De wai van Thailand in de coronacrisistijd
Om besmetting van het coronavirus zo veel mogelijk te voorkomen, wordt overal aangeraden een afstand van ca. 1,5 meter tussen personen aan te houden en af te zien van het handenschudden.
Voor dat handenschudden zijn al wat alternatieven bedacht, zoals van de hand een vuist maken en die tegen de vuist van degene, die je wilt begroeten, drukken. Een andere manier, die ik al gezien heb, is om elkaars ellebogen aan te raken als begroeting.
Defensiekrant
Ik ben geen regelmatige lezer van de Defensiekrant, maar kwam de nieuwste editie op Twitter tegen. Ene sergeant Peter constateerde ook de wildgroei aan begroetingen en opperde, dat militairen weer terug moeten naar de basis, namelijk salueren. Góh, wat had ik in mijn marinetijd een hekel aan dat salueren. Hand aan de pet voor iemand, die je niet kent, maar toevallig een hogere rang bezat. Maar goed, ik zie dat voor de burgermaatschappij nog niet als een oplossing, maar het zou best kunnen werken in de militaire wereld.
Thailand
Mijn simpele oplossing voor de hele wereld komt uit Thailand, waar men elkaar niet begroet met handenschudden. De Thaise begroeting heet de Wai. Bij een ontmoeting brengt men de beide handen in de richting van het hoofd, ter hoogte van de borst of net onder de kin en maakt men een sierlijke lichte buiging met de handen tegen elkaar aan en de vingers gespreid.
Over de geschiedenis van de Thaise wai kunt u veel lezen op Wikipedia, maar ook op dit blog is er al eens op een leuke manier aandacht aan besteed, zie: www.thailandblog.nl/cultuur/thaise-begroeting-de-wai
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken25 december 2024Khai Khao (kuikenembryo) in Thailand
Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Hoewel de Waai een betere oplossing is dan een militaire groet, vind ik de manier waarop je je in Japan begroet nóg beter. We hoeven niet alles over te nemen, want Japan kent diverse soorten van buigingen. Maar een lichte buiging naar je tegenover is toch veel gemakkelijker dan een waai (die je moeilijk kunt uitvoeren als je je handen vol hebt).
De waai is het mooiste gebaar.Van alle soort begroetingenis de waai “waaŕdiger”Ik pas dit al sinds januari toe.en zie ook dat het overgenomen wordt.Em het blijft 1. 1/2 meter of meer.Voor een ieder
hou het gezond .
Bernardo.
Inderdaad, beste Sjaak, even een lichte buiging maken ligt gevoelsmatig dichter bij ons dan de Wai. In tegenstelling tot Japan kijken wij dan weer wel de ander wèl aan.
Prima initiatief, ik doe het inmiddels ook en het werkt het beste maar buiten mijn (Thaise) vrouw en kennissen om wordt er onwennig op gereageerd in mijn omgeving. Zit tot 6 april thuis, waarschijnlijk nog veel langer vrees ik maar ga dit straks op mijn werk waar ik dagelijks veel gasten ontvang ( Holland Casino ) ook toepassen denk ik.
Afgezien om te voorkomen dat je iemand besmetten kunt,heb ik het Thaise gebruik om iemand een Wai te geven, altijd al veel mooier gevonden als ons westerse handjes en kusjes geven,waarvan je ook nog vaak niet weet of de tegen overgestelde hier wel opgesteld is.
Zeker als ook de Temperaturen in Europa over een bepaalde temperatuur komt,vindt ik het vaak nog onsmakelijk en haast onbeleefd, om deze traditie bij te houden.
Alleen is het niet alleen de Wai die een besmetting voorkomen kan,als je afgezien van de mooie Thaise begroeting ook na hun eetgewoonten kijken zou.
Veel Thai op het land houden ondanks de besmettings gevaren,zij het misschien onbewust,nog steeds aan hun eetgewoonten met de vingers vast
Vaak gebeurd dit met de vingers eten,niet zelden met een hele groep of tenminste de eigen familie plaats,waar iedereen met hun vingers, of soms met een lepel, het gewenste eten uit een grote schaal probeert te plukken.
In een tijd waar geen gevaarlijke pandemie heerst,kan dit in het slimste geval hoogstens een kleine verkoudheid opleveren,wat natuurlijk met de huidige bedreiging geheel anders ligt.
In het dorp waar ik ben,zie ik dat de meeste mensen deze riskante eetgewoonte nog steeds bij behouden.
Als ik de eigen Thaise Familie poog te waarschuwen,kijken mij de meesten nog erg onwetend aan met een gezicht,alsof ze zeggen willen,wat heeft die gekke Farang nu weer.
In India zijn er tot nu toe van 1,3 mrd mensen ,178 besmet.
Hier doen ze ook handen bij elkaar en zeggen Nemeste of RamRam.
De mensen dragen hier ook mondkapjes.
Gezien de verhouding van besmetting in India t.o.z. van Nederland,is de 1,5 meter van Rutte een effectieve maatregel?.
Hoe betrouwbaar zijn die India cijfers, net zoals ik twijfel aan die Thaise cijfers, ik hoorde van mijn vrouw al verhalen dat mensen die een corona levensverzekering hadden afgesloten, dan plotseling overlijden aan een ordinaire griep, hoeven ze niet uit te betalen en komt de overheid ook wel beter uit.
Blijf thuis. Hoef je ook niemand te groeten.