De klok loopt vooruit en niet achteruit
‘Waren drie jaren in de gevangenis niet genoeg? Waarom maken ze nog steeds jacht op mij door mij met zaken in verband te brengen waar ik niets van weet’, verzucht Thanthawut Taweewarodomkul, een vroegere veroordeelde wegens majesteitsschennis en nu levend in ballingschap na door de militairen te zijn opgeroepen in de weken na de coup.
Thathawut, 42 jaar, is één van de ongeveer zestig mensen die het land zijn ontvlucht nadat zij door de National Council for Peace and Order (NCPO) waren gedagvaard voor ‘aanpassing van hun houding’. Sommigen vluchtten omdat ze dachten opgesloten te worden. Van twintig van deze zestig werd het paspoort ingetrokken.
Volgens de Internet Dialogue on Law Reform zijn in de twee maanden na de coup 563 mensen opgeroepen te verschijnen voor de militairen waarvan 227 werden vastgehouden en aangeklaagd voor overtredingen, van het negeren van bevelen van de NCPO tot majesteitsschennis aan toe.
Van diegenen die werden opgeroepen en/of aangeklaagd waren 381 personen verbonden aan de Pheu Thai partij of het United Front for Democracy Against Dictatorship (UDD, roodhemden), 51 personen hadden banden met de Democratische Partij of de People’s Democratic Reform Council (PDRC, anti-regerings beweging), 134 personen waren academici, actievoerders, DJ’s of radio gastheren en 73 waren onafhankelijke anti-coup demonstranten.
Voor de krijgsraad
Maar geïnteresseerde advocaten en onderzoekers zeggen dat er waarschijnlijk nog eens 100 of meer personen werden ‘uitgenodigd’ zich te melden bij regionale legereenheden, zoals Thanapol Eowsakul (foto boven), hoofdredacteur van het tijdschrift Fah Diew Kan (een anti-establishment blad, Tino) en Chiang Mai roodhemd president Pichit Tamool. Zij werden herhaaldelijk gevraagd hun commentaren over het militaire gezag te dimmen.
De zestig die zijn gevlucht, moeten voor een krijgsraad verschijnen als ze terugkeren, zoals ook anderen die NCPO bevelen negeerden, inclusief vroegere minister van onderwijs Chaturon Chaisaeng (foto homepagina), Nitirat leider Worachet Pakeerut (Nitirat streeft een hervorming van de majesteitsschennis wetgeving na, Tino) en Sombat Boonngaamanong, leider van de pro-democratie groep Red Sunday.Twintig anderen moeten zich verantwoorden voor de burgerlijke rechter.
De plotselinge toename van aanklachten betreffende majesteitsschennis in de afgelopen twee maanden heeft de ernstige verontrusting opgeroepen bij de National Human Rights Commission.
Hoewel de NCPO geen mensen meer dagvaart via de tv hebben ze vele universiteiten, zoals in Khon Kaen, Maha Sarakham en Ubon Rachathani, naast staats en privé scholen over de gehele natie, gevraagd hun studenten en docenten op te roepen geen politieke activiteiten te ondernemen.
Andersdenkenden die er voor kozen in Thailand te blijven, zijn geïntimideerd te zwijgen. Ze worden telefonisch lastig gevallen, hun huizen en kantoren worden doorzocht, hun gangen nagegaan en hun internetverkeer in de gaten gehouden.
Sommigen zeggen dat het uitroepen van de staat van beleg op 20 mei en de coup twee dagen later geen ernstige schendingen van de mensenrechten hebben opgeleverd, dat er geen moorden of verdwijningen waren en dat zij die zijn gevlucht slecht een minderheid vormen.
Media laten het afweten
De media, die zich vooral richten op wat er in Bangkok gebeurt, hebben afgezien van verder onderzoek of hebben simpelweg de onaangename toestand van hen die werden lastig gevallen genegeerd, zegt Toom (niet haar echte naam), die voor een buitenlands bedrijf in Thailand werkt en demonstreerde om de veroordeling van de coup door de Verenigde Staten te ondersteunen.
De meeste bannelingen of ondergedokenen staan er nu min of meer alleen voor. De organisatie ‘Free Thais for Human Rights and Democracy’, geleid door vroeger Pheu Thai partijleider Charupong Ruangsuwan, handelt niet met de voortvarendheid die velen verlangen. De beweging heeft geen echt leiderschap nu zowel de Pheu Thai Partij als het UDD zijn verlamd en de meesten geen bloedvergieten wensen in hun land.
‘We moeten daarom de campagne voor democratie geheel van voren af aan beginnen’, zegt Suda Rungkupan, 48 jaar, een vroegere docente aan de Chulalongkorn Universiteit en nu ondergedoken na een oproep van de NCPO.
Gevangen, vrijgelaten, in ballingschap
De zelf gekozen ballingschap is voor Thanthawut als een tweede gevangenisstraf omdat zijn vrijheid weer beperkt wordt. Hij werd met een koninklijk pardon vrijgelaten in juli vorig jaar, na drie jaar, drie maanden en vijftien dagen uitgezeten te hebben van een straf van dertien jaar.
‘Ik weet niet hoeveel jaar er nog zullen verstrijken voordat ik als vrij man naar huis kan gaan. Ik ben teleurgesteld dat men mij ongegrond probeert te koppelen aan een roodhemd groep in de Verenigde Staten. Ik heb een les geleerd in de gevangenis. Ze hebben me in de steek gelaten en waarom zou ik dan weer met hen in zee gaan?’ zegt Thanthawut.
Maar hij zei dat de coup en de aanpak van vroegere majesteitsschennis gevangenen (inclusief Surachai Danwattananusorn van Red Siam) hem er toe hebben gebracht opnieuw actie te voeren. Zijn familie heeft sympathie voor zijn vervelende situatie.
‘Ze hebben gezien hoezeer ik geprobeerd heb weer een nieuw leven op te bouwen na mijn vrijlating. Juist nu ik weer op twee benen kan staan drukt de junta mij terug’, zegt Thanthawut, die nu opnieuw de verjaardag van zijn zoon in oktober moet missen. Thanthawut heeft een klacht ingediend bij Hoge Commissaris voor Mensenrechten van de VN voor het lastig vallen van zijn familie, vooral van zijn ouders.
Gevlucht naar Europa
Kritsuda Khunasen, 29 jaar, wier hechtenis van een maand door de NCPO een dringend verzoek om opheldering van Human Rights Watch uitlokte, is gevlucht naar Europa. Zij hield zich sinds 2010 bezig met financiële en rechtshulp aan roodhemd gevangenen en hun families en werd enige weken na de coup in Chonburi gearresteerd.
Haar stem vanuit ballingschap is te horen in een interview op YouTube. Verwacht wordt dat het een nieuw licht zal werpen op de situatie in Thailand en dat het het ware gezicht zal tonen achter het glimlachende masker van de coup.
Veel roodhemd actievoerders, inclusief de 51 jaar oude Rung Sira, dichter en actievoerder en nu een majesteitsschennis gevangene, geloven dat de toekomst van Thailand’s democratie in handen ligt van individuen. ‘De geest is uit de fles, en kan niet gemakkelijk weer teruggebracht worden. De klok loopt vooruit en niet achteruit’, zegt Sutachai Yimprasert, een Chulalongkorn docent en een andere roodhemd sympathisant die er voor koos in Thailand te blijven.
Kritsuda Khunasen
Enige aanvullende opmerkingen over bovengenoemde Kritsusa Khunasen en een kort verslag van het op YouTube verschenen interview met haar.
Kritsuda Khunasen werd op 28 mei gevangen genomen in Chonburi en op 25 juni weer vrijgelaten. Dat alleen al is onwettig want onder de staat van beleg mogen personen maar één week worden vastgehouden, daarna moeten ze worden voorgeleid bij een rechtbank. Waar ze werd gedetineerd, is niet bekend.
Aanvankelijk ontkenden de militaire autoriteiten dat ze werd vastgehouden maar een paar dagen later verscheen er een video die de arrestatie liet zien. Toen verklaarde de junta dat ze vast zat ‘om af te koelen en om haar houding bij te stellen’.
Op 23 juni werd een video op het televisiekanaal 5 (van het leger) getoond waarop Kritsuda zegt goed behandeld te zijn. ‘Ik ben gelukkiger dan woorden kunnen uitdrukken’, zegt ze.
Inmiddels is het interview openbaar gemaakt, waarin Jom Phetchpradat, een onafhankelijk journalist, haar vraagt naar de omstandigheden van haar detentie (zie de link naar YouTube hieronder). Lees het complete verhaal op de link hieronder naar de Prachatai website.
Verstikt, geslagen, geblinddoekt, geketend
Kritsuda vertelt dat zij onwettig werd gedetineerd, dat haar adem tot stikkens toe werd afgesneden en dat ze werd geslagen om haar te dwingen een verband aan te geven tussen voormalig premier Thaksin en de harde kern van de roodhemden. De eerste zeven dagen van haar hechtenis was ze geblinddoekt en haar handen waren geketend. Ze werd verschillende keren geslagen en ze werd verstikt met een plastic zak tot ze bewusteloos was.
Aanvankelijk ontkende ze alles maar later gaf ze toe dat Thaksin de roodhemd gevangenen steunde en hen aanspoorde de wet te breken. ‘Maar dat was niet waar’, zegt ze dan. Ze werd gedwongen een papier te ondertekenen waarop ze zelf vroeg om langere detentie. ‘Dat was niet waar’, zegt ze. Haar werd verzocht in de video op televisiekanaal 5 aardige woorden te wijden aan haar behandeling. Ze vertelde verder dat haar vriend ook werd gearresteerd (voor illegaal wapenbezit) en werd geslagen.
Op de vraag waarom ze naar Europa vluchtte, antwoordt ze: ‘Ik heb al genoeg problemen. Als je me vraagt in Thailand te blijven……dat kan ik echt niet.’ Beiden, Kritsuda en haar vriend, zijn gevlucht naar Europa waar ze politiek asiel gaan vragen.
Tino Kuis
Het artikel van Tino is een vertaling van The deafening silence of those defying orders in Spectrum, Bangkok Post, 3 augustus 2014. Enkele passages zijn weggelaten. De andere gebruikte bronnen zijn:
http://www.prachatai.com/english/node/4267
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
Hoor en wederhoor: uit betrouwbare bron:
Andrew MacGregor Marshall
19 minutes ago near Phnom Penh, Cambodia
There is no doubt that Kritsuda Khunasen was intimidated and abused in Thai army custody, and that her treatment was disgraceful and shocking. But unfortunately her advisors encouraged her to exaggerate what happened, which has damaged her credibility. Fighting liars with more lies is a mistake. You need to fight them with the truth.
Andrew MacGregor Marshall is een blaaskaak wat mij betreft. “No doubt”? Mag ik vernemen op basis waarvan? Foto’s, doktersverklaring? Hoor en wederhoor: Phrayuth ontkent het hele verhaal. Ik weet niet wat de waarheid is, dus ik twijfel.
Haar advsieurs hadden haar aangeraden de zaak wat aan te dikken. Dat denk ik ook want het zou me niet verbazen als een van die adviseurs Andrew zelf is.
Als je Andrew een echte serieuze vraag stelt (via twitter of Facebook) verwijst hij eerst naar zijn boek dat in oktober/november uitkomt (kortom: koop het boek en je leest de antwoorden op al je vragen) en als je je vraag herhaalt (omdat je niet tot oktober kunt wachten of je schrijft dat zijn boek ongetwijfeld in Thailand verboden literatuur zal worden) blokkeert hij je. Dat is mij overkomen.
Andrew is net zo’n betrouwbare bron als een go-go girl in Soi Nana.
Bedankt voor op papier zetten van dit stukje Tino. Ik kan het alleen maar verontrustend vinden zelfs als dingen zijn aangedikt door bijvoorbeeld Kritsuda (wat iemands geloofwaardigheid geen goed zal doen, als je wordt betrapt op 1 onwaarheid is het makkelijk claimen dat er wel meer moet rammelen aan iemands verhaal).
Je aan de regels houden betekent het accepteren van de status quo. Als de mensheid dat in de loop van haar geschiedenis altijd gedaan had, zou ze nu nog steeds in holen huizen.
We hebben nu huizen, scholen, fabrieken, overheden, belastingen, wapentuig, wetten, politie, rechtbanken, gevangenissen en iphones. Dat heet vooruitgang. Muziek, poezie en beeldende kunst hadden ze in die holen al wel als ik goed ben geinformeerd. Soms vraag ik me af hoe gelukkig die holbewoners waren.
Die holbewoners waren absoluut niet zo gelukkig want die hadden geen Thailandblog. Nog sterker: die wisten niet eens waar Thailand ligt.
Juist. Maar wat als mensen zich in grote getalen NIET aan de regels houden. Ik noem hier de problemen in Thailand met betrekking tot corruptie, afpersing, moord en doodslag, illegale bouwactiviteiten, bezit van vuurwapens, drugsgebruik, gokken, rijden onder invloed, vervalsing van documenten, illegaal draagmoederschap, ontduiking van belasting, belangenverstrengeling. Moet ik doorgaan?
Als we alle bestaande regelgeving op dit gebied zouden veranderen met de huidige praktijk als ijkpunt wordt het een grote chaos in dit land. Dat is het eigenlijk al.
Vrijheid en gebondenheid zij twee kanten van DEZELFDE medaille. De ultieme vrijheid heerst nu in Centraal Afrika en ook Noord-Irak is hard op weg naar deze ‘ideaal-situatie’. Complete vriheid is synoniem met chaos.
Eindelijk een beetje meer achtergrond info over toestanden met junta, maar de Bangkok Post kan natuurlijk niet veel schrijven vanwege de censuur. Mensen die interesse hebben in het echte nieuws kunnen natuurlijk googlen en de site: http://www.prachatai3.info/english/ is ook nog steeds bereikbaar, al zijn die niet zo objectief volgens mij.
De Tak Bai moorden, de moskee, de verdwenen mensenrechtenadvocaat Somchai, het extrajudicieel executeren van drugsverdachten, de knechting van het diepe zuiden, de ongelooflijke corruptie, de diefstal van miljarden van het rijstplan, allemaal is het ineens klein bier nu naar mijn mening eindelijk eens goed wordt gesneden in de corrupte bende die heerste hier.
De USA met een grote mond over de staatsgreep maar wel met geheime folterkamers in Thailand. Hoe onnozel en dom kun je zijn.
De diepe armoede nog steeds door het achterhaalde Sakdi Na, de superrijken die zich niets aantrekken van de 80+ procent armen, en nu de schandalige voorstellen op de basiszorg voor de armsten te beknibbelen.
Maar nee, ineens is een juffrouw die een blinddoek zegt te hebben om gehad het belangrijkste item. Men vergeet snel. Te snel. De moorden in het verleden tellen ineens niet meer mee.
Ik chargeer bewust, dat lees je wel. Maar er zijn dingen die nog niet zijn opgelost en dus niet mogen worden vergeten.
Ach zullen velen denken, ‘zolang de NCPO maar niet aan m’n afritsbroek, slippertjes, singhahemd en biertje komt heb ik er geen moeite mee’. 😉
Overigens in het verlengde daarvan want hoe zullen degenen reageren mocht de NCPO doen willen besluiten de vele beerbars, a-gogo’s en de ‘happy endings’ te verbieden? Zullen die de huidige machthebbers dan nog zo’n warm hart blijven toedragen?
Hoe hypothetisch het dan ook klinkt doch hoor toch dikwijls zeggen door velen van hen dat niets is uitgesloten in Thailand, veelal met de toevoeging ‘This is Thailand’ of de afkorting daarvan…
Vragen, vragen en vragen. 🙂
Staat er iemand van de NCPO naast je Chris die jou onder bedreiging sommeert niet kritisch te mogen zijn op het huidige bewind? Het lijkt wel alsof jij en jouw (Thaise) familie bedreigd worden om zoveel mogelijk Thailandbloggers/lezers te doen willen overtuigen dat de NCPO dé enige echte verlosser is van al het kwaad in Thailand met betrekking tot corruptie, afpersing, moord en doodslag, illegale bouwactiviteiten, bezit van vuurwapens, drugsgebruik, gokken, rijden onder invloed, vervalsing van documenten, illegaal draagmoederschap, ontduiking van belasting, belangenverstrengeling. Moet ik doorgaan?
Vooralsnog nog steeds van uitgaande dat Prayuth c.s goede bedoelingen hebben voor Thailand doch wil het wel blijven gadeslaan mét kritische gemengde gevoelens, niet anders dan met de vorige regeringen.