“Boom boom” aan de grens
Sungai Golok in de Thaise provincie Narathiwat zou een gewoon grensstadje moeten zijn, maar het ligt wel aan de belangrijkste route is tussen het Boeddhistische Thailand en het islamitische Maleisië. Aan de ene kant van de Thais/Maleisische grens ligt Sungai Golok, aan de Maleisische kant is het de stad Rantau Panjang.
De twee steden worden gescheiden door de Golok-rivier en decennia van woedende gevechten tussen islamitische separatisten die enkele van de zuidelijke gebieden in Thailand onder de Maleisische vlag willen terugwinnen. De Thaise boeddhisten aan de andere kant zijn blij dat het deel blijft uitmaken van het Koninkrijk Thailand. Genoeg van de politiek.
Aantrekkelijk voor Maleisische mannen
Het echte verhaal is, dat Sungai Golok is een bloeiend klein grensplaatsje is, dat elke avond Maleisische mannen aantrekt om te genieten van de ‘genoegens van het vlees’, luide muziek, karaoke, overvloedige drank en ‘de dames’. Dit wordt allemaal ten zuiden van de rivier in Maleisië afgekeurd.
Sungai Golok ligt in het uiterste zuiden van de provincie Narithawat in Thailand en het is een centrum van drank en losbandigheid. Met een bevolking van rond de 38.000 is het nauwelijks een bloeiende metropool te noemen, maar wanneer de zon ondergaat trekken de mannen uit het zuiden van de grens over de rivier om te genieten van entertainment dat niet beschikbaar is voor hen in de strikt islamitische provincie Kelantan.
Strategisch doelwit
Als het niet vanwege zijn strategische locatie op de hoofdweg naar het zuiden vanuit Thailand was, zou je nooit van Sungai Golok gehoord hebben. Maar afgezien van zijn stijgende reputatie als de zuidelijke rosse buurt is het ook een strategisch doelwit voor bomaanslagen en verontwaardiging van mensen ten zuiden van de grens die de stad zien als de belichaming van alles wat mis is met ‘Thaise en westerse decadentie’. Het dodental in het diepe zuiden komt overeen met de tol in de Gazastrook, het zelfbesturende Palestijnse territorium dat zoveel headlines over de hele wereld haalt. Maar het geweld in het diepe zuiden van Thailand wordt zelden gemeld in internationale media.
Bomaanslagen
Gewelddadige aanvallen gebeuren bijna elke dag in de zuidelijke provincies van Thailand, zoals Pattani, Yala en Narithawat en zijn weinig tekenen, dat het geweld afneemt. In Sungai Golok is het slechts een deel van het nachtleven waar het lawaai van de disco’s af en toe wordt onderbroken door een bom. Ontmoedigt het de mannen die de grens oversteken voor hun nachten van feestvreugde of de Thaise vrouwen die in de bars werken? Echt niet. De nachtclubs en bars zijn bijna dagelijks doelwitten voor de willekeurige zelfgemaakte pijpbommen en autobommen, maar het doet weinig om het enthousiasme voor een goede nacht te temperen. In feite blijft de reputatie van Sungai Golok als de ‘place to go’ voor een fijn avondje stijgen – wat het alleen maar hoger op de lijst plaatst van de opstandelingen die hun punt willen maken.
De problemen in de stad doen weinig om het enthousiasme voor de bezoekende mannen te temperen en de meesten van hen zullen na hun nacht van plezier ongehinderd naar de conservatieve Maleisische staat over de rivier naar huis gaan.
Foto: © Stephane Bidouze / Shutterstock.comDe dames in Sungai Golok
Maar voor de meisjes die in Sungai Golok werken, is het een constante bedreiging voor hun leven. De inzet is hoog. De mannen betalen goed voor de diensten in die stad – de meisjes willen de mannen graag van hun geld afhelpen en zijn bereid om de risico’s te nemen om hun beroep op zo’n gevaarlijke locatie uit te oefenen.
Grenscontrole
Met slechts éën enkele brug over de Golok rivier zou je denken dat politie en leger de stroom van het verkeer over de rivier wel kunnen beheersen, maar veel van de bezoekers glippen per boot over de kleine rivier en steken de grens ongemerkt over, meestal zonder paspoort of enig andere identificatiebewijs.
Als je vanuit Thailand naar het zuiden gaat en de rivierrand naar Maleisië wilt oversteken, is er maar één officiële weg, via Sungai Golok. Dus het lijkt erop dat de toekomst van dit kleine stadje en zijn reputatie mee zal blijven groeien met het geweld dat geen tekenen van afnemen ziet.
Bron: Thaiger & The Nation
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Ik las net op een ander forum dat er in Sungai Golok 3 bomaanslagen zijn gepleegd waarbij 12 gewonden zijn gevallen.
Deze illegale grensovergang geliefd bij de buitenlanders die uit de klauwen v/d Thaise justitie wensen te blijven.
Zodoende, goed onthouden dit goed geschreven informatief artikel onder het motto:
Een ongeluk zit soms in een klein hoekje.
Voor de stevige doordrinkers onder ons jyllie je zin, jullie hoekje zal een HOEK zijn.
Beware take care!
Hoezo illegale grensovergang, Pedro? Ik woon in Narathiwat en steek hier regelmatig de grens over. Afgezien van wat soldaten in de stad merk je weinig van het conflict hier.
Danzig lees nog eens goed het laatste deel van Gringo,s relaas.
Barst er van de vele illegalen die zonder papieren het rivier(tje) de Golok heen en weer over de grens ongezien glippen.
Sprak in Phnom Phen met een Nederlander die in de gevangenis zwaar werd mishandeld, zodoende graag 300.000 Bath borgsom aftikte.
Direkt daarna liet hij zich (zoals beschteven door Gringo) tegen een flinke vergoeding illegaal overvaren naar Maleisie, alwaar hij een nooddocument van de Nederlandse ambassade kreeg.
Iets wat de Nedrrlandse Ambassade in Thailand niet kon doen i.v.m. de onderlinge betrekkingen.
Wees blij dat jij geen illegale routes (nog) hoeft te kennen gelijk ook ik.
Mijn schrijven was bedoeld voor de pechvogels t.z.t onder ons.
Thats all folks for today.
Geloof me: ook ik heb een keer noodgedwongen na sluitingstijd van de officiële grens vanuit Maleisië een ‘andere’ overgang genomen. Dat was weliswaar bij de grens Pengkalan Kubor/Taba, maar het principe was hetzelfde. Voelde me daarna, zonder Thailand-stempel, een week niet bijzonder op mijn gemak hier.
……genoeg van de politiek. Het echte verhaal…….Wel, bekijk dan deze video:
https://www.youtube.com/watch?v=y2tS1paya_A
‘I’m not happy’, zegt een van de ‘dames’.
Niet enkel in Sungai Golak maar in veel meer plaatsen nabij de grens tussen Thailand en Maleisië vormen Maleisische mannen de hoofdmoot van de bezoekers van de uitgangscentra met eventueel bordeelbezoek. Waarschijnlijk dezelfde mannen die hun vrouw en/of dochter verplichten een hoofddoek te dragen, hypocrisie ten top. Zelf diverse malen Maleisië bezocht, een prachtig land maar al die hoofddoeken konden mij niet bekoren. Net zomin als mij dat in Nederland aanstaat; zie ik jonge Marokkaanse jongens op slippers en in korte broek naast hun geheel gesluierde vrouw lopen bij temperaturen van rond de 30 graden. Moslima’s zeggen dat het hun vrije keus is maar daar geloof ik niets van. Kunnen kinderen van zo’n 10 jaar oud überhaupt zelf die keuze bepalen? De stijgende reputatie van Sungai Golak als rosse buurt en daarmee de belichaming van Thaise en Westerse decadentie zou volgens het artikel de reden zijn voor verontwaardiging van de zuidelijke buren, dus Maleisië, en derhalve de reden om aanslagen te plegen. Maar het zijn juist de, overwegend islamitische, Maleisiërs zelf die voor deze reputatie hebben gezorgd.
Wat een hoop onzin in deze reactie! Ten eerste zijn het met name Chinese Maleisiërs die de Thaise grensplaatsen bezoeken en niet de moslims. Ten tweede worden de aanslagen niet door Maleisiërs uit het buurland gepleegd maar door Thais-Maleise moslims aan de Thaise kant van de grens en is de hoofdreden hiervan de achterstelling van de moslimmeerderheid in de drie provincies. Tot slot weet ik niet waar je de connectie met Marokkanen vandaan haalt. Die vind je hier niet hoor!
‘Maar wanneer de zon ondergaat trekken de mannen uit het zuiden over de grens om te genieten van entertainment dat niet beschikbaar is in de strikt islamitische provincie Kelantan’, aldus een zin uit het artikel. Er wordt niet gesproken over Chinese Maleisiërs, die overigens inmiddels al 10 generaties in Maleisië verblijven. Mijn conclusie dat de bezoekers van Sungai Golak overwegend moslims zijn lijkt mij voor de hand liggend. In januari 2004 vinden de eerste aanslagen in de provincie Pattani plaats. Verscheidene mensen worden daarvoor opgepakt, zowel in Thaise zuidelijke grensprovincies als in Maleisië. Aanslagen worden gepleegd door Thaise moslim separisten, waarbij het aannemelijk is dat zijj gefaciliteerd worden door bronnen in Maleisië. Simkaarten in telefoons, die bij diverse bomaanslagen werden gebruikt, bleken bijvoorbeeld uit Maleisië te komen. (Zie daarover ook het artikel op Thailand Blog op 13 augustus 2016). In mijn vorige reactie had ik het over Marokkaanse jongeren in Nederland, leek mij toch duidelijk. Voor de goede orde, ik heb principieel niets tegen welke bevolkingsgroep dan ook en hoe mensen zich kleden, dan wel hun lichaam ‘versieren’ met tatoeages en piercings gaat mij ook niets aan. Maar ik mag natuurlijk daarover wel mijn mening hebben.
Beste Leo,
Ik woon al bijna twee jaar in Narathiwat en ben diverse malen in Sungai Kolok geweest. Ook ’s nachts, dus ik heb met eigen ogen kunnen zien wat zich daar afspeelt. Geloof me, het zijn opvallend veel mannen met Chinees uiterlijk en zeer zeker geen Chinese toeristen zoals je die in bv. Pattaya ziet. Maleisiërs dus, zoals 99 procent van de toeristen hier. In Kolok en andere grensplaatsen is de Maleisische ringit overigens gewoon geaccepteerd betaalmiddel. Als ik met baht betaal, moet ik expliciet vragen om baht als wisselgeld, anders worden dat ringit.
Overigens heb ik geen zin om een heel betoog over het conflict te houden. Wil alleen kwijt dat het véél meer is dan een simpele geloofskwestie.