai pen rai zit in het DNA van de Thai”, “Jodenhaat zit in het DNA van de arabieren ingebakken” of “Het koopmanschap zit in het DNA van de Hollanders”.  Zou het? Hoe sterk verschillen wij nu werkelijk van elkaar?

De resultaten van ons eigen kleine DNA onderzoek zijn als volgt:

Tino Kuis
 Engels 45.8 %

Scandinavisch 37.8 %

Noord- en West-Europees  16.4 %

Anoerak Kuis

Scandinavisch 25.9 %

Chinees en Vietnamees 22.7 %

Engels 20 %

Thais en Cambodjaans 17 %

Filipijns, Indonesisch en Maleis 14.4 %

Rawiporn Wannapongsakun

Chinese en Vietnamese 63.4 %

Thai en Cambodjaans 29.8 %

Filipijns, Indonesisch en Maleis 3.9 %

Fins 1.7 %

Inheems Amerikaans 1.2 %

Daar blijft dus maar weinig puur Nederlands of Thais bloed van over!

Ben ik werkelijk een halve Engelsman? Een oom is ooit eens in de stamboom gedoken en dat leidde hem naar een huwelijksdocument uit ongeveer 1780 te Enkhuizen, met daarop een zekere Valentinus Keusch en een dame wiens naam ik vergeten ben. Deze rooms-katholieke Keusch kwam uit Neuenkirchen, (Noordrijn-Westfalen, Duitsland) en is naar Nederland gevlucht toen die katholieke streek door het streng Protestantse Pruisen werd geërfd.  Help, ook ik heb een migrantenachtergrond!

De moeder van Anoerak is een Thai Lue (ไทลื้อ, Thai-lúu). Dat is een etnisch-culturele groep die zo tussen 1800 en 1900 emigreerde vanuit Sipsongpanna (สิบสองพันนา, “de Twaalf Duizend Rijstvelden”).  Sipsongpanna is een gebiedsdeel gelegen aan de Mekong met als hoofdstad Jinghong en ligt in het uiterste zuiden van de Chinese provincie Yunnan. Er wonen daar nu nog zo’n 300.000 Thai Lue (daar “Dai” genoemd). In Laos, Thailand en Birma wonen tussen de 50- en 100 duizend Thai Lue en in de Verenigde Staten een vierduizend.  In het dorp waar wij eerst woonden (Chiang Khaan, een naam uit China) woonden bijna alleen Thai Lue mensen, en het nabij gelegen stadje Chiang Kham (Phayao) misschien een 50%. Ik heb daar veel mooie Thai Lue festivals meegemaakt, ook met deelnemers uit China.

En dan nog de roots van Anoerak’s vriendin Rawiporn (รวิพร, rá-wíe-phon) Wannapongsakun.  Eerst even haar naam: “rawi” betekent zonneschijn, “porn” betekend gezegend, “wanna” betekent bos/woud en ‘pongsakun’ is afkomst/familie. Letterlijk vertaald is haar naam dus “Gezegend door de Zon” “Familie uit het Bos”. Die achternaam is door de koning geschonken aan haar grootvader van vaderskant. De roots van de familie liggen in Zuid-China, en ze worden in Thailand als een “bergstam” gezien die het etiket Yao (เย้า) opgeplakt kregen. Dat is Chinees voor “barbaars bosvolk”. Zelf noemt deze groep zich  Mian (เมี้ยน, míe-yán), wat simpelweg “volk” betekent.

Conclusie

Allereerst is het belangrijk te weten dat DNA-resultaten per bedrijf verschillen, ze vergelijken jouw DNA met dat van eerdere klanten. Dergelijke tests laten dus niet zien waar je DNA vandaan komt, ze brengen in kaart waar je DNA al eens eerder is aangetroffen. Tevens trekt elk bedrijf zijn eigen geografische grenzen, waarbij bijvoorbeeld het etiket “Engels” ook Nederland en omstreken kan beslaan. Waar ik hier het etiket “Engels” kreeg, had dat elders wellicht “Germaans” of “Noord-West Europees” geweest. De etnische aanduidingen en percentages zullen per onderzoeksbedrijf verschillen en moet je dan ook niet als zeer concreet of exact opvatten.

Maar zelfs met die kanttekening mag het wel duidelijk zijn dat er geen “Nederlands” of “Thais” DNA is. Nagaan of iemand welk een “echte Nederlander” of een “echte Thai” is, is simpelweg waanzin. Wij volkeren zijn uiterst divers, een mengelmoes van allerlei groepen die rondtrokken door diverse gebieden en waar groepen zich met elkaar vermengden. In de geschiedenis van de mensheid is het vastleggen van grenzen en nationaliteiten een relatief recente verschijning. Je moet iemand nooit vastpinnen op zijn of haar afkomst of nationaliteit.

Over deze blogger

Tino Kuis
Tino Kuis
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.

4 reacties op “Wat zegt ons DNA? Een paar gevalletjes uit Nederland en Thailand”

  1. Ik zou dat zelf nooit doen in verband met privacy. Je geeft je DNA in handen van commerciële bedrijven en je weet niet wat ze ermee doen. De consumentenbond waarschuwt niet voor niets: https://www.consumentenbond.nl/internet-privacy/dna-testers-slordig-met-privacy en dit artikel: https://www.nu.nl/tech/6237711/wat-je-moet-weten-voordat-je-voor-de-lol-een-commerciele-dna-test-doet.html

  2. Atlas van Puffelen zegt op

    Heb ooit wel eens gelezen [ja gelezen dames en heren, dus schrik maar niet] dat er meer als 20 procent van de mensheid in Nederland via DNA niet gekoppeld kan worden aan hun bloedlijn.
    Lekker vaag, nietwaar, oftewel Pappie is helemaal niet je vader, terwijl je moeder dat toch echt op straffe van iets heel ergs staat te verkondigen.

    Ziektes op basis van DNA zeer beperkt en dan als je het weet loop je de rest van je leven met dat zwaard van demonogwat boven je hoofd, liever niet.

    Het is de glazen bol met wat kansberekeningen en heel soms wat raakvlakken met mensen heel ver weg elders.
    Neemt niet weg dat zonder langdurig bewaren van mijn DNA bij criminele activiteiten die de voorpagina van de krant halen men gerust mijn onschuld mag bewijzen via dit proces.

  3. GeertP zegt op

    Ik heb je verhaal met veel belangstelling gelezen Tino.
    Zo’n DNA test zou ondanks de waarschuwing voor de privacy van grote waarde kunnen zijn voor de samenleving, zo zou ik het toejuichen dat mensen die de politiek ingaan eerst een verplichte DNA test ondergaan, dat zou dan kunnen bijdragen aan het verbonden voelen met andere bevolkingsgroepen in plaats van die tegen elkaar op te zetten.

  4. Joost zegt op

    Tino, over de naam Keusch geen DNA nodig: https://familienamen.net/achternaam-keusch, maar is het niet zo dat we onderhand wel weten dat we van jan en alleman afstammen? Zo druk was het vroeger nog niet, dus trokken hele volksstammen her en der over de steppen de wijde wereld in, kwamen elkaar op de mooiste grasvelden tegen, en verenigden zich. Mooi toch? Zelfs in de middeleeuwen was het zo hectisch nog niet, en wisten sommige van de stammen absolute continentale heerschappij te vestigen. Maar met het drukker worden van de steden door de alsmaar uitdijende volkeren, bleef niets anders over dan het vastleggen van grenzen en identiteiten, anders het gevaar van blijvende chaos. En anno 2024 is het dermate onstuimig druk en derhalve wanordelijk dat het wijzen met de vinger naar de ander dat die teveel ruimte inneemt als enig alternatief blijkt te zijn overgebleven. Uiteindelijk zal de mensheid hieraan zijn ondergang te danken hebben. Of blijkt dat zijn redding, want weer met weinigen? De wereld zal het weten.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website