Phimai festival in the Town (amnat30 / Shutterstock.com)
Als u in Thailand op snelweg Nr. 2 naar het noorden rijdt, ziet u een kilometer of 20 na Nakhon Ratchasima de afslag van wegnummer 206, die naar het stadje Phimai voert. De voornaamste reden om naar dit stadje te rijden is een bezoek aan het “Phimai Historical Park”, een complex met ruïnes van historische Khmertempels.
Als u in het zoekvenster Phimai typt, ziet u een aantal artikelen van collega-blogschrijver Lung Jan, waarin uitvoerige uiteenzettingen de tempels en de oude stadsmuren te lezen zijn.
In ben er vele jaren geleden tijdens rondreizen door de Isaan met vrienden wel geweest en heb het park bezocht. Dat was, ik zeg het eerlijk, niet echt een succes. Met de kennis uit de verhalen van Lung Jan zou het al veel beter geweest zijn, maar ruïnes zeggen mij niet zoveel. Ik ben meer geïnteresseerd in de mensen, die er gewoond en geleefd hebben, ik hou van historische verhalen over personen en niet zo zeer van restanten van gebouwen. Beide keren, dat we er waren, hadden we het park na een klein uurtje wel gezien. Het was nog te vroeg voor een lunch, dus terug naar snelweg Nr. 2 en op naar de volgende bestemming.
Vele bezoekers van het historische park, wellicht meer geïnteresseerd dan wij waren, verlaten Phimai weer zonder enige aandacht te besteden aan het stadje zelf. Dat is jammer en die constatering werd ook gemaakt door Rungsima Kullapat, hoofd van een onderzoeksteam van de Rajamangala University of Technology Isan in Nakhon Ratchasima, die het Phimai Heritage Project heeft opgezet. “Er is zoveel te zien in Phimai buiten het historische park”. zegt hij.
Het idee voor dit project kreeg gestalte door de gedachte, dat het historische tempelcomplex alle aandacht kreeg in de ontwikkeling als een toeristische bestemming en daarbij het lokale leven en geschiedenis vergeten werd. Het historisch park wordt jaarlijks door tienduizenden mensen bezocht, maar slechts weinigen blijven wat langer of overnachten in één van de lokale hotels.
Longboat Race at the Khlong Chakarai River in the Town of Phimai (amnat30 / Shutterstock.com)
In een artikel op de website van PBS World zegt Rungsima er van overtuigd te zijn, dat lokale activiteiten en producten meer Thaise en buitenlandse bezoekers kan aantrekken. Hij noemt daarbij als voorbeeld de Phimai noedels die handmatig van uitsluitend rijst worden gemaakt, de “rua i-pong”, een kano gemaakt van een uitgeholde palmboom, die nog altijd als een lokaal transportmiddel wordt gebruikt. De inwoners van Phimai worden nu gestimuleerd om meer toeristische attracties te ontwikkelen, zoals rondleidingen en culinaire workshops.
Lees het hele artikel, ondersteund met foto’s op deze link: www.thaipbsworld.com/putting-old-town-phimai-back-on-the-map
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Hi Gringo,
ben jij zeker van die afslag naar 206 op 20 km ten noorden van Korat? Volgens mij is het rond de 50 km van Korat tot de afslag naar Phimai. Traject vaak gereden nl.
Ik heb het niet nagemeten, je hebt ongetwijfeld gelijk.
Bedankt voor de rechtzetting!
En als je dan toch in Phimai bent vergeet dan niet om het , onlangs gerenoveerde,Nationaal museum te bezoeken. Daar kan je onder andere ook iets opsteken over de vroegere bewoners en de lokale geschiedenis. Een aanrader.
Ik neem veel de weg naar KHON KAEN vanuit Korst, en zie dat de afslag naar Pimai op de weg Nr2 op 60 km van Korst ligt en dat je na de afslag nog 10km extra moet doen om in het centrum van Pimaiuit te komen. Laatste bezoek van mij was in februari 2020 en stelde vast dat het historische museum veel positieve aanpassingen gemaakt hebben voor de toeristen.Zo zijn de wandelpaden vernieuwd en zijn de toegangen van de reünie toegankelijker gemaakt door gewone trappen te maken.
Wat mij opvalt over Pimai is dat men zelden spreekt over de mangrove op 2km buiten het centrum.waar je tussen de boomwortels door kan wandelen en langs een mooie vijver naar een loopbrug kan heerlijk wandelen, ideale plaats voor foto’s te maken.Eten geven aan de vissen is daar ook een prettige zaak voor kinderen. Zelf eten kan je aan de overzijde van de straat in het grote openlucht restaurant only Thai food.
Dat klopt Lungfons
Ik was daar voor het eerst in 1986 en het is de grootste Banyan tree in Thailand ruim 1350m2 en werd (word) vaak vergeleken met wat ze in NL de ficus noemen en word vaak aanbeden en versiert met linten zoals wel vaker met bomen het geval is.
Inderdaad de moeite waard. We waren er in 2015 en hadden de mazzel dat er net die avond een dans- en lichtvoorstelling in het tempelcomplex was. (Aanvang: 20:00 uur. Wij waren er kwart over en waren de eerste :-). Zo rond 21:00 begon het dan toch echt.) Phimai stond op ons lijstje van mogelijke woonplaatsen, maar is het uiteindelijk niet geworden. Foto’s van de tempel-bij-nacht en de grootste banjan boom van Thailand op http://www.flickr.com/photos/miquefrancois/albums/72157720189357238.
Phimai Histrorical Park is zeker de moeite waard.
Echte archeologen zullen er ongetwijfeld dagen kunnen rondlopen, zelf hadden wij het na 1,5 uur wel gezien. Wel lekker om even in de schaduw onder een van de bomen te zitten, weg uit de hitte.
Goed te combineren met een bezoek aan Korat Zoo.
Entree van het complex is zeer betaalbaar (uit m’n hoofd 50 baht volwassenen (zowel Thai als Farang!) en 20 baht voor kinderen
Ik heb er een aantal seizoenen met een vriendin gewoond.
Leuk stadje om te retiren. Goede introductie tot Thailand.
Er gebeurt weinig. De bewoners gaan er prat op dat er geen enkele bar (rode bar) is. En terecht.
Daarvoor moet je niet naar Phimai gaan.
Verder gaan ze er prat op dat er niemand ‘verkeerd’ loopt, dwz alle bewoners hebben een eerzaam (belangrijk of onbelangrijk) beroep.
Niemand zit in een oneervolle situatie.
Het stadje organiseert veel activiteiten, geregeld is er wel een festival.
Zo zijn er de beroemde roeibootraces in het najaar.
Het historical park is de parel op de kroon.
Vergeet niet dat het niet Thai-eigen erfgoed is. Het tempelcomplex is van de Khmer, beschaving die al in 2de eeuw na Chr ontstond, die een groot deel van Thailand in beslag nam, toen er nog geen sprake was van het Thaise volk. Dat is pas na 1000 via Yunnan, China aanbeland in wat nu Thailand heet!
Dus ook voor de Thai is het een dubbelzinnig gegeven.
Het is zo’n beetje vergelijkbaar met onze gewesten in het Romeinse rijk.
Ook wij gaan de Romeinen niet als onze volkseigen voorvaderen aangeven. Het waren bezetters.
Maar de Thai respecteren hun vreemd erfgoed vanop afstand en dragen er zorg voor.
Er zijn plannen om in het historisch deel iedereen te onteigenen, zodat het nog uitsluitend een historische site is. Dat zou revolutionair zijn.