In het dorp Ban Phu Khao Thong in het district Sukhirin van de zuidelijke provincie Narathiwat is het zoeken naar goud door dorpelingen en soms ook door bezoekers een traditie aan het worden. Het gebeurt voornamelijk in het riviertje Sai Buri middels een traditionele zeeftechniek.

De Bangkok Post besteedde daar eerder een aardig artikel met prachtige foto’s aan onder de titel “Seeking for fortune”, dat u in het Engels kunt lezen op de link:  www.bangkokpost.com/life/social-and-lifestyle/1743289

Geschiedenis

Het dorp, aan de grens van Maleisië, heeft een geschiedenis in goudwinning. In 1932 verwief de Societé des Mines d’Or de Litcho uit Frankrijk een concessie van 25 jaar om goud te delven in het bosrijke gebied. Het bedrijf ging goed tot 1941 toen het bedrijf werd gesloten vanwege de Tweede Wereldoorlog. Volgens een document  van het Department of Mineral Resources, heeft het Franse bedrijf 1,951 kg goud uitgegraven tijdens de 9-jarige mijnbouw.

Volksverhuizing

In het kader van de ontwikkeling van het zuiden werd in 1974 een project door de toenmalige Thaise regering gestart, waarbij duizenden gezinnen, voornamelijk uit de Isaan, zich in de districten Sukhirin en Chana in de provincie Narathiwat vestigden. Elk gezin werd beloond met 18 rai grond, bedoeld voor de landbouw.

De meeste mensen In Ban Phu Khao Thong komen uit de Isaan. Ongeveer 90% van de mensen die in het dorp wonen, zijn boeddhisten, 5% zijn moslims en nog eens 5% zijn christenen. In het begin was het gebied een dicht oerwoud, maar de bewoners ontgonnen het gebied en plantten rubberbomen en er werd fruit geteeld, zoasls durian lonkong en mangosteen

Goudzoeken

Gedurende de eerste jaren kon men nog geen latex winnen of fruit oogsten, de voornaamste inkomensbron was het zoeken naar goud. Tegenwoordig is de landbouw veel belangrijker en het op tradtionele wijze zoeken naar goud geldt als mogelijk extra inkomen. Er wordt nog steeds goud goud gevonden, zij het enkel minuscule flinters goud, die men bij het zeefstysteem aantreft.

Tenslotte

Het dorpsbestuur tracht nu de goudwinning een attractie voor toeristen te maken, waar dan ook de mogelijkheid bestaat een jungletocht te maken, een bezoek aan oude goudmijn te brengen en logies bij particulieren aan te bieden.

Over deze blogger

Gringo
Gringo
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

1 reactie op “Goud zoeken in Narathiwat”

  1. Maryse zegt op

    Interessant artikel en leuke filmpje. Maar heeft dat Franse bedrijf in negen jaar alleen maar 1,951 kg goud gevonden, amper 2 kilo of moest er een punt staan in plaats van de komma? Dan wordt het bijna 2.000 kilo, een wezenlijk verschil…


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website