Over geesten, fantomen, spoken en andere griezels…

De legende van Mae Nak Phra Khanong

De straat waaraan wij wonen gaat voor onze deur over van beton in een bij tijd en wijle erg stoffig zandpad. Dit pad loopt langs de Mun-rivier en verdwijnt voor kilometers in de jungle. Pas na ongeveer 15 kilometer kom je terug de eerste tekenen van bewoning tegen.

Heerlijk rustig wonen dus en vooral vanaf valavond en dit tot het eerste daglicht zich manifesteert, rijdt er nauwelijks iemand over dit pad, dat overdag nochtans druk wordt gebruikt door vissers, jagers, veehoeders en buurtbewoners. Toen ik aan mijn eega vroeg waarom er ‘s avonds en ’s nachts zo weinig verkeer is, negeerde ze eerst mijn vragen of deed er ietwat lacherig over. Ook de buren hielden, ondanks mijn aandringen de boot af.  Hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid alleen maar geprikkeld en het was pas na veel rondvragen dat er iemand met een plausibele verklaring op de proppen kwam. Alhoewel dit nader beschouwd voor een nuchtere westerling niet bepaald geloofwaardig in de oren klonk. Bleek immers dat dit zandpad na zonsondergang met enige regelmaat gefrequenteerd wordt door de geesten van hen die op tragische wijze in de Mun om het leven zijn gekomen: verongelukte vissers, verdronken vrouwen en kinderen, zelfmoordenaars….Voor zover ik kon nagaan hadden minstens vijf dorpelingen de laatste jaren een gruwelijke glimp opgevangen van ronddolende, vaak al slijmerige, in verregaande staat van ontbinding verkerende entiteiten die blijkens hun reacties niet erg gesteld waren op plots opduikend menselijk gezelschap…

Het geloof in geesten, fantomen, spoken en andere bovennatuurlijke verschijnselen is levendiger dan ooit in Thailand. De bekommernis om ‘zij die zich aan de overkant bevinden’ gelukkig of op zijn minst tevreden te houden laat sporen na in heel de maatschappij. Overal staan geestenhuisjes, bij begrafenissen wordt er niet alleen behoorlijk wat afgedronken maar vooral heel wat afgeknald en zelfs de huidige Grote Roerganger, generaal Prayut Chan-ocha, kan het niet nalaten op te scheppen over zijn bijzondere collectie magische amuletten, die hij héél misschien na 24 maart wel nodig zal blijken te hebben… Spoken zijn ‘serious business ’ in Thailand en daarom wil ik graag heel even stilstaan bij een paar van de meest opvallende bewoners van het erg rijk geschakeerde en bijzonder kleurrijke Thaise geestenrijk.

Voor de gevoelige lezer nog deze waarschuwing: Mijn Thaise familie en vrienden weten dat ik, in tegenstelling tot veel Farang, traditie en cultuur respecteer. Mocht u evenwel toch een mild cynische ondertoon menen te bespeuren in het volgende relaas: wees gerust…dat was de bedoeling…!

Phi Krasue (illustratie: Wikipedia)

Laat ons al meteen de deur in huis vallen met een geest die je liever niet op bezoek krijgt. Phi Krasue is, volgens de kenners, één van de meest griezelige geesten uit de sowieso al behoorlijk akelige Thaise geestenwereld. Zij beperkt haar optreden overigens niet tot Thailand want zij duikt, weliswaar onder andere namen op in lugubere verhalen die onder meer in Cambodja, Laos en Maleisië de ronde doen. In oorsprong was ze volgens heel wat bronnen een bijzonder aantrekkelijke vrouw die verliefd werd op de foute man. Ter dood veroordeeld, verbrandde ze slechts gedeeltelijk. In een andere versie was ze een vrouw die wat teveel met zwarte magie experimenteerde en zichzelf opblies door een verkeerde spreuk te gebruiken… Overdag is ze een normale vrouw maar ’s nachts neemt ze haar ware gedaante aan en transformeert ze in een zwevend hoofd met daaronder enkel een bloederige string van ruggenmerg en een bundel ingewanden…  Als ze haar immense honger niet kan stillen met een zwangere vrouw of een pasgeboren baby, neemt ze genoegen met dieren of uitwerpselen…. Ik heb me laten vertellen dat dit de hoofdredenen is waarom niemand in de landelijke gebieden ‘s nachts de was laat buitenhangen, want Phi Krasue heeft de gewoonte om, na het vullen van haar zwevende maag, netjes haar mond af te vegen aan lakens of kledingstukken die buiten hangen te drogen…. Ik zou alvast de Thai niet de kost willen geven die vandaag de dag nog rotsvast geloven dat de stoffelijke resten van Krasue elke nacht hongerig op zoek gaan naar een prooi. Dus heren, ga je ’s nachts op stap met een aantrekkelijke maar verder onbekende Thaise Schone, slechts één goeie raad: eerst even onder ’t jurkje checken of alles O.K. is….

Phi Krahang

Wie er volgens heel wat Thai ook geregeld ’s nachts op uit trekt is de enkel in een sjofele katoenen broek geklede Phi Krahang die zowat als de mannelijke tegenhanger van Krasue kan beschouwd worden. Overdag lijkt hij op een gewone dorpeling die door de velden struint. ’s Nachts ontpopt hij zich echter tot een geest van een bijzonder akelige soort die bovendien op een ronduit onsmakelijke wijze zijn honger stilt met uitwerpselen. Niet alleen zijn culinaire voorkeur maar ook zijn geliefkoosde manier van voortbewegen zal wellicht op de lachspieren van een met hem geconfronteerde farang werken, want hij vliegt door de lucht door fanatiek met twee rijstzeven te wapperen… Hij zou een potentieel gevaar vormen voor reizigers die zich ’s nachts alleen in eenzame gebieden begeven, maar zeg nu zelf, wie zou er écht bang worden wanneer een aan één stuk vloekende, wild ogende, uit zijn bek stinkende en vooral overvloedig zwetende kerel op je af komt stormen die je met twee strooien rijstzeven bedreigt…?

Phi Lok is de huis-, tuin- en keukengeest, die wellicht het meest voorkomt in Thailand. Een deur die plots dichtslaat, een gloeilamp die explodeert, een klapband,…? Phi Lok is wellicht de dader…   Phi Hai of Phi Tai Hong zijn een iets kwaadaardiger variant en hangen bij voorkeur rond op plaatsen die gelinkt zijn aan onnatuurlijke of gewelddadige overlijdens. Zij worden erg vaak geassocieerd met spookhuizen en blijken bovendien moeilijk te exorciseren. Het zijn niet bepaald types die je ’s nachts in een achterafsteegje aan Walking Street wil tegenkomen.  Phi Pret is dan weer een agressieve vetklep, een in fantoomvorm wedergeboren erg egoïstisch en/of materialistisch ingestelde gulzigaard. Sommige exemplaren kunnen zo hoog worden als een palmboom en lijken op een enge versie van Golem… Dikwerf zijn ze al als straf voorzien van een enorme maag en een piepklein mondje. Dit kleine mondje is heel vaak niet alleen een straf voor hun vraatzucht maar ook voor het feit dat ze in een vorig leven een grote mond hadden opgezet tegen hun ouders en/of grootouders… Ze kunnen, als gevolg van hun nooit te stillen honger, nogal begrijpelijk een rothumeur hebben maar worden over het algemeen door de kenners niet écht als gevaarlijk beschouwd.

Phi Pop

Wél gevaarlijk zijn Phi Pop. Deze geesten willen maar één ding en dat zijn jouw ingewanden. Deze boosaardige creaturen zijn vaak bezeten vrouwen die er met hun panda-ogen uitzien of ze al weken geen oog hebben dicht gedaan. Absoluut te mijden… Phi Am zet zich bij voorkeur ’s nachts op je borst terwijl je slaapt. Een activiteit die tot een erg oncomfortabele slaap en zelfs verstikking kan leiden. Opgelet heren lezers! Phi Am valt nooit vrouwen aan. Je kan bijgevolg een ongewenst bezoek vermijden door voor het slapengaan wat eye-liner en lippenstift op te doen…

Wanneer je in het zuiden van Thailand, ’s avonds romantisch op het strand rond een kampvuur zit, kan het wel eens gebeuren dat een Phi Lang Kluang er gezellig bij komt zitten. Op zich vormt dit geen probleem het oude gezegde ‘hoe meer zielen, hoe meer vreugd’ indachtig. Maar je zal allicht snel van mening veranderen wanneer zo’n Phi Lang Kluang je vriendelijk vraagt om even over zijn/haar rug te krabben. Gegarandeerd dat je vingers plots in een gore, open, etterende en van krioelende maden vergeven wonde verzinken…. Lachen geblazen..!

Terwijl in het Westen het kussen van een kikvors wel eens tot een prinselijk huwelijk schijnt te hebben geleid, is het kussen van een pad in Thailand niet écht een goed idee. Padden en kikvorsen zijn immers de geliefde snack van Phi Pong. Voorzichtige Thai mijden dan ook ’s nachts de plaatsen waar zich padden of kikvorsen plegen op te houden in de hoop zo een ontmoeting met de erg onwelriekende Phi Pong te vermijden. Alhoewel ze vooral gevaarlijk zijn voor amfibieën, kunnen ze mensen aanvallen en hen besmetten met hun speeksel…. Phi Kong Koi is een van de meest merkwaardige verschijningen in de Thaise geestenwereld. Dit éénbenige fantoom met een erg opvallende, fier vooruitstekende slurf hopt door de velden terwijl hij ‘Kong Koi’ trompettert… Mocht je ooit zin hebben om te gaan kamperen in de Thaise jungle, slaap dan met je laarzen aan want Phi Kong Koi is verlekkerd op het zuigen van bloed uit naakte tenen… Ik heb me overigens ook laten wijsmaken dat erg bevallige, welgevormde, kamperende deernen best de nacht in hun tent met gekruiste benen doorbrengen om niet het slachtoffer te worden van ongewenste intimiteiten van Kong Koi’s slurf…. Alhoewel dit verhaal naar mijn aanvoelen eerder moet worden toegeschreven aan de verhitte fantasieën van de versteller in kwestie…

Over verhitte fantasieën gesproken: Wat dacht u van Nang Tani? Een verschijning die door een minder gecultiveerde auteur als uw dienaar, ongetwijfeld raak zou omschreven worden als ‘een erg lekker wijfie’… Een waanzinnig mooie, lichtjes boven de grond zwevende dame, opgemaakt met felrode lippenstift en gehuld in een weinig aan de verbeelding overlatende, laag uitgesneden, adembenemende groene jurk, probeert mannen bij volle maan te verleiden tot een portie onvergetelijke, stomende seks…. Dat ze je daarvoor meesleept naar haar woonst, zijnde een bananenboom, zou een alarmbelletje moeten doen rinkelen, maar ze weet dat de meeste mannen op dat ogenblik alleen maar hun p.k achternalopen en weinig oog hebben voor de huiselijkheid van de omgeving…  O wee, als je haar met een andere vrouw bedriegt want haar wraak is dodelijk… Aan de andere kant is ze volgens personen die het kunnen weten grootmoedig, ze beschermt de dorpelingen en zou ze zelfs passerende monniken aalmoezen geven… Ghost Girl Power…

Mae Na

Mae Nak

Graag eindig ik dit beknopte overzicht met Mae Nak. Haar in Thailand alom bekende verhaal is een sentimentele tranentrekker van jewelste. Een aantrekkelijke jonge vrouw sterft met haar pasgeboren baby in het kraambed terwijl haar man ver weg oorlog voert. Nadat de krijger terugkeert vindt hij vrouw en kind in ogenschijnlijk goede gezondheid maar al snel wordt duidelijk dat hij met twee geesten samenhokt. Achternagezeten door Mae Nak slaagt hij er uiteindelijk in bescherming te vinden in een tempel en oefenen de monniken tweemaal een geestenbezwering uit voor de geest van Mae Nak enige vorm van rust krijgt. Wanneer ze dit wil, verschijnt ze ten tonele als een gewone vrouw. Wanneer je haar echter onheus behandelt of irriteert kan ze je wel danig op de zenuwen werken, zij het dat ze er niet bepaald eng of griezelig uitziet. Een beetje zoals je vrouw of vriendin dus…. Tot haar occulte vaardigheden behoren het over en door de muren lopen en het vakkundig breken van nekken. In cultureel opzicht is Mae Nak één van de bekendste Thaise geesten. Ze gaf inspiratie voor 24 speelfilms, 7 Tv-series, 10 hoorspelen en 4 musicals. Het aantal boeken waarin ze opduikt is legio. Gek dat ze nooit royalty’s heeft opgeëist want alleen al de meest recente, rond haar tragisch levensverhaal opgebouwde en razend populaire speelfilm bracht een slordige 1 miljard Bath in het laatje….