Op de maandelijkse borrelavond op 24 mei aanstaande heeft MKB Thailand wederom een interessante gast uitgenodigd. Het is Geerten Gerritsen, een gepensioneerd hoofd- en halschirurg, die een voordracht zal houden met als titel: “De voors en tegens van het medisch toerisme naar Thailand”.
Zakelijk gezien is het medisch toerisme ‘boomig business’ zoals ze zeggen. Reden genoeg voor MKB Thailand om er iets meer over te weten te komen… want is het allemaal wel zo goed als het lijkt? Geerten heeft hiervoor, op ons verzoek, deze voordracht voorbereid
De spreker
Geerten Gerritsen is gepensioneerd hoofd- en halschirurg en momenteel werkzaam in onderwijs oncologische zorg hoofd- en halsebied in Indonesië (Jakarta) en Thailand (Rajaviti en Chulaborn Bangkok). Voorheen werkzaam o.a. bij de Vrije Universiteit Amsterdam, Erasmus Universiteit Rotterdam, Nederlands Kanker Instituut AVL en het Haga ziekenhuis Den Haag.
Alle details over deze extra interessante MKB avond leest u op: mkbthailand.com/mei-bijeenkomst-in-bangkok-2018
Medisch zorg in Thailand
Mijn ervaring met de medische zorg in Thailand berust op gewone doktersconsulten en een opname (de eerste in mijn hele leven) voor een darminfectie-operatie. Niets dan lof voor het Pattaya International Hospital, wat mij betreft
Medisch toerisme naar Thailand
Als ik er van uitga, dat onder medisch toerisme verstaan wordt, dat iemand naar Thailand reist, niet voor vakantie, maar duidelijke om medische zorg te verkrijgen, dan lijkt het mij belangwekkend ervaringen van bloglezers te leren kennen.
Het is snel (nauwelijks wachttijden), goed en goedkoop (hoewel ook steeds duurder), dus zou het interessant moeten zijn voor een zorgverzekeringsmaatschappij om bepaalde medische handelingen in Thailand te laten verrichten. Jaren geleden hoorde ik het verhaal, dat iemand voor een nieuwe heup naar Thailand kwam, er nog twee weken revalidatie (aan het strand) aan vastknoopte. De totale rekening zou toen lager zijn dan een dergelijke behandeling in Nederland.
Unive Zorgverzekering
In een poging van enkele jaren geleden om Nederlanders, die in Nederland waren uitgeschreven, een betaalbare zorgverzekering te bieden, heb ik wel contact gehad met Unive. Het ging niet door om allerlei bezwaren van de kant van Unive, waarbij o.a. werd aangevoerd, dat controle door hen in Thailand moeilijk was te realiseren (te duur). Hun ervaring met de medische zorg in Thailand was nogal eens negatief, omdat bij terugkomst in Nederland patiënten – volgens Nederlandse maatstaven- niet goed behandeld waren, hetgeen dan extra kosten voor Unive met zich meebracht. Medisch toerisme was voor Unive geen optie.
Ervaringen
Om voer te geven aan de ongetwijfeld boeiende discussie, die op de MKB borrelavond zal plaatsvinden, is de vraag aan bloglezers met eigen ervaringen van medisch toerisme in Thailand te komen. Bent u ooit speciaal naar Thailand gekomen om een medische handeling te ondergaan en zo ja, in welk ziekenhuis en hoe beviel dat? Hoe werd die medische trip door de zorgverzekeraar afgehandeld? Geef uw verhaal in een reactie hieronder!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Misschien is het handig mijn verhaal hierover ook te lezen. Daar gaat het vooral over de negatieve invloed die het medisch toerisme heeft op de gezondheidszorg voor ‘gewone’ Thais. Thais hebben dan minder artsen, verpleegkundigen, ziekenhuisbedden etc. waaraan toch al een tekort is. Elke medische ingreep op een medische toerist gaat tot op zekere hoogte ten koste van de behandeling van een Thai
Ik ben er pertinent op tegen om de gezondheidszorg als ‘verdienmodel’ te beschouwen. De inkomsten uit het medisch toerisme gaan vooral naar de grote bedrijven er achter.
Laat ik voor deze ene keer een heel klein beetje overdrijven 🙂 . Het medisch toerisme is hetzelfde als het dumpen van gevaarlijk chemisch afval uit rijke landen in landen als China en India.
https://www.thailandblog.nl/medischtoerisme/thailand-vloek-zegen/
beste Tino,
Dit is wel erg kort door de bocht geredeneerd. Ik zal eerlijk vertellen dat ik niet weet of het medisch toerisme een zegen of een ramp is voor Thailand, omgerekend in geld en in de gezondheidszorg. Daarvoor heb ik eenvoudigweg de data niet. Maar voordat je met zo’n mening kunt komen moet je weten:
– is de groei van het medisch toerisme ten koste gegaan van het aantal dokters en verpleegkundigen?
– door welke ziekenhuizen (privaat-publiek) wordt het medisch toerisme aangeboden?
– zijn de nieuw aangenomen dokteren beter dan de huidige populatie (dus betere zorg)?
– waar zijn die nieuwe doktoren opgeleid: in Thailand of buitenland? En in welke Thaise universiteiten, privaat of publiek?
– heeft het medisch toerisme de doktorenbrain van het platteland naar de steden versneld?
– behandelen die nieuwe doktoren alleen buitenlanders of ook Thaise patienten?
– betalen de ziekenhuizen die medisch toerisme aanbieden nu meer belasting?
– welke gevolgen het medisch toerisme voor het ‘normale’ toerisme (bv. herhalingsbezoek)?
En zo zijn er nog wel wat vragen te beantwoorden voordat je een gefundeerde mening kunt geven. En natuurlijk mag je er op tegen zijn om de gezondheidszorg als verdienmodel te zien maar de werkelijkheid is anders. (geldt ook voor andere overheidssectoren als onderwijs bv).
Beste Chris,
Ik heb dat antwoord ook niet helder en duidelijk. Vandaar dat ik me afvraag “medisch toerisme, vloek of zegen?” In mijn stukje daarover noemde ik ook voordelen en nadelen van het medisch toerisme. Hoe die zich tot elkaar verhouden is de grote vraag. Persoonlijk denk ik dat de nadelen groter zijn.
Ik weet dat veel Thaise plattelandsartsen mordicus tegen het medisch toerisme zijn (tot het moment ze er zelf gaan werken…..).
Ik weet wel zeker dat een dergelijk systeem in Nederland niet geaccepteerd zal worden.
Sorry Tino, maar je laatste bewering is niet juist.
In Nederland bestaan vele prive klinieken voor alllerlei soorten medische zorg, zie https://www.zkn.nl
Ik betwijfel of de kosten, die deze klinieken in rekening brengen, te declareren zijn
bij de zorgverzekeraar.
Ik ben even gaan zoeken op de door jou genoemde website ZKN (Zelfstandige Klinieken Nederland) en daar staat dit, citaat:
“Is uw behandeling medisch noodzakelijk? Dan betaalt uw zorgverzekeraar volledig of gedeeltelijk de behandeling. Kiest u zelf voor een correctie aan uw lichaam (zoals een borstvergroting of het verbeteren van uw zicht) dan is die meestal niet verzekerd. Vraag uw verzekeraar of kliniek naar wat u vergoed krijgt.”
Alles wat in een gewoon ziekenhuis vergoed wordt wordt ook in een prive kliniek vergoed. OK?
Ik heb ervaring met de gezondheidszorg in vier landen, Curacao, Tanzania, Nederland en Thailand.
Als je denkt dat goede gezondheidszorg vooral te maken heeft met de knapheid van de dokters vergis je je geweldig. De organisatie er omheen, verpleegkundigen, onderzoek en administratie zijn even belangrijk. De helft van de fouten die artsen maken heeft te maken met hun administratie, niet met hun medische bekwaamheden.
Dezelfde knappe dokter heeft in een privé kliniek gemiddeld 30 minuten per patient en in een staatziekenhuis 3 (drie) minuten. Wat denk je wat er gebeurt?
Beste Tino,
Zo eenvoudig ligt deze relatie niet. Onderzoek in restaurants en hotels toont aan dat er MEER fouten worden gemaakt als het niet zo druk is dan wanneer het erg druk is. Heeft iets te maken met de concentratie van de medewerkers. Die daalt naarmate er minder te doen is.
Chris,
Mag ik een bron voor dat onderzoek?
Ik kan me in grote delen vinden in de mening van Tino, maar geef toe dat ik ook niet alle statistieken ken en de vragen van Chris kan beantwoorden.
Er is in Thailand in feite maar 1 bedrijf dat zich specifiek richt op de medische toerist. Dat is het beursgenoteerde BDMS, met als grootaandeelhouder dezelfde als de eigenaar van Bangkok Airways en diverse golfbanen.
Ziekenhuizen onder BDMS zijn alle Bangkok hospitals, Samitivej, Phayathai en Paolo. BDMS is voorts een grote aandeelhouder in Bamrungrat.
Deze ziekehuizen hanteren ook een dubbele prijzen systeem, wat betekent dat de buitenlandse toerist meer betaalt voor hetzelfde. In de Bangkok hospital ziekenhuizen in de toeristen steden Pattaya en Phuket zijn de prijzen zelfs een veelvoudige.
Er is dus sprake van een monopolie in de sector medisch toerisme, en dat is eigelijk in geen enkele sector positief.
Goedkoop? Bangkok Pattaya Hospital hanteert schandalig hoge prijzen. Een Belg werd 25 dagen gehospitaliseerd in Bangkok Pattaya Hosptal, geen enkele operatie werd uitgevoerd, werd enkel in een soort van comateuze toestand gehouden. Prijskaartje 165000 THB per DAG (4.125.000 THB). Een dokter van de mutualiteit met verpleegster uit Belgie kwam de man ophalen en werd tezamen met hen gerepatrieerd naar Belgie, 3 weken geleden.
Daarenboven is mijnsinziens de kwaliteit van in Thailand opgeleide artsen ondermaats. Ikzelf ging langs in BKK Pattaya (2015) met een hoofdhuid probleem. Diagnose : huidinfectie, dus naar thaise normen, een hoop Antibiotica te slikken. Daar ik steeds meer pijn kreeg gedurende mijn rondreis, bezocht ik , zogezegd de betere hospitalen in Sisaket, Udon Thani, Nong Khai en Pitsanaluk. Telkens diagnose : skininfection met altijd maar hogere dosissen antibiotica. Totdat ik in RAM hospital (Chiangmai) kwam bij een jonge in Boston (US) opgeleide dokteres die mij binnen de 5 seconden meedeelde dat ik geen huidinfectie had maar Herpes Zoster, de “zona” , in de belgische volksmond, dus een VIRUS. Dus 10 dagen hopen antibiotica voor niets!
Sorry, geef mij maar mijn topopgeleide artsen van bij ons in Belgie en Nederland.
Ik heb in 2000 als toerist mijn ogen laten laseren in Bumrungtad Hospital. De kosten waren toen iets lager dan in Nederland (speciale aanbieding) Behandeling voortreggelijk. Uit eigen zak betaald.
De nadelen die ik zie hebben zeker te maken met de feiten die ook Tino Kuis hierboven beschrijft,terwijl ik mij ook altijd afvraag,hoe een eventuele controle of na behandeling moet plaats vinden.
Aan de andere kant,kan ik goed begrijpen dat veel mensen bijv.bij dure tandverzorgingen steeds meer terug grijpen op landen waar dit voor hun nog betaalbaar is.
In Europa,of vele andere delen van de wereld, zijn alleen in de tandverzorging de pijzen zo hoog,dat steeds meer mensen zonder een betalende verzekering haast gedwongen zijn een alternatief te zoeken.
Ben in Bumrungrath Bangkok geopereerd en dat was pas service en de wetenschap was er ook en misschien meer toegankelijk gebracht dan in Gasthuisberg Leuven waar je een numerus anonimus bent en NAUWELIJKS de behandelende prof te zien krijgt en alleen te maken krijgt met verplegend personeel die je als een last, een JOB beschouwen.
Ben daarna nog eens naar Bumrungrath geweest voor een nabehandeling van kanker en weer was de wetenschap 1. heel duidelijk 2. heel informatief en 3. technisch zeer hoogstaand. Gelijkwaardig met de Leuvense Gasthuisberg. Ik denk van niet. Bangkok is voor mensen . Als je goed verzekerd bent dan een absolute aanrader/
Ik ben zer content met de medische zorg in Thailand. Mijn ervaring beterft mijn echtgenote. We kwamen in Bangkok aan voor 3 weken vakantie in Pattaya. Bij aankomst BKK was zij plotseling erg ziek.In het hotel in Bangkok een dokter laten komen. Di gaf wat medicijne uitgaande vam asma. ( Meer last van gehad). We zijn toen het wat beter ging naar Pattaya gegaan. Zij was nog steeds ziek . . naar het Pattaya International hospiltaal gegeaan. Hier had men in2 uur door dat het nierfalen was. . Dit was in 2006 men had in dat hospitaal gee dialiese apparatuur. Mijn vrouw id derekt naar Chon Buri gebracht is daar gedialiseerd. . We hebben onze vaklantie afgemaakt. Zij om de w3 dagen naar Chon Buri. Zij was met klachten al in Nedrland naar de dokter geweest. Toen wijzen de symtonen op nier probleeem. Maar naar foto,s Zei men ze heeft slechts een lichte verdikking van de nieren. Zeer slecht resultaat van huisarts Drijfhold in Rolde en het Wilhelmina ziekenhuis in Assen. Verdere behandeling gebeurde na terugkomst bij het Academisch Ziekenhuis in Groningen. Bij dialiiese daar was ze altijs een dag ziek. Ze zei dus ook jullie doen het niet goed.
Naar lang aandringen , heeft een verpleefsrer daar een kee minder vochr afgetrokken. Daarna geen probleem. Zelfde als in Thaiand. Daar alles heel slecht ging, heeft ze in Pakistan een transplantatie ondergaan. Toen bleek da haar nieren helemaal verkompen waren. Die volgens Assen opgezet waren.
Nu ik in Thailand woon gebruik ik PIH
In NL 20 jaar lage rugpijn gehad. vele fysiotherapeuten, chiropracters en hoe ze ook allemaal heten mogen, hebben veel kunnen declareren, tot… de laatste keer en eindelijk een verwijsbrief naar het ziekenhuis. NLe Kenniseconomie, dus… ik kon al na 7 weken (45 dg) terecht. Moest naar TH, dus daar een echt zhs ingelopen: Bumrungrad, zaterdagmorgen 10 juni, ca 10:30. Geen afspraak, doch na 45 MINUTEN een neuroloog, die in nog geen 10 min vaststelde, dat ik bij een spine core specialist moest zijn. “Wanneer kunt u ? “Nah, ik uit de Kenniseconomie… moet wel over 3 wk terug.” Nee, maandagmorgen vroeg, wat later, ’s middags of beter ’s avonds? Dus maandagmorgen 10:00 bij Dr Verapan.. Onderzocht , en .. donderdagmorgen als eerste een MRI scan, daarna terug naar mij. Scan gezien en.. heb er een nodig van kop tot kont, dus… u kunt altijd he, vrijdagavond als laatste, dus wees present op 20:00.
Wel een e-mail van VGZ gekregen met: “daar voorschieten, hier declareren..”
Maandag behandeling begonnen en… we verwachten u over 3-5 mnd terug voor een spondylodese, doch hiermee kunt u terug naar NL.
Afspraak bij het NLe ziekenhuis laten staan en.. men kon mid aug. niets vinden. Mid januari na veel pijn naar AZ Klina – Brasschaat ( B) voor een dubbele rugvastzetting.
VGZ weigerde – ondanks dat door de Thaise onderzoeken het meeste al gedaan was voor de operaties in het VGZ-kontrakt zhs in Brasschaat, iedere betaling, want.. zorg was niet doeltreffend ( zoek die arts, Verapan, op en u zult zien, dat die man demo’s over nieuwe ontwikkelingen op zijn vakgebied over heel de wereld geeft ) en later: kon de factuur niet lezen ( stond in het Thais EN ENGELS.)
Mijn Achmea rechtsbijstand verzekering heeft zo’n beetje alles laten waaien, wat er te waaien was, totdat mijn zoon – én advocaat- het verhaal overnam: concept dagvaarding naar VGZ tenzij in 72 uur het probleem was opgelost… Dat lukte toen…
Eind mei 2017: knie te zwaar belast met koffer zeulen. Gevolg: ineens veel pijn. Volgende dag naar WMC-Cheang Watana. Moest ca één uur wachten op een orthopeed. Onderzocht en.. eigenlijk een MRI scan nodig, kost 10.000 THB ( € 250). Korte besluitperiode dus en na ca 1 1/2uur lag ik op die donut. Nogal “oud zeer” ( ja, 35 jaar geleden hetzelfde gehad) , 2e graads beschadiging van het kraakbeen aldaar, vermoedelijk wat “schilfertjes” losgekomen, dus: twee gaatjes erin, en fors doorspoelen. Maar, u kunt 2 weken weinig tot niet lopen ! ( net als 35 jaar geleden) O.K., doen we wel in NL.
Jammer dan, na 6 weken al aan de beurt voor onderzoek en enkel een X-ray gemaakt ( zie met google: veel te weinig op te zien tov MRI) , MRI uit “Apenland” niet ingekeken… spoelen doen we niet, enkel gaan we iets doen als uw knie totaal uitvalt. ( Dat u nu niet meer goed kunt lopen.. ach.. 66 jaar… rustig aan doen opa).
MRI scan werd in NL NIET vergoed, want… dat doen we in NL voor zo’n geval niet….
Wat ik wederom van de NLe gezondheidszorg gedacht heb… zal de censor hier nooit goedkeuren.
Overigens naar die commerciële Thaise ziekenhuizen gaan alleen de rijke(re) Thai’s en buitenlanders naartoe, dus geen enkele nadelige invloed naar de capaciteit van de gewone ziekenhuizen.
In 2011 werd bij mij in het BKH hospital op Koh Samui staar geconstateerd. Ik verbleef toen ca. 8 maanden/jaar in Thailand, vooral door mijn werk in de ASEAN. Mij werd geadviseerd naar hun gespecialiseerde oogkliniek in Phuket te gaan. Aldus gedaan. Nog nooit zoveel van de modernste apparatuur voor oogheelkunde gezien in welk ziekenhuis dan ook in . De specialist een jonge man(schat 35 jr) met opleiding in top-universiteit in USA(gechecked). Na grondig onderzoek werd geadviseerd beide ogen te opereren en prijs werd genoemd, ca. USD 4.000. 1 multi-focus, 1 gewone voor mijn luie oog waarmee ik al vanaf kind zijn niet meer dan 30% kon lezen of scherp in verte zien, ook niet met bril.
Overleg met FBTO gaf volgende reactie: Nee we vertellen u niet wat dat in Nederland kost en zullen zien wat we vergoeden als u de rekening stuurt!!
Na veel aandringen werd gezegd dat de operatie vergoed zou worden, maar niet de multi-focus lens!.
Na de vraag waarom niet en schriftelijke verklaring kreeg ik copie van artikelen en correspondentie tussen de vereniging van oogartsen en het hoofd van de zorgverzekeraar-club. Het was een competentie-strijd tussen de heren: artsen zeiden multi-focus is stand der techniek, zorgverzekeraars: als de patient dan nog niet goed kan lezen kan hij/zij een bril aanschaffen!!! (op kosten van de verzekeraar kan geloof ik elke 2 jaar een nieuwe aangeschaft worden)
Ik heb uiteraard toch de multi-focus genomen en kon op mijn 70e beter zien, en nu nog steeds, dan ooit in mijn jeugd. De operatie om de multi-focus te plaatsen werd betaald, alleen voor het stukje plastic moest ik zelf USD 1000 betalen. De operatie werd in 2 opeenvolgende dagen gedaan. En wat een verzorging. Werd door taxi van BKH uit hotel opgehaald en teruggebracht, geen wachttijden, iedereen vriendelijk, geen gesnauw zoals in NL. Comfortable recovery in dikke fauteuils met aangename muziek en lekkere snacks.
3 x na-controle in combinatie met uitje naar Phuket met partner.
. Ik heb dan ook nog geen bril op kosten van de verzekeraar aangeschaft. Alleen een goedkope leesbril voor het beeldscherm daar de focus afstand net niet goed werkt.
Niets dan lof voor Thaise ziekenhuizen, ben al 8 jaar onder regelmatige controle, nu in BKH Chiang Mai, fantastische doctoren die echt de tijd nemen en als je iets hebt ben je binnen 20 minuten aan de buurt bij de specialist. Die kosten worden wel allemaal, bijna altijd zonder commentaar door FBTO vergoed na aftrek van eigen risico.Dat is Nederlandse logica. Daarvan kan Trump nog iets leren. Ik ga er vanuit dat FBTO minimaal 80% minder kwijt is dan in NL; bezoek specialist THB 500!
Doen we hiermee Thai te kort?: Onzin hiermee blijven goede artsen in Thailand en gaan niet in Europa of elders werken, die wonen veelal liever in hun eigen land als de verdiensten goed zijn. Middenklasse Thai bezoeken nu deze ziekenhuizen in steeds grotere aantallen en doordat ze veel farang-klanten hebben wordt een groot deel van de kosten al opgebracht, zodat de prijzen ook voor de Thai betaalbaar zijn, uiteraard behalve voor de arme rijstboeren etc. maar die kunnen terecht in de staats-klinieken die zeker niet slecht zijn, ook daar heb ik ervaring mee, alleen de wachttijden zijn langer en de stoeltjes harder. Maar nog steeds geen gesnauw van crocks dragende naar zware shag ruikende bulldozers.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat het medisch toerisme geen negatieve invloed heeft voor de ‘gewone Thai’
Door de toegenomen vraag naar medisch personeel zal het aanbod ook groter zijn, het wordt interresanter om voor arts te gaan studeren of voor een andere functie in de gezondheidszorg.
Het kan misschien zelfs een positieve invloed hebben omdat er veel meer ziekenhuizen en klinieken gebouwd worden.
Ik woon in Thailand en in de ziekenhuizen waar ik kom zijn de Thaise patienten meestal in de meerderheid.
Dat niet iedere Thai deze ziekenhuizen kan bekostigen is natuurlijk triest maar ook in Nederland is er verschil.
Veel mensen kunnen een duurdere polis niet betalen en komen in de problemen als ze ziek worden.
Alles kost geld en als ziekenhuizen winst maken kunnen ze ook investeren in betere apparatuur,medisch personeel enz. Ze worden hiertoe ook gedwongen want er is veel concurrentie.
Ook heeft het voordeel voor de economie van Thailand.
Ben zeker wel van mening dat er voor iedere Thai het recht op een goede gezondheidszorg moet komen maar denk niet dat dit bereikt wordt door minder medisch toerisme.
Mijn vrouw, Thaise, woont reeds 30 jaar in Nederland en kreeg hier in NL last van haar keel. Onze huisarts vond het verstandig om een echo te laten maken in Utrecht. De uitslag was een beetje irritatie in de keel en kon met een verkoudheid te maken hebben.Het zou geen probleem zijn om zoals we van plan waren om 3 maanden naar ons huis in Thailand te gaan voor vakantie. Na 1 week in Thailand begon haar keel op te spelen en zijn wij naar een KNO arts in zijn prive kliniek geweest op zaterdagmiddag. Na onderzoek wilde hij een stukje weefsel operatief verwijderen voor onderzoek.Dit kon op zaterdagavond in het ziekenhuis in Nakhon Sawan en werd verricht door de KNO arts.Mijn vrouw moest 1 nacht in het ziekenhuis verblijven. Ik zelf kon daar ook overnachten. De andere week kregen wij reeds de uitslag bij de KNO arts en deze was niet goed de tumor bleek keelkanker te zijn.De KNO arts bood aan om de behandeling in Thailand te starten bij het ziekenhuis in Lob Buri, 35 bestralingen en 3 chemo-s, gezien het feit dat ik elke dag ca. 4 uur moest auto rijden om bij dat ziekenhuis te komen, hebben we onze tickets omgeboekt en voor een behandeling gekozen in het AVL ziekenhuis in Amsterdam. Daar is mijn vrouw bijzonder goed geholpen en heeft de zelfde behandeling gehad als die haar in Thailand werd aangeboden. Gelukkig is de tumor verdwenen en zijn de rest kliertjes operatief verwijderd door de hoofd/hals chirurg van het AVL ziekenhuis.Inmiddels gaat het weer goed met haar en de controles zijn telkens goed (sinds 2015)
Wij zijn in Thailand super goed en professioneel geholpen zowel door de KNO arts als in het ziekenhuis.niets dan lof.
Mijn vrouw heeft 2 jaar terug in het bumungrad in bkk een operatie aan haar blaas gehad. Deze was niet geslaagd. Ze ging er heen met klachten tijdens hoesten etc. Dat is nu continu. We lopen nu in Gent bij het ziekenhuis om te kijken of het nog te herstellen is. In. Gent zeiden ze dat er flink geblunderd was maar zie dat in Thailand dan maar goed vast te stellen. Je kan dan nergens heen
Al anderhalf jaar zeer tevreden met de medische zorg in Nakhon Ratchasima. Favoriete ziekenhuis: St Mary, een katholiek ziekenhuis (tot mijn verbazing toen ik er de eerste keer kwam), vanwege de persoonlijke aandacht die de patient daar geniet. Helaas niet alle specialismen aanwezig, maar ook de andere ziekenhuizen scoren een voldoende op dat gebied.
Ik ben in 2004 geopereerd aan een nekhernia in het bangrungrad, kosten 240.000 baht. Eenmaal terug in Nederland heb ik het geld wat ik had voorgeschoten binnen 3 weken terug gehad van de verzekering. Operatie zeer snel en vakkundig uitgevoerd via de keel omdat achter in de nek teveel zenuwen lopen.
Ik kan mij nek nog steeds draaien als er een mooie Thaise voorbij loopt
Vijf jaar geleden kreeg mijn broer C.Lagemaat het steeds benauwder. Ziekenhuis Hoorn, mijnheer u wordt een dagje ouder (68 jaar) doet u rustig aan.
In het Bangkok Hospitaal ziekenhuis Pattaya werd na 20 minuten via foto’s vastgesteld: 4 bypasses nodig.
Operatie kon al snel plaatsvinden. De verzekering Univé heeft een tijd dwarsgelegen, zodat het tijd kostte!
Vakkundige behandeling. Zelfs het litteken op de borst is van binnenuit behandeld, zodat aan de buitenzijde haast niet te zien was.
Geen speciale medische vakantie.
Ik had al een tijdje last van pijn in mijn borst, al bij enige inspanning. Ik had al 5 jaar geleden scans laten maken in Bangkok Hospital in Pattaya, maar de situatie toen genegeerd.
Ik woon op Koh Samui en een paar maanden geleden werd de pijn steeds erger en dacht dat er een
dotterbehandeling noodzakelijk zou zijn. Ik dus terug naar Pattaya, want op Samui kunnen ze dat niet.
Op donderdag me gemeld bij het ziekenhuis en de volgende dag reeds gedotterd en 2 stents geplaatst.
Er waren ook nog 2 extra stents noodzakelijk, maar konden niet gelijktijdig worden geplaatst.
Dus een 2e operatie was noodzakelijk. Ik wilde er zo snel mogelijk vanaf en vroeg of dat maandag al kon. Dat kon.
De dotterbehandeling verliep in beide gevallen door de lies.
In beide gevallen 1 nacht ICU en weer terug naar mijn hotel. Ik vond de behandeling fantastisch en razendsnel. De totale kosten waren 850.000 baht, die door mijn verzekering bij Bupa werden betaald.
Aangezien ik ODP ben moest ik de medicijnen (20.000 baht) zelf betalen.
Ik heb geen idee, wat de behandelingen in Nederland zouden hebben gekost. De prijzen in Pattaya
zijn fors, maar je krijgt wel waar voor je geld 🙂
Als je het mij vraagt: Bangkok Hospital Pattaya is een fantastisch ziekenhuis. Niets dan lof.
Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat 🙂
Bij een medische behandeling ligt het vaak aan de kennis en ambachtelijkheid van de arts.
Heb zowel in Thailand als Nederland positieve en negatieve ervaringen met artsen.
Bij een colonoscopie betaalde de ONVZ ongeveer 365 euro uit, want dat zou de kosten zijn in Nederland . Terwijl de werkelijke kosten ongeveer 1000 euro in Nederland zijn, dit bij opgave van twee Nederlandse ziekenhuizen. De kosten in een prive ziekenhuis in Bangkok, 800 euro. Verschil uit eigen portemonnee bijbetaald.
Heb dus deze ONVZ ziektekosten verzekering maar opgezegd.
En… ONVZ geconfronteerd met hun declaratie tov de kosten van de NLe ziekenhuizen ? Rechtsbijstand aan het werk gezet ? Want eigen advocaat… begint met € 3000+ kosten uit eigen zak.
Mijn man heeft in 2010 zijn ogen laten laseren in het Bumrungrad Bangkok. Dat was toen goedkoper dan in Belgie.
Voortreffelijke service, zeer goede iets oudere arts, die in USA opgeleid was.
Nooit geen problemen ondervonden.
Nu we in Chiang mai wonen, gaan we altijd naar het Bangkok Hospitaal, waar het met de prijzen meevalt, tegenover Europa in ieder geval.
Omdat wij vast in Thailand wonen kunnen we natuurlijk niet spreken van medisch toerisme