Toen TV kijken nog een luxe was…
De wat ouderen onder ons kunnen het zich nog wel herinneren, de periode dat de (zwart/wit) TV in Nederland zijn intrede deed. Meestal was er wel iemand in de straat die zich een TV kon veroorloven. Op woensdagmiddag gingen dan alle buurtkinderen daar TV kijken.
Ongeveer 20 jaar geleden was op het platteland in Thailand een TV ook iets bijzonders. Mocht een van de dorpsbewoners een TV bezitten dan konden zij ook rekenen op een toestroom van jeugdigen die naar dat magische kastje kwamen kijken. De foto spreekt dan ook boekdelen en roept leuke herinneringen op.
Inmiddels staat er in iedere huis, of zelf een golfplaten hut, een TV. Die staat de hele dag aan, ook al kijkt er niemand. En het liefst zo hard mogelijk want dat is sanuk.
Wat voor herinneringen heb jij aan de periode dat het bezit van een TV iets bijzonders was?
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
Eten en drinken22 november 2024Thai Street Food in Bangkok (video)
Stranden22 november 2024Toei Ngam Beach, een prachtig strand nabij Pattaya
Eten en drinken21 november 2024Knoflook in de Thaise keuken, niet alleen lekker maar ook gezond!
Ik herinner mij in begin van de jaren vijftig dat er in mijn straat een radio winkel was.Iedere avond stond de TV in zijn uitstalraam te spelen met een luidsprekertje buiten.In de zomer kon ik er uren naar kijken.Was dan ong.10 jaar.Mooie tijd.
Eerste helft vijftiger jaren: maar één van de meer dan 100 gezinnen in onze buurt had een TV. Een enorme kast, met een schermpje van, naar ik meen, van rond de 30cm. Op woensdagmiddag zaten tientallen kinderen dicht opeengepakt op de vloer van de woonkamer om, tegen betaling van een stuiver, naar fenomenen als Tante Hannie te kijken.
En als het afgelopen was zaten we allemaal kruiselings te zwaaien naar Tante Hannie. Dat had ze ons zo geleerd en deden we dan ook braaf.
Stond naast het raam van de beneden buren naar binnen te gluren en zag daar wat zwart-wit beelden. Het ging over ruimtevaart.
Maar kon het natuurlijk niet volgen.
Na de verhuizing naar de Hoefkade had de buurvrouw aan de andere zijde van het portiek een TV. Daar mocht we op onze kousen op woensdag en zaterdagmiddag na TV kijken. De Verrekijker en Varen is fijner dan je denkt en natuurlijk Pipo de Clown. Daar heb ik ook de intocht van de Vierdaagse Nijmegen gezien en wilde daar ook bij zijn. Dus van mijn 11e jaar was ik verknocht aan de wandelsport. En dat ben ik nu 59 jaar verder nog steeds.
Eerste helft jaren vijftig. De buren hadden een t.v. gekocht.Op afbetaling!! De hele buurt sprak er schande van.Op afbetaling kopen dat deed je toch niet ,je spaarde voor iets en dan kocht je het pas.Maar we gingen wel op woensdagmiddag met een stuiver in ons handje naar tante Hannie en dappere DoDo kijken.En als er voetbal was moesten de mannen nodig de fietspomp terugbrengen die ze een week eerder geleend hadden.
Ja bij ons in bussum ,kon je in de poststraat voor 3 cent tv kijken ,wie wil er mijn marmotje zien ,
En pension hommeles ,kijk er met plezier op terug ,tante hannie en karin kraaykamp ,geweldige tijd,
En werd heelveel in bussum op genomen studio vitus (afgebrand)en ook in concordia,
Er is veel veranderd ,de tijd staat niet stil ,
Toch leuke tijd ,
Zeker op woensdag middag tv kijken bij de buren.Voor een dubbeltje met een snoepje en een glaasje ranja.Als het bij de een vol was snel naar de andere buurvrouw.Dapperedodo en inderddaad tante hannie.Een uurtje op woensdag middag en als ik het goed heb op zaterdagmiddag.Nu heb je zo veel zenders maar vaak allemasl niks.Toch wel een leuke jeugdherinnering.
Begin 50-er jaren, de eerste keer Nederland-Belgie (de Rode Duivels) bij een oom die als enige van de zeer grote familie een TV had gekocht; ca. 30 man op de grond er voor, schermpje van 30 cm en nogal streperig, en na afloop Indisch eten halen bij Bali op Scheveningen. Zal ik nooit vergeten, ook de smaak van mijn eerste Indische maaltijd niet, nog steeds mijn favoriet, alleen Bali is er niet meer en er zijn nog maar weinig goede toko’s in Den Haag.
De familie vertelt altijd het volgende verhaal over mij:
Mijn ouders kochten een televisie rond 1955/1956. De buurtkinderen waren altijd in groten getale aanwezig om (gratis) naar het kinderuurtje te kijken op woensdag- en zaterdagmiddagen. Vaag herinner ik me Tante Hannie, Dappere Dodo, de Verrekijker, Professor IJzerdraad en iemand die verhalen vertelde. Ik wist niet beter dan dat die uurtjes de enige uurtjes waren dat er iets op de buis was … tot die ene avond. Om de een of andere reden kon ik niet slapen en ging ik naar de woonkamer om daar te ontdekken dat mijn ouders naar MIJN televisie zaten te kijken. Wist ik veel dat er ook twee avonden per week iets voor volwassenen te zien was. Het verhaal wil dat ik woedend op de bank ben gaan zitten met de opmerking dat die televisie voor kleine kinderen bedoeld was en dat ze mij hadden moeten waarschuwen. Het heeft mijn ouders blijkbaar heel veel moeite gekost om mij weer van die bank af te krijgen. Volgens mijn vader waren het vooral harpistes die de hooguit twee uur durende avondprogramma’s op woensdagen en zaterdagen vulden. Hij hield veel van muziek, maar harpmuziek heeft hem erna nooit meer kunnen bekoren.
De verhalenverteller was waarschijnlijk Indra Kamidjojo
Kantjil het dwerghertje, verhalen, een schimmenspel en vooral de lenige handen van Indra Kamadjojo. Was in 57 en 58 een seizoen op de buis.
Mijn ouders hadden begin jaren ’60 als 1e in de buurt TV. Elke avond om 20 uur kwamen de buren het journaal kijken en zij brachten om beurten koffie mee
Mijn herinneringen waren dat wij vroeger als kinderen vaak naar Duitse TV keken, i.p.v. Nederlandse, omdat de programma’s al rond 4 uur begonnen. Lassie, Rintintin, Bonanza, en nog vele andere westerns vonden wij spannend en wij speelden deze in het Duits. Voor ons was het normaal dat Indianen en Cowboys Duits spraken.
Ik weet nog de overgang van zwart wit naar kleuren tv. Toen werden ook sjablonen verkocht, zodat je met een zwart wit tv ook kleur kon kijken!!!!
We hadden op een gegeven ogenblik centrale antenne gekregen en met hulp van een extra kastje bovenop de tv konden we wel 15 zender bekijken (Nederlands, Duits en Belgisch).. Ik was toen al goed met dit soort speelgoedjes en kon als 12 jarige het kastje goed bedienen. Mijn moeder moest mij telkens hebben, waneer ze tv kijken wilde.
Maar persoonlijk heb ik mij los van TV gemaakt toen ik met 25 begon te werken. Van mijn eerste salaris kocht ik een tv en een videorecorder. Ik nam zelf mijn films op en leende uit de videotheek. En zo heb ik al de laatste 35 jaar mijn tv gebruikt… nu haal ik dan alles uit het internet en bekijk het met mijn projector of mijn Oculus Go (een VR viewer) en af en toe op tv. Maar tv programma’s? Nee, al vele jaren niet meer. Wel heb ik de laatste tijd episodes van “De slimste mens ter wereld” gekeken. Een Belgische Quiz, die echt heel grappig is.
Wel sterk. De kinderen moesten wat betalen. Echt Hollands. In België heb ik dat nooit gehoord. Bij ons kwam de buurt ook kijken en velen gingen op café daarvoor.
Ik zou me ook niet kunnen voorstellen dat in België kinderen hadden moeten betalen om naar Tante Terry of Nonkel Bob te kijken 🙂
Mijn ouders kochten hun eerste TV toestel tijdens de wereldtentoonstelling in Brussel 1958.
Familie, buren en vrienden kwamen bij ons naar het nieuws en Schipper naast Mathilde kijken.
TV kijken op cafe kon ook.
Ik heb me zelfs laten vertellen dat mensen zich opkleden alvorens naar TV te kijken, omdat men dacht dat men je ook kon zien van de andere kant… 😉
Na het drogen van mijn tranen bij het lezen van dit artikel, zou ik graag willen vragen of iemand mij kan laten weten op welke manier ik zou kunnen terugkeren naar deze gouden jaren ?
Beste dank uit het diepste van mijn hart.
Bona.
een tijdmachine….tegenwoordig heet dat vitrtual reality
ik deel vele van deze herinneringen.
ik weet dat wij thuis ons eerste toestel kregen als cadeau van Opa, die er voor elk van zijn kinderen een kocht. Dat toestel had een sleutelgat, rechts bovenaan, en er hoorde een sleutel bij, Opdat de huisvader van het gezin, zo hij dat nodig achtte, het ding kon afsluiten als hij niet thuis was.
En wonende in een binnenstad met een huiskamer boven een winkel, die ruim uitkeek op heel veel daken met inmiddels die ouderwetse antennes. Snel groeiden die uit tot een heel woud van ijzerdraad op de daken, Één storm en alles lag plat, dus ook geen ontvangst voor dagen.Ik herinner me hoe ik als kind, met mijn neus tegen het raam gedrukt toekeek, hoe een plots goed verdienend bedrijfje bezig was, om dat alles weer een beetje overeind te krijgen.
Times are a changin
Alles wat al gezegd is heb ik ook meegemaakt. Maar ik ben nog niemand tegen gekomen die zich de avonturen van Koko de vliegende knorrepot kan herinneren. Een tekenfilm van een varkentje met zo’n propellertje als staart waarmee hij door het scherm vloog!
En niet te vergeten: Mik en Mak, Okkie Trooij, Swiebertje en Stiefbeen en Zoon.
https://www.youtube.com/watch?v=Zt_a5b7SHuk
https://www.youtube.com/watch?v=6TbPCx9lk_o
https://www.youtube.com/watch?v=4CWzknbxTH4
https://www.youtube.com/watch?v=p-RIdoNjQZw
of de Beverly Hillbillies:
https://www.youtube.com/watch?v=OvE9zJgm8OY
Nou Henk ik heb net een reactie gegeven en daar schreef ik dat ik coco en de vliegende knorrepot ook al zag.
Ik woonde in Herentals en het was het wereldkampioenschap wielrennen. Een tante van mij had tv en daar zat de ganse familie en de hele buurt te kijken. Benony Beheydt won voor ‘de keizer van Herentals’ Rik van Looy. Iedereen zwaar teleurgesteld behalve een iemand. Ik was blij. Meteen de enige keer dat mijn vader mij een lap tegen mijn oren gaf. Die blijdschap duurde dus niet lang.
En niet te vergeten: er was een jeugdserie over ruimtevaart (dacht ik) met in de hoofdrol Ton Lensink als Professor Plato !
In het plaatselijk buurthuis was een erg hoog geplaatste TV, waar de koters op wo-middag voor 5 of 10 ct konden komen kijken-dappere dodo! en tante hanny, die daarna uitzwaaide. Nu lijkt me dat enkel voor dat uurtje op wo het wel erg karig in nut was, maar weet niks van of er bvb ’s avonds ook nog voor de groten iets was.
Mooie verhalen,
Zo zie je hoe snel alles is veranderd na de 2e wereldoorlog.
En dat gaat nog steeds is een versneld tempo door.
Mijn eerste ervaring met zw-tv was in 1959.
Bij de bakker in onze buurt mochten we eerst door het raam naar binnen gluren tijdens de tv uitzendingen.
Later mochten we ook op onze sokken naar binnen komen en voor de tv zitten.
In 1968 kwam er kleuren TV met de Olympische Spelen als verkoop aanjager om kleuren tv te kopen.
Begin jaren ‘70 kon je de eerste TV met afstandsbediening kopen.. maar dat was voor luilakken.
Nu bestaat er heen TV meer zonder AB.
Eind jaren 70 kwam Teletekst..
over Luxe gesproken, die nam uiteraard alleen maar toe, net als de mogelijkheden.
De beeldbuizen werden steeds platter en werden uiteindelijk vervangen door de LCD schermen.
Nu gebruik ik zelf een beamer, die is aangesloten op een HD-receiver/ recorder en heb mijn eigen bioscoop in huis.
Wie weet wanneer er 3D TV gangbaar wordt, zonder speciale brillen
Ik ging op de fiets, het was 1951, naar huis van mijn werk en voor een radiozaak stond een groep mensen voor de etalage ruit. Ik ging kijken en daar stonden de eerste TV aan. Ik woonde toen in IJmuiden-Oost. Later woonde ik als kostganger in Rotterdam en deze hadden een TV. ’s Avonds werden er stoelen klaar gezet en kon wie dan ook tegen betaling van een kwartje TV kijken. TV was van 7 tot 10 uur ’s avonds. Kostgangers keken vrij.
Mijn partner (Hagenaar) kwam in 1963 naar Zeeland, een onontgonnen gebied waar bijna nog niemand TV had. In 1969 haalde hij mij erbij. Wij kochten partijen inruil zwart/wit TV’s en bouwden die om voor ontvangst Belgie. Dat liep gesmeerd. Antenne op het dak, materialen kochten we in Duitsland, goudmijntje.
Verkoop meer dan 10 toestellen op een dag, bestaande winkeliers kregen er een nachtmerrie van.
Reparaties deden we ’s avonds aan huis. Klanten waren intens gelukkig.
De formule had ik in ’t Westen afgekeken. Sloeg in Zeeland in als een bom.
Toen snel over op kleur. Veel Duitse en later Japanse (Akai, Sony) merken. Die lieten het conservatieve Philips een poepje ruiken.
Die boden ons vakantiereizen aan o.a. naar Thailand, vandaar…..
Dat was: Morgen gebeurt het
https://nl.wikipedia.org/wiki/Morgen_gebeurt_het
geboren in de Waverstraat Amsterdam Zuid en herinner mij ook dat de overburen de eerste waren met een TV en daar zag ik 9 jaar oud met nog meer kinderen in 1958 de finale van het WK voetbal tussen Zweden en Brazilie nog met Pele,
later ook nog de Verrekijker en coco en de vliegende knorrepot. Tja mooie tijden!
toen was het nog de NTS en lieten ze een schuine zendmast zien met daar onder vaak het woord pauze, nou wij hadden wel een verklaring voor die letters NTS en PAUZE; Niet tegen sassen, paal al uit zijn evenwicht.Tjonge wat een mooie tijd was het toen.
15 a 20 kinderen uit de buurt mochten op zaterdag naar tv komen kijken bij ouderen mensen die geen kinderen hadden. Dus veel laarsjes, klompen en af en toe schoenen bij de achterdeur. We woonden in een klein dorpje in Nbr. en konden Nl 1 en de BRT 1 ontvangen en mochten Pipo de clown en op de Belgische zender het manneke dit zonder spraak en met zijn das recht naar achter. vergeet dit nooit meer. Prachtig.
TV…..
Had een (stokoude) tante, Tante Han..
Ze keek weleens naar een “Dagsluiting”
Dominee Johan Langstraat krijgt vanaf de allereerste televisieavond de laatste minuten zendtijd en bespreekt bijbelteksten met een overweging.
Uitgezonden door de KRO..
Zegt “Tante Han” op gegegeven moment…
“Ik wou dat die man eens ophield met spreken”…
“Dan kan ik naar bed gaan”..
Tja,
daar word een mens stil van.
Veel wedstrijden van het WK54 voetbal in Zwitserland waren al rechtstreeks te zien. Met twee keer West Duitsland Hongarije.
Jaren vijftig. Mijn ouders kochten als één van de eersten ook zo’n hondenhok.
Op zaterdagavond kwam dan een melding op de buis hoeveel aansluitingen er per die datum in NL waren.
Op een bepaald moment, na heel lang wachten, waren dat er zelfs wel 100.000!
Bij ons kwamen ook de buurtkinderen over de vloer. Die dus absoluut niet hoefden te betalen.
Snuf en Snuitje: p.p.p.p.parels! Vier- veren-waterval. Wie kent ze nog.