Een van de oudste gebouwen in Bangkok: het Phra Sumen fort

Ik hou van de oude binnenstad, Rattankosin of het eiland aan Chao Phraya rivier dat de historische kern van Bangkok vormt.

Ik ga u een klein geheimpje vertellen. Eén van mijn favoriete wandelingen voert me steevast door de lommerrijke Thanon Phra Athit. Een straat of beter gezegd een laan die in haar genen niet alleen de herinnering aan een aantal Groten uit de rijke geschiedenis van de Stad der Engelen draagt maar ook nog een impressie geeft van hoe de stad er, naar mijn aanvoelen, pakweg een halve eeuw geleden uitzag. Het eindpunt van m’n wandeling ligt steevast in het kleine, maar o zo fijne Santichai Prakani Park. Een paar jaar geleden stond hier nog een oude verpieterde suikerfabriek, maar nu is het een aangename groene long, waar het aangenaam toeven is aan de oever van de Chao Phraya, in de schaduw van het al even sierlijke als royale Santichai Prakan paviljoentje en met een ronduit schitterend panorama op de Rama VIII-Brug, rechts in de verte.

De achterzijde van het park wordt gedomineerd door het onlangs weer flink in de witte verf gezette Phra Sumen Fort, een bijzonder waardevol stukje militair-historisch erfgoed. Deze imposante versterking is één van de oudste gebouwen in Bangkok en maakte ooit deel uit van een ring van niet minder dan 14, in de stadsmuur geïntegreerde gefortificeerde wachttorens, die Rattanakosin moesten verdedigen. Vandaag resteren er slechts twee van deze forten: Phra Sumen en Mahakan-Fort. Phra Sumen werd in 1783 op bevel van Rama I gebouwd om de stad te verdedigen tegen aanvallen vanop de rivier. Het was het meest noordelijke fort van de stad en stond op een strategisch erg belangrijke plaats namelijk waar het Bang Lamphu kanaal uitmondde in de Chao Phraya. Dit kanaal vormde indertijd de begrenzing van het stadseiland en was in feite de stadsgracht.

Het hele fort werd in nog geen twee jaar gebouwd uit baksteen die bekleed werd met een dikke laag cement. Het grondplan is een achthoek. De kelders zitten twee meter diep onder het grondniveau en er zijn bomvrije munitieopslagplaatsen. De breedte van het fortje van noord naar zuid bedraagt precies 45 meter. En de hoogte van de vloer van het battlement, het laagste  gevechtsterras tot de top van de wacht- of gevechtstoren bedraagt exact 18.90 meter.

Centraal in het fort bevindt zich een zevenhoekige toren van drie verdiepingen met 38 voorraadhoeken waar wapens en munitie konden worden opgeborgen. Laat u echter niet misleiden. Dit is niet de originele toren. Die is ergens in de regeerperiode van Rama V ingestort. Gelukkig bestonden er nog wat oude foto’s en heeft het Fine Arts Departement in 1981, tijdens de restauratie van deze site, het ding vakkundig heropgebouwd. Ik heb me laten vertellen dat in de toren een mini-museumpje is waar een aantal bodemvondsten worden tentoongesteld die bij de restauratie werden ontdekt. Ik heb echter nog nooit meegemaakt dat de toegangspoort tot de toren open was…

Sinds 1949 is het Phra Sumen Fort een beschermd nationaal monument.