Het “Democracy Monument” in Bangkok

Met de verkiezingen in het vooruitzicht is het aardig om al een democratisch monument in Bangkok te ontdekken. Een monument dat zijn ontstaan dankt aan de geschiedenis van Thailand in 1932.

Het monument werd in 1939 opgericht als herdenking aan de Siamese revolutie van 1932, die leidde tot de vorming van een constitutionele monarchie wat toen het koninkrijk van Siam werd, geleid door militaire regels onder leiding van Plaek Phibunsongkhram. Pibun zag dit monument als het centrum van een “westers”Bangkok met in gedachte de Thanon Ratchadamnoen Road als de Champs-Elysées en het Democracy Monument als een Arc de Triomphe van Bangkok. Dit monument ligt tussen Sanam Luang, waar de overleden koning gecremeerd is en de Golden Mount (Phu Kao Thong).

Een Italiaans beeldhouwer Corrado Feroci werd Thais staatsburger onder de naam Silpa Bhirasi om zo de Japanse gevangenschap en mogelijke executie in de tweede wereldoorlog te ontlopen. Deze kunstenaar is tevens de maker van het monument Lady Mo in Nakon Ratchasima in Korat (zie posting Gringo 18 februari).

De bouw van het “Democracy Monument” viel in slechte aarde bij de bewoners in dit gebied met name veel Chinezen. De mensen moesten tenminste 60 dagen hun huizen en zaakjes verlaten en honderden bomen werden gekapt om een brede boulevard te kunnen maken. In een tijd zonder airconditioning waren schaduwrijke bomen van cruciaal belang.

De kern van het monument is een fraai bewerkte toren die de Thaise grondwet van 1932 omvat; op de top twee gouden kommen met de doos waarin de grondwet bewaard zou worden. De grondwet wordt symbolisch bewaakt door vier vleugelachtige structuren, die de vier takken van de Thaise strijdkrachten vertegenwoordigen, het leger, de marine, de luchtmacht en de politie, die de staatsgreep in 1932 uitvoerden.

Het monument staat bol van de symbolen. De vier vleugels zijn 24 meter hoog en verwijzen naar de staatsgreep van 24 juni 1932. De centrale toren is drie meter hoog wat verwijst naar de derde maand, juni, volgens de traditionele Thaise kalender. Ook de zes poorten in het torentje verwijzen naar het zes verkondigde beleid van het regime Phibun namelijk: “onafhankelijkheid, interne vrede, gelijkheid, vrijheid, economie en onderwijs. Twee waterspuitende, beschermende naga’s (slangen) vertegenwoordigen de Hindoeïstische en Boeddhistische mythologie.

Aan de voet van het monument zijn afbeeldingen in de vorm van sculpturen aangebracht, die verschillende boodschappen tonen. Soldaten, die vechten voor de democratie, werkende burgers, afbeelding van een balans voor een goed leven. Echter toen de koning op vakantie was, greep een kleine groep officieren en burgers naar de macht. Een eerste Thaise grondwet was verre van democratisch. Een verdere democratisering zorgde voor een splitsing tussen militairen en burgers. Ook ontbreekt in dit monument iets van het koninklijk huis, omdat de coup tegen Rama Vll was bedoeld, die in ballingschap ging. Zijn zoon Rama Vlll zat nog op school in Zwitserland.

De oorsprong van het Democracy Monument is vergeten. Het dient nu als verzamelpunt van latere generaties activisten voor democratie. Massale studentendemonstraties tegen het militaire regime Thanom Kittikachornin in 1973 en de militaire staatsgreep in 1976. De zwarte mei van 1992 en opnieuw in 2013-2014 een politieke crisis. Daarmee heeft het monument een ankerpunt in de Thaise geschiedenis gekregen.
Met de Thaise verkiezingen in maart 2019 in het vooruitzicht onder het huidige militaire bewind van Prayuth-o Chan is het interessant om dit te volgen en welk “democratisch”bewind er nu in Thailand zal komen. De tijd zal het leren!