Waarom blijven Thaise boeren arm?
Waarom is het nog altijd slecht gesteld met de Thaise boer, ondanks het feit dat Thailand al heel lang de grootste exporteur ter wereld is van rijst?
Iedere politicus heeft zijn eigen “beleid” om het lot van onze boeren te verbeteren, maar niets lijkt te hebben gewerkt. Alle politieke partijen praten over hun “ultieme oplossing” om de levensstandaard van de ruggengraat van het land te verhogen, maar onze boeren blijven de armste van de samenleving. Onderzoek na onderzoek is er uitgevoerd door de top van Thaise academici. Het schijnt, dat geen enkel aspect van de problemen van onze boeren is overgeslagen, maar voor de gemiddelde boer lijkt het er op, dat hoe meer dingen in de samenleving veranderen, hoe meer het voor hen hetzelfde blijft.
Weten we de oorzaken van onze boerenarmoede? Apichart Chongsakul, secretaris-generaal van het Bureau van Agricultural Economics, heeft de redenen van het lot van de Thaise boer uitgebreid samengevat. De kern van het probleem is het monopolie in het gehele agrarische proces – van de markt voor de productiemiddelen zoals chemische meststoffen, insecticiden en zaden tot aan definitieve verkoop van rijst. Wanneer de rijstprijs stijgt, worden de meststoffen ook weer duurder, om welke reden dan ook. De prijzen van insecticide gaan ook omhoog als her er naar uitziet, dat de boeren in een bepaald seizoen meer gaan verdienen door een hogere rijstprijs. Dat betekent dat ondanks een betere prijs voor de rijst, de boeren meestal niet meer gaan verdienen.
Wat nog erger is, is dat als de boer zijn rijst aan de rijstfabrikant verkoopt, de boer veel minder krijgt dan de geldende marktprijs. De reden is simpel: hij is gewoon niet in een positie om te onderhandelen met de rijstfabrikant. Als gevolg daarvan kan de boer niet profiteren van het verschil tussen de onverwerkte rijst en witte rijst. De conclusie van Apichart is dan ook: “Zelfs wanneer de prijs van rijst omhoogschiet tot 20, 000 Baht per ton, zal de landbouwer er niet significant op vooruitgaan.”
Zou de overheid niet beseffen, dat de toestand van het monopolie in elk stadium van het rijstteeltproces de belangrijkste reden is, dat elke poging om de levenstandaard van de boeren te verhogen tot mislukken is gedoemd? Natuurlijk is de overheid zich terdege bewust van het bestaan van deze stand van zaken, maar het gebrek aan politieke wil en de corrupte praktijken die inherent zijn aan de padi-subsidie en de prijsgarantieregelingen hebben bijgedragen aan het onvermijdelijke en voortdurende falen.
Boeren krijgen veel aandacht van politici – niet omdat politici serieus bezig zijn om eens en voor altijd een eind te maken aan die langdurige, diepgewortelde armoede – maar omdat ze een blok van stemmen vormen voor een goede verkiezingsuitslag. Erger nog, het padie-subsidiebeleid vastgesteld door de meest “zorgzame” en “populistische” regeringen – heden of verleden – biedt een mogelijkheid voor politici en hun medewerkers belastinggeld in hun eigen zak te laten verdwijnen.
Een poging om redelijk geprijsde kunstmest te verstrekken aan de boeren, gericht op het breken van de monopoliepositie van de privé-sector op dit gebied, is jammerlijk mislukt. Voor dit doel is verleden jaar een overheidsinstantie in het leven geroepen, de National Fertilizers Corporation, maar al snel was het duidelijk, dat de doelstelling zeer prijzenswaardig was, maar de uitvoering, niet onverwacht, verzandde in bureaucratie. Haar ondergang kwam niet als een verrassing voor iedereen in het bedrijfsleven.
Thailand’s paddy opbrengst per rai is veel lager dan andere rijstproducerende landen, ondanks het feit dat we ’s werelds grootste exporteur van rijst zijn, waarvan de belangrijkste reden het ontbreken van voldoende geïrrigeerde gebieden is. (Vergelijk Thailand cijfer van 25 procent in deze, naar Vietnam 85 procent.) Realiseren de autoriteiten zich dit feit? Het is een voor de hand liggende kwestie, dat in alle onderzoeken wordt aangehaald. Maar als het gaat om het probleem serieus te nemen, heeft geen enkele regering tot dusver van enige visie blijk gegeven om aan de slag gaan naar oplossingen, die tastbare resultaten zullen opleveren.
Cynici zouden kunnen zeggen dat politici ervoor willen zorgen dat de boeren arm blijven, zodat ze gemakkelijk kunnen worden misbruikt telkens als er een verkiezing op komst is. Zo’n deprimerende theorie wil je niet geloven, want als je dat doet, betekent het, dat je niet meer gelooft in zowel de democratie als de toekomst van dit land.
Redactioneel commentaar van Suthichai Yoon in The Nation 22 december 2011.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Interessant verhaal, Gringo. Ik neem aan dat de bedrijfsgrootte ook een rol speelt, maar ik ben tot nu toe daarover nog geen cijfers tegengekomen. Wel, zoals je schrijft, over de lage opbrengst per rai vergeleken met Vietnam. Verder wordt nauwelijks iets aan productverbetering gedaan.
Ik was in november op een boerderij in de buurt van Udon Thani. 6 jaar geleden was ik daar ook. Er zijn mij 2 belangrijke veranderingen opgevallen. Er rijden nu veel meer trekkers rond in de omgeving. Dit kan niet als er geen geld wordt verdient. Tweede wat opviel is dat er veel meer suikerriet wordt verbouwt. Ik heb me laten vertellen dat dit gewas veel meer oplevert dan rijst.
Het verbouwen van suikerriet is veelal een activiteit van de suikerriet verwerkende grootmachten. Die beplanten en oogsten het perceel. De betreffende boer mag slechts toezien en bemesten. Ook hier wordt misbruik gemaakt van de slechte financiële situatie van de boeren die nauwelijks of geen geld hebben om de aanplant zelf te bekostigen. Met handen en voeten zijn de boeren gekluisterd.
Interessant stuk, oplossing? Ik weet het niet, organiseren, beter werkende coöperaties?
het probleem is dat de enigen die het systeem kunnen veranderen juist de mensen zijn die er nu het meest aan verdienen.
ze zouden dus wel gek zijn…
Inderdaad hoef je niet erg cynisch te zijn om te veronderstellen dat de boeren structureel en blijvend uitgebuit worden. Dat is overigens door de hele wereld het geval. Die landbouwmachines en trekkers die er tegenwoordig zijn, zijn vaak geen eigendom van de boeren zelf, maar die moeten ze huren.
Hier hebben we ook meteen de basis voor het politieke conflict tussen geel- en roodhemden te pakken.. Wie voor een seluung geboren is wordt niet gemakkelijk een baht in Thailand. Helaas hebben velen niet door hoe ze bebruikt en gemanipuleerd worden, anders zouden ze de grootste oplichter, Thaksin, niet als hun held zien. En de boer hij ploeterde voort.
Misschien ook eens de goede dingen,die er zijn,door de eerste regering Thaksin,vernoemen.
Zou je kritiek waarschijnlijk geloofwaardiger maken.
Zeker vergeten wat bepaalde groepen al jaren hier doen.
De suiker die door je zo geprezen vorige regering weggeflikkert (kon niet verwerkt worden)en dan naderhand in het buitenland door dezelfde groep aangekocht en duur(dus met veel winst)op de markt gebracht.
Olie soms vergeten en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.
Kritiek kan ook opbouwend zijn en inderdaad de boer……………..
goedemorgen,
Il was zo,n 3 weken geleden in surin. Daar heb ik met wat boeren gesproken.Nou ben ik niet thuis in de agrarische wereld, maar ik had begrepen dat er voor rijst en minium prijs is afgegeven door deze regering.
Toen ik hier aan refereerde begonnen ze hard te lachen.
Volgens hun is het zo dat niemand daar die minium prijs ook ontvangt. Dit omdat de rijst zogezegd niet aan de kwaliteitseisen voldoed.Klagen heeft geen zin want dan moeten ze de rijst maar elders gaan verkopen.
Vervolgens steken de opkopers het verschil in eigen zak. Erg maar waar.
Ik merk dat bij deze mensen ook de ergenis gaat toenemen over de coruptie.
Volgens mij is het wachten op een boeren opstand leider.
carlo
zoon van mijn vrouw bezit bijna 100 rai in noord-thailand.
hij had in 2010 mais aangepland.
de regering kwam met een bod voor een koopprijs: 8 THB/kg.
hij ging op het bod in en verkocht zijn oogst aan de overheid.
maanden wachten; hij kreeg zijn geld niet ondanks enkele reminders.
zijn schulden liepen op en vaste lasten gingen door,
zijn werkkappitaal zat bij de overheid.
na enkele maanden kwam de regering met de mededeling:
je krijgt geen 8 THB, maar 4 THB/kg.
al met al een half jaar gewacht en 300.000 THB verloren.
lijkt me geen wonder, dat dit de afkeer voedt tegen de gevestigde orde.
de boeren zeggen: iedereen is corrupt, maar Thaksin deed tenminste nog iets voor
de armen: gezondheidszorg, anti-drugsbeleid, huisjes voor de armen.
ook daar bij sommige projecten natuurlijk ergens geld aan de strijkstok blijven hangen, maar van het totale budget druppelde er tenminste nog iets door naar de gewone man.
Ik zie voornamelijk alleen maar kleine boeren om mij heen. Verbouwen voornamelijk voor eigen familie en niet voor verkoop. Toch zijn dit boeren. Vroeger 5 tot 10 jaar geleden werd er 1 oogst binnengehaald. Iedereen had hier een paar koeien, dus als de rijst geoogst was liepen de koeien daar en zorgden zo voor mest. Nu probeert iedereen 2 oogsten binnen te halen. Koeien zijn er bijna niet meer en kunstmest wordt niet gebruik. het gevolg is nu dat 2 oogsten minder opleveren dan 1 oogst vroeger, maar de kosten veel hoger zijn. Ploegen, inzaaien, dorsen etc. gebeurt nu 2 maal. Ik heb voor mijn familie eens uitgerekend wat de kosten zijn tegen de opbrengst en dat is negatief. Maar als buitenlander gelooft niemand dat. Je kunt geen verstaand hebben van de rijstbouw. En kosten die gemaakt zijn in het verleden worden niet meer geteld als er is geoogst. Dan geld alleen hoeveel kg. en wat kost dat in de winkel. Heb eens gesproken met een amerikaanse expert in de rijstbouw. Woont in Bangkok, maar werkt voor de regering van Laos en Vietnam. Vertelde de thai wil niet worden geadviseert door buitenstaanders. Kunnen dit zelf veel beter.
Waarom staat mijn e-mail adres hier voor iedereen nog duidelijk leesbaar op.
gaarne wissen.
chris&thanaporn ik zou best de goede dingen van de regering Thaksin willen noemen, als ik ze wist. Nou ja, wat goed was waren de beloftes, heel goed zelfs. Verder prijs ik de voorgaande regering helemaal niet. Die waren er niet voor de boeren maar voor de hogere en middenklasse, dus eigenlijk voor zichzelf. Thaksin zegt echter op te komen voor de boeren maar doet het niet, Misleiding is een net woord voor zijn aanpak. Hij is intussen wel de rijkste man van het land. Dat word je niet van liefdadigheid richting de agrarische klasse.Vreemd dat als je kunt kiezen tussen alleen maar bestolen worden of zowel bestolen als bedonderd worden, dat je dan het laatste kiest.
@ Beste BramSiam het klopt niet wat je schrijft. Thaksin is bij lange na niet de rijkste man van Thailand. Hij staat op plaats 19: http://www.forbes.com/lists/2011/85/thailand-billionaires-11_rank.html
Misschien nooit gehoord van de zgn. 30 Baht card of “the National Health Service”?
Onderwijs onder Thaksin 1 verplicht van 14jaar naar 16.
Als je nog meer wil,zeg het maar………………..
Thaksin zelfs niet de rijkste man van Thailand.
Bekijk eens het vermogen en eigendom van eigenaar van :”Beer Chang”
En het rijstschema komt ook niet van hem.
Wel van de toenmalige directeur van de Revenue Department.
Beetje beter verdiepen in de geschiedenis van Thailand BramSiam
Alhoewel Voranai Vanijaka geen fan is van Thaksin, schrijft hij in Bangkok Post van 25 september dat Thaksin de meest capabele premier was die Thailand heeft gehad. Bangkok Fashion City en de Elite Card waren een mislukking, maar zijn economisch team was top; Otop (One Tambon One Product) en het 30-baht gezondheidsstelsel een succes.
Ik heb begrepen dat slechts 1 familie alles wat met rijst te maken heeft financieel controleerd.
Onverwacht staan er ook westerlingen op die vinden dat Thaksin een zegen voor Thailand was (en is?), terwijl deze man vooral een splijtzwam is die de Thais tegen elkaar uitspeelt, die zichzelf verrijkt heeft door eerst een wet aan te laten nemen dat vertegenwoordigers van de regering geen belasting hoeven te betalen en vervolgens in een miljardendeal zijn brdrijf belastingvrij verkoopt. Zijn bezittingen staan als dat zo uitkomt ineens op de naam van zijn vrouw en zijn personeel en ga zo nog maar even door. Misdadigers wekken vaak bewondering, of ze nu Holleeder heten of Berlusconi of Thaksin. Dat hij niet letterlijk de rijkste man is, dat is me bekend en hij is het zeker nu niet meer. Ik heb nergens beweerd dat hij voor het rijstschema verantwoordelijk is. Het 30 baht gezondheidsschema mag dan een succes zijn, het jaagt wel de goede artsen de ziekenhuizen uit naar particuliere commerciële instellingen.Voor 30 baht kun je nu eenmaal op den duur geen behandelingen aanbieden.
Bottom line blijft voor mij : “Thai rak Thai” en “Thaksin rak Thaksin”.
Maar stel dat ze wel voldoende geld voor hun rijst krijgen? Dan blijft er vaak nog niks over. Ik heb zelden zo snel geld zien verdwijnen als sneeuw voor de zon. Want de gemiddelde Thai geeft vrij snel uit wat hij heeft en kent niet de spaardrift van ons Hollanders. Ik vraag me af waarom men dit doet en zo snel af wil komen van hun zuur verdiende centjes.