De Garuda als nationaal symbool van Thailand
De Garuda is het nationale symbool van Thailand. In het Thais heet het Phra Khrut Pha, wat je letterlijk zou kunnen vertalen als “Garuda als het voertuig” (van Vishnu). De Garuda werd officieel aangenomen als het nationale symbool door koning Vajiravudh (Rama VI) in 1911. Het mythische wezen werd daarvoor al eeuwenlang als symbool van de royalty in Thailand gebruikt.
De Garuda, bekend als ‘Krut’ in het Thais, is een mythisch wezen dat een prominente plaats inneemt in de Hindoeïstische en Boeddhistische mythologieën. Het is een vogelachtig wezen, vaak afgebeeld met het lichaam van een man en de vleugels en bek van een adelaar. Garuda staat bekend als de koning van de vogels en de vijand van de Naga’s, een ras van slangenwezens. Dit symboliseert de eeuwige strijd tussen goed en kwaad.
Mythologie
De Garuda is een mythologisch beest van de Hindoe en Boeddhistische traditie. Volgens de hindoe-mythologie is de Garuda de vahana (voertuig) van de god Vishnu (meer algemeen bekend in Thailand als Narayana). De oude koningen van Thailand geloofden in goddelijk koningschap en beschouwden zich als de incarnatie van de god Narayana. De Garuda is het symbool van de goddelijke kracht en gezag van de koning.
De Garuda
Volgens de mythologie is de Garuda een hybride schepsel van halfman en halfvogel. In de kunst wordt de Garuda vaak afgebeeld als het hoofd, de bek, de vleugels en de klauwen van een adelaar, terwijl zijn torso is zoals die van een mens.
In het boek Traiphum Phra Ruang, een Thais boeddhistisch literaire werk uit de 14e eeuw, wordt de Garuda beschreven als een lichaam dat 150 yojanas (yojana is het equivalent van 1,6 kilometer) lang is, zijn spanwijdte 150 yojanas en zijn staart 60 yojanas lang is.
Met zijn fysieke kracht en krijgsvermogen wordt de Garuda beschouwd als de machtigste van alle gevleugelde wezens, het is de koning van alle vogels, die in het . legendarische Himavanta bos woont. In beschrijvingen van de Garuda wordt de nadruk gelegd wordt op zijn rechtvaardige en barmhartige daden.
Volgens de Mahabharata was de Garuda zo sterk dat geen god hem in de strijd kon verslaan. De Hindoegod Vishnu was zeer onder de indruk van de vaardigheden van de Garuda en maakte hem onsterfelijk. Daarna werd de Garuda de ‘vahana’ of het voertuig van Vishnu, waarmee hij zich naar verschillende hemelen liet vervoeren. .
De verhouding van Garuda met Vishnu of Narayana is bijzonder belangrijk. De leer van het oude Thaise koningschap werd zwaar beïnvloed door die van India. Daarom was de koning niets minder dan een ‘avatar’ of incarnatie van God, net zoals King Rama van de epische Ramayana de incarnatie van Narayana was. Zo werd de god Narayana en de Garuda het geaccepteerde symbool van goddelijk en heilig koningschap in oud Thailand.
Officieel embleem
De Garuda wordt heden ten dage gebruikt door de koning op bijvoorbeeld brieven en andere documenten, maar ook in vlaggen en banieren. Het embleem is ook te zien in het briefhoofd van bijna alle Thaise overheidsdocumenten.
De figuur van de Garuda wordt gebruikt als symbool van staatseigendom en wordt als zodanig getoond op overheidsgebouwen, bankbiljetten, grensmarkeringen en op de uniformen van de Thaise politie en krijgsmacht.
Privégebruik
Bedrijven mogen het Garuda embleem gebruiken als ze daarvoor door bijzondere verdiensten toestemming hebben verkregen. Als die toestemming door middel van een Royal Warrant is verleend mag het bedrijf afbeeldingen van de Garuda tonen in hun bedrijfsgebouw, op briefhoofden en zelfs op hun artikelen. Vergelijk in dit geval kan men maken met het Nederlandse predicaat “Koninklijk” (Royal).
Bron: Phuket Gazette en Wikipedia
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
- Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
- Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Ik dacht dat Garuda bij Indonesie hoort
Ik ook, denk maar aan de Indonesische nationale luchtvaartmaatschappij “Garuda Indonesia”.
Zeer recent verscheen op dit blog een bericht over Thaise lettertypen. Daar heb ik toen ook op gereageerd met de verwijzing naar het Garuda-lettertype.
Ja John, wij ook.
Wij hebben toen in Indonesie een mooie Garuda gekocht.
Ook wij dachten dat dit bij Indonesie behoorde.
LOUIS
De Garuda is het enige wezen dat boven de koning afgebeeld mag worden.
Tevens is de Garuda degene, die de koning naar het hiernamaals brengt.
Ruud Greve schrijft in ‘Garuda. Wetenswaardigheden en legenden rond Garuda en andere mythische vogels’: Garuda komt in Azië vaak voor als symbool van de zon, trouw en kracht. Toch wordt deze vogel niet aanbeden. Dat gebeurt alleen in combinatie met Wishnu.
Er is maar één onstervelijke Garuda, de ware koning van de vogels en de drager van Wishnu. Zinnebeeld van zon en hemel. Terecht gekozen als nationaal symbool van de Republiek Indonesia.’
Het wapen van de Staat Indonesië. Deze Garuda heeft zeventien veren aan iedere vleugel, een staart met acht veren en vijfenveertig schubben. Hieruit is de datum 17.8.1945 af te lezen. Op die dag werd de onafhankelijkheid van het land uitgeroepen. Op de borst van de Arend prijkt een schild waarop de vijf beginselen van de staatsfilosofie symbolisch staan afgebeeld.
Garuda in de luchtvaart. Door de zeeblokkade van de Nederlanders tijdens de onafhankelijkheidsstrijd waren de eilanden onderling niet verbonden. Er was alleen één Dakota in bedrijf, die probeerde de blokkade te doorbreken. Weinig luchtvaartmaatschappijen hebben zo’n dramatisch begin meegemaakt.
In 1984 kreeg de luchtvaartmaatschappij officieel haar hudige naam ‘ Garuda Indonesia’ met het embleem van de koning der vogels.
Het Garuda-logo: de kop van de Arend met vijf gekleurde strepen, die de vleugels weergeven. Het embleem van de zonne-arend, die over land en zee vliegt en met zijn scherpe ogen alles waarneemt.
Ik koop regelmatig riem gespen met de garuda erop op maat gemaakt bij een winkeltje vlak bij bajoke skytower pratunam wijk in Bkk ,ze zijn mooi goudkleurig met Chrome ,voor nog geen 200 bht maar welke overheidsinstanties daar allemaal mee lopen zou ik ook wel eens willen weten
Het is jammer dat de schrijver / vertaler van dit stuk GARUDA een mythologisch beest noemt.
Een beetje respect heeft Garuda verdient die de God VISHNU vervoert. Thailand zal Garuda zeker waarderen, vooral als de koningen in Thailand Rama heten. Garuda heeft met alle macht geprobeerd SITA , de gemalin van Lord RAMA te redden uit de handen van de Demon Koning Rawana,( na te lezen in Ramayana)
De “Churning of the Ocean” in de vertrekhal van Suvarnabhumi Airport is een ander bewijs hoe Thailand met zijn cultuur en traditie verbonden is aan het Hinduisme.
Cambodia dankt zijn ANKOR WAT ook aan de koningen uit India die toen aan de macht waren en bouwden dit VISHNU TEMPEl, de grootste op dit planeet.
De wortels van Indonesie ligt in het Hinduisme.
Huidige Indonesie met overgrote deel Moslims hebben wel respect getoond voor Garuda en niet als beest gekwalificeerd.
Ik als HINDU heb dit niet kunnen waarderen.
Helaas zijn heel weinig Westerlingen geïnteresseerd in de mythologie van het Oude India (Bharat).
In de Vedas, Ramayan en Mahabharat staan alles over de Indiase mythologie geschreven. Omdat alles in het Sanskriet staat geschreven hebben de oude en geleerde rishis het mythologische leven van elk Hindoe God uitgebreid in aparte boeken beschreven.
Zo zijn deze mythologische boeken ontstaan:
– Brahma Puran, over het leven van God Brahma.
– Vishnu Puran, over het leven van God Vishnu
– Shiv Puran, over het leven van God Shiva