Corruptie in Thailand: de visie van de Thais zelf
Corruptie is een geliefd en veelbesproken onderwerp zowel onder Thais als onder geïnteresseerde anderen. Dat geldt ook voor dit blog dat zowel de vele goede dingen van Thailand als de minder goede wil bespreken. Corruptie doet veel schade aan het land. Hier wil ik de visie van de Thais zelf laten zien. Die verschilt tussen individuen en groepen.
Een goede bespreking van dit onderwerp, met de vele soorten ‘corruptie’, oorzaak en bestrijding, staat hier: www.thailandblog.nl/achtergrond/corruptie-thailand-eerst-begrijpen/
Thailand staat in de verschillende corruptie indexen meestal ergens middenin. Dat geldt ook voor Azië waar China als het meest en Japan als het minst corrupt worden gezien.
Ik schrijf dit verhaal vooral om in de hierna beschreven enquête uit het boek van Pasuk te laten zien hoe de Thais aankijken tegen de verschillende vormen van ‘corruptie’.
De achtergronden en oorzaken van corruptie
Laat ik een korte en zeker niet volledige opsomming geven van de oorzaken van corruptie, met een nadruk op Thailand.
- corruptie treedt het meest op in landen met een economie in de overgangsfase van landbouw en zelfwerkzaamheid naar een meer gedifferentieerde, geïndustrialiseerde en globale economie. In Europa gebeurde dat in de 19e eeuw, in Thailand pas sinds 50 jaar. Sommige schrijvers vermelden zelfs dat zekere vormen van corruptie dan gunstig kunnen zijn.
- ambtenaren in Thailand kregen tot nog niet zo lang geleden (zeg tot 1932) geen salaris maar trokken hun levensonderhoud af van de ontvangen bedragen en droegen de rest over aan de overheid. Die houding zou in zeker opzicht nog aanwezig zijn. Ambtenaren in Thailand heten geen ‘civil servants’ maar khâarâatchákaan oftewel ‘dienaren van de koning’. Zij voelen zich vaak niet verantwoordelijk aan de bevolking.
- een sfeer van geheimzinnigheid en geslotenheid tegenover vrijheid van spreken en informatie en het ontbreken van zeggenschap speelt een grote rol. Angst voor de gevolgen houdt de bevolking tegen zich uit te spreken.
- de macht van regeringsfunctionarissen tegenover de bevolking is ook een factor.
- zoals het onderstaande artikel van Jory betoogt is ‘geven, vrijgevigheid’ een belangrijke deugd in het Thaise gedachtengoed. Het verbetert je karma en verhoogt de kans op een mooie wedergeboorte. Dat betekent dan dat ‘geven’ een moreel tweesnijdend zwaard kan zijn: het doet goed en het doet soms slecht en dat realiseert iedereen zich ook wel. Met andere woorden: dit soort ‘corruptie’ is nog een overblijfsel van de oude persoon gerichte moraal maar niet meer passend in een moderne natie-staat.
Ik kan het niet nalaten er nog iets aan toe te voegen wat te maken heeft met dit laatste punt 5. In 2011 werd er door ABAC een poll gehouden onder Thais over corruptie, een poll die vaak wordt geciteerd. Daaruit zou blijken dat tweederde van de onderzoeksgroep geen enkel probleem had met corruptie als ze er zelf van zouden profiteren. De vraag was echter breder namelijk ‘Keurt u corruptie goed als het de natie, de gemeenschap of uzelf helpt?’ Op die bredere vraag zei tweederde ja. Nog te veel natuurlijk maar gezien bovenstaande wel begrijpelijker.
De aanzet tot oplossingen
Natuurlijk moet corruptie als het aan het daglicht komt worden bestraft maar straffen alleen zal de corruptie niet doen verminderen. Ik denk dat als Thailand zich verder ontwikkelt er een natuurlijke verbetering zal optreden. Maar de belangrijkste factor in de bestrijding van corruptie is een toenemende kennis, mondigheid en durf van de bevolking ook al omdat zij de voornaamste slachtoffers zijn (en niet de overheid zoals wel wordt beweerd, die blijft wel voor zichzelf zorgen).
Pasuk noemt in haar boek drie strategieën 1 meer druk uitoefenen op de al bestaande corruptiebestrijders (er is een gebrek aan politieke wil) 2 grotere druk van onderaf door een verbeterde politieke omgeving met meer vrijheid van spreken en informatie, decentralisatie van besluitvorming en meer zeggenschap van de burgers (bureaucraten hebben te veel macht) 3 opvoeding van het publiek waar het de oorzaken, de ernstige gevolgen en oplossingen van corruptie betreft. Bewustwording dus. Hervorming van politieke partijen is ook een noodzaak.
De enquête
De enquête genoemd in het onderstaande boek vond plaats onder totaal 2243 personen wat op zich representatief is en een goed resultaat kan opleveren. Wat vaak niet wordt gemeld bij een enquête is de verdeling over verschillende groepen in de samenleving. Hier wel. Zo kwamen de stedelijke armen en de boeren er wat bekaaid vanaf met in totaal 724 personen, en er was een oververtegenwoordiging van mensen met een hogere opleiding en mensen uit Bangkok. De meningen tussen deze groepen liepen soms iets en soms wat meer uiteen maar dat is te veel om allemaal hier te vermelden.
De resultaten beginnen met een uitleg over wat de Thais verstaan onder de brede paraplu van ‘corruptie’. De antwoorden van de ondervraagden waren, van minder erge tot meer erge corruptie, als volgt:
- Gift (met een goed hart): sǐn nám chai
- ‘Tea money’: khâa náam róhn náam chaa (om een op zich legale actie te versnellen)
- Oneerlijk gedrag: pràphrút míe chôhp
- Omkoping, afpersing: sǐn bon
- Oneerlijkheid in plicht:thóetchárít tòh nâathîe
- Corruptie:kaan khohrápchân
Aan de ondervraagden werden concrete gevallen voorgelegd waarop ze moesten kiezen wat voor soort ‘ corruptie’ dit was. De antwoorden geef ik weer in afgeronde percentages. Het ontbrekende percentage zijn de ‘geen antwoord, weet ik niet, onzeker’, deze waren zelden meer dan 5 procent. Meerdere antwoorden waren mogelijk zodat de opgetelde percentages soms meer zijn dan 100.
Zonder dat de politie het vraagt geeft de verkeersovertreder een bedrag kleiner dan de boete aan de agent die het vervolgens accepteert.
- Omkoping: 61%
- Oneerlijk gedrag: 37%
- Oneerlijk in plicht: 31%
- Corruptie: 16%
Als het bedrag hoger is en de politie er om vraagt is het veel meer corruptie
Iemand wordt goed geholpen in een regeringskantoor. Als alles achter de rug is biedt hij de beambte 50 baht aan wat wordt geaccepteerd.
- Gift: 70%
- Tea money: 17%
- Oneerlijk in plicht: 85%
- Omkoping: 18%
- Corruptie: 5%
Iemand bezoekt een regeringskantoor. De beambte neemt met opzet veel tijd. Je geeft 50-200 baht om het proces te bespoedigen en de beambte te belonen.
- Gift: 6%
- Oneerlijkheid in plicht: 24%
- Tea money: 20%
- Omkoping: 56%
- Afpersing: 19%
- Corruptie: 16%
Een ambtenaar neemt papier en schrijfgerei van het kantoor mee naar huis voor privé gebruik.
- Oneerlijk gedrag: 53%
- Oneerlijkheid in plicht: 16%
- Corruptie: 49%
Een hogere politie of militaire officier zit tijdens werktijd in de Raad van Bestuur van een privé onderneming.
- Geheel normaal/legaal: 28%
- Ongepast gedrag: 61%
- Corruptie: 5%
Zakenlui vinden dit veel vaker normaal, de armen minder.
Een zakenman geeft een zeker bedrag aan een regeringsafdeling of functionaris om een project in de wacht te slepen.
- Gift: 16%
- Deel van de kosten: 9%
- Omkoping: 45%
- Oneerlijkheid in ambtel. plicht: 18%
- Corruptie: 34%
Hier zei 18 procent ‘niet zeker, geen antwoord’. Zakenmensen zagen hier vaker een ‘gift’ in.
Een hoge militaire officier krijgt een bedrag na een wapenaankoop (commissie)
- Ongepast gedrag: 40%
- Oneerlijkheid in plicht: 37%
- Corruptie: 53%
Ook hier geeft 13 procent geen antwoord. Is men bang?
Een persoon krijgt een promotie omdat hij/zij een familielid of cliënt is van een hogere officier.
- Inefficiënte administratie: 59%
- Ongepast gedrag: 48%
- Oneerlijkheid in plicht: 21%
- Corruptie: 8%
Ook hier weer ontwijkende antwoorden met 13 procent.
Op de vraag bij welke ministeries of departementen de ondervraagden het meest aan corruptie dachten deze antwoorden in procenten
- Politie: 34%
- Defensie: 27%
- Binnenlandse Zaken: 26%
- Transport: 23%
Als laatste de vraag welke soort regering als het meest corrupt werd gezien
- Gekozen regering: 22%
- Militair gezag: 23%
- Niet zeker, kan het niet zeggen: 34%
- Geen antwoord, anderszins: 21%
Bronnen:
- Phasuk Phongpaichit en Sungsidh Piriyarangsan, Corruption and Democracy in Thailand, Silkworm Books, 1994
- Patrick Jory, Corruption, the Virtue of Giving and Thai Political Culture, Int. Conf. Thai Studies, Chiang Mai, 1996
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
Corrupite loopt in lijn met temperatuur.
Warmte maakt mensen sneller moe en lui
Moe en lui is minder productief.
Minder productief is minder geld.
Als de corruptie in Thailand morgen zou stoppen, dan zou de economie een flinke klap krijgen.
Veel vastgoed en voertuigen zijn gekocht met een corrupte toekomst.
M.vr.gr.
Onzin. Tot 1900 was Nederland net zo corrupt als Thailand nu. En als de corruptie (geld gaat naar de verkeerde mensen) vermindert dat geld ook gewoon op een legale manier de economie in.
Onzin, dat Nederland toen net zo corrupt was als Thailand nu – lijkt mij.
Welke ondersteuning heb je?
http://www.corruptie.org/nederlandse-corruptie-in-verleden-en-heden-door-toon-kerkhoff/
https://www.montesquieu-instituut.nl/9353202/d/cpg_jaarboek_2014_kroeze.pdf
Het eerste artikel gaat over de Bataafse Republiek en het tweede over de tijd erna. Zoals ik dat hier ook doe plaatsen zij de corruptie in het gedachtengoed van die tijd. ‘Net zo’ is moeilijk te definiëren, je moet dat enigszins metaforisch opvatten.
Ooit las ik een boek getiteld Corruption in the Third World, and in Britain until 1886, zoiets. Genoeg literatuur overigens over de hedendaagse corruptie in de westerse wereld.
Opvatten in het gedachtengoed van die tijd (en dat land, voeg ik toe) – zo kun je alles naar elkaar toepraten.
‘Net zo’ is helemaal niet moeilijk te definieren, het betekent gelijkheid naar aard en omvang.
Enigszins metaforisch opvatten: ingebouwde vaagheid.
Onzin: erger dan onwaar?
Ik vat de uitspraak op als: waar in het gedachtengoed van de schrijver, en kom niet verder dan dat dat er buiten Thailand ook corruptie voorkomt. Je mag mijn oordeel enigszins metaforisch opvatten!
China staat bekend in Azie als het meest corrupte land. Evenals Noord Korea en Mongolie. Laat het in die landen daar nou goed kunnen vriezen en vaak echt koud zijn.
Sorry, maar nou doe je Mongolië onrecht aan, hoor. Je kan googlen op ‘corruption perception index 2016’ om te zien welke landen het nog slechter doen.
Mongolie is qua corruptie-rankng nog steeds corrupt. Mij ging het erom aan te tonen dat de bewering dat corruptie in lijn loopt met het klimaat van een land gewoon flauwekul is.
Okay, maar je noemde China, Mongolië en Noord-Korea in één adem als meest corrupte landen. Noord-Korea is inderdaad het meest corrupte land in Azië (en scoort wereldwijd ook niet “slecht”) maar tussen Noord-Korea en Mongolië zitten nog heel wat warmere Aziatische landen.
HET voorbeeld van een samenleving die het grotendeels heft uitgeroeid, die nog warmer tropisch klimaat heeft als TH, en ook nog door de notoir als corrupt bekendstaande Chinees wordt bestuurd; SINGAPORE. HOngkong kan trouwens op dat vlak ook heel goed meekomen. Dus: dit is een tegenvoorbeeld.
In de noordelijke streken van Australie heerst ook een tropisch klimaat: toch is daarniet meer/minder corruptie (voorzover daargegevens van bekend zijn) als in de gematigder grote steden.
Lijkt me dus eerder wat khun Tino beschrijft als overgang van boeren naarstadsleven/moderne economie te maken te hebben.
Jawel, ik hou ervan al die borrelpraatjes de put in te helpen.
Zolang de Thaise regering haar mensen zwaar onderbetaald is deze “corruptie” niet uit te roeien. Sterker nog, salarissen zijn opgebouwd met dit in gedachte, dus een klein salaris + “giften”. Dit geldt ook voor de politie agenten die ook nog eens hun eigen uniform + pistol en bullets + motor enz moeten kopen. Zo doende is dit niet uit te roeien. Politie krijgt ook nog eens 50% van alle bekeuringen. Ik kan vele voorbeelden opgeven waar een “donatie” , waar ik zelf bij betrokken was, het process in een sneltrein vaart afgewikkeld werdt. Kan geen instanties noemen op Internet.
Zeker weten, theoS. De politie wordt voor vaak gevaarlijk werk sterk onderbetaald. Soms denk ik dat ikzelf in die situatie ook misschien wel….Ik heb daar een zekere sympathie voor.
Dan zou singapore corrupter moete n zijn dan thailand, maar het is net omgekeerd: omzeggens geen corruptie in singapore!
“Dat geldt ook voor Azië waar China als het meest en Japan als het minst corrupt worden gezien”.
Dit klopt in ieder geval niet. Wereldwijd staat Singapore in de top 10 en Japan op de 20ste plaats. China daarintegen stond in 2016 op de 79ste plaats, met ver daaronder landen als Indonesie, Thailand, de Filippijnen, Laos, Myanmar en Cambodja. (Zie index van transparency international)
Punt 4 is denk ik de belangrijkste oorzaak van corruptie bij de overheid. Deze ziet zich in een positie van macht tegenover de burger in plaats van in een positie van dienstverlening. De thaise ambtenaar vindt daarom dat hij best extra betaald mag worden voor het verlenen van diensten en is totaal niet in de veronderstelling dat hij/zij reeds maandelijks betaald wordt uit belasting gelden. De hoogte van het salaris speelt daar nauwelijks een rol. Sterker nog, hoe hoger het salaris (de functie), hoe meer er extra betaald moet worden.
Dat men de politie als het meest corrupt ziet verbaast mij niet. De gewone burger ondervindt dat nu eenmaal het meest. De corruptie bedragen die de politie ontvangt vallen echter in het niets bij andere ministeries en onderdelen, waar het gaat om grote (en kostbare) overheidsprojecten en aankopen. Denk dan aan transport, gezondheidszorg, het leger & Binnenlandse zaken (met name land department).
Duidelijk artikel.
Hiermee wordt de gang van zaken in Thailand (voor mij) veel duidelijker.
Ik heb in het verleden al vaker geschreven over corruptie en ik wil niet in herhalingen vervallen. Toch een aantal punten:
1. De effectiviteit van de bestrijding van corruptie staat of valt bij de vasthoudendheid van de regering om corruptie te bestrijden. De corruptie-index (https://tradingeconomics.com/thailand/corruption-index) laat zien dat Thailand nog altijd aan de verkeerde kant van de streep (het gemiddelde) staat en dat de corruptie onder verschillende regeringen niet erg veel verschilt. Naar mijn mening is dit omdat de corruptie niet consequent wordt bestreden maar slechts tijdelijk (om goede sier te maken met de bevolking) en slechts op symptomen.
2. Een deel van het gecorrumpeerde (‘zwarte’) geld vindt ongetwijfeld weer zijn weg in de Thaise economie en daar profiteren de bedrijven weer van. Naar mijn inschatting gaat het dan vooral om ‘kleinere’ bedragen als tea money en niet om corruptie van miljarden Bahts die niet zomaar een-twee-drie ongemerkt kunnen worden besteed.(zie hier de strijd tegen de mensen die ‘ongewoon rijk’ zijn). Dit grote geld verdwijnt denk ik vaak naar het buitenland (onroerend goed, belastingparadijzen, aandelen, bankrekeningen in Zwitserland ed) en betekent niks voor de Thaise eeconomie;
3. het voornaamste slachtoffer van corruptie is de staat, de regering en/of allerlei overheidsinstanties en dus in het verlengde daarvan de Thaise bevolking want die vormen samen de staat. Als iemand de staat oplicht voor miljarden Bahts (infrastructuur, aankoop van brandweerwagens, niet afbouwen van poltiebureau’s of wapens, rijstsubsidie) draait daar uiteindelijk de belastingbetaler voor op.