De huidige betogingen gaan over veel meer dan alleen de politiek
Als we de berichtgeving volgen over de huidige betogingen dan lijkt het alsof het vooral en misschien wel alleen maar gaat over de politiek. Dat is niet zo. Vele andere maatschappelijke problemen komen ook aan de orde waaronder onderwijs, vrouwenrechten en sociale status.
De betogingen van vooral leerlingen uit het middelbaar en hoger onderwijs begonnen nadat op 21 februari jongstleden het Constitutionele Hof de Future Forward Partij ophief. De partij heeft een grote aanhang onder de jeugd. Het hof achtte een lening van de partijleider Thanathorn onwettig omdat het Hof de lening als een gift beschouwde. De betogingen waren gericht tegen het bestaande politieke systeem zonder dat er specifieke eisen werden gesteld. Aan die betogingen kwam al snel een einde door de uitbraak van de covid-19 pandemie.
Op 18 juli jl. organiseerde een nieuwe groep genaamd Free Youth een betoging bij het Monument voor Democratie. De groep formuleerde drie eisen: aftreden van de regering, een nieuwe grondwet en het stoppen van intimidatie van de demonstranten. De betogingen breidden zich onder de jeugd uit over het hele land en vonden uiteindelijk plaats in 66 van de 77 provincies. Begin augustus kwamen tien eisen ter hervorming van de monarchie kwamen naar voren. Dat was tot dan toe onvoorstelbaar, een knuppel in het hoenderhok. De autoriteiten gingen tot actie over: tot nu toe zijn 167 demonstranten gearresteerd, 63 werden aangeklaagd en een 8-tal daadwerkelijk gevangengezet maar inmiddels vrijgelaten op borgtocht. Die latere betogingen worden gekenmerkt door een feestelijke sfeer met muziek, zang, dans, toneel en poëzie, vaak met een humoristisch, ironisch of sarcastisch karakter. Zij grijpen daarbij nogal eens terug op de periode 1973-76 toen er sprake was van een grote vrijheid in dit opzicht. ‘Kunst voor het Leven, Kunst voor het Volk’ was een slagzin in die tijd.
De protesten hebben dus ook een belangrijke maatschappelijke achtergrond. Zo betrad 18 jarige Napawn Somsak, gekleed in haar schooluniform en met staartjes in haar haar, het podium en stelde seksisme in de Thaise samenleving aan de kaak. Voor een juichende menigte van meer dan 2000 mensen in de noordelijke provincie Chiang Mai, vroeg de jongedame waarom vrouwen minder betaald krijgen dan mannen en waarom zij niet kunnen worden gewijd tot een boeddhistische monnik.
Napawn is één van de vele jonge Thaise vrouwen die publiekelijk oproepen tot verandering, aangemoedigd door wijdverbreide demonstraties die roepen om het vertrek van premier Prayuth Chan-ocha. ‘Als we geloven dat iedereen gelijkwaardig is en het bovendien nodig is om het patriarchaat in de Thaise samenleving te hervormen, dan mag niemand, ook de monarchie niet, worden vrijgesteld’, zei ze in een interview met de Thomson Reuters Foundation.
Veel van de jonge demonstranten zijn studenten die ook klagen over een schoolsysteem dat gehoorzaamheid en traditie benadrukt, van dagelijks in de rij staan voor het volkslied tot strikte regels voor uniformen, kapsels en gedrag.
Titipol Phakdeewanich, decaan van de Faculteit Politieke Wetenschappen van de Universiteit van Ubon Ratchathani, zegt dat vrouwen op scholen meer onderdrukt werden dan mannen.
‘De politieke ruimte gaat open voor jonge meisjes, die al lang onderdrukt zijn’, stelt hij.
Op protestlocaties in het hele land wordt mensen gevraagd petities te ondertekenen waarin wordt opgeroepen tot decriminalisering van abortus en prostitutie.
Women for Freedom and Democracy, een actiegroep die in augustus is ontstaan, deelt maandverband uit en heeft ook een onlinesysteem ontwikkeld om seksuele intimidatie te melden.
Tot nu toe staat de teller bij op 40 incidenten en hierbij geven ze de melder soms ook juridisch advies. Verder lieten studentes bebloed maandverband zien met daaronder de vraag ‘waarom valt maandverband onder de categorie cosmetische en luxueuze producten en zijn daarom erg duur?’
Maar wat de meeste aandacht heeft getrokken is de “pussy painting” groep met het inkleuren van een afbeeldingen van een vagina’s. ‘Mensen zijn opgewonden omdat we normaal gesproken niet in het openbaar over de vagina praten’, zegt Kornkanok Khumta, een lid van de groep. ‘Naarmate de tijd verstrijkt, worden mensen beter in kleuren en voelen ze zich gesterkt hun geslachtsorgaan te noemen op een protestsite’. In een toespraak vertelde een studente over de vele plekken in Thailand waar penissen worden tentoongesteld en aanbeden, ook in tempels. ‘Waarom niet ook vagina’s?’ vroeg zij zich af tot veel plezier van de toeschouwers.
Ook LGBT-groepen laten van zich horen. Zij richtten een groep op genaamd Seri Thoey. Seri is ‘vrijheid’ en Thoey de afkorting van ‘kathoey’.
Ook monniken demonstreerden, een zeldzaamheid. Ze hielden een bord omhoog met de tekst ‘De Sangha Wet van 1962 maakt van ons monniken slaven zonder rechten en zonder stem’.
Andere zaken die de tijdens de demonstraties regelmatig genoemd worden zijn de roep om meer vakbondsrechten en de wens tot opheffing van de dienstplicht. Ik kon over meer vakbondsrechten geen duidelijke details krijgen.
Dit is zo maar een selectie met de meest in het oog springende oproepen. De politiek staat tijdens de betogingen op de voorgrond maar er is dus duidelijk veel meer dat besproken wordt. Het is eveneens een culturele revolutie. Dit doet me enigszins denken aan de protesten in veel landen in 1968. Die hebben toen geleid tot zekere sociale veranderingen maar niet echt tot een politieke ommekeer. Laten we gaan zien wat deze demonstraties op sociaal en politiek gebied aan veranderingen gaan brengen.
Met dank aan Rob V. voor verbeteringen en aanvullingen.
Bronnen:
- Veel gegevens ontleende ik aan dit artikel van Nanchanok Wongsamuth: news.trust.org/
- Meer over de culturele bewustwording: ‘Honderd bloemen’: www.thaienquirer.com/
- Zie hier een goed overzicht van de protesten tot nu toe: en.wikipedia.org/wiki/2020_Thai_protests
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
- Geschiedenis19 december 2024Op zijn verjaardag in 1995 gaf koning Bhumibol aan dat alle mannen een gratis sterilisatie konden ondergaan
- Geschiedenis14 december 2024Hoe een Nederlandse krant schreef over de studentenopstand van 14 oktober 1973
- Geschiedenis12 december 2024Hoe schreef de Nederlandse pers in 1960 over de geschiedenis en de huidige situatie in Thailand
- Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Dank, Rob en Tino, voor deze toelichting.
Helaas wordt in de nationale en internationale pers niet voldoende benadrukt dat er meer speelt onder de jeugd dan de politiek alleen, en zie je dat de ultra-royalisten uitsluitend de slechts bijkomstige wensen rond het Huis benadrukken met kreten als ‘vijanden van de staat’.
Thailand is geen eiland in de wereld en het wordt hoog tijd dat het ingesleten paternalisme wordt vervangen door het delen van macht en door gelijke rechten voor man, vrouw en LGBT.
Vele andere maatschappelijke problemen komen ook aan de orde waaronder onderwijs, vrouwenrechten en sociale status.
Is dat geen politiek dan?
Het zijn zaken waarvoor de overheid – en dus de politek – de verantwoording draagt.
Onderwijs, waarbij de jeugd niet leert en toch een diploma krijgt bijvoorbeeld.
Laat ik er 1 onderwerp uitkiezen dat mij niet alleen aan het hart ligt maar waar ik ook het meeste van weet: het onderwijs.
Ik heb de afgelopen weekend herhaaldelijk met de studenten in mijn klas van gedachten gewisseld over de kwaliteit van het universitair onderwijs. Zij kijken op tegen de kwaliteit van afgestudeerden in het onderwijs aan Europese universiteiten en ik heb ze verteld dat die kwaliteit mede te danken is aan:
– dat gemiddeld 33% zakt voor een tentamen of examen en het dus over moet doen;
– dat er in het eerste jaar een bindend studie-advies is: niet genoeg punten scoren betekent weggestuurd worden en je niet meer in kunnen schrijven;
– een werkweek van 40 uur, waarvan circa 15 uur in een klaslokaal maar daarnaast veel zelfstandig werken en kritisch denken (in rapportages en projecten en niet in schriftelijke examens);
– verbod op mobiele telefoons in klaslokalen;
– klassen beginnen op tijd en wie vaak te laat komt mag niet deelnemen aan de examens;
– bij onvoldoende resultaten wordt de studiefinanciering stopgezet.
En dan zie je ze denken soms. Dat onderwijs in Nederland mag dan goed zijn maar is veel erger dan wat kuhn Too bedenkt. Kortom: van een culturele revolutie is echt geen sprake. Verander de wereld maar begin bij jezelf. Veel van de protesterende studenten zijn rijkeluiskinderen. Veel van de studenten uit de roerige jaren 70 kwamen uit de middenklasse en lagere klasse. De rijkeluiskinderen in de jaren 70 waren wars van protesteren en hielpen de politie, zelfs met knokploegen. En vertel me niet dat het niet waar is want ik was er zelf bij.
Ja, Chris, dat klopt wel. Veel van die studenten zijn rijkeluiskinderen. Van de kinderen van het kwart minst verdienende ouders gaat slechts 10% naar het hoger onderwijs, van het volgende kwart 25%,, dan 40% en van de kinderen van het kwart rijkste ouders gaat 60% naar het hoger onderwijs. Dat verschil is in de afgelopen 30 jaar sterk toegenomen.
Welnu, die protesterende rijkeluiskinderen hebben nu vaak ruzie met hun ouders. Die rijkeluiskinderen willen meer gelijkheid en meer gelijke kansen voor iedereen. Die rijkeluiskinderen vechten dus ook voor de armeluiskinderen. Bijzonder toch?
Dat hoger onderwijs omvat waarschijnlijk ook de zogenoemde Rajabaht universiteiten die eigenlijk niet meer zijn dan middelbare scholen. De betere universiteiten worden nog meer dan die 60% gevuld met rijkeluiskinderen al was het alleen maar omdat die universiteiten veelal in Bangkok zijn, een deel ervan privaat is en de collegegelden voor niet-rijken nauwelijks op te brengen zijn. Per faculteit verschillend maar varierend van 200.000 baht tot 1, 5 miljoen Bath per jaar.
Gelukkig gaat het BBA programma van 4 naar 3 jaar…….maar dat is voorde niet-rijken een schrale troost.
Als die rijkeluiskinderen echt voor de armeluiskinderen zouden vechten zou de eis niet zijn om Wai Kru af te schaffen en een betere kwaliteit van onderwijs maar het afschaffen van collegegelden (zoals in Duitsand), het nationaliseren van de private universiteiten, het betrekken van mensen uit het bedrijfsleven bij het geven van onderwijs (is nu nagenoeg onmogelijk omdat je een MBA moet hebben om BBA studenten les te geven) en het aantrekkelijker maken van het docentschap.
Goh Chris, was jij er in de jaren 70 ook al bij? Het waren toen overigens de zgn Por Wor Sor studenten (middelbaar beroepsonderwijs) die ingehuurd werden als knokploegen. Niet bepaald de rijkelui studenten, maar juist het tegenovergestelde.
Ja, ik studeerde vanaf 1971 aan de Landbouwuniversiteit van Wageningen en zat van 1974 tot 1975 als progressieve student in de Hogeschoolraad. En de liberale studenten (bijna allemaal lid van het Wageningse studentencorps) in de HR (met 3 zetels tegen de progresieven met 6 zetels) zaten achter de knokploegen toen in Wageningen het wiskundegebouw en het hoofdgebouw werden bezet. Ik weet dat omdat een aantal van hen in dezelfde club hockeyde als ik en zij wierven nieuwe leden ook via de club.
Kinderen, met geen enkele levenservaring, die het aftreden van de regering eisen. Het moet niet gekker worden. Natuurlijk hebben zij veel punten waar iets van te zeggen valt. Maar ik denk niet dat het aftreden van een regering of nieuwe verkiezingen iets zullen bijdragen aan het verbeteren deze punten.
En uw oplossing is?
Gehoorzaam alles over je heen laten komen en je mond houden?
Als iedereen zwijgt, verandert er zeker niets.
En de jeugd staat sterk, omdat ze zwak zijn.
Als er jongeren verdwijnen of worden doodgeschoten, zal het de hele wereld overgaan met behulp van de sociale media.
Dan kan ook geen enkele overheid van een ander land meer wegkijken.
De oplossing zou zijn dat de studenten strategische (politieke) allianties sluiten met die leden in het parlement die ook van deze regering af willen. En die zijn te vinden in de oppositie maar ook onder de Democraten en enkele kleine coalitiepartijen zodat er een meerderheid kan worden gevormd. Daarvoor zijn genoeg aanwijzingen. Die partijen hebben (momenteel) niet zo’n zin in een discussie over de monarchie. En al die andere onderwerpen kunnen worden besproken in een nieuwe regering, na de verkiezingen.
De studenten gaan echter voor ‘alles of niks” en naar mijn bescheiden mening wordt het niks. Het staat wellicht stoer om een uitnodiging van het parlement af te slaan om deel te nemen aan een verzoeningspanel maar verstandig is het niet als je wat wilt bereiken. Geen enkel conflict, geen enkele oorlog is duurzaam gewonnen op het slagveld maar aan de onderhandelingstafel. Goede voorbeelden: Noord-Ierland en Zuid-Afrika; slechte voorbeelden: Israel, Turkije/PKK en Korea. Het zou in dit geval ook een erkenning hebben ingehouden van het belang van de protesten.
En er wordt niet op de jongeren geschoten want het zijn voor een deel rijkeluiskinderen, ook kinderen van politie- en legerofficieren. Ze worden nu met fluwelen handschoenen aangepakt.
Het hele gebeuren lag al jaren in de lijn der verwachtingen en inderdaad moet het politiek opgepakt worden. Het automatisme dat ouderen denken dat ze het voor het zeggen hebben zal langzaam afbreken als ik zo de trend om mij heen zie qua organisatie van beroepsevenementen.
Ik denk dat je gelijk hebt met die laatste alinea en die fluwelen handschoenen. Wat een verschil met 2010 toen die roodhemd boeren uit het barbaarse Noorden en Noordoosten als gevaarlijk wild werden afgeschoten. Ze waren zelf ook niet helemaal onschuldig.
De studenten (en ook oppositiepartijen) hebben aangegeven dat het niet weer de zoveelste tijdrekkende commissie moet worden. Ze willen nu eens echt een serieus debat wat echt de bedoeling heeft serieus zaken aan te kaarten. Kortom perspectief op het bereiken van bepaalde doelen. De studenten zijn tevens van mening dat praten niet op schiet met een man als Prayuth aan het roer die meent niets verkeerds gedaan te hebben. Dat begrijp ik wel wat dat is als praten tegen een stenen muur.
Ja, daarom had men een gelegenheidscoalitie moeten sluiten. Natuurklijk niet met de oppositie die het al met hen eens zijn en de regering niet weg krijgen maar met die parlementsleden van regeringspartijen die ook van Prayut af willen. Dan praat je niet tegen een muur, dan praat je zonder muur.
Maar al die andere eisen van de studenten staan zo’n oplossing in de weg omdat zij alles willen. En dat gaat natuurlijk niet. Maar als men wat toeschietelijker was geweest (alle eisen op 1 na had laten vallen tot na de volgende verkiezingen) was de regering al gevallen.
Merkwaardig eigenlijk hoe sommige mensen denken de toekomst te kunnen voorspellen.
lang hebben we gedacht dat, zoals Francis Fukuyama schreef ” Het einde van de geschiedenis was aangebroken” na de val van het communisme.
De hele wereld zou het Westerse model omarmen.
Niets is minder waar, Moslim landen hebben zo hun eigen idee over een samenleving en bepaald niet de laatste; China met een steeds groter wordende invloed.
“De smerige Farang hebben Covid hier gebracht”, riep de Thaise minister van onderwijs tot tweemaal toe. Waarschijnlijk op aandringen van Chinese diplomaten die gezichtsverlies trachten te voorkomen. En partijen onder druk zetten met hun omvangrijke financiële belangen.
De toekomst van Thailand wordt meer dan ooit bepaald door de machtige noorderbuur in denken, man vrouw relaties, etc. Wen er maar aan, kijk naar Hong Kong.
Nu al mogen Chinese toeristen Thailand binnen zonder quarantaine, wat volgt?
Niemand kan de toekomst voorspellen, maar je kan wel goed opletten.
Heb ik iets gemist over nu zonder quarantaine binnenkomen?
Volgens mij wordt er gesproken over het Chinese nieuwjaar.
Dat duurt nog drier maanden.
En verwachtingen voor de toekomst zijn nogal flexibel in Thailand.
Dit is ook een leuk stukje. Hoe kinderen van de ‘elite’ omgaan met hun nieuwe inzichten en de reactie van hun familie:
https://www.thaienquirer.com/20458/why-some-thai-elites-support-the-movement-in-their-own-words/
Progressieve elite zijn de slimmerikken. Mededogen tonen maar ondertussen harken ze het geld binnen oftewel het spel wat bv. Unilever ook speelt en een groot gedeelte van de bevolking trapt er in.
Wie de Thaise taal goed kan volgen, kan ik de dagelijkse debatten op ThaiRatTV aanraden.
In het programma van Jomquan, vinden dagelijks tussen 17:15 en 18:30 uur Thaise tijd debatten plaats tussen 1 van de demonstranten en 1 politicus van de regeringspartij. Deze debatten zijn live te volgen via ThaiRatTV pagina op FB en Youtube. Ze worden nauw gevolgd door ruim 2 miljoen viewers.
Ik zal niet verklappen wie dagelijks de beste indruk maakt en met de beste argumenten komt.
https://youtu.be/22WlxU52_ts
Ik begrijp lang niet alles maar zelfs dan kun je duidelijk waarnemen wie er kalm en rationeel de standpunten bespreekt en wie er aan tafel zwaar emotioneel raakt en het hart/hoofd niet langer koel. Sommige uitspraken zat ik met verbazing naar te kijken O_o. Oh en natuurlijk gingen er vlotte allerlei meme’s rond met fragmenten uit dit programma. Humor is belangrijk. 🙂
Het is natuurlijk jammer dat argumenten er in de Thaise politiek weinig toe doen. Je kijkt met te westerse ogen. Men stemt op MENSEN die in de ogen van de kiezer goed zijn. Bij de laatste verkiezingen gold dit voor 50% van de kiezers. Voor welke partij deze persoon kandidaat staat kan weinigen iets schelen. Wisselen van partij, een nieuwe partij oprichten: het kan in dit land allemaal zonder echt stemverlies. En dan moet je je natuurlijk niet verbazen dat de feitelijke politiek meer op persoonlijke en clan meningen gebaseerd zijn dan op ideologische verschillen (over economische ongelijkheid, over het milieu, over rechtvaardigheid, over dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen of niet enz). De ideen van Thaksin waren mogelijk liberaler dan van De Democraten en toch stemden miljoenen armen op hem. Noem mij 1 partij en 1 regering die de afgelopen 20 jaar echt wat heeft gedaan aan de beroerde kwaliteit van het onderwijs. GEEN ENKELE. Slimme burgers zij immers een bedreiging voor de status quo van macht maar vooral van geld.
Beste Chris, ik geloof niet in een ‘westerse’ vs een ‘oosterse’ bril. Ik zie een mozaïek en probeer een caleidoscoop bril op te zetten. Zie de zaken niet zwart-wit. Daarom kan ik ook van harte aanbevelen naar de variëteit van meningen onder de Thais te luisteren en te kijken. Daar gaat dit stukje ook over. En dat ‘het’ establishment (wat uiteraard ook niet mono is) liever niet op kritische, laat staan mondige, burgers (of arbeiders etc) zit te wachtis evident.
Oh, in de media zijn wel wat hoogte cq dieptepunten terug te vinden. O.a:
– https://www.khaosodenglish.com/politics/2020/10/29/heres-a-recap-of-parina-vs-mind-showdown-everyones-talking-about/
– https://www.khaosodenglish.com/politics/2020/11/05/jews-imperialism-internet-facepalms-at-pai-dao-din-vs-harutai-debate/
De jonge gast uit de eerste link, ‘Mind’ had onlangs een interview met het Engelstalige Thisrupt, zie:
https://www.facebook.com/thisruptdotco/posts/385371076148880
Op social media valt genoeg te vinden, helaas zijn veel speeches, filmpjes, plaatjes enzo alleen in het Thais. De protestborden zijn wat makkelijker te begrijpen en vaak ook met humor. Zo zag ik vorige week een drietal monniken met borden die tegen de dictatuur van de Sangha ingaan. Daarop hadden ze ook worteltjes getekend. De demonstranten hebben diverse nieuwe woorden bedacht, agenten zijn ‘cappuccino’ en de oranje monniken zijn ‘carrot’ (wortels).
beste Petervz,
Ik kan helaas geen Thaise taal volgen. Ongetwijfeld maken de jongeren een betere indruk dan menig politicus van een regeringspartij. Dat is in Thailand ook geen kunst, zou ik zeggen. Die politici zijn niet gekozen omdat ze zulke goede (politieke) ideeen hebben maar omdat ze populair zijn en tot een bepaalde clan behoren. De studentenleiders zijn niet representatief voor de hele populatie, kan ik je uit de dagelijkse praktijk als docent melden.
Maar een goede indruk maken is niet genoeg. Het gaat om resultaten en om strategie. En de resultaten zijn voorlopig 0,0. En men is het momentum aan het verliezen omdat de strategie mijns inziens verkeerd is.
De toekomst van dit land is in de komende 20 tot 30 jaar niet aan de jongeren want dat zijn er veel minder dan de categorie ouderen. Getalsmatig zijn jongeren nog vele decennia in de minderheid. Ook hier is vergrijzing (meer ouderen die ook nog eens langer leven). De toekomst is alleen aan de jongeren als zij in hun ideeen gesteund worden door een deel van de ouderen. En die hebben in meerderheid vooralsong ‘verouderde’ ideen.
Ik was zo gecharmeerd door de Thaise scholieren. Respectvol, vriendelijk en in mooi uniform. Anders dan in Belgie.
Zal ook dat verdwijnen?