Thailand in de problemen

Thailand zit in de problemen, maar niet alleen door het corona virus. Een lange tijd speelt al de terugkerende droogte een rol en hoe tegenstrijdig het ook klinkt de overstromingen, die afgelopen jaren hebben plaatsgevonden.

Opvallend is daarbij de houding van de overheid. Zo gauw deze problemen voorbij zijn, gaat de overheid over tot de orde van de dag en worden geen verder maatregelen bedacht, die op langer termijn van belang zouden kunnen zijn. Grote opvangbekken en betere afvoersystemen worden niet aangebracht. Men laat het over aan de gouverneurs van de provincies. Maar met dergelijke grootschalige projecten wacht, volgens het hiërarchisch model, de gouverneur op toestemming van hogerhand. Het dreigende watertekort hakt diep in op de landbouw met name de rijstteelt, die nu al minder oogsten opbrengt.

Een ander probleem is dat de elektriteitsvoorziening in de verdrukking komt. Een aantal waterreservoirs zorgt via stroomturbines dat de samenleving en de industrie van elektriciteit voorzien wordt. Een belangrijk punt om daar aandacht aan te besteden.

Het tweede probleem vormt het coronavirus wat ook in Thailand heerst. Opmerkelijk is dat er geen eenheid heerst binnen de politiek en de 76 provincies. De eerste provincie die volgens de berichtgeving de “grenzen” sloot was Buriram. Chonburi volgt alhoewel daar nog geen eenduidig bericht over is afgegeven. Een volslagen absurd verzoek was om Bangkok niet te verlaten, waarna een waar exodus plaatsvond richting families op het platteland. Zo lang aan deze mensen geen financiële compensatie wordt gegeven, is de enige uitweg om Bangkok te verlaten om te overleven.

Deze week werd bekend dat Noord Thailand de twijfelachtige eer had om bovenin de top tien te eindigen van de meest luchtvervuilde gebieden ter wereld. Reeds 10 januari had gouverneur Charoenrit Sanguansat een “Set Zero Camp “ afgekondigd met hoge straffen. Zelfs een boete van 2 miljoen baht werd in het vooruitzicht gesteld. Maar welke landbouwer kan dat betalen! Volgens “Thaise inzichten” houdt men zich niet aan ge- en verboden. Hierbij niet en niet in het verkeer.

Chiang Mai is vervuild met 1000 mg/m3; WHO-waarde 25 mg/m3! Zelfs Nan uitgeroepen tot de schoonste stad van Noord Thailand gaat gebukt onder 276 mg/m3.

De grootste en meeste branden zouden in het Doi Suthep Pui Nationaal Park heersen, bovendien zouden er nog steeds meer branden ontstaan. Wat doet PM. Prayut? Hij richt het Nationale Centrum op, die alles gaat coördineren. Waarvan akte. Een ongekende daadkracht. Mogelijk zou men vanaf december in deze gebieden met drones controle vluchten gaan uitvoeren. Zo gauw een brandhaard ontdekt wordt met alle mogelijke middelen blussen.

Door het instorten van de toeristenmarkt kon het nog wel eens geruime tijd duren voordat alles weer opgestart kan worden. Stel dat men inderdaad eind mei weer zou kunnen beginnen dan is het hoogseizoen eind november tot en met februari al voorbij. Een flink aantal restaurants en entertainmentbedrijfjes zijn al failliet. Wie stapt daarin en hoe komt men weer aan personeel wat nu naar alle kanten, na ontslagen te zijn, uitgewaaierd is. Spelen de reisorganisaties daar al op in met afspraken op het gebied van vervoer, lees vliegbewegingen.

Eén positief puntje voor de hier wonende expats. De koers van de Baht is in beweging!