Je bent jong en je wil wat… Over populaire cultuur & protest
(kan Sangtong / Shutterstock.com)
Ondanks de pogingen van de regering om het zoveel mogelijk te verdonkeremanen kon je er vooral de laatste weken en dagen nauwelijks naast kijken: de steeds breder wordende protestgolf voor meer democratie in Thailand.
Ik was vroeger, in een ander leven zelf een behoorlijk geëngageerde jongeling die erg inventief pleegde te betogen of op andere manieren actie te voeren, maar ik geef grif toe dat ik meer dan gecharmeerd ben door de manier waarop de jonge Thaise generatie op een bijzonder creatieve en satirische manier naar de populaire cultuur grijpt om een politiek statement te maken en hun eisen kracht bij te zetten. Ze kunnen moeilijk anders dan creatief uit de hoek komen want zolang de noodtoestand geldt die naar aanleiding van de corona-crisis over het hele grondgebied werd uitgeroepen, zijn officieel alle betogingen in het land verboden.
Zo is het absoluut geen toeval dat het goed in het oor liggende lied ‘Do you hear the people sing?’, al dan niet met Thaise tekst, in een mum van tijd tot het lijflied van de demonstranten is uitgegroeid. In oorsprong was het een hit uit de in 1980 door Claude-Michel Schönberg gecomponeerde musical ‘Les Miserables’. De melomanen onder ons vergeten al gauw dat ‘Les Miserables’ gebaseerd is op de gelijknamige roman die de overtuigde republikeinse en sociaal bewogen auteur Victor Hugo in 1861 publiceerde. Hij had twintig jaar gewerkt aan deze ambitieuze roman die indertijd een belangrijke rol heeft gespeeld in de debatten rond sociale hervormingen in Frankrijk. Tegen de achtergrond van de revolutie van 1832 nam Hugo het op voor de paria’s in het 19e eeuwse Parijs in de vorm van een vlammende aanklacht tegen de door reactionaire krachten gedirigeerde maatschappij en haar ‘meedogenloze wetten’. De parallel met Thailand anno 2020 hoeft men niet ver te zoeken… De manifestanten in Thailand lieten zich ongetwijfeld ook inspireren door de umbrella movement die in 2014 in Hong Kong ontstond uit protest tegen de onophoudelijke bemoeienissen van Bejing in de gewezen Britse kroonkolonie. De demonstraten kwamen, net zoals bij de protesten in 2019 steevast op straat op de tonen van “Do you hear the people sing?’
(Anant Kasetsinsombut / Shutterstock.com)
In de laatste weken duiken in Bangkok her en der manifestanten op die gehuld in toga’s van Zweinstein of met sjaals in de kleuren van Griffoendor, Ravenklauw of Huffelpuf driftig met toverstokjes zwaaien. Het als bij toverslag verschijnen van betogers die getooid zijn met Harry Potter -attributen is in de ogen van de meeste Farang wellicht erg bizar maar opnieuw absoluut geen toeval. Ze leggen de link tussen de vermaledijde Heer Voldemort, en het Thaise staatshoofd, “wiens naam ook niet mag genoemd worden”. Het is een subtiele maar erg doeltreffende manier om de rigoureuze lese majsté– wetgeving te bekritiseren én te omzeilen. Thailand heeft met artikel 112 van het strafwetboek een stevige stok achter de deur om elke openlijke en verholen kritiek op de vorst of de dynastie flink af te straffen. Al in 1908 werd het juridisch erg breed opgevatte ‘beledigen’ van het staatshoofd gecriminaliseerd. In 1957 werd het zelfs verzwaard tot een ‘misdaad tegen de veiligheid van de staat’. Een misdrijf, waarop sinds de laatste wetswijziging in 1976, drie tot vijftien jaar cel per door de rechtbank weerhouden aanklacht staat….
En het Thaise protest blijft qua filmische reminiscenties niet beperkt tot Harry Potter. Eerder droegen manifestanten tegen de regering Prayut ook al de witte Guy Fawkesmaskers die populair werden door de film V for Vendetta uit 2005. Een film die verhaalt over het verzet van de anonieme V tegen het autoritaire Norsefire-regime, dat in Groot-Brittannië aan de macht kwam dankzij de chaos die ontstond nadat een virus de bevolking elimineerde… En dan zwijg ik natuurlijk nog over het bijzonder snel geadapteerde gebruik om de drie middelste vingers van de rechterhand op te steken. Een protestgebaar dat werd overgenomen uit de razend populaire en verfilmde ‘The Hunger Games’-trilogie van Suzanne Collins waarin de jonge heldin Katniss het opneemt tegen de autocratisch regerende president Snow van Panem.
Ik ben alvast benieuwd wanneer de eerste Charlie Chaplin’s bij het Democratiemonument op Ratchadamnoen Klang Road gaan verschijnen. Of zou ‘The great Dictator’ die in 1940 werd gedraaid, te gedateerd zijn voor de vaak (piep)jonge manifestanten…?
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond29 november 2024Wat Phra Kaew: de tempel van de smaragdgroene Boeddha
Bezienswaardigheden24 november 2024Het Leng Buai Iaschrijn in Bangkok
Achtergrond22 oktober 2024Si Satchanalai & Chaliang Historical park: de omweg meer dan waard
Eten en drinken17 oktober 2024Culinaire herinneringen van een bourgondisch tafelaar – Chinatown & Yaowarat road (Bangkok)
De creativiteit is inderdaad groot en uiteraard mag er best wel wat veranderd worden maar naar mijn bescheiden mening mag je er niet teveel van verwachten.
De zittende macht met alle mensen op de achtergrond zullen hooguit kleine veranderingen toestaan en jaarlijks zal dat beetje bij beetje veranderen als er protesten blijven komen.
Vanwege sociale media is het gebruik van geweld steeds lastiger te verdedigen tegen de meekijkende buitenwereld maar er is een punt dat een ” gekozen” overheid grenzen mag stellen en zal zeggen dat het een binnenlandse aangelegenheid is. Ik hou mij nog steeds vast aan een periode van 35 jaar wat inhoudt dat er rond 2035 sprake zal zijn van een andere democratie maar of dat het land vooruit helpt dat betwijfel ik.
Ook in ASEAN verband moet je niet het land willen worden waar alle gelukszoekers naar toe willen komen omdat het zo fantastisch geregeld is. Lees Thailand als EU en er is hetzelfde soort beleid.
In de nazomer van mijn leven kijk ik er naar en vraag ik mij af of de leidingsloze studenten dit allemaal allemaal zelf verzonnen hebben of dat er toch een vorm van support is door een man uit Dubai met een connectie naar mevr. To Be Number One die door haar broer er openlijk op werd gewezen niet te mogen deelnemen aan de laatste verkiezingen.
In zulke gevallen zie ik mijn eigen rol en dat is dat ik een nummer ben en dus beter mij kan concentreren op waar ik goed in ben en dat is geld verdienen. Als een Thai het niet doet dan doe ik het wel want afwachten schiet weinig op.
Die broer en die meneer uit Dubai zijn al jarenlang goede vrienden (en helpen elkaar, zoals met een in beslag genomen vliegtuig in Duitsland een aantal jaren geleden) dus je verhaal klopt van geen kant.
De studenten zouden dat kunnen en moeten weten maar focussen op de verkeerde persoon. Het gevolg is dat ze zich aan de verkeerde kant van de oplossing bevinden, en hun tegenstanders handlangers worden.
De levensstijl van broer is in die kringen niet ongebruikelijk (prins Charles, prins Harry, koning Albert, Koning Juan Carlos, wijlen prins Bernhard, prins Albert van Monaco, menige sheik in het Midden-Oosten) maar het volk maakt zich er niet echt druk om. Populair word je er niet vanmaar daar gaat het de studenten niet om. Menige gekozen president (wijlen Kennedy, Trump, Duterte, wijlen Mugabe, wijlen Castro, wijlen Mitterand, wijlen Chirac, wijlen Soekarno, Poetin) zijn hetzelfde laken een pak. En dat heb ik het nog maar niet over wereldbekende popsterren en sporters.
Grappig dat je de levensstijl van broer vergelijkt, en misschien wel vergoelijkt, met de levensstijl van al die andere daarna genoemde personen. Je hebt groot gelijk hoor. En snap je dan waarom die studenten protesteren? Nee, ik denk het niet.
Het gaat niet om de persoon, Chris. Je ziet het helemaal verkeerd. Het gaat om de rol van die persoon in het politieke bestel. De 10 eisen vragen om die broer onder de grondwet te brengen, en bespreekbaar te maken.
Heb je al die studenten in de UK, Nederland, Spanje, Belgie en het Midden-Oosten voortdurend horen protesteren?
Die broer en zijn fucntie staan in de grondwet vermeld en dus valt hij onder de grondwet. Gelijk of niet?
Ja zeker. En die broer heeft een aantal handelingen verricht die niet grondwettelijk zijn.
welke dan?
Dit is mijn laatste reactie hier.
Het staatshoofd heeft nadat de grondwet in 2016 bij een referendum was aangenomen de tekst veranderd zodat er regent benoemd hoeft te worden als hij in het buitenland verblijft. Tevens heeft hij bezittingen toebehorend aan het staatshoofd als staatshoofd aan zich getrokken als persoon.
Sorry, te snel verstuurd.
‘…zodat er geen regent benoemd hoeft te worden…’
Het gaat natuurlijk wel om de persoon anders had men zijn levensstijl wel buiten beschouwing gelaten. En het gaat om die persoon en andere leden van de monarchie met hun functies omgaan en dat is sterk persoonlijk ingekleurd. Daar verandert geen enkele letter in geen enkele wet wat aan. Net zoals het onethisch handelen van politici niet met een wet kan worden ondervangen.
Teveel mensen,ook de studenten, denken dat wetten deze zaken verhelpen maar een van de grootste problemen in Thailand is onethisch handelen, attitude of een idee van wat goed en slecht is, en niet alleen van politici.
Onetisch handelen kan deels ondervangen worden door transparantie en het af moeten leggen van verantwoording. Als Kamerleden, leden van het huis, een directie enzovoort inzicht moeten geven over hun handelen en daar op aan gesproken kunnen worden met consequenties (bijvoorbeeld wegstemmen, verwijderen, dingen tijdelijk of permanent ontnemen etc) kun er enigszins iets gedaan worden aan onetisch handelen.
Rob, HET probleem is dat de Thais een andere mening hebben over wat ethisch of onethisch is dan jij en ik.
Zoland de meerderheid van de Thais vindt dat corruptie geoorloofd is als je er zelf goed uitspringt, heeft dit land nog een hele, hele lange weg te gaan.
Je gaat gemakshalve maar niet in op mijn belangrijkste punt, nl. dat broer en de man in Dubai helemaal niet tegenover elkaar staan.
Als je gelijk hebt, wat dan nog?
Dan is de redenering van de studenten op drijfzand gebaseerd.
Keurig verwoord artikel. We kunnen slechts hopen dat als de protesten tot verkiezingen leiden, deze niet weer opnieuw grote onlusten tussen Geel en Rood geven. Als dat zo is, geven ze de Militiren opnieuw een excuus om onder dictatuur rust en orde te brengen.
Ik ben bang dat deze protesten weinig zoden aan de dijk gaan zetten.
Zou er echt iets veranderd willen worden dan zal een grote volksopstand moeten plaatsvinden.
Dit zal uiteraard gepaard gaan met bloedvergieten en vele doden tot gevolg.
Denk maar terug als voorbeeld aan Roemenie toen het bewind van Nicolae Ceausescu om ver geworpen werdt. Een gedeelte van het leger stelde zich achter de demonstranten.
En hoe ging het toen op de Philippines met het bewind van Marcos.
Jan Beute.
Alleen enkele protesten door studenten in Bangkok en andere steden zullen weinig zoden aan de dijk zetten. Er worden wat toezeggingen gedaan door Prayuth dat men wel wil gaan praten over het aanpassen van de grondwet (uitgezonderd alles mbt de monarchie), maar daar is ook de nodige twijfel over. De verkiezingen van mart 2019 waren niet vrij en democratisch zal de meeste lezers hier wel weten, toch traden de Democraten toe tot dit gedrocht parlement (met geheel democratische senaat op de achtergrond), met de belofte iets aan de grondwet te gaan doen van binnen uit. Daar is niets van gekomen. Logisch dat je nu ook genoeg geluiden hoort dat dit regime echt niet tot werkelijke veranderingen willen komen. De hele redenen tot de ‘Bangkok shutdown’ en militair ingrijpen was omdat de elite maar niet kan verkroppen dat het volk voor de ‘verkeerde’ volksvertegenwoordigers stemt in de senaat en parlement.
Ik kan dus wel begrijpen dat er ook stemmen zijn die zeggen dat wat kleine aanpassingen aan de grondwet niet afdoende is, dat er een revolutie moet plaatsvinden. Dergelijke ingrijpende veranderingen gaan doorgaans niet zonder geweld, de machthebbers staan hun positie niet zomaar af. Meestal grijpen de machthebbers naar wapens en schieten zij de opstandige burgers af. Een Karl Marx schreef daarom bijvoorbeeld al dat om tot het utopische ideaal van een totaal vrije maatschappij te komen zonder klassen of staat een (laatste) humane toepassing van gepast geweld nodig was. Al draaide hij later in zijn leven bij: soms kan verandering ook zonder geweld bereikt worden.
Maar afdoende druk zetten dat de elite uit eigen beweging (angst?) op stapt, meestal heb je daar toch een gewapende partij voor nodig. De revolutie van 1932 door burgers en militairen had niet zonder enig wapengekletter van het leger gekund. Gelukkig vielen er toen geen doden. Vandaag de dag is het Thaise leger ook geen complete eenheid waar iedereen hetzelfde denkt (hoe vaak Prayuth ook op ‘unity’ mag hameren). Maar zelfs als er weer legereenheden de kant van het volk kiezen, stappen die dan wel weer tijdig op zoals de Anjerrevolutie in Portugal?
Een revolutie zonder militair ingrijpen zou mijn voorkeur hebben, maar dan moet door heel Thailand massaal het volk het werk neerleggen, protesteren etc. Nu beginnen naast studenten ook andere groepen zich te roeren zoals de (zwakke) vakbonden, oud roodhemden enzovoort. Maar we zien publiekelijk nog geen miljoenen steun. Thailand kent een lange geschiedenis van opstanden en protest en tot liep ook van kleine naar steeds grotere spanningen en vuurtjes.
Dit regime heeft dus zeker niet alle schaapjes op het drogen. Ik hoop van harte dat dit ondemocratisch gedrocht ten val komt en er weer eens een behoorlijke grondwet komt zoals van 1946 of 1997. Die kunnen als goed voorbeeld dienen en met wat verbeteringen moet dan een echt democratische basis met transparantie, onafhankelijke controles, scheiding der machten etc. tot stand te brengen zijn.
Bron: https://stateofnatureblog.com/nick-hewlett-marx-violence/
Volgens mij had TO BE NUMBER ONE het volste recht als thais onderdaan mee te doen aan de verkiezingen.
Wie weet wat dan de uitslag zou zijn geweest?.
Ben
Het gaat niet over recht maar om wat betamelijk is en welke persoonlijke en staatrechterlijke risico’s aan een verkiezing verbonden zijn.
Zou men het in Nederland betamelijk vinden als een van de kinderen van Willem-Alexander en Maxima zich verkiesbaar stelt voor Groen Links?
Over betamelijk kun er twisten. Maar de partij die ’to be nummer one’ nomineerde als kandidaat premier werd door het Constitutionele Hof opgeheven, ook nadat zij zich had teruggetrokken. Dat was het probleem.
Daar had Ben het niet over.
Dank Lung Jan, dat je voor de ouderen onder ons helder uiteenzet wat al die symbolische handelingen en verwijzingen betekenen.
Ik heb geluisterd naar vele toespraken van die jongeren. Ze geven blijk van een grote kennis van zaken ook over datgene wat niet in officiële (leer)boeken, kranten of tijdschriften staat. De jongeren zijn welbespraakt , creatief en inderdaad humoristisch. Dapper ook, het zijn doorzetters. Ze vermijden hatelijke of gemene opmerkingen zoals vaak in vorige protesten.
Verder is het zo dat in de laatste dagen andere groepen aan de protesten deelnamen. Ex-roodhemden, mensen uit de Assembly of the Poor, vakbonden en vechters voor vrouwenrechten.
Zal het resultaat afwerpen? Vergeet niet dat er ruim een jaar protesten waren in 1972-73 voordat de dictatuur toen omver werd geworpen (14 oktober 1973).
Hoe het ook afloopt, ik ben blij met zoveel enthousiasme van de jeugd. Een verademing in de vaak starre hiërarchie in Thailand.
Ik wijs ook op de veelvuldige pogingen van politie en ISOC (de militaire Internal Security Operations Command) de betogers te intimideren door leraren en ouders met een bezoekje te vereren. .
Andere leuke manieren waarop de jeugd protesteert is natuurlijk met het Hamtaro. De beelden van jongeren die een aangepast liedje over Hamtaro zingen gingen ook al het internet rond De premier wegzetten als een egoïstische graaier die belastingcentjes eet.
De nodige jongeren liggen thuis toch in de clinch met hun ‘salim’ of ‘dinosaurus’ ouderen. Zo zijn er scholiere die zeggen gekort te worden op hun zakgeld of dat de ouders ze het huis uit dreigen te gooien. Niet dat iedereen hetzelfde denkt, zo zijn er ook jongeren die de kritiek om de monarchie maar niets vinden of oudjes die de jongeren steunen.Khaosod had daar een paar leuke citaten over. Zelfs tot in de hoogste kringen zijn de meningen over de protesten verdeeld zo lijkt het. Eerder deze maand toonde prinses maar officieel niet prinses Ubolratana sympathie voor pro-democratie protesten.
Op allerlei fronten dus verdeeldheid, die hopelijk op een warme, grappige, liefdevolle manier tot een goed einde kan worden gebracht. Moeten er natuurlijk geen groene of bruine ijzervreters ingrijpen.
– https://www.nationthailand.com/news/30391963
– https://thisrupt.co/current-affairs/bad-student-fighting-against-fascism/
– https://www.khaosodenglish.com/politics/2020/08/22/a-house-divided-ideological-clashes-split-families-as-protests-heat-up/
– https://www.khaosodenglish.com/news/crimecourtscalamity/2020/08/14/how-the-turntables-royalists-turn-on-princess-ubolratana/
Alleen de premier weg te zetten als een egoïstische graaier die belastingcentjes eet, is erg kort door de bocht!
Beste Lung Jan, Charley Chaplin en The Great Dictator is ook in Thailand niet geheel onbekend. Zijn indrukwekkende voordracht is zelfs met Thaise ondertiteling te zien:
https://www.youtube.com/watch?v=B8DDvRbffeE
De NCPO was er om totaal onbegrijpelijk redenen geen fan van, en blokkeerde dit pareltje in 2017:
https://prachatai.com/english/node/7230
Hoeveel nieuwsgierige jongeren zijn naam hebben opgepikt durf ik niet te zeggen, maar wie weet verrassen ze ons nog eens met een projectie nabij het monument van de democratie.
“Ze kunnen moeilijk anders dan creatief uit de hoek komen want zolang de noodtoestand geldt die naar aanleiding van de corona-crisis over het hele grondgebied werd uitgeroepen, zijn officieel alle betogingen in het land verboden.” (citaat)
Je hoeft helemaal niet te demonsterern als je geweldloos verzet pleegt. Kijk naar de geschiedenis van India en de rol van Gandhi daarin.
Daarnaast bestaat er nog zoiets als burgerlijke ongehoorzaamheid. Als men al de monarchie wil democratiseren zou men kunnen beginnendoor niet op te komen dagen op alle diploma-uitreikingen op universiteiten waar het diploma door een lid van het koningshuis wordt uitgereikt. Maar als ik de Tv-beelden zie (afgelopen week in Khon Kaen) zit de zaal stampvol met studenten, op 1,5 meter afstand. Creatief? Niet echt hoor, wellicht eerder een beetje hypocriet.
Onderdeel van Gandhi zijn ‘geweldloos verzet’ waren o.a. demonstraties, hongerstaking, boycot en de bereidheid om te sterven. Als protest afvalt (of zie je liever een sort van sit ins waar men massaal gaat zitten zonder zelfs maar blanco A4-tjes te tonen?), dan misschien meer hongerstakingen (er zijn er recent enkele geweest maar die zijn al weer uit het nieuws verdwenen)? Of een boycott dan, van..? Een shutdown (zoals de PDRC of anders?). Studenten roepen nu al/slechts op tot een boycot van maaltijdbezorger Panda en andere bedrijven die adverteren op het Nation multimedia netwerk, dit omdat de Nation eenzijdig het nieuws zou brengen. Ook riep men op om niet meer aan de diploma uitreikingen delen te nemen. Met die boycotts vlot het dus nog niet echt. De bereidheid te sterven rest dan ook nog, de vrees dat de men (jongeren) kan komen te sterven is er, de bereidheid daartoe… tja… liever niet denk ik.
Ik denk persoonlijk dat naast demonstraties met spandoeken (blanco of met teksten) dingen zoals werk neerleggen, sit ins, kan helpen. Maar bij dat laatste blijft wel altijd knagen: ik heb vanavond wel rijst op de plank nodig dus ik moet wel iets van werk verzetten om niet mijn inkomen of baan te verliezen. Misschien kun je de studenten, grass root movements, vakbonden, oppositiepartijen e.d. die zich beginnen de roeren wat concrete tips geven hoe men naast wat men nu al doet (geweldloos protest) nog meer hun doel kan bereiken.
Dat laatste heb ik al gedaan maar ja, die acties zijn soms ook ongemakkelijk voor jezelf. En dan houdt de animo gauw op, is mijn ervaring. Het is veel schreeuwen en toch ook weinig kritisch nadenken (ook over je eigen positie) en het moet allemaal gemakkelijk en snel.
Ja, ik ben voor hen zeer waarschijnlijk een vervelende man. Ben het deels wel, deels niet met hen eens maar weiger in de conservatieve hoek te worden gedrukt waar ik me nog nooit in mijn leven heb thuisgevoeld.
Het vragen om een nieuwe grondwet als een element van democratie in Thailand is een heilloze en domme strategie. Het verleden laat geen goede ervaringen zien, met welke grondwet dan ook. En de regering is zo slim om het idee te omarmen omdat het jaren kan duren voordat er een nieuwe grondwet is. Vervolgens wordt de regering ervan verdacht de grondwet niet drastsich te willen herzien. Deze verdenking zit in de hoofden van de studenten want men is nog niet eens met het werk begonnen. Waarom niet gepleit voor een land zonder grondwet? Dat is geen unicum in de wereld. De Uk heeft geen grondwet.
Waarom denk je Move Forward niet wil aanschuiven in een comité dat gaat nadenken over grondwetswijzigingen (artikel 1 en 2 mbt de monarchie bij voorbaat al uitgesloten), of waarom de vertegenwoordig van de jeugd niet op kwamen dagen bij een regeringscommissie die naar de jongeren zou luisteren? Juist ja, omdat dat vertragingstactieken zijn en iedereen dat wel weet. Men is niet dom.
Als de wil er was zou men in een mum van tijd een willekeurige oude grond wet van stal kunnen halen, handtekening er onder en klaar. Een grondwet versnipperen en vervangen of dat nu volgens de (grond)wet was, is nooit een probleem geweest.
Je kunt daarom ook wel raden waarom de actievoerders een problemen hebben dat met een krabbel (goedkeuring) van de hoogste persoon alles een soort van gelegaliseerd wordt. Wonderbaarlijk is dat en daar is ook wrok over. Waar zou nou het idee vandaan komen dat alles en iedereen onder de grondwet moet vallen in theorie én praktijk?
Nb: het VK heeft geen fysieke grondwet maar wel een series van wetten en principes die daar op neer komen. Dus ik weet niet waar je naartoe wilt tenzij jij weet hoe Thailand effectiever tot een blijvende democratische rechtsstaat ontwikkeld kan worden zonder een grondwet (maar een serie van wetten en principes die samen een constitutioneel systeem vormen) in tegen stelling tot een grondwet zoals de meeste democratieën dat kennen.
ALS, ik zeg ALS het SH van Thailand al synoniem zou zijn met de ultra-conservatieven, zou ik graag een antwoord willen hebben op de volgende vragen (volgens Tino hebben de studenten heel veel kennis van hetgeen zich in het land ook achter de schermen afspeelt):
– Waarom hebben de twee grootste oppositiepartijen in het parlement nog niet hun volledige steun uitgesproken voor de acties van de studenten?
– Waarom hielp de man uit Dubai het SH met 20 miljoen dollar om zijn vliegtuig vrij te krijgen in 2011? (https://gpdhome.typepad.com/nieuwsberichten/thailand/page/11/)
– Waarom pleiten de studenten niet voor beter onderwijs en een meer rechtvaardig studiefinancieringssysteem (zodat ook kinderen van armere Thais kunnen studeren) of voor gratis universitair onderwijs (zoals in Duitsalnd), met een studentgericht curriculum waar je ook kunt blijven zitten?
– Waarom een fake oplossing voor een niet-bestaand probleem (zoals het afschaffen van de Privy Council als adviesorgaan van het SH; maakt iemand zich in NL zorgen om de Raad van State?)
– de monarchie is in Thailand veel meer dan het SH; alle andere leden van de monarchie blijven blijkbaar buiten schot;
– zelfs in NL zijn er artikelen over majesteitsschennis, dus het afschaffen ervan is onzin. Artikel 112 is al min of meer buiten werking gesteld op verzoek van het SH (inderdaad, ja);
– het probleem over het ‘ingrijpen’ van het SH, ook in het verleden, ligt NIET bij het SH maar bij onvolwassen politici van alle politieke gezindten. Daar hoor ik niks over;
– Waarom is een rijke jongere uit de elite die met zijn Benz 2 MBA studenten doodrijdt nu tot 3 jaar onvoorwaardelijk veroordeeld (als alle rechters niet onafhankelijk zijn)
– Waarom is de hele zaak van de Boss Vorayudth die zelfs nu voor cocaine gebruik wordt aangeklaagd ineens in het nieuws (via een Amerikaans prsbureau, niet de Thaise pers) Waarom wordt nu geconstateerd dat zeker 20 politie-offcieren in deze zaak nalatig waren?
– Waarom is de man die blijkbaar niet zo gek was met het opschrift op zijn t-shirt nu vrijgelaten ) (een betere dokter, een rechtvaardige rechter: allemaal lid van de elite?)
– de uitlatingen van rijke Thais op hun FB pagina (misschien een idee om niet alleen de pagina’s van de protesten te volgen maar ook van de rijken)
– waarom de toenemende verontwaardiging over gedrag van individuele politie- en legerofficieren bij menen die daarvoor niet zo kritisch waren;
– Waarom worden de Rajabaht universteiten die altijd onder de steun en toeverlaat van het SH vielen nu opgetrommeld door zijn zus om nu aan haar de enveloppen met inhoud te overhandigen?
– Warom hebben de twee ‘moordenaars’ van Koh Tao nu amnestie gekregen?
– Waarom worden er nu ‘ineens’ onregelmatigheden gevonden in de aankoop van Boeing vliegtuigen in 2003-2004 door Thai Airways?
Ik heb niet gezegd dat de studenten weet hebben van wat zich achter de schermen afspeelt. Ik weet dat ook niet. Zij en ik vinden dat ook niet zo belangrijk, hoewel leuk om over te roddelen. Wij vinden het belangrijk wat zich voor het scherm afspeelt.
Je suggestieve waarom vragen die verwijzen naar wat jij weet en wat wij niet weten vind ik jammer. Vertel ons gewoon wat je weet of zeg niets. Geef dus zelf antwoord op je waarom vragen. Ik ben echt heel benieuwd. Ik wil niet ontkennen dat je meer weet maar kom er mee voor de dag want anders vind ik het zinloos.
“Ze geven blijk van een grote kennis van zaken ook over datgene wat niet in officiële (leer)boeken, kranten of tijdschriften staat.”
Toch een citaat van jou?
Wat is nu precies je mening over de diverse protesten, acties, de 3 hoofdpunten (aanpassing grondwet, eerlijke verkiezingen, stop intimidatie) etc. Chris?
Maar om even deze zijpaadjes kort in te schieten:
– Belangrijke personen van Move Forward, Phua Thai en ook de ontbonden oppositie partijen (Thai Raksa Chaat, Future Forward) hebben steun, sympathie enzovoort uitgesproken of concrete steun in de vorm van hulp voor opgepakte demonstranten uitgesproken. Telt dat soms pas als de steun unaniem is, verwacht je dat, waarom wel/niet?
– Waarom ‘de man in Dubai’ hier bij betrekken? Of waarom een jaar of 10 geleden hij een andere man geholpen heeft? Zegt dat iets over hun relatie vandaag? En hoe is dat relevant voor de demonstranten met hun 3 eisen?
– Waarom moeten de demonstranten een lange waslijst aan andere verbeteringen eisen als ze duidelijk laten weten dat deze 3 punten essentieel zijn om Thailand tot een volwaardige democratie te maken (van waar uit men dan kan werken aan allerlei andere punten die studenten individueel aankaarten over wat er binnen het onderwijs, maatschappij enzovoort volgens hen niet in orde is). Moet niet als primair belang zijn het wijzen op de 3 hoofdpunten en zo verdere steun, begrip enzovoort te vergaren?
– Je kunt de privy council niet met de RvS vergelijken… Suggereer je dat er niets mis is met de privy council?
– De studenten die over de monarchie beginnen richten hun pijlen niet alleen op meneer, zie het 10 punten plan, dat gaat over het instituut. Dat is niet gelijk te stellen aan 1 persoon.
– Wat betreft de rechtspraak is de kritiek dat deze geheel onafhankelijk is, dat is niet hetzelfde als stellen dat ‘alle rechters’ niet onafhankelijk zijn of dat (recentelijk mogelijk groeiend, ik ben niet wezen turven) aantal voorbeelden van onafhankelijke rechtspraak aantoont dat er geen problemen (meer) zijn mbt het rechtssysteem.
– In Nederland is majesteitsschennis uit het wetboek geschrapt. En met 112 in de koelkast maar het grijpen naar de computer crimes act om vergelijkbare zaken met vergelijkbare maximumstraffen is er nog steeds het punt dat mensen die zaken rondom het huis aan willen kaarten de nodige risico’s lopen.
– Waarom nemen ze iemand op in een instelling voor onderzoek naar zijn mentale welzijn omdat die persoon met zo’n shirtje rond loopt maar uit niets heeft doen blijken ‘mogelijk gek’ te zijn? Waarom wil het gekkenhuis en andere betrokken autoriteiten waar meneer ’ter observatie’ zat praktisch niets inhoudelijks zeggen?
– Kunnen we nu weer terug naar de kernpunten, dat er het e.e.a. schort aan de grondwet, daarmee dus ook het parlement, senaat e.d. En hoe Thailand om te vormen tot een volwaardige democratie (nee, daar is geen kant en klaar blauwdruk voor) em goed werkende rechtsstaat waar iedereen zich te verantwoorden heeft?
Als ik de strategie-adviseur van de oppositie en de studenten zou zijn, zou ik het heel simpel houden en bij 1 eis houden: deze regering moet aftreden. Niet om het verleden en de samenstelling maar omdat zij niet in staat is gebleken om ook maar 1 probleem in dit land min of meer op te lossen maar slechts sgericht is op ‘law and order’. En zelfs dat (de wet zou voor iedereen moeten gelden) doet men niet goed.
Ik zou een zwartboek schrijven met daarin alle problematische onderwerpen van dit land en aangeven wat deze regering daar nu aan gedaan heeft: reorganisatie van leger en politie, uitvoering van wetten, corruptie, cronyisme, economische en sociale ongelijkheid, infrastructuur, inkomenspolitiek, belastingen, verkeersveiligheid, inspraak van burgers, vrijheid van meningsuiting, angst voor vreemdelingen, duurzaam toerisme, economisch herstel. En elke week daarover een openbaar debat voeren. Laten zien dat deze regering niets doet en het land niet vooruit helpt maar terug in de tijd zet.
Als er een nieuwe regering is, kunnen allerlei ‘details’ worden bediscussieerd en geregeld zoals bv. het afschaffen van schooluniformen of de Privy Council. Door teveel nu al op detailniveau eisen te stellen riskeer je dat een deel van de bevolking die je voor je moet winnen zich tegen je keert. Dat geldt ook voor zaken die de monarchie betreffen.
Ik ben het absoluut met je eens over de problematische onderwerpen die aangepakt moeten worden. Maar dat kan niet met de huidige grondwet. De Senaat is het grootste obstakel.
Waaruit blijkt dat? Voorlopig is dat alleen een papieren obstakel en leeft in de geest van mensen. Volgens mij zijn de senatoren zo praktisch ingesteld dat zij eieren voor hun geld kiezen als het er werkelijk op aan komt. Die waaien met alle winden mee, maar vooral met de wind van de minderheid. En je moet in een volwassen democratie met ze overleggen, zeniet als vijanden beschouwen.
En waarom zou een democratisch gekozen regering de grondwet niet buiten werking kunnen stellen? Dat zou niet de eerste keer zijn dat het gebeurt.
Alleen het aftreden lost niets op, als de regering aftreed en er (na verkiezingen?) een nieuwe regering komt, van welk kaliber die ook is zit het volk nog met de senaat. Alleen een democratisch gekozen parlement plus senaat (of afschaven vd senaat?) kan daadwerkelijk iets veranderen. En dan komen we al snel bij zaken als de Kiesraad enzovoort.
Dat zwartboek is een aardig idee. Moet er wel voldoende offline en online forums zijn waar men samen vrij dat zwartboek op kan stellen.
Ik heb de stellige indruk (ook op mijn werk) dat je heel goed met Thais kunt discussieren als je elkaar respecteert en met zakelijke argumenten komt. Maar je moet je wel degelijk voorbereiden en niet uit je nek l…n. Want dan win je geen enkele discussie.
ok, maar samen met die twee andere eisen (het niet meer lastig vallen van dissidenten en eerlijke verkiezingen) gaat dat wel allemaal lukken?????
Als de regering aftreedt moeten er vanzelf verkiezingen komen. Daar hoef je niet om te vragen.
Goed geschreven, en correct.
Blijkbaar zijn de studenten toch verstandiger dan wat hen in school geleerd wordt en naar ons westers model minimaal ervaren lijkt.
Dit geeft hoop voor een intelectuele toekomst voor de Thaise jeugd.
Vermoedelijk staan zeker hun ouders achter hen maar met een bang hart, maar een (goede) toekomst komt niet vanzelf.
Ik kan alleen maar heel veel respect tonen voor deze moedige jongeren en dat ze hun angst hebben overwonnen!
Om meer aanhang te krijgen zouden ze veel kunnen leren van de Witrussen – de boodschap simpeler maken, zodat de gewone lung en bpaa het ook begrijpen en kunnen omarmen. Tenslotte, it’s the economy stupid.