Agenda: 12 augustus Moederdag in Thailand

Over een aantal dagen, op 12 augustus, is het in Thailand Moederdag. Niet toevallig valt dat samen met de verjaardag van koningin Sirikit. Het vieren van moederdag zal niet veel anders zijn dan in Nederland, hoewel er toch enkele verschillen zijn op te merken.

Moederdag in Thailand is een officiële nationale feestdag, betekent dus, dat veel bedrijven, banken e.d. gesloten zullen zijn en ook de scholen kennen een vrije dag. Het moet een feest zijn om moeder op die dag op één of andere manier te verwennen, maar wel zonder alcohol. Geacht wordt, dat die dag geen alcohol verkocht wordt, hoewel ik ook weet, dat dat in restaurants (oogluikend) wel wordt toegestaan.

Moederdag in Nederland

Moederdag wordt dus op een andere dag gevierd dan in Nederland en andere landen. Sterker nog, moederdag wordt in veel landen over de gehele wereld gevierd, maar eenheid in de datum is er niet. Nederland kent de traditie van moederdag sinds 1925, toen overgewaaid vanuit Amerika en voor het eerst door het Leger des Heils gepropageerd. Meerdere organisaties, vooral vanuit de middenstand vonden het een prima idee, uit een circulaire van destijds citeer ik: “De plaats, welke de Moeder als regel inneemt in het huisgezin, is zoo voornaam, dat men werkelijk wel eens nationaal ‘De Moeder’ mag herdenken,”

Traditioneel wordt moederdag in Nederland en een aantal andere Europese landen op de tweede zondag in mei gevierd. In katholieke landen worden moeders veelal op 15 augustus, op Maria-ten-hemelopneming, in het zonnetje gezet. In Frankrijk wordt moederdag gevierd op de eerste zondag van juni. In veel andere landen gebeurt het weer op een andere datum.

Moederdag in Thailand

In Thailand is het op 12 augustus, de verjaardag van de koningin. Dat is niet altijd zo geweest, want Thailand wilde wel meedoen met het mondiale vereren van moeder, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Het vieren van de allereerste moederdag in Thailand werd door het Ministerie van Volksgezondheid georganiseerd in Suan Amporn op 10 maart 1943. Het was slechts éénmalig, want door Tweede Wereldoorlog werd er geen gevolg aan gegeven. Na de oorlog probeerde de Thaise regering het gebruik nieuw leven in te blazen, maar de eerste officiële moederdag op 15 april 1950 werd al gauw weer afgeschaft wegen gebrek aan belangstelling. Ook de poging van een groep katholieke leraren, die 4 oktober 1972 als moederdag aankondigden was geen succes. In 1976 dan werd 12 augustus gekozen als de Thaise moederdag en daarmee werd een traditie geboren.

Jasmijn als symbool

De jasmijnbloem werd gekozen als symbool voor moederdag, het is wit en heeft een fijne zoetige geur. De jasmijnheester geeft het hele jaar bloemen en symboliseert daarmee de “eeuwige” en pure liefde van een moeder voor haar kind. De bloem komt dus wel in het verhaal voor, maar bloemen geven aan je moeder, zoals wij in Nederland gewend zijn, is een onbekend fenomeen. Ook zal de Thaise moeder geen ontbijt op bed krijgen, maar wel is het de gewoonte, dat er uitvoerig of thuis of in een restaurant gegeten gaat worden. Vanzelfsprekend zal dan ook de grootmoeder daarbij aanwezig zijn.

Kinderen

In de Bangkok Post las ik een artikel, waar kinderen vertellen hoe ze over hun moeder denken:

Als kind is moeder:

• de baas in huis, die kookt, schoonmaakt en het verdere huishouden regelt;
• de liefste op de wereld, als ik tenminste spelletjes op haar mobieltje mag spelen;
• de beste wekker om mij door de week op tijd naar school te laten gaan en in het weekend op tijd te zijn voor de cartoons op de televisie;
• de plek om mij achter te verschuilen als een mij onbekend iemand weer eens zegt: “Goh, wat ben jij groot geworden, zeg!”;
• de persoon, die zegt te glimlachen tegen vreemde mensen, zelf als ik het niet leuk vind.

Als teenager is moeder:

• de manager, die mij inschrijft voor extra lessen op school, de muziekschool of taekwondo;
• iemand, die zegt, dat ik liever was toen ik jonger was en niet zo ondeugend;
• de persoon, die ik het meeste vrees, als ik weer eens met een rapport met slechte cijfers thuiskom;
• degene, die wil, dat ik “alles” eet en toch zeurt, dat ik maar steeds dikker word;
• de zeurpiet, die mij opdraagt mij kamer op te ruimen en het niet eens is met de keuze van mijn kleding.

Als een jonge volwassene, is moeder:

• de persoon, die mij vergelijkt met de kinderen van haar vriend(inn)en;
• iemand, die wil, dat ik thuiskom als het donker is en ik met vrienden nog wat wil uitgaan;
• de vrouw, die haar zoon vraagt een poosje monnik te worden;
• iemand, die klaagt, dat ik haar sms-jes niet snel genoeg beantwoord.

Als volwassene, is moeder:

• de koppelaarster, die mij met kinderen van haar vriendinnen wil koppelen;
• een zeurpiet, die vraagt wanneer ik haar een kleinkind zal schenken;
• de babysit, die gelukkig is als ze mag oppassen als ik met vrienden een middagje naar het strand ga of de stad in om te winkelen;
• actief met t’ai chi, yoga of aerobics en zeurt tegen mij, dat ik vooral gezond moet eten.

Eigenlijk verschillen de gedachten van Thaise kinderen over hun moeder nauwelijks met de ideeën van Nederlandse kinderen, denk ik maar zo. De moeder hier in Thailand, net als de rest van de familie, wordt wel meer gerespecteerd; de bloglezers, die een relatie hebben met een Thaise dame, weten daar alles van, nietwaar?

U mag best reageren op dit verhaal, maar zullen we afspreken: geen flauwe grappen over (schoon)moeders!

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani