Een nieuwe consulaire beleidsnota in Nederland
Enkele dagen geleden stond er een artikel op dit blog, waarmee aangekondigd werd, dat de Nederlandse Rijksoverheid aan een consulaire beleidsnota werkt, waarin het consulaire beleid voor de komende jaren wordt uiteengezet. In een zogenaamde consultatie kunnen belanghebbenden ideeën, adviezen, op- en aanmerkingen aandragen.
Goed idee?
Mijn eerste gedachte was: een goed idee om de Nederlandse burgers in het buitenland op deze unieke wijze te betrekken in het tot stand komen van die beleidsnota. Maar al gauw verdween mijn enthousiasme, want de manier waarop de consultatie plaatsvindt vind ik niet deugen. Natuurlijk vindt men in dat bolwerk van Buitenlandse Zaken, dat ooit de naam “Apenrots” had, dat 6000 medewerkers van hoog tot laag, best in staat zijn om die beleidsnota zonder uw en mijn hulp op te stellen.
Democratisch tintje
Ik kwam er ook achter, dat zo’n consultatie ook helemaal niet uniek is, want ze worden op meerdere gebieden regelmatig gepubliceerd. Een consultatie is volgens mij dan ook niet meer dan aan de besluitvorming een democratisch tintje te geven, waar verder niets mee gedaan wordt. Ja, de resultaten van deze consultatie worden in de verdere ontwikkeling van het consulaire beleid en de verbetering van de consulaire dienstverlening “meegenomen”, heet het dan. Ik maak mij geen enkele illusie, dat er ook maar één voorstel van buitenaf wordt overgenomen en als dat tegen verwachting wel gebeurt, dan verdient de indiener absoluut een ridderorde.
Bezwaren
Maar wat is dan het wezenlijke bezwaar? Wel, in de eerste plaats is het de bekendmaking van deze consultatie. Het staat op de website en op Facebook, maar is dat voldoende om alle Nederlanders verspreid over de gehele wereld te bereiken? Ik betwijfel het. Let wel, de website van BuZa geeft aan, dat er ruim 1 miljoen Nederlanders in het buitenland wonen. De verspreiding had beter gemoeten en bovendien had de deadline wel wat later mogen zijn
In de tweede plaats is het de vraagstelling, die naar mijn mening veel te algemeen is. In de eerste serie reactie’s, die op de website werden gepubliceerd, zag je dan ook niet veel suggesties, maar veel meer individuele klachten. Dat kan niet de bedoeling geweest zijn.
Te algemeen
De vraagstelling is te algemeen, want men houdt geen enkele rekening met de geografische spreiding van al die Nederlanders in het buitenland. Om te beginnen denk ik wel te mogen aannemen, dat het overgrote deel van de Nederlanders in het buitenland zich ergens in de Europese Unie hebben gevestigd. Tussen die Nederlanders en landgenoten, die buiten de Unie wonen, zit een hemelsbreed verschil in wensen en vooral rechten. Maar dat is nog niet alles, want in – ik noem maar wat – Chili kan men totaal andere wensen en eventueel suggesties hebben dan ik – ik noem maar weer wat – Thailand. Leven en wonen in het ene land betekent nu eenmaal andere omstandigheden dan in het andere en geeft derhalve andere wensen te zien.
Regionale of landelijke aanpak
Als BuZa werkelijk de stem van de Nederlander in het buitenland wil horen, dan zou het onderzoek veel meer landelijk of eventueel regionaal gedaan moeten worden. Geeft de ambassades en consulaten maar de opdracht een onderzoek te doen om ter plaatse via hoorzittingen aangevuld met schriftelijke reacties tot een rapport voor Den Haag te komen. .
Thailand
Ook in mijn woonland Thailand zou een lokaal onderzoek kunnen en zelfs moeten plaatsvinden. Er zijn genoeg problemen en wensen, die voor vele andere landen mogelijk niet gelden, denk maar aan de visumregels, ziektekostenverzekering, inkomensverklaring, nieuwe paspoorten en nog zo wat. Er zijn Nederlanders genoeg in Thailand, men denkt aan 10 à 20.000 mensen en daaronder zitten er een heleboel, die best na jarenlange ervaring iets kunnen bijdragen aan een betere consulaire beleidsnota.
Suggesties
Ik zal aan de consultatie op de door BuZa voorgestelde wijze niet deelnemen. Heb ik dan geen suggesties? Jawel, vele, niet van mijzelf, maar meerdere onderwerpen in de consulaire sfeer zijn op dit blog aan de orde geweest en aan de ambassade bekendgemaakt. Afgezien van het terugdraaien van een door Den Haag gemaakte belachelijke regeling voor de inkomensverklaring, is de repliek altijd: “dat is niet volgens de regels, dat past niet in het beleid, we kunnen voor Thailand geen uitzondering maken, dat mag niet van Den Haag of – erger nog – dat is tegen de afspraken in Brussel gemaakt.
Nogmaals, ik doe niet mee, u wel?
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Geheel juist, er wordt niet met de mensen gepraat, maar over de mensen,
Zonder een inbreng te kunnen leveren,heb hier eerder overgeschreven, m.b.t. Een afspraak
Aken na veel geschrijf,kon het dan toch gelijk met je partner komen.
U heeft de medeling die ik destijds ontving, noch gedeeltelijk bekend gemaakt, waarvan acte
Ambassades en consulaten zijn er ALLEEN maar voor het bedrijfsleven.
Als je voor een bedrijf komt wordt je met koffie en koek ontvangen.
Aan privé personen hebben ze maling, worden als stront behandeld…..
Rond 2001. We waren bezig met een onder de PESP-regeling vallend haalbaarheidsonderzoek. De vrouw en dochter van mijn Thaise partner werden behandeld, alsof ze in een zich liggend staande houdende inrichting in NL zouden gaan werken. Gelukkig zag Van Zanten e.e.a. op tijd, en loosde de groep zijn eigen kamer in. De zoon, studerend in Californië, moest over Bangkok een visum aanvragen, en dan pas naar NL.
Tijdens de trip alhier merkte men, hoe dicht Breda bij Zaventem resp. Düsseldorf ligt. Al stuurt me het regeringsvliegtuig om ze ooit op te halen, zullen ze toch op eigen gelegenheid over buiten NL liggende luchthavens gaan, zo kwaad is men nog steeds.
Formuliertjes daar zijn ambtenaren dol op, tot zij en wij door de bomen het bos niet meer zien. Zo kan een Thaise vreemdeling die elders legaal lang verblijft (zoals een studie in de VS) gewoon terecht bij een Nederlands consulaat in dat land van lang verblijf voor een Schengenvisum. Maar dat is/was niet altijd even duidelijk aangegeven in de bakken met versnipperde info en papiertjes. En als een behulpzame BZ of IND medewerker daar ook niet op wijst of bijvoorbeeld zelfs bestrijd dan kan de lol al helemaal niet meer op. Duidelijke communicatie, zo min mogelijk formulieren en deze zo eenvoudig mogelijk met zo min mogelijk red tape, blijft toch wel een dingetje.
En als het dan mis gaat (jou verhaal van de Thaise met het verkeerde pasje waar Taiwan op stond) bji 1 instantie heeft een andere overheidsinstantie daar veelal geen begrip voor (de KMar die ‘nee, hup wegwezen’ verkondigd ipv bellen met IND, BZ etc. of zelfs maar wijzen op de mogelijkheid een piket advocaat op te laten trommelen).
Maar ik heb niet het idee dat Nederland hier uitzondering in is. Bij de Thai, Duitsers, Belgen etc. kan het even zo goed verkeren ondanks dat individuele ambtenaren veelal hun best doen. De beste ambtenaar blijft toch degene die weet dat procedures en regels belangrijk zijn maar geen 100% dekking geven en je dus niet altijd moet gaan muggenziften om het tot honderd decimalen achter de komma perfect in orde te krijgen. Die kijkt naar het grotere plaatje.
Geheel met deze bemerkingen eens.
Onderzoeken worden al gedaan (SVB) en die zouden gecombineerd kunnen worden kwalitatief klantenonderzoek. Echter wel selectief want in Turkije mag het niet van een Nederlandse rechter!!
Vóór 1974 eens een babbel gehad met de wethouder in mijn woonplaats. Zijn commentaar: ALTIJD een hoorzitting uitschrijven, want allicht zit er iemand bij met exact dezelfde ideeën als je wenst uit te voeren. DIE zet je in het zonnetje, bos bloemen, en.. iedereen gelukkig.
Aan BuZa heb ik maar één bericht: doe samen, wat je samen kan doen, bijv. Schengen-visa.
En verder heb ik heel slechte ervaringen met de NL se ambassade in Bangkok alsmede de ambtenaren in Den Haag en de IND. Zolang die het verschil niet weten tussen Thailand, hoofdstad Bangkok, en Taiwan…( op een MVV-verblijfsdocument pasje NLD42598119 d.d. 4 dec 2001)
Gringo,
Bij de eerste aankondiging van de consultative heb ik al aangegeven daar niet aan mee te doen. Zonde van de tijd en energie, want BV Nederland doet precies wat Den Haag wil. Daar verandert een consultative niks aan.
Indien er werkelijk 10-20 duizend Nederlanders in Thailand wonen dan moet je juist proberen om deze te bundelen zodat er een gesprekspartner ontstaat,
Individuelen zijn minder hoorbaar dan een groep en vandaar waarschijnlijk ook de oproep dat men geinteresseerd is in de mening van belangenverenigingen.
Ik kan hierbij al vermelden dat als er iemand opstaat om zo’n belangenclub op te richten dat het gedoemd is om te mislukken.
Nederlanders zijn gewoon slecht te verenigen aangezien het eigen belang boven het groepsbelang gaat en wat zich uit in duizenden meningen en op de teentjes getrapt als men hun zin niet krijgt.
Vervolgens blijven de klachten op menig fora terugkomen en is de regering cq overheid de oorzaak.
Uiteindelijk controleert de Tweede Kamer de regering in hun doen en laten en juist die Tweede Kamer wordt door de kiezer gekozen. Dat is nl. onze vorm van democratie voor wat het waard is.
Een schone taak voor Thailandblog. Ja, je zal de politici in de Tweede Kamer moeten benaderen, want de rest….. En ik wil nog voor zo’n lidmaatschap betalen ook, ondanks dat ik nog maar heel weinig met Thailand te maken heb.
Jammer dat de waarheid is zoals Gringo haarfijn uitlegt. BuZa doet, net zoals de hele Nederlandse overheid -van laag tot hoog – precies waar ze zelf zin in hebben. En met zogenaamde consultaties of nadere vormen waarbij Nederlanders kunnen aangeven wat hun wensen zijn, wordt totaal niets gedaan. Worden alleen gebruikt om, zoals Gringo treffend schrijft, gebruikt om aan de besluitvorming een democratisch tintje te geven. Politici, waar dan ook in de wereld, zijn geen knip voor hun neus waard. Denken alleen maar aan zichzelf en hoe zo goed mogelijk een politieke carriere in te vullen, met een hoop pluche en een nog grotere hoop geld. Ik stop er nu maar mee, want als ik over politici en politiek begin, kan ik wel een boek vol schrijven. En daarin zouden politici en politiek er zeer slecht van af komen.
Ja, ik heb het ingevuld! Met vooral de nodige commentaar, echter ook adviezen. Advies zoals hierboven heeft beschreven. Ik laat graag mijn stem en mening horen. Immers veel zaken kunnen veel eenvoudiger, zoals een bezoek visa voor een Thaise partner aan Nederland. Een velletje A4 met een checklists en handtekening moet mogelijk zijn. Immers een Thai wil het liefst in Thailand zijn en er naartoe terug keren.
Groet,
Martin
Ik kom al een jaartje of 40 over de hele wereld bij NL ambassades over de vloer als prive persoon voor visa, paspoorten of andere persoonlijke consulaire issues.
Ben nergens nog nimmer als stront behandeld and altijd keurig geholpen door voorkomend Ambassade personeel. IK moet zeggen dat ik ze wel atijd vooraf contacte met mijn vraa/probleem zodat ik met alle docuementen op de stoep verscheen
Ben ook lid (geweest) van diverse forums en NL verenigingen en in Thailand, niet alleen op dit forum of aangaande NL problematieken, heb ik nog nooit zoveel negatiefs gelezen als in de rest van wereld.
Bereid je voor, ken de regelgeving!
Kom ergens positief in dan wordt het meestal positief opgepakt is mijn advies
Ik kom al een aantal jaren op de ambassade in Bangkok voor mijn in leven zijnde verklaring, ik heb er een nieuw paspoort aangevraagd en mijn DigiD identificatie afgehaald. Ik heb daar nooit enig probleem gehad en alles werd professioneel en correct afgehandeld.
Even voor de goede orde: mijn verhaal gaat niet over het ambassadepersoneel.
Ik heb al vaker mijn waardering voor ze uitgesproken. Zij werken volgens de regels en aan die regels en de organisatie daar om heen zou heel wat verbeterd kunnen worden vanuit Den Haag.
Dat is de kern van mijn artikerl
De diverse afdelingen, ministeries en EU lidstaten zijn nog teveel eigen koninkrijkjes die zich alleen bezig houden met juist invullen van formulieren en procedures aan de hand van wat de bazen mensen aan de top allemaal voor moois hebben bedacht. En de ene hand lijkt er niet om te malen wat de ander doet als de papieren van het eigen koninkrijkje maar op orde zijn. Waarom bijvoorbeeld dit alleen vanuit BuZa uit niet andere instanties meenemen waar burger en bedrijfsleven ook mee te maken hebben als zij in Thailand (of waar dan ook) wonen/werken? Werkelijk Nederland en EU als 1 zien en vanuit de ‘klant’ denken?
Ik zou liever een gemeenschappelijke aanpak zien waarbij BuZa, BZ, Belastingdienst, SVB etc. samen op pad gingen om te kijken hoe BV Nederland en BV Europa efficiënter en beter kunnen werken zodat er een goed product voor een lage kostprijs wordt neergezet met afweging van alle soorten belangen die er spelen. Denk aan de inlevensverklaringen, inkomensverklaringen, visum papieren en wat nog niet meer. Dat zou deels onder EU vleugel kunnen met satelliet kantoortjes door het land (Phuket, Chiang Mai, Khon Kaen, …). Maar tot echt samenwerken lijkt het nog niet te komen op nationaal of internationaal niveau, we mogen het doen met een mooie nationaal gestroomlijnde huisstijl en dito EU vlag, maar echt samenwerken? Helaas nog te weinig. Ook dit BuZa onderzoek, al is het nog zo goed bedoelt, is te algemeen, te kleinschalig.