Intrigerende blik op de wereld van Thaise ladyboys: Een interview met Ellen (video)
De wereld van de ladyboys in Thailand is er een die vaak verkeerd begrepen wordt. Voor velen is het moeilijk te geloven dat sommige van deze ladyboys van oorsprong biologisch mannelijk zijn. Tenzij ze je vertellen dat ze transgender zijn, zou je het misschien nooit raden. Dit interview bieden een intrigerende blik op een wereld waarin niet veel mensen zich begeven.
Wat opvalt, is dat de meesten, zo niet allemaal, zichzelf consequent als “ladyboy” bestempelen en daarmee een onderscheid maken van biologische vrouwen. Opvallend is ook de afwezigheid van woede of een activistische mentaliteit als het gaat om hun transgender zijn. Terwijl in landen als de VS de beweging vaak geassocieerd wordt met sterke emoties, woede en activisme, lijkt dit in Thailand een ander verhaal. De acceptatie door hun ouders speelt hier mogelijk een grote rol in.
Ellen, het onderwerp van dit interview, is een charmante en prachtige verschijning. We wensen haar het allerbeste toe en hopen dat ze niet te lang in deze industrie hoeft te werken.
Video
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)
De realiteit is dat het ombouwen in Thailand veelal gebeurd vanuit commercieel oogpunt(werken in de seksindustrie). Het vreemde is dat de mensen met een mentale stoornis, en zich daarom laten ombouwen, in de Westerse wereld nu de boel wel erg ver doordraven.
Het echte ombouwen zal voor het grootste deel gebeuren omdat die persoon het echt zelf wil, niet vanuit commercieel oogpunt, de meeste mannen die “uitgaan” met een ladyboy zitten namelijk niet te wachten op een nepvagina en zijn meer geinteresseerd in het mannelijke deel.
Daarom zullen de non of pre-op ladyboys vanuit commercieel oogpunt doorgaands meer inkomsten kunnen genereren dan de volledig omgebouwden, vooral in de sexindustrie, er zijn ook veel ladyboys die ook al zouden ze het geld hebben voor een operatie juist vanwege het inkomstenvoordeel die operatie niet laten uitvoeren.Wellicht als ze ouder zijn en minder aantrekkelijk om in de sexindustrie met succes te kunnen werken zou de gedachte aan een operatie meer realistisch zijn.
Bij ingrijpende geslachtsoperaties gaan artsen niet over 1 nacht ijs, wie een mentale stoornis gaat niet onder het mes. Pas als de professionals er van zijn overtuigd dat de persoon een welbewuste keuze heeft gemaakt zal het traject worden ingezet. Dat begint bij tieners met hormoonbehandeling en puberteit remmers, maatregelen die nog ongedaan kunnen worden als iemand als jongvolwassene toch tot andere conclusies komt dan die ze als tiener (en de achtbaan die dat soms met zich meebrengt) ondervonden. Het aantal mensen terug komt op een operatie is dan ook zeer gering (ergens ruim onder de 1%), kleiner dan menig andere medische ingreep.
Ik heb geen idee hoe dat doordraven is, de welbewuste keuze om als een ander geslacht dan waar je mee geboren bent door het leven te gaan. Er is meer tussen “100% man” en “100% vrouw”, en iemand de ruimte geven zichzelf laten te zien vraagt meestal niet zoveel van anderen. Ze willen misschien met een andere naam of voornaamwoord (hij, zij, hen, …) worden aangesproken. Misschien voelen ze zich ongemakkelijk op het ene toilet en gaan ze liever naar een ander toilet. Dat is allemaal niet zoveel gevraagd denk ik zo.
De transgender in dit interview geeft er ook blijk van: ze is meer vrouwelijk maar wil niet in alles vrouw zijn. Dat kan, andere hebben die wens wel. Dat zijn de verschillen in gradatie. Blijkbaar hadden haar ouders het er in het begin wel moeilijk mee dat ze zich niet als een echte jongen gedroeg maar hebben ze het uiteindelijk aanvaart. Ook dat klinkt als een bekende ervaring van transgenders in Thailand en het westen. Al lopen ze toch nog vaak tegen onbegrip aan of dat er op hen wordt neergekeken. Dat ze maar raar zijn, gek… zo’n gebrek aan echte acceptatie, echt respect, blijft toch wel een ding in het westen en i Thailand.
Ombouwen uit commercieel oogpunt? Als ik Ellen zo hoor hoopt ze snel veel geld te verdienen om dan zo snel mogelijk uit de industrie te geraken. Er zijn er niet veel die het werk echt leuk vinden. Ik zie iemand die zichzelf wil zijn, hier een zeer vrouwelijk iemand die niet echt man, niet echt vrouw is, en de operaties aan gezicht en borsten sowieso had ondergaan. Dat kost allemaal best wat, en tijdelijk de prostitutie ingaan is dan blijkbaar de meest efficiënte oplossing.
Ik zie vooral raakvlakken tussen diverse transgenders op deze wereld, maar zeker accent verschillen. Zo lijkt in het westen en het bijzonder Amerika het meer zwart-wit gespeelt worden. Meer extremen met conservatieven die flippen als iemand zichzelf niet als volledig man of vrouw ziet en uit een soort van paniek (“das onnatuurlijk” “tegen de wil van god” etc.) er hard tegen in gaan, wat natuurlijk bij transgendes en dergelijke een hevigere tegen reactie oproept (“ik pas niet in jou hokje, laat mij mij zijn, trek dat niet in twijfel want anders…”). In Thailand lijkt de hiërarchie meer door te druppelen, als transgender ben je toch wat minder, het hoogst haalbare is een “echte man” te zijn, dat is men niet dus lager op de ladder. Die “echte mannen” voelen zich minder bedreigt, slepen er niet een of ander antiek boek bij en men gaat er dus wat luchtigere mee om zonder dat dit gelijk staat aan echt respect en acceptatie. Daar waar deze verschillen er zijn valt nog genoeg van elkaar te leren. De wereld is nu eenmaal allemaal niet zo eenvoudig.
Het zogenaamde Dutch Protocol, waarbij teenagers puberteitsblokkers krijgen, staat in steeds meer landen onder druk. Interessant genoeg juist in progressieve landen als Denemarken, Zweden en Noorwegen.
Men is daar tot de conclusie gekomen dat dit behandelingsmodel teveel voorbij gaat aan de altijd aanwezige comorbiditeiten en ook veel te sturend is.
Grote verschil tussen de Thaise situatie en het Westen is dat het agressieve slachtofferschap dat de Westerse transactivisten zo onuitstaanbaar maakt, in Thailand meestal ontbreekt
Voor hen die het allemaal maar vreemd vinden en menen dat er enkel mannetjes en vrouwtjes geboren worden omdat dit door de eeuwen heen ons zo voorgehouden is door overheden en religies is volgende website zeer nuttig: https://www.transgenderinfo.be/nl/identiteit/concepten/genderidentiteit Wat @Charles graag wil is dat zijn beeld op de wereld niet ‘verstoord’ raakt, dus benoemt hij de ander als ‘gestoord’. Een houding als deze belemmert uiteraard de eigen vrije geest en houdt de wereld conservatief. Jammer.
Genderdysforie oftewel een genderidentiteitsstoornis is een geestelijke aandoening, dit is algemeen bekend zo in de medische wereld.
Natuurlijk heb je mannen met meer dan gemiddelde vrouwlijke trekjes en andersom maar je hebt natuurlijk geen tientallen categorieen geslacht.
Persoonlijk vind ik het schokkend hoe de radicale generideologie vanuit Amerika nu steeds meer komt overwaaien, dit word allemaal gedaan onder het motto van openminded zijn en tolerant wat mijns inziens onzin is. Kijk eens de documentaire “What is woman’, totaal doorgeslagen, de gekken nemen de boel over.
Ja, een verstandig mens luistert naar diverse perspectieven. Het kan zeker geen kwaad om naar de ervaringen van diverse transgenders te luisteren, of juist mensen die het allemaal maar vreemd, raar, te ver of zelfs ronduit afstotelijk vinden. Dat laatste opent helaas de deur naar haat en alle narigheid dat dat met zich meebrengt. Oh, die eenzijdige “documentaire” ken ik bijvoorbeeld ook, maar kent ook veel framing. Zoek maar eens op “debunking what is a woman”. In mijn ogen is Matt meer gek dan de meeste transgenders, die lijken heel wat kalmer en nuchterder dan hij. Maar als je ver genoeg naar de extremen gaat zijn overal wel mensen te vinden die alle redelijkheid voorbij zijn.
Het is inderdaad een gekleurde documentaire van een aparte man, maar het roept wel vragen op over de genderideologie die ook in Nederland steeds aggresiever word gepromoot
.
Allemaal leuk en aardig, maar het word kinderen wel meer opgedrongen onder het mom van openmindend en naastenliefde. Voorlichting is prima natuurlijk maar met name in de USA is dit al doorgeslagen naar promotie en het wel erg makkelijk overgaan tot ingrijpende operaties/medische ingrepen bij kinderen.
In Thailand merk je dat men homo’s al snel meer als vrouwelijk ziet, in elke thaise series worden ze als erg vrouwelijke figuren worden getoond bijvoorbeeld en het verschil tussen homo’s en ladyboys niet zo duidelijk is voor sommige thai.
Beste Charles, wat die TV series betreft, ik dacht ergens te vernomen te hebben dat de rollen van ladyboys en homo’s (maar ook andere groepen zoals Isaaners, housekeepers etc) wel erg stereotype is. Denk aan ronduit disrespectvolle weergaven van zo’n minderheid maar ook rollen waar zo’n minderheid dat kenmerk als voornaamste kenmerk heeft in plaats van dat een personage naast bijvoorbeeld leraar of verkoper toevallig ook trans, homo of wat ook is. Als men die minderheden echt als volwaardig zou zien zou het gewenst zijn dat hun geaardheid meer op de achtergrond van zo’n personage speelt.
En bedankt voor het in erkennen dat die docu gekleurd is (en ja, geen enkele media is objectief, kan simpelweg niet) Er zit een agenda achter maar een (zelf) kritische persoon is bereid naar ook zeer gekleurde opvattingen te kijken om zo inzicht te krijgen over wat er in de maatschappij speelt. Men kan niet overal induiken maar opvatting A aanhoren, tegenvisie B, en dan de kritiek van A op B (debunking) en kritiek van B op de debunking zou moeten helpen te voorkomen ronduit valse of extreme beweringen van A en B voor waar aan te nemen.
Genderdysforie als stoornis cq geestelijke aandoening wegzetten is uit den boze. Genderdysforie heeft alles te maken met ervaren geslachtelijke lichamelijkheid. Misschien een ietwat moeilijke formulering maar duidelijker kan ik het niet maken. Die vervelende geslachtelijkheid kan dermate lastig ervaren worden dat daardoor depressieve gevoelens ontstaan. Zo er al iets geestelijks aan de hand is, dan is dit secundair. Het maar wat roepen omdat een fenomeen je begripsvermogen voorbij gaat is juist weer wel als afwijking te definiëren.
Overigens wordt het woord genderdysforie niet meer gebruikt in de medische wereld, maar is de beleving van het meegekregen geslacht incongruent. De WHO heeft juni 2019 een helderder definitie uitgebracht die recht doet aan hen die het betreffen. Pas in maart van dit jaar hebben psychiaters hun fouten erkend, zoals zij ook al deden rondom homoseksualiteit. https://www.medischcontact.nl/actueel/laatste-nieuws/nieuwsartikel/psychiaters-betuigen-spijt-over-pathologisering-lhbtiqa
Noem het hoe je het wilt maar er ‘zit een draadje los’.
Prima als een volwassene dat wil doen, maar denk dat de maatschappij steeds minder voldoende kritisch is en veel kwetsbare mensen/kinderen erin gepraat worden die er niet altijd gelukkiger van worden.
Wat voor last heb je daar nou precies van, dat je je er zo over op moet winden?
Niet zozeer opwinden, maar ik denk dat een kritische blik wel wenselijk is.en mensen niet meer hebben om maar niet als intolerant gezien te worden.
Elke volwassen persoon moet natuurlijk lekker doen wat hij zelf wilt, prima als men daar blij van word.
Waar het wringt is dat in het Westen men het nu aan kinderen gepromoot zonder enige kritische blik. Het word het (autistische) kinderen aangepraat onder het mom van openminded zijn. Het is een ideologie die kinderen word aangepraat.
Nou 1 ding is zeker de Thaise ladyboys zijn wel heel erg mooi , zeker in vergelijking wat er in Europa rond loopt Phff maar wat ik niet helemaal goed snap ik heb er 1 een x 2 weken lang met een mooie blonde vrouw hand in hand gezien alsof ze zwaar verliefd waren ( en nee het was een blonde Europese dame je zag gelijk dat ze 100% vrouw was ) dit stukje snap ik eigenlijk niet helemaal van alles ik dacht echt dat het om mannen ging namelijk waar ze plezier mee hadden tegen betaling
Het begon met subsidie voor balletverenigingen.
Nu is het een verdienmodel geworden.
Mensen die de natuurlijke wetten aanhouden worden als tegenstander gezien waardoor men makkelijk de slachtofferrol neemt.
Zo veranderd de realiteit in een droomwereld.
Het heeft de mens veel tijd gekost de natuurwetten de leren kennen, en nog kennen wij ze niet allemaal en stellen wij onze kennis, de wetten dus, bij. Zo zat Darwin in grote lijnen op het goede pad maar bepaalde zaken hebben we nu nieuwe kennis over ontdekt waarmee een deel van zijn kennis onjuist en achterhaald is gebleken. Dat gaat ook op voor andere wetenschap, inclusief die rondom gender en seksualiteit. Zoals Soi al aangeeft hebben o.a. psychiaters hun opvattingen en inzicht mbt seksualiteit en gender meermaals herzien. Dus wat is dan “aanhouden aan de natuurlijke wetten”?? Niet vasthouden aan kennis van decennia geleden denk ik zo.
Moderator: Niet chatten svp. En respecteer ook de mening van anderen.
Ik denk dat de meeste toeristen ladyboys alleen maar kennen uit het barcircuit en het nachtleven. Er zijn talloze youtube vids die het beeld van ladyboys bepalen, wellicht ook bij de expats in dit land.
Vergeten worden de ladyboys die een normaal leven leiden en een gewone baan hebben zoals dokter, het runnen van een bloemenshop of restaurant of werken als manager.
Mijn kapper “Chan” is een Ladyboy. Ze is bijna 50 en qua schoonheid behoort ze tot het “bovenste deciel van haar peergroup”.
Een toffe en zorgzame persoonlijkheid. Spreekt “muziekvideo Engels”. Ze is al heel lang vruchteloos op zoek naar een, liefst farrang, levenspartner. Van hitsige mannetjes die haar enkel willen bespringen heeft ze een degout.
Ze runt van 8 tot 18 uur 6 dagen op 7 met succes haar eigen kapsalon in een klein Noord-Thais rijstboerendorp. Genoeg inkomsten om in haar bescheiden levensonderhoud te voorzien en voor haar hoog bejaarde vader te zorgen. Zij is een “Mens” met ook andere “waarden” dan enkel poen scheppen op lust.
Een heel ander soort Thai Ladyboy dan hetgeen nogal stereotyp in het filmpje geïnterviewd wordt.
“Chan” is praktiserend Boeddhiste en dat vind ik moeilijk te begrijpen. Welke Thaise Boeddhist wil nu “afdalen” van man naar vrouw zijn, en dan nog in hetzelfde leven?
Je geaardheid en seksualiteit zijn geen keuze, dus Chan kan niet denken “is zou (uit religieus/maatschappelijk/..) oogpunt ‘beter’ zijn als ik een (hetero) man zou zijn”. Het is niet even een knop die je naar wil om kunt zetten. Als boeddhist zijnde zal de waarschijnlijk de visie hebben dat ze in haar vorige levens dingen gedaan waardoor ze nu als ladyboy geboren is en als ze in dit leven (en andere levens) goed doet ,ze in een volgend leven als man geboren worden.
Ik ken persoonlijk meerdee ladyboys die een normaal leven leiden en een normaal beroep uitoefenen, het zijn heel normale mensen met normale wensen en dromen waar helaas weinig respect en weinig waardering voor is en die inderdaad moeilijk aan een vaste partner geraken.
Ik ben er van overtuigd dat veel westerlingen hen zelfs niet opmerken en denken met een vrouw te maken hebben, thai zien het verschil wel altijd.
En inderdaad heel raar, ze zijn bijna steeds praktiserend Boeddhist.
Boeddha zelf heeft mannen en vrouwen altijd als gelijke wezens beschouwd. “Afdalen” is derhalve een foute term. Bekend is dat de omgeving waarbinnen het boeddhisme ontstond en zich ontwikkelde, een hindoeistsche omgeving was waarvan je kunt zeggen toendertijd helemaal al dat die gericht was op mannen en door mannen gedomineerd. Zoals gewoonlijk en te doen gebruikelijk waren het de mensen/de mannen die de ongelijkheid introduceerden. Vandaar dat al vroeg het boeddhisme van die masculiene focus elementen heeft overgenomen, wat zich onder meer vertaalde in geschriften met een negatieve houding ten opzichte van vrouwen. Vrouwen werden beschouwd als materialistisch en emotioneel, minder bereid tot wereldverzaking en minder goed in staat om vooruitgang te boeken op het boeddhistische pad. Een wedergeboorte als man was in deze visie het beste wat een vrouw kon overkomen. Kennelijk heeft zich dat ook in jouw achterhoofd geprent.
Toch waren er ook naast vele negatieve – meerdere vrouw-vriendelijke teksten waarin vrouwen als gelijkwaardig werden behandeld, net zo goed in staat om het hoogste doel te bereiken: de verlichting. De historische Boeddha zou tot deze richting hebben behoord, al was het alleen maar omdat hij vrouwen toestemming gaf om nonnengemeenschappen te vormen, naar het voorbeeld van de mannen. Khun Chan heeft de Boeddha helemaal begrepen.