Thaise pepers, ik mag er maar beperkt van kunnen genieten, vraag meestal als ik de pakkapauw kip/varken in haar vele soorten bestel het gerecht met de kreet Mai phed.

Beperkt met de pepers dus zodat mijn maag niet al te erg gaat opspelen, niet dat ik het niet lekker vindt, kon er zeker jaren terug, goed van genieten zonder klachten, maar tegenwoordig speelt de maag sneller op.
Mijn vrouw die Thaise is uiteraard met mij als bewoner van dit land, is zoals zoveel Thailanders gek op pepers veel en het liefst de sterkere variant.
Er staan ook verschillende van die planten in onze tuin, waarvan er een plant toevallig deze week afgeladen met pepertjes was.
Het is een hobby, beetje tuinieren, met Amsoy en Kapauw en Kana met zo hier en daar dus een Peperplant ertussen.
Correcte schrijfwijze laat ik even aan Tino Kuis over.

Het is een soort ruilhandel geworden met een vriendin van haar die een restaurant heeft en dat graag koopt.
Dat ik die groentetuin hoofdzakelijk bijhoudt kijken de dames weer even over heen, die één keer in de week water geven wat zij doet en het meerdere keren oogsten en verkopen is een minimaal aandeel, terwijl ik vaak twee keer per dag water geef en het tuintje in orde probeert te houden, iets wat nodig is, och ja, je moet wat te doen hebben.
Het staat allemaal in bakken, dus vandaar, en ja, wat hydrocultuur met sla voor mijzelf en wat ik niet aankan kan ook richting restaurant.
Dit alles vrij van bestrijdingsmiddelen, vandaar de grotere interesse, verkoopt lekker, bij de klanten van het restaurant.

Maar goed terug naar de pepers en ik citeer maar een stukje:

Waar komen Thaise pepers vandaan?
Qua pittigheid hebben ze een Scoville-classificatie die varieert van 50.000 tot 100.000.
Ondanks hun naam komen deze pepers niet allemaal uit Thailand.
De meeste komen oorspronkelijk uit Midden-Amerika en Mexico.
In de 15e eeuw waren Portugese handelaren de eersten die de pepers uit het buitenland haalden.

En zo zullen die pepers dus wel in Thailand gekomen zijn, want tijdens deze ontdekkingsreizen kwamen ze dus ook in Thailand.
De toenmalige bewoners van Thailand zullen hun kansen hebben gegrepen en het als hun culinaire cultuur verwerkt hebben.

Inmiddels vele jaren verder zijn de soorten ook aardig uitgebreid, zoals daar soorten zijn.

Vijf pepers worden over het algemeen gebruikt als ingrediënten in Thais eten.
Eén peper is erg klein, ongeveer 1,25 centimeter en staat bekend als de heetste peper: phrik khi nu suan.
De iets grotere peper phrik khi nu is de op een na heetste.
De groene of rode phrik chi fa. is iets minder heet dan de kleinere pepers.
De zeer grote phrik yuak, die lichtgroen van kleur is, is het minst heet en wordt meer als groente gebruikt.
Tot slot de gedroogde pepers: phrik haeng, die heter zijn dan de twee grootste pepers en in de zon gedroogd worden tot ze donkerrood zijn.

Ik kan mij een gerecht herinneren met deze peper wat ik altijd wel kon waarderen phrik yuak.
Zoals al gezegd een prettige smaak en meer als groente te zien.

Nog een laatste opmerking en dan zou ik zeggen Is pittig eten goed voor je lichaam, ja natuurlijk?
In peper zit vitamine A en C, die je bloedvaten versterken.
Daarnaast zit peper vol met capsaïcine, een stof dat je bloed makkelijker door je lichaam laat stromen.
Die combinatie zorgt voor gezonde hart- en bloedvaten en een stabiele bloeddruk.

Fijne dagen!

Ingezonden door william-Korat


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website