De crisisdienst van het Ministerie van Buitenlandse Zaken

In één kamer in het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag brandt 24 uur per dag, zeven dagen per week licht. Als Nederlanders in het buitenland in de problemen zitten, kunnen ze daar telefonisch terecht. Zo begint een verhaal van Hanneke Keultjes in het Algemeen Dagblad over de consulaire hulpverlening aan Nederlanders.

Het is een sfeerverhaal waarin medewerkers van  deze crisisdienst vertellen over hun ervaringen met bellers. Niet alleen rechtstreekse telefoontjes naar het ‘noodnummer’ komen hier binnen, ook alle consulaire afdelingen op consulaten en ambassades wereldwijd worden doorgeschakeld naar Den Haag

Elke iemand in Den Haag de telefoon opneemt, verschijnt op het computerscherm automatisch de pagina van het land van waaruit de beller belt in beeld, compleet met alle informatie over de ambassade en het consulaat.

Op de piekuren wordt het centrum bemand door zo’n dertig mensen, in de meest rustige nacht – vrijdag- op zaterdag – zijn dat er vier. Bij een calamiteit zijn er nog twee crisisruimten waar telefoontjes beantwoord kunnen worden door ambtenaren die normaal elders in het departement werken.

Lees het hele verhaal op www.ad.nl/

Ik ben wel benieuwd of er bloglezers zijn, die ervaring hebben opgedaan met deze crisisdienst en hoe zij deze service van de Nederlandse overheid beoordelen?

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Achtergrond26 januari 2025Geschiedenis van het Railway Hotel in Hua Hin
• Bezienswaardigheden23 januari 2025Sukhothai, het hart van een glorieus koninkrijk
• Bezienswaardigheden21 januari 2025King Mongkut Science Park in Prachuap Khiri Khan
• Isaan15 januari 2025Chaiyaphum, óók Isaan