De Januskop van Thaise tolerantie
De 51-jarige Richard uit Singapore komt met zijn biseksuele vriend Li uit Maleisië graag in Thailand. Want hier ‘kan ik mezelf zijn’. ‘We voelen ons elke keer als we in Thailand zijn, welkom. Als ik mocht kiezen, zou ik graag hier als gay worden geboren.’
Zo zullen wel meer gay toeristen erover denken, moet de Tourism Authority of Thailand (TAT) gedacht hebben toen ze onlangs de campagne ‘Go Thai Be Free’ lanceerde. Kom maar binnen met je geld, want dat hebben ze. Gay worden niet voor niets aangeduid als Dink: dual income, no kids. Uit een Amerikaans onderzoek in 2011 bleek dat LGBT’s (Lesbians, Gay, Bisexual, Transgender) gemiddeld 3,9 keer per jaar op vakantie gaan.
De reiswebsite lovepattaya.com trekt 500 unieke bezoekers per dag en dat zijn volgens oprichter Khun May mensen die wel een paar centen kunnen stukslaan, want ze logeren in vijfsterren hotels. ‘Ze hebben geen kinderen en hebben een dubbel budget, dus ze geven over het algemeen meer uit dan heteroparen.’
De wet en de publieke opinie zijn niet zo liberaal
Alhoewel Thailand wordt gezien als een paradijs voor same-sex paren, zijn de wet en de publieke opinie niet zo liberaal. Homo’s en lesbiennes kunnen niet trouwen en Thailand kent ook geen partnerschapsregistratie. Maar daar komt misschien verandering in. Begin dit jaar begonnen actievoerders met een campagne voor een Civil Partnership Bill. Ze beroepen zich op artikel 30 van de grondwet, dat discriminatie op basis van sekse verbiedt.
Via de National Human Rights Commission (NHRC) belandde een voorstel bij de kamercommissie Justice and Human Rights. Het voorstel is al vijf keer bediscussieerd en veranderd en in vier regio’s zijn al hoorzittingen gehouden. Wanneer 20 parlementsleden hun handtekening eronder zetten, kan het naar het parlement. Dat is gelukt, maar het voorstel staat nog niet op de parlementsagenda omdat ook 10.000 handtekeningen van burgers nodig zijn. Helaas staat de teller pas op 4.000.
‘Mensen met een andere seksuele oriëntatie hebben zich altijd in een grijs gebied bevonden. De samenleving accepteert ze op een zeker onofficieel niveau, maar als ze dat willen legaliseren, is dat niet zo gemakkelijk. De publieke opinie is nog niet in hun voordeel’, zegt NHRC-commissaris Tairjing Sirophanich.
Gay en transgender hebben elke dag te maken met pesterijen
Niet alleen geldt dat voor de publieke opinie, maar ook voor sommige families. De Foundation for Sexual Orientation and Gender Identity Rights and Justice interviewde vorig jaar 868 gay, lesbian en transgender in zeven provincies. 15 procent van de geïnterviewden zei niet en 8 procent onder zekere voorwaarden geaccepteerd te worden; 13 procent mocht niet met de partner samenwonen. Nog meer cijfers: 14 procent werd uitgescholden; 2,5 procent was het huis uitgeschopt; 1,3 procent was gedwongen zich psychologisch te laten behandelen; 2,4 procent was fysiek aangevallen en 3,3 procent was door vrienden aangerand.
Naiyana Supapung, coördinator van de Teeranat Kanjanaauksorn Foundation, zegt dat gay en transgender mensen in Thailand elke dag te maken hebben met pesterijen. Thais zijn volgens haar geconditioneerd te denken dat de samenleving uitsluitend uit mannen en vrouwen bestaat. ‘Veel mensen raken gefrustreerd als ze jongens zien die zich als meisjes gedragen, meisjes in jongenskleding of een seksuele relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht.’ Zulke mensen worden volgens haar als ‘freaks of nature’ beschouwd.
Naiyana vertelt over een schoolboek waarin gewaarschuwd wordt voor mensen die zich als de andere sekse gedragen en op een padvinderskamp wilde niemand de tent met een gay jongen delen. Enkele jaren geleden probeerde een gay jongen zichzelf van het leven te beroven, nadat hij tijdens het ochtendappel terwijl de hele school toekeek, geslagen werd omdat hij zich als een meisje gedroeg.
Naiyana: ‘Ik neem het de onderwijzers niet per se kwalijk; ze onderwijzen wat ze zelf geleerd hebben. Maar dat is niet goed. Die houding moet veranderen. Onzichtbaar geweld kwetst meer dan zichtbaar geweld. Fysiek geweld kun je voorkomen, maar onzichtbaar geweld valt niet te voorkomen. Als het hart verwond is, is het moeilijk het te genezen.’
LGBT-toeristen zien alleen de romantische kant van Thailand
Maar toeristen hebben daar allemaal geen last van. Dat LGBT-toeristen zich thuisvoelen in Thailand, verwondert Jetsada ‘Note’ Taesombat, coördinator van de Thai Transgender Alliance, niet. ‘Ze zijn hier als toeristen; ze zien alleen de romantische kant van onze cultuur en traditie. En natuurlijk wil de lokale bevolking hun geld. Toeristen voelen zich vrijer om hun seksuele identiteit te tonen, omdat ze hier niet wonen en ze tot op zekere hoogte anoniem zijn. Wanneer ze hier zouden werken en wonen, zouden ze begrijpen dat ze veel dingen niet kunnen doen.’
Naiyana vindt dat de focus op roze toerisme aan één ding voorbij gaat: begrip van de mensenrechten. ‘Als we same-sex marriage alleen vanuit een economisch standpunt bekijken, worden de problemen alleen maar groter omdat we niet echt de aard van seksuele diversiteit begrijpen. Als we nog steeds denken dat gay en transgender anders zijn dan “normale” mensen, begrijpen we hen niet.’
Anjana Suvarnananda, president van de Anjaree lesborechten groep, memoreert een uitspraak van een expert: de Thaise samenleving accepteert onofficieel gay en lesbian en wijst hen officieel af. ‘Volgens mij klopt het wel dat Thais gay en lesbian oppervlakkig accepteren, zoals de wijze waarop ze zich gedragen en kleden. Maar als het op belangrijke dingen aankomt, zijn ze bevooroordeeld jegens hen.’
Note voegt daaraan toe: ‘Wanneer mensen negatief denken over gay en transgender mensen, heeft de wet voor niemand enige betekenis. Het wordt tijd onze wet, cultuur en sociale waarden te herzien zodat er meer begrip is voor seksuele diversiteit. Partnerregistratie is slechts de eerste stap op weg naar gelijkheid der seksen.’
(Bron: Spectrum, Bangkok Post, 8 september 2013)
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand25 december 2024Minimumloon stijgt in proefregio’s naar 400 baht per dag
Thailand video's25 december 2024Lachen met kerst in de tropen met Don en Ron (video)
Column25 december 2024Tweede kerstdag: Een vreemd fenomeen…..
Nieuws uit Thailand25 december 2024Thaise overheid helpt ouderen met financieel steuntje in de rug
Ik ben in Augustus als vrijwilliger naar Thailand gekomen en geef Engelse conversatieles. Ik heb geheel andere ervaringen, In Nong Kai hadden we een zomerkamp met 40 middelbare scholieren, 20 meisjes en 20 jongens in de leeftijd van 12-17. Van de jongens waren er 3 ladyboy. Zij werden bij de meisjes op de slaapzaal ingedeeld en sommige dagen hadden ze make up en nagellak op sommige dagen een BHtje om. Dit werd door de groep als volstrekt normaal ervaren en geen enkele pesterij. Ik ben daarna naar Krabi gegaan waar ik op een middelbare school les gegeven heb, ook daar waren ladyboys die vnl met de meisjes optrokken en als volstrekt normaal geaccepteerd werden. Ik herken de discriminatie op scholen dus totaal niet. Mijn ervaring is uiteraard beperkt maar ook van andere docenten heb ik nooit iets negatiefs gehoord.
Ik woon al ongeveer 10 jaar in Thailand ( 4 jaar tussen Rayon en Bangkok op verschillende plaatsen) en de laatste 6 jaar in Isaan met mijn echtgenoot ( in Nederland getrouwd dat wel ) , maar herken werkelijk niets in bovenstaand verhaal . Ook niet in andere provincies als ik daar kom ( voornamelijk het noorden en het westen vanaf Bangkok gerekend ) . Ik kan me voorstellen dat sommige moslims meer problemen met homoseksualiteit ( daar bedoel ik dus vrouwen en mannen mee ) hebben ; net als sommige christenen , maar daar heb ik zelf ook geen negatieve ervaringen mee . Daar ik humanitair medisch help verricht , kom ik nog al eens persoonlijk met mensen in aanraking ; nu ik kan u dit zeggen : was Nederland maar zo als Thailand naar alles wat met homoseksualiteit te maken heeft .Ik deel de mening van Peter dan ook volledig . Ik kom vaak op scholen of heb er mee te maken ; ook hier één en al vrijheid voor homo’s ; opgemaakt op school komen ? : geen probleem ! Ik heb het idee dat bovenstaand verhaal nogal uit zijn verband is gerukt . Ik mag toch aannemen dat ik – na 10 jaar bij de mensen thuis te komen – wel iets van Thailand weet en ik denk velen met mij . En wat die wet betreft dat homoseksuelen kunnen trouwen ; realiseer u dat er nog maar slechts 15 landen in de wereld zijn waar dit ook echt kan en dat Thailand dan nog steeds bij één van de eerste is ( en waarschijnlijk het eerste Aziatische land is ) waar dit mogelijk wordt gemaakt als alles rond is . Conclusie van een homo : ik vind het allemaal vergezocht en niet terecht ! Punt !
Ik heb een tijdje in een klein dorpje gewoond vlakbij Udon Thani.
Nooit wat van gemerkt van enige pesterijen van homos tomboys Kathoys en nog van alles wat er rondloopt in thailand, heb me juist vaak verbaasd over de tolerantie en acceptatie door de thai.
Dat mijn buurmeisje van 15 zich opmaakt en op bezoek gaat bij haar (lesbisch) vriendin wordt schijnbaar als geen enkel probleem gezien, ook niet door de ouders.
Bij optochten staan vaak kathoys op de praalwagens.
Het enigste”wan”geluid wat ik hier ooit van hoorde was van mijn vriendin. die zich liet ontvallen dat nou net verdikkemie de leukste mannen homo of kathoy zijn.
Hier in Market Village van Hua Hin is een cosmetica-stal met twee ladyboys, heel sjiek in zwarte kleren, met prachtige lange zwarte haren. Mijn vriendin maakt er wel eens grapjes over, dat ik ze leuk vind. Meer ook niet.
Naast ons huis woont ook een ladyboy, die hier aan de bouw van ons huis gewerkt heeft. Hij/Zij werkt net als de andere mannen, alleen merk je meteen hoe zij praat en beweegt dat het een ladyboy is. Een heel erg aardige katoi, die ook ogenschijnlijk geaccepteerd wordt door haar collega’s.
Ik hoor wel eens grappige opmerkingen over een katoi, maar ik kan niet zeggen dat ze echt gediscrimineerd worden of dat men ze mijdt.
Bovendien, als de cijfers kloppen die boven genoemd worden, dan kun je ook zo stellen: niet 14 procent werd uitgescholden, maar 86 procent werd niet uitgescholden, 87 procent kan met de partner samen wonen, 97,5 procent werd NIET het huis uitgeschopt, 98,7 procent hoeft zich NIET te laten behandelen, 97,6 procent werd NIET fysiek aangevallen en 96,7 procent werd NIET aangerand.
Hoe zien de cijfers er nu uit? Niet slecht he?
Ik vind het altijd interessant om te zien hoe er gejongleerd wordt met cijfers. Is er een treinramp of aardbeving in het overvolle India, wordt er geschreven hoeveel er gewond of gedood zijn, maar als je dan procenten gaat noemen, zou het heel anders uitzien. Maar dat is weer een ander thema.
Dus om nog eens op de aantallen slecht behandelde gays, lesbiennes en ladyboys te komen, vind ik zelf dat het nou niet bepaald een slecht percentage is dat wel goed behandeld wordt.
Ik geloof heus wel, dat het niet overal koek en ei is als het gaat om tolerantie voor gay en lesbiennes. Maar zoal Sjaak zegt: draai de cijfers om en je krijgt een heel ander verhaal.
Ik werk in het onderwijs met 13-19 jarigen. Ook hier zie je grote verschillen mbt acceptatie. Ook autochtone Nederlanders zijn zeker niet altijd zo tolerant, zoals we ons graag in het buitenland willen presenteren. Toch durf ik wel te zeggen, dat wanneer je homo bent, je het niet slecht getroffen hebt als je in Nederland of Thailand woont. Maar het kan zeker beter. Daar kunnen we allemaal ons steentje bij bijdragen. Ik probeer dat vanuit het onderwijs.
In het dorp waar ik woon zie ik redelijk veel transsexuele en homo sexuele jongeren.
Sommige al op zeer jonge leeftijd.
De jongste transsexuele jongen waar ik van weet was pas 6 jaar toen hij al wist dat hij geen jongen wilde zijn.
Ik heb nog nooit gemerkt dat iemand werd gediscrimineerd om zijn of haar voorkeur.
Er wordt wel eens om iemand gelachen, maar nooit kwaadaardig en er wordt niet gepest.
Jongens zijn in het algemeen wel openlijker over hun sexuele voorkeur dan meisjes.
Maar als ze ouder (ongeveer 20+?) worden is het minder openlijk en merk je er op straat niets van.
Sommige veranderen later ook blijkbaar van voorkeur en gaan gewoon trouwen.
Ik vraag mij eigenlijk af of een hoop van die homosexuele relaties tijdens de jeugd mogelijk ook niets met homosexualiteit te maken hebben, maar dat sex met een andere jongen hebben gewoon een acceptabele manier is om aan je pleziertje te komen.
Mensen in Thailand zijn over het algemeen veel intiemer.
Families slapen soms nog tot op hoge leeftijd van de kinderen (15+) bij elkaar in bed of op matrassen naast elkaar.
De jongens aan de kant van pa en de meisjes aan de kant van ma.
Ik denk dat al die broertjes die bij elkaar liggen de angst van westerse jongens om elkaar aan te raken voorkomt waardoor ze mogelijk ook makkelijker sexuele contacten aangaan met andere jongens.
Als toelichting op die angst van westerse jongeren wil ik als voorbeeld geven dat in mijn jeugd (ongeveer in 1543 dacht ik) de jongens nog met hun armen over elkaars schouders liepen.
Ook een vorm van intiemiteit.
(Maar toen ik jong was sliep ik ook 3 man sterk in een 1 persoonsbed.)
Niet iets dat je tegenwoordig nog ziet.
Je ziet jongens wel bij elkaar, maar ze raken elkaar normaal gesproken niet aan.
Ik ken dat jongetje dat met 6 jaar al wist dat hij geen jongen wilde zijn omdat ik zijn ouders ken en hij werd kathoei genoemd vanwege zijn meisjesachtig gedrag en het uitsluitend spelen met meisjes, in plaats van met andere jongens.
Dat kathoei lijkt dus toch meer een conclusie, dan een veronderstelling te zijn.
Nu ben ik geen psycholoog, dus of dit voldoende is om hem als kathoei te kwalificeren weet ik niet.
Aan de andere kant wordt sexuele voorkeur niet alleen door erfelijkheid bepaald, maar ook door omgeving.
Iemand wordt ergens op de schaal die loopt van voorkeur voor mannen of voorkeur voor vrouwen geboren, maar kan vanuit dat punt nog een stukje richting mannen of richting vrouwen schuiven afhankelijk van de omgeving.
Dus uiteindelijk maakt het waarschijnlijk niet zoveel uit in hoeverre die kwalifikatie travestiet juist is of niet.
Waarschijnlijk is hij in ieder geval begonnen aan de kant travestiet.
En als hij zich er zelf maar gelukkig bij voelt.
En dat is nog steeds het geval.
De jeugd in het dorp [ isaan] kent het begrip gay overigens wel.
Gay wordt gebruikt voor homosexueel en tut voor travestiet.
Ze maken ook duidelijk onderscheid tussen deze twee.
Wat wel mogelijk is dat het begrip gay hier niet de zelfde betekenis heeft als in nederland.
Taal is altijd een lastig punt in de communicatie.
De zelfde woorden in een ander land hoeven niet altijd het zelfde te betekenen.
Mogelijk betekent het hier gewoon jongens die sex hebben met elkaar voor hun plezier en niet zo zeer jongens die homosexueel zijn.
Dat zou ik eens moeten navragen.
Ik krijg uit de commentaren de indruk dat ik als homo minder weet dan de gemiddelde ( Nederlndse ) hetero . De ( voor- ) oordelen zijn bij sommige schrijvers wel heel erg . Is nadenken te moeilijk soms en vlucht men dan maar in opmerkingen als mannetjes en vrouwtjes etc. etc. ; nooit geweten ! ik ben een mannetje en mijn vriend ook . Ook wat geschreven wordt is niet meer Thais dan in Nederland . Alleen kan alles wat makkelijker dan in Nederland en kan men zich meer uiten dan in Nederland ; zeker als je in streng geloveige plaatsen in Nederland woont . Dat hetero’s verdienen aan homo’s is in Nederland ook de gewoonste zaak ; alleen gaat het stiekum in Nederland zoals veel stiekum gaat van wat hier boven beschreven staat . Dus nogmaals : ik ben blij dat men hier opener is dan in Nederland en hoop dat het homo-huwelijk er dan ook spoedig doorkomt in Thailand . Het heeft vooral de mensen zelf belangrijke wettelijke consequenties en daar zijn ze erg aan toe . En schrijf over dingen die je echt kent ; het maakt de zaken duidelijker . Overigens is het woord gay heel ingeburgerd bij de homo’s in Thailand ; althans waar ik woon en in de verre omtrek daarvan ( Khon Kaen ) . Travastieten zie ik nergens bij Thai ; wel bij farangs ; wel queen’s . Het verschil is : een travestiet is duidelijk een verklede man en een queen is ( bijna ) niet te herkennen man ( ook wel ladyboy genoemd ) . Dus iemand met een snor en/of baard en behaarde benen is een travestiet en een queen is iemand waar je pas achter komt dat het een man is als hij werkelijk nakend is ; Als hij zijn slipje aan heeft kan je het vaak ook nog niet zien omdat de penis is “weggewerkt” .
De travestiet heeft ‘een bobbel” ! Duidelijker zo ?
Moderator: een wat te expliciete zin weggehaald.
Heer Paul , zover ik kan nagaan heb ik niemand specifiek genoemd bij naam en ook niet iets gesuggereerd naar iemand – dus ook niet naar u – toe . Maar wie de schoen past trekken hem aan . Wij gebruikten in het ziekenhuis het woord Queen zoals ik dat min of meer beschrijf en ik dat ook (oa. ) in de homowereld kende . Ben hier nu 10 jaar mogelijk dat men daar ( in Nederland ) nu anders tegen het woord Queen wordt aangekeken . Hoewel ik hierover nog vandaag contact over heb gehad uit Amsterdam en mij dezelfde uitleg gaf zoals ik dat geschreven heb . Daar wil ik het bij laten om te voorkomen dat we in een eindeloze discussie belanden .
Moderator: graag stoppen met de chatsessie.
Ik werk nu in Thailand 7 jaar op een universiteit en in alle jaargangen zitten homosexuele jongens en meisjes. Het aantal lesbische meisjes is groter, maar het aantal vrouwelijke studenten is ook groter. Er is in de klaslokalen absoluut niets te merken van discriminatie. Ik weet wel van 1 geval waarbij het verzoek van een ladyboy om als meisje naar school te komen (in het uniform van een vrouwelijke student) door de universiteit is afgewezen. Op feestavonden (bv bij het afscheid van de 4e jaars) zijn de ladyboys wel als ladyboys herkenbaar.
Op de chriselijke universiteit in Nederland waar ik voorheen werkte had men zeker meer moeite met homosexuelen. Ik ben er vrij zeker van dat ladyboys niet zouden worden geduld.
Volwassen relaties zijn er wel, maar niet echt zichtbaar.
Dat wil overigens niet direct zeggen dat deze relaties niet geaccepteerd worden.
De Thai accepteren erg veel.
Het is wel zo dat Thai over het algemeen liever niet te veel afwijken van de rest van de mensen.
Dat betekent dan ook dat als twee mensen van het zelfde geslacht een relatie hebben dit niet nadrukkelijk aan de samenleving kenbaar zullen maken.
Dit zijn overigens de ervaringen binnen een dorpsgemeenschap.
Als je in Pattaya komt zal de ervaring waarschijnlijk heel anders zijn.
Maar ja, kun je Pattaya nog wel als een voorbeeld van een Thaise gemeenschap nemen?
De omgeving is kunstmatig en sterk gericht op sex, want daar komen de inkomsten vandaan.
Bovendien is ondertussen waarschijnlijk al een groot percentage van de mensen die in Pattaya woont al niet meer van Thaise komaf.
Zeker als je de toeristen meetelt.
Het gedrag van de Thai zal dus sterk zijn aangepast.
Een schoonzus heeft 2 zonen, tweeling, 42 jaar, beiden homo. Ze kunnen geen serieuze relatie vinden van eigen leeftijd. De een laat het erbij, de ander heeft allerlei losse vriendschappen. Allebei wonen ze bij moeder. Het uitgaan en op zoek gaan begint hun te vervelen.