Thailand: ‘Massatoerisme en postorderbruiden’
In de Kanttekening – de andere k(r)ant, kan je twee artikelen lezen die over Thailand gaan. Het eerste gaat over het massatoerisme in Thailand met de pakkende titel: ‘Volgevreten monster of ultiem paradijs?’ en het tweede artikel gaat over ‘Postorderbruiden’ in Nederland. Volgens mij al een behoorlijk uitgekauwd onderwerp, maar goed.
Dat Thailand overspoeld wordt door toeristen blijkt wel uit de cijfers, van ruim negen miljoen in 2008 naar een geschatte zesendertig miljoen dit jaar. Hoewel de kassa voor Thailand daardoor flink rinkelt, zo’n twintig procent van het bruto nationaal product, komt uit het toerisme heeft de bekende medaille, volgens de schrijver van het artikel, ook een andere kant: overvolle stranden, vervuiling, natuurschade, criminaliteit en verschraling van de Thaise eilandcultuur.
In het artikel komen ook, wat zou je anders verwachten, klagende expats aan het woord. En je raad het al: Thailand is te duur en de visumregels zijn te streng. Voor sommigen een reden om te vertrekken naar de buurlanden. Birma, Cambodja en Vietnam maken grote kans de vlag van Thailand over te nemen, volgens de Ierse expat Barry (66). Het volledige artikel kan je hier lezen: dekanttekening.nl/wereld/volgevreten-monster-of-ultiem-paradijs/
Postorderbruiden
‘Mensen in mijn omgeving hadden waarschuwende woorden voor mij.’ Zo begint het artikel die de bekende clichés weer eens in de etalage zet. Eef Peerdeman, een 52-jarige Assendelfter viel altijd al op exotische vrouwen dus trouwde hij met de Thaise Atsada. Peerdeman is nu negen jaar getrouwd maar volgens hem is het vooral een bewogen huwelijk: “Communicatieproblemen en (cultuur)verschillen zorgen voor ruzie”.
Zelf wordt ik altijd wat cynisch van het lezen van dit soort verhalen. Vraag aan Nederlandse koppels over problemen in het huwelijk dan hoor je exact hetzelfde: onbegrip en communicatieproblemen. Daar hoef je geen exotische vrouw voor te trouwen, beste Eef.
Hoewel je van de Kanttekening, ook de andere kant zou verwachten (ze gaan er immers prat op) komt vrouwlief Atsada niet aan het woord….
Wil je het volledige artikel lezen? Dat kan hier: dekanttekening.nl/samenleving/ik-koos-een-vrouw-uit-thailand/
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand video's25 december 2024Lachen met kerst in de tropen met Don en Ron (video)
Column25 december 2024Tweede kerstdag: Een vreemd fenomeen…..
Nieuws uit Thailand25 december 2024Thailand introduceert volledige zorgdekking met fase 4 van het “30-Baht Treatment Anywhere”-programma
Nieuws uit Thailand25 december 2024Thaise overheid helpt ouderen met financieel steuntje in de rug
Het volgevreten monster……………zelfs mijn Thaise vriendin is het er mee eens!
Helemaal gelijk dat je het in een gemengde relatie al heel snel kunt gooien op cultuurverschillen als bron van relatieproblemen. Maar die heb je inderdaad ook bij Nederlandse koppels.
Het grootste nadeel van een gemengde relatie, zeker wanneer je partner naar Nederland is vertrokken en op vele uren vliegen woont, is het argument dat ze voor jou haar hele familie heeft achtergelaten en alles heeft opgegeven. Tja, tegen dat argument kun je in de ogen van je partner nooit enig gelijk argument inbrengen.
O jawel hoor. Ze heeft veel opgegeven, maar ook HEEL veel terug gekregen.
Een zorgenvrij bestaan, weg van die eindeloze hitte, ontplooingskansen, AOW opbouw, pensioen, de beste zorgverzekering in de wereld…. en zo kan ik wel even door gaan.
Als mijn vrouw liever bij haar familie zou zijn zeg ik simpelweg: Do ist das Bahnhof, liebchen.
Vreemd mijn vrouw gebruikt dat argument nooit.
Nooit geklaag dat ze ver van haar familie is.
Ook in het Engels verstaan wij ons goed in het Nederlands ook steeds beter.
Misschien zegt het iets over jullie relatie, vooral als er zo snel gezegd wordt daar is het bahnhof.
Nieuwsgierig waar het blaadje de Kanttekening voor stond, las ik het onderstaande
Missie en visie
Een onafhankelijk emancipatoir crossmediaplatform (weekblad + maandblad + website) dat de kernwaarden van de journalistiek hoog in het vaandel draagt. We bieden verdiepende achtergrondartikelen en opinie en richten ons primair op de Nederlandse samenleving, in het bijzonder op kwesties rond integratie, crossculturaliteit, extremisme, mensenrechten en vrijheid. Dat doen wij vanuit een progressief-liberale levensvisie, met een gelijke afstand tot alle groepen in de samenleving. Onze kernwaarden zijn: vrij, moedig, inclusief.
Vooral het stukje verdiepende achtergrondartikelen en opinie trokken mijn aandacht en vroeg mij af waar journalist Tieme Hermans al zijn wijsheden over Thailand vandaan heeft. Anders moet hij echt zijn huiswerk overdoen!
“onbegrip en communicatieproblemen”. Sinds 1977 zakelijke en sinds 1994 ook veel privé-ervaring met Thais. Ik durf toch te constateren, dat als de culturele achtergrond anders is, en er ook nog eens de taalfinesses ontbreken om meningsverschillen uit te praten, er een veel grotere kans op misverstanden en dus breuk is dan indien met een NLe uit ongeveer hetzelfde milieu.
Mijn Thaise zakenpartner en Uni geschoold, vloeiend in Engels, heeft tijdens de diverse bezoeken aan NL en omgeving nogal wat begrip gekregen voor dit soort misverstanden en dus breuken.
Voor een goede communicatie en relatie zijn de volgende zaken belangrijk, van erg naar minder belangrijk:
1 persoonlijkheid: empathie, goed kunnen luisteren, vergevingsgezindheid etc.
2 ongeveer dezelfde achtergrond wat beroep, leeftijd en opleiding betreft
3 taal (gebarentaal mag ook)
4 het minst belangrijk: culturele achtergrond
Als 1, 2 en 3 goed zitten doet 4 er nauwelijks toe. Als 1,2 en 3 niet goed zitten geef dan 4 de schuld, dat is het gemakkelijkst..
De factoren 1, 2 en 3 zijn nodig om de bestaande culturele verschillen (denken en doen op velerlei gebied, van omgaan met geld, het belang van familie, opvoeding van kinderen, accepteren van gezag van ouders, bazen, politici, rol van man en vrouw) tot proporties terug te brengen dat je met je partner een gelukkige relatie kunt opbouwen.
Waarom zouden multinationals werkelijk miljarden besteden aan cross-cultural trainingen voor hun expat-managers (voor hun uitzending) als het alleen maar gaat om meer empathie. Zijn die bedrijven dan allemaal zo dom?
Ja, die bedrijven zijn dom, Chris. Ze kunnen dat geld beter besteden aan andere zaken. Waarom? Omdat algemene culturele uitspraken vaak niet van toepassing zijn op individuele situaties. Wat die multinationals hun medewerkers moeten leren zijn algemeen menselijke deugden en eigenschappen zoals empathie, kunnen luisteren, geduld, interesse tonen, de taal leren etc. Dat geldt binnen een cultuur en tussen culturen. Normaals: individuele verschillen binnen een cultuur zijn groter dan die tussen culturen. Een manager met goede persoonlijke eigenschappen zal het ook goed doen in een andere cultuur, zelfs als hij daar nog weinig van weet, en een slechte zal het ook in zijn eigen cultuur slecht doen. Natuurlijk helpt het als je iets van een ander land en volk weet maar het is niet noodzakelijk en niet doorslaggevend.
Voordat ik als arts drie jaar in Tanzania ging werken vertelde de pater die ons les gaf in Kiswahili dat wij alles moesten vergeten wat we ooit hadden geleerd over Afrika en de Afrikanen. Het zou ons belemmeren te leren wat er echt speelt, zei hij. En hij heeft gelijk.
Nee,Tino, die bedrijven zijn NIET dom. En natuurlijk leren ze die uitvliegende managers die eigeschappen die jij noemt. En weet je waarom? Omdat die eigenschappen in het land waar ze gaan werken niet terzake doen of zwak ontwikkeld zijn. En weet je hoe men dat noemt: culturele verschillen.
Moderator: Tino en Chris, svp stoppen met chatten. Of ga verder per e-mail.
Nog even een aanvulling, Chris.
Wat ik schreef gaat vooral over relaties tussen individuen. Ook Geert Hofstede, die zoals je weet de culturele dimensies en verschillen uitgebreid heeft bestudeerd en beschreven zegt dat je zijn beschrijving van die verschillen NIET op individuen mag toepassen maar alleen op grote groepen. Je hebt dus wel gelijk dat mensen die met grote groepen te maken hebben in bijvoorbeeld bedrijven en scholen wel veel baat hebben bij een kennis van culturele verschillen. Maar ik blijf erbij dat goede persoonlijke eigenschappen (luisteren, leren, opletten, niet te snel oordelen etc.) veel belangrijker zijn.
“Uit het onderzoek is gebleken dat er nog steeds grote verschillen tussen de Nederlandse en Chinese werknemers bestaan voor de culturele waarden: machtsafstand, individualisme en masculiniteit. Deze resultaten komen overeen met de resultaten van Hofstede. Ook voor de onzekerheidsvermijding wordt een groot verschil gevonden, maar het resultaat is tegenovergesteld aan dat van Hofstede. Daarnaast blijken de Chinezen en Nederlanders beiden zeer ver naar de toekomst te kijken.”
https://thesis.eur.nl/pub/5993/Den%20Yeh.doc
en als je wilt kan ik nog verschillende onderzoeken opzoeken voor je.
Beste Tino,
Bij punt 2 moest ik even glimlachen. Kennelijk loop ik op de verkeerde momenten op de verkeerde plaats door Jomtien en Pattaya.
Tenzij opa zijn kleindochter naar school brengt!
555 Je hebt gelijk, Lodewijk. Misschien is leeftijd niet zo belangrijk. Er zijn uitstekende relaties tussen opa’s en kleinkinderen, zelfs als ze uit verschillende culturen komen.
Beste Harry, ik heb sinds 2008 veel prive-ervaring opgedaan in Thailand in de vorm van een huwelijk. Zeker in het begin ontbraken de taalfinesses, zoals jij die noemt, maar dat heeft mijn vrouw en mij nooit weerhouden om exact aan te geven wat er aan schortte of beviel. Zoals bij elk intermenselijk contact wordt 3/4 uitgewisseld middels blikken, houding, en wat er juist niet wordt gezegd.
Als je dan enige moeite daarbij doet om je in de cultuur van de ander te verdiepen (in mijn geval een oorlogsslachtoffer van Pol Pot) kom je echt, heel beslist, minstens net zo ver als dat ik dat in eerdere relaties met hollandse dames heb gehad. Of mischien juist wel beter, omdat de tegenstellingen zoveel duidelijker zijn.
Ik zie dus absoluut geen grotere kans op breuk, of misverstanden dan met een westerse dame. Sterker nog, ik heb nog nooit zoveel problemen gehad met mijn huidige vrouw als met eerdere partners uit Nederland, Engeland, Amerika, Spanje, Duitsland en Canada.
Juist de initiele behoefte aan conflictvermijding die aziatische mensen gemeen hebben, zorgen voor een brede voedingsbodem waarin conflicten weggemasseerd kunnen worden, zonder in breuk te eindigen.
Ik ben het dan ook volstrekt oneens met jouw betoog!
In NL eindigt ca 40% van de huwelijken in een echtscheiding. Ik heb “onbegrip en communicatieproblemen” niet als een 100% garantie op falen gesteld, doch ” een veel grotere KANS op misverstanden en dus breuk is dan indien met een NLe uit ongeveer hetzelfde milieu”.
Ik herinner me nog het commentaar van een Thaise, toen haar NLe man de auto uit was, na wat minder vriendelijke opmerkingen.. “I have no choice”.
Kent u nog die conferencier ? “1/3 zijn gescheiden, 1/3 leven gelukkig en 1/3 hebben het lef niet “. Ik hoop voor u allen, dat u in die middelste 1/3 zit.
Hoeveel echtscheidingen zijn er tussen NL-ers en Thai, wonend in NL resp in Thailand ? Als u DAAR een antwoord op heeft, kunt u een afwijzend commentaar op die van mij geven.
https://www.siam-legal.com/legal_services/thailand-divorce.php Divorce – Thai & Foreigner
The rapid exposure of Thailand to the world in terms of commerce and tourism has resulted in many marriages between Thai nationals and foreigners. Unfortunately, differences between cultures and language have strained some relationships and Thailand divorce has become inevitable in these cases.
Thai divorce rate up to 39%
https://www.bangkokpost.com/news/general/1376855/thai-divorce-rate-up-to-39-.
ook: https://www.stickmanbangkok.com/weekly-column/2014/11/the-challenges-of-thai-foreign-relationships/
My best guess is that probably only around 20% of the Thai female / Foreign male relationships I know are truly successful, where each partner really is genuinely happy. There are a few commonalities:
Meestal zijn de verwachtingen verschillend. De Nederlandse man wil een goed harmonieus huwelijk, liefde, seks. Geld is bijzaak. De Thaise echtgenote heeft andere doelstellingen: 1 De familie financieel bijstaan, en een toekomst voor eventuele kinderen uit een eerder huwelijk. 2 Vroegere dorpsgenoten aftroeven met een supergroot huis in een verpauperd dorp. “Ik heb het gemaakt” lijkt ze daarmee te willen zeggen! Al is Piet bepaald niet de mooiste man, hij heeft geld! Twee verschillende werelden! Bots het? Meestal wel! Soms gaat het goed. Bv Als Piet niet al te beroerd oogt en de schoonfamilie zich zelf een beetje bedruipen kan………..