De roep om modernisering van de strikte Thaise eigendomswetten voor buitenlanders wordt steeds luider. Voormalig premier en onofficiële regeringsadviseur Thaksin Shinawatra benadrukte onlangs de noodzaak om de vastgoedmarkt toegankelijker te maken voor buitenlandse investeerders. Hij pleit voor het verhogen van het buitenlandse eigendomsquotum van condominium-eenheden naar 75 procent en het verlengen van de maximale leaseperiode van 30 naar 90 jaar. Deze hervormingen worden gezien als een kans om de Thaise economie een broodnodige impuls te geven en de vastgoedmarkt nieuw leven in te blazen.
Huidige beperkingen en economische impact
Momenteel mag slechts 49 procent van de appartementen in een gebouw eigendom zijn van buitenlanders. Dit beleid is bedoeld om Thaise meerderheidscontrole te waarborgen. Voor landleases, zoals bij villa’s, geldt een maximumtermijn van 30 jaar, wat bedoeld is om te voorkomen dat buitenlands bezit generaties overstijgt. Hoewel deze wetten nationale belangen beschermen, belemmeren ze volgens critici buitenlandse investeringen in de vastgoedsector. De Thaise economie kampt met een lage groei, en hervormingen worden als noodzakelijk gezien om extra inkomsten te genereren en de markt te stimuleren.
Bezorgdheid over “verkoop van het land”
Traditionele kringen in Thailand zijn bezorgd dat het versoepelen van de vastgoedwetten kan leiden tot verlies van controle over lokale gemeenschappen. Zij vrezen dat buitenlandse investeerders hele delen van steden zouden kunnen domineren, met stijgende vastgoedprijzen tot gevolg. Een vergelijkbare situatie deed zich voor in Canada, waar een snelle toestroom van buitenlandse kopers de huizenmarkt ontregelde. In Thailand kan dit soort scenario’s leiden tot sociale en economische spanningen.
Complexe hervormingen in het vooruitzicht
Volgens de Housing Business Association (HBA) zullen eventuele hervormingen zorgvuldig moeten worden uitgewerkt. Enkele voorstellen zijn:
- Quotumuitbreiding met voorwaarden: Het buitenlandse eigendomsquotum kan worden verhoogd, maar alleen voor appartementen met een minimale verkoopprijs van 10 miljoen baht en in steden die al populair zijn bij buitenlanders, zoals Bangkok, Pattaya en Phuket.
- Belastingmaatregelen: Verhoging van belastingen op eenheden in buitenlands bezit om meer inkomsten te genereren.
- Beperkingen op invloed: Buitenlanders zouden geen zitting mogen nemen in juridische commissies van appartementencomplexen, om de Thaise meerderheid te waarborgen.
Aanpassing van landleasewetten
Voor landleases wordt een nieuwe wetgevingsbasis voorgesteld. Belangrijke punten zijn:
- Het verbieden van illegale constructies zoals genomineerde aandeelhouders.
- Strikte kaders voor stedelijke planning en bestemmingsplannen om ongecontroleerde landopkoop te voorkomen.
- Een maximumoppervlak van 4 rai per lease om misbruik door buitenlandse bedrijven te voorkomen.
Geschiedenis van vastgoedhervormingen
Pogingen om de eigendomswetten te versoepelen zijn niet nieuw. In 2014 keurde de door het leger gesteunde regering een regeling goed die buitenlanders toestond een rai land te kopen bij een investering van minimaal 40 miljoen baht. Echter, deze maatregel werd teruggedraaid na hevige protesten vanuit verschillende hoeken, waaronder de huidige regeringspartij Pheu Thai. Dit illustreert hoe gevoelig het onderwerp is binnen de Thaise samenleving.
De weg vooruit
Hoewel hervormingen in 2025 mogelijk op de parlementaire agenda staan, blijven de details cruciaal. De balans tussen het aantrekken van buitenlandse investeringen en het beschermen van nationale belangen is complex. Het succes van eventuele wetswijzigingen hangt af van zorgvuldige afwegingen en effectieve regulering. Thailand staat voor de uitdaging om zijn vastgoedmarkt aantrekkelijker te maken zonder de controle over zijn grondgebied te verliezen.
Bron: Pattaya Mail
Wat lees ik nu? ‘Thailand staat voor de uitdaging om zijn vastgoedmarkt aantrekkelijker te maken zonder de controle over zijn grondgebied te verliezen.’
En hoe doen andere landen dat dan? Als buitenlander kun je in NL grond, huis, fabriek kopen/bouwen maar het blijft in NL liggen en NL wetten blijven gelden. Ik snap die zorg van Thailand niet. Maar het zullen wel weer de ultra’s zijn die een veel te dikke vinger in de pap hebben in Thailand. Die ultra’s zijn xenofoob; je wordt gedoogd omdat je centen hebt als je maar niet te dichtbij komt.
De angst dat het land wordt uitverkocht en de prijzen zo hoog worden dat de gewone Thai niks meer kan kopen begrijp ik wel. Maar dat is nu toch ook al zo?
Enfin, deze vraag speelt al zolang ik dit land ken en dat is al meer dan dertig jaar. Dit is het zoveelste voorstel en ook hier zal wel niks van terecht komen…
Volgens mij is het zo dat men zoekt naar een regeling waarbij je veel en veel meer geld uitgeeft zonder dat je iets te zeggen hebt,
Je een langdurige toerist blijft, en zeker bij het gewoon kopen en inschrijven op JOUW woonplaats een vast woonrecht zou kunnen opeisen , en daarmede de bestaande regelingen van verblijf met al zijn stempeltjes en regels + geld als borg in gevaar kan brengen ,
Denk ik zomaar, maar ik ben geen kenner op dit domein.
Huidige….lees Thaise…eigenaren spinnen garen bij een verhoging van de prijzen…vele zullen ineens rijk zijn….op papier dan wel te verstaan.
Ik zou als bedrijf geen fabriek plaatsen in Thailand als ik de grond niet in eigendom heb. Beetje communistische gedachte…maar goed is hun land.
Het was een idee van de minister van financien. Er is geld nodig. De economie dient gestimuleerd. Buitenlandse investeerders aangetrokken. Maar hoe dan? Nou, bijvoorbeeld door leaseholdcontracten op te rekken. De koopkracht van de Thai zelf stagneert. Die van de buitenlander kan een alternatief bieden. Eigenlijk is het een idee van Thaksin veel eerder: die stelde dat een Thai die land aan een buitenlander wil verkopen, dat eerst moet doen aan de Thaise staat, die vervolgens in langjarige lease, zoiets als 99 jaar, verhuurt aan die buitenlander. Is de lease klaar, heeft de Thaise staat de grond gewoon nog in bezit.
Maar een beter idee is natuurlijk Een ander idee is om wetgeving rondom lease van grond te moderniseren. Het Burgerlijk en Commercieel Wetboek staat slechts 30 jaar lease toe. Dat zou inderdaad moeten kunnen worden verlengd naar 99 jaar. Een onderzoek in die richting is gaande, maar er is tevens veel verzet, want bang om uitverkoop van Thai grond. Een tweede wet, die op Erfpachtactiva, is eveneens in onderzoek, en dan is er nog een 3e wet, die op Rechten van Gebruik van Leaseholdassets. Al die wetten maken de materie niet duidelijker. De een gaat over het contract dat lease is, de ander benoemt hoe te gebruiken, en weer een derde over wie er rechten aan kan ontlenen. Bijvoorbeeld als een hypotheek nodig is met de grond als onderpand. Het gaat allemaal nou wel even duren.
https://www.bangkokpost.com/property/2903173/luring-foreigners-to-real-estate?utm_medium=related&utm_source=article_business&utm_campaign=click-within-bp
nu stel ik mij toch wel een vraag; hoe kan je in godsnaam beweren,dat je grond koopt in thailand,en je verkoopt die door aan iemand anders,dat die grond dan niet meer van thailand is? grond blijft grond hé,ik zou mij eerder zorgen maken,om het gebouw dat erop staat. gelijk waar in de wereld,grond blijft altijd eigendom van het land,je bent nooit geen eigenaar van de grond,zelfs niet in europa,want je betaald elk jaar je taksen erop,hetzelfde met je gebouw trouwens. dat is ook één van de redenen,waarom ik geen eigendom wil in het europees gemeendschap,je bent geen eigenaar,je bent enkel een sponser van de staat.
Na aankoop van grond en het die grond in eigendom hebben moet je niet denken in termen dat je die grond in je achterzak mee kunt nemen. Dat denkt de Thai ook heus niet. Die is echt niet bang dat je met Thai grond aan de haal legt, en een gekochte perceel Thai grond in Nederland neerlegt. Natuurlijk blijft gekochte of verkochte grond in Thailand liggen. Beetje simpel geredeneerd jouwerzijds. Dat komt door een verkeerde voorstelling van het begrip ‘eigendom. Eigendom (juridische eigendom) is het meest verstrekkende recht dat men op een zaak kan hebben. Het is het recht van ‘zeggenschap’. Binnen het kader van wetgeving ben jij de eerste die mag bepalen wat met jouw eigendom gebeurt. Meer dan een ander heb jij over een ‘eigendom’ te zeggen. Het is het recht om over een zaak (stuk grond, voorwerp, hoeveelheid geld enz.) naar eigen goeddunken te beschikken. Wat Thailand niet wil is dat een buitenlander de uiteindelijke zeggenschap krijgt over een stuk grond. Dat schrikt Thailand af. Thailand denkt dat door verkoop van land een buitenlander controle in handen gelegd wordt. Die controle is door onteigening wel terug te vorderen, maar dan heb je weer juridische constructies nodig en dat wordt ingewikkeld. Liever met één wettelijke bepaling grond en zeggenschap terug, bijvoorbeeld de bepaling in Land Code sectie 86. Die zegt dat grondaankoop door een buitenlander alleen mogelijk is op basis van een verdrag met dat buitenland. De clou is dat met geen enkel buitenland een verdrag is gesloten. Ergo: geen buitenlander kan land aankopen.
Thaksin dacht extra investering aan te trekken door grondbezit (niet eigendom) aan te beiden via de Thaise staat via leasehold van 99 jaar. Maar daar zit wat wetgeving dwars. Dat is nu in onderzoek.
Oeps…
“dat is ook één van de redenen,waarom ik geen eigendom wil in het europees gemeendschap,je bent geen eigenaar,je bent enkel een sponser van de staat.”
En als je maandelijks je torenhoge huurprijs betaalt, wie sponsor je dan?
Mijn reactie is naar Gislain….
“dat is ook één van de redenen,waarom ik geen eigendom wil in het europees gemeendschap,je bent geen eigenaar,je bent enkel een sponser van de staat.”
En als je maandelijks je torenhoge huurprijs betaald, wie sponsor je dan?