De armen in Thailand betalen relatief veel belasting
Dat de armen in Thailand relatief veel belasting betalen is een boude stelling. De misvatting dat de armen vrijwel geen belasting betalen komt omdat velen bij belasting alleen denken aan de inkomstenbelasting.
Maar er zijn veel meer belastingen zoals BTW (VAT in Thailand), accijnzen en vennootschapsbelasting. Deze laatste drie belastingen drukken op iedereen in Thailand, en vormen de bulk van de inkomsten van de Thaise staat.
In Thailand betalen slechts 3 miljoen mensen inkomstenbelasting. Dat betekent dat inkomsten van de Thaise staat voor slechts 16 procent uit de inkomstenbelasting komt, de rest komt uit de BTW en andere indirecte belastingen. Thailand is een uitzondering op dit gebied. In de meeste landen, ook in Zuid-Oost Azië, zijn de revenuen van de staat uit directe belastingen en indirecte belastingen ongeveer aan elkaar gelijk.
Percentage van het totale inkomen van de staat, naar soort belasting.
| Thailand | Nederland (los van premies) | |
| inkomstenbelasting | 16 | 30 |
| BTW, vennootschapsbelasting | 74 | 40 |
| andere belastingen | 10 | 30 |
Bron: The Revenue Department, Thailand en Belastingdienst, Nederland
Daarbij komt nog dat in de afgelopen 5 jaar de inkomstenbelasting in Thailand verhoudingsgewijs steeds minder bijdroeg aan de totale inkomsten en de rest steeds meer. Het nivellerende effect van de inkomstenbelasting, toch al niet zo groot, werd steeds minder.
Het dagblad Matichon (26 juli 2013) geeft op bladz. 5 een soortgelijke analyse. Daaruit haal ik nog de volgende cijfers:
Percentage van het inkomen betaald aan de staat, alle belastingen samen.
| eenderde laagste inkomens | 18 |
| eenderde middeninkomens | 18.2 |
| eenderde hoogste inkomens | 27 |
(Andere bronnen spreken weer van resp. 16, 16, en 24 procent maar de trend is duidelijk)
Matichon concludeert dan ook dat Thailand een ‘unfair’ belastingsysteem bezit omdat het even zwaar drukt op de lagere als op de midden inkomens. Meer gelden moeten uit de midden- en hogere inkomens komen, d.w.z. dat de inkomstenbelasting moet worden verhoogd of de basis voor belastingheffing moet worden verbreed, waarbij de andere belastingen evenredig verlaagd kunnen worden. Een hogere BTW dan 7 procent op luxe en schadelijke goederen en diensten zou ook meehelpen.
De inkomsten van de Thaise staat zijn slechts 16-18 procent van het bruto nationaal inkomen. (In Nederland is dat 45 procent, daar zitten ook de premies volksverzekeringen bij). Voor een midden inkomen land als Thailand, met veel ambities voor de toekomst, is dat percentage onvoldoende om goede openbare voorzieningen als infrastructuur, gezondheidszorg en milieu op te zetten en in stand te houden.
En dan praten we nog niet eens over een noodzakelijke en deugdelijke oudedagsvoorziening. Om dit soort ambities te verwerkelijken heeft de Thaise staat 30-35 procent van het bruto nationaal inkomen nodig. Om dit alleen via leningen te doen (zie de 2 biljoen baht voor komende nieuwe infrastructuur) is geen blijvende oplossing. De belastingdruk in Thailand zal moeten worden verhoogd.
Illustratie: ‘Jagen en verzamelen gaan me vervelen. Laten we belastingen en overheid uitvinden.’
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
In het algemeen zie je het aandeel van de inkomensbelasting in het staatsinkomen groter worden naarmate een land meer ontwikkeld raakt. Andere belastingen zoals accijnzen en BTW, en ook invoerrechten, zijn gemakkelijker te innen dan inkomstenbelasting. Je ziet bij voorbeeld dat laag ontwikkelde landen zeer hoge invoerrechten toepassen. Zo haalt Thailand nog maar rond de 5% van de belastingopbrengst uit invoerrechten, terwijl dat bij het buurland Cambodja nog 20% is en enkele jaren geleden zelfs nog ruim 40%! Die verschuiving wordt nu versneld door de vele vrijhandelsverdragen die worden afgesloten waardoor de invoerrechten-opbrengst steeds verder terugloopt.
Met verbazing kijk ik weer naar dit artikel. Ik vraag me toch echt af of dit een onderwerp is dat onder Nederlanders besproken moet worden. Dames en heren, we zijn te allen tijde gast in Thailand en het zou veel beter zijn ons druk te maken over het wel en wee van Nederlanders woonachtig in Thailand of de jaarlijkse vakantiebulk die hier voor enkele weken verblijven. Denk daarbij aan leuke uitgaans gelegenheden, het dagelijkse leven, de problematiek die je kunt ervaren etc. etc.
Daar gaan we weer… overal en altijd een mening over moeten hebben. Persoonlijk komt dat me st**t uit.
@ Gerard Bos v. Hohenf Thailandblog informeert over Thailand, in de breedte en in de lengte, en over alle aspecten van het land. Daarom publiceren wij bijvoorbeeld de rubriek Nieuws uit Thailand. Geen enkel onderwerp is bij ons taboe. Tino Kuis heeft een informatief achtergrondverhaal geschreven over de belastingdruk in Thailand. Als dat verhaal u niet interesseert, moet u het niet lezen. Dan moet u zich beperken tot verhalen over – ik citeer u – ‘leuke uitgaansgelegenheden, het dagelijks leven, de problematiek die je kunt ervaren’. Nou, die staan er ook genoeg op Thailandblog. U kunt kiezen uit 5.560 verhalen, dus u bent nog wel even zoet.
Ben het helemaal met je eens, ik vind deze informatie van Tino Kuis en andere achtergrond verhalen over de Thaise regering, bevolking, cultuur, etc. etc. juist bijzonder interessant! Laat Gerard Bos lekker lezen wat hem boeit maar niet bepalen welke onderwerpen er wel of niet op Thailandblog.nl komen te staan.
Ik vind het artikel reuze interessant wist niets af van belastingen in Thailand. Over alles moet je kunnen praten, dus ook over dat soort dingen, en niet over alleen leuke dingen. Er zijn veel mensen die naar Thailand willen gaan wonen, of er al wonen. Zo worden ze weer een beetje wijzer. En over uitgaan in Pattaya of Bangkok dat weten die mensen wel.
Hoofdletters door redactie geplaatst, anders had de moderator uw reactie geweigerd.
Beste Gerard Bos v. Hohenf.,
Een gast is iemand die ergens tijdelijk op bezoek is. Ik woon hier al 15 jaar en mijn lot, en zeker het lot van mijn Thaise zoon, is verbonden met het lot van Thailand. Iedereen die van Thailand houdt zou zich dat lot moeten aantrekken, en daarom schrijf ik er over.
Misschien zou u naar mijn moeder moeten luisteren: ‘Een gast en een vis blijven maar drie dagen fris’. En een Kiswahili spreekwoord zegt: ‘Geef je gast na drie dagen een schop’. Een schop om het land mee te bewerken wel te verstaan.
Helemaal mee eens en bedankt voor je stukje. Als iemand hier woont en meedraait mag je toch gewoon op papier zetten over wat er hier gebeurt, meedenken en een mening vormen over wat er gaande is of zelfs zeggen wat/hoe iets beter kan. Zelfs voor een “toerist” als ik die slechts enkele weken per jaar in Thailand verblijf met mijn Thaise partner voel ik me verbonden met het land en ben dus ook maar wat geïnteresseerd in allerlei aspecten van het land (cultuur, politiek, historie, economie, ….) . En zelfs ik mag daar dan een mening over vormen lijkt mij. Zelfs als zou blijken dat dat beeld te eenzijdig is omdat ik volgens een ander bepaalde perspectieven of ervaringen mis om redenen als “je brengt niet genoeg tijd door in de Thaise samenleving” of “jij wordt anders behandeld dan een doorsnee Thai dus…”.
Trouwens, ik lees in je stuk verder niets van een belerend vingertje of zo dat Thailand (of Nederland) het zo slecht doet. Zo’n conclusie kan een lezer natuurlijk zelf trekken: “oh wij Nederlanders worden weer flink gepakt met onze hoge inkomensbelasting” of “die Thai betalen echt weinig, te zot voor woorden”.
Ik vind het een mooi opzetje, natuurlijk vallen er kantekeningen te plaatsen waarom er ook geen vergelijking is gemaakt met de directe buurlanden. Een lezer uit Nederland zal zich toch snel afvragen hoe het in het “ontwikkelde” (en dat is niet negatief jegens Thailand bedoeld, feit is gewoon dat ze bepaalde systemen zoals een uitgebreider net van sociale zekerheid niet hebben zoals in oa Nederland) Nederland qua situatie afsteekt tegen de regio in en rondom Thailand.
Aan de hand daarvan kun je dan denken aan hoe een land zich verder kan ontwikkelen, hoe een doorsnee inwoner (Thai) het sociaal-economisch allemaal wat beter kan krijgen. Dan kun je dus gaan nadenken over beter onderwijs, hogere productiviteit enzovoort. En hoe dat alles de (sociaal)economische status van een doorsnee Thai kan verbeteren.
Ik vond het een mooi stukje, alleen maar stukjes over reizen en cafés zijn niet mijn ding. Ook leuk maar eigenlijk zijn stukjes als dit een stuk leuker want zo leer ik het tweede land waar ik me mee verbonden voel, toch beter kennen. Fantastisch toch. Dus, bedankt!
Als gast in Thailand zou ik me moeten beperken tot het wel en wee van Nederlanders? En mijn ogen, oren, hart en hoofd moeten sluiten voor het echte Thailand? Een goede gast leeft oprecht mee met het gastland. Redactie ga door met informatie over het echte Thailand. Er zullen altijd wel (veel) mensen zijn die overal en altijd een mening moeten hebben over mensen die een mening hebben… Hoe paradoxaal wil je het hebben? Dat men zichzelf verslikt in deze paradox is overigens logisch en leidt inderdaad tot ongewenste bewegingen van het strottehoofd. Daarvoor dus wel begrip.
Beste Gerard
Ik verbaas mij over uw opmerking. Een ‘gast’ is naar mijn idee iemand die voor korte of langere tijd op bezoek is om daarna weer te vertrekken. Of wilt U somst beweren dat uw gasten kinderen verwekken in Uw huishouden en daar voor zorgen, de rekening (belasting) betalen, klusjes doen in uw huis (werken), etc.
Wanneer U zo benieuwd bent naar uitgaangelegenheden dan doet U er goed aan om een reisgids te kopen, en wanneer U een hekel heeft aan mensen die hun mening ventileren, dan kunt U het goede voorbeeld gevn door daar zelf mee te stoppen. Of bent U van mening dat Uw hierboven geschreven post geen mening is?
Vind het een uitermate interessant artikel/onderwerp want wist niets tot weinig over het Thaise belastingstelsel.
Het is toch eens wat anders dan die eeuwige gezapige onderwerpen zoals die tempels en boeddhabeelden, die oh zo mooie groene rijstvelden, de heerlijke keuken en uiteraard niet te vergeten dé vermeende glimlach.
Bovendien heb totaal geen behoefte me druk te maken over het wel en wee van woonachtige landgenoten in Thailand of de vele toeristen die voornoemd land bezoeken.
Wat is dat toch wanneer je ergens te gast bent eigenlijk geen mening behoort te hebben over bepaalde aspecten die het gastland hanteert?
Kom het regelmatig tegen als dooddoener ‘ja maar het is hun land, wij zijn hier in Thailand te gast’ daarom behoren wij daar ons niet over uit te laten. Buitendat zou dus in die kontekst de Thai verblijvend in Nederland ook maar hun mond moeten houden? 🙁
Gebruik niet gauw voor iemand die andere welbekende dooddoener ‘roze brildrager’ doch nou maak ik gaarne een uitzondering…
Warren Buffet (de, dan wel een van de, rijkste mannen ter wereld) heeft voor een Senaatscommissie in de VS zich publiekelijk afgevraagd waarom hij, als rijkste man ter wereld, MINDER belasting betaalt dan zijn secretaresse (die $ 60.000 per jaar verdient klaarblijkelijk).
De kloof tussen arm en rijk in Thailand is erg groot en iedereen met enig historisch en economisch besef weet (dient te weten) dat dat een “recipe for disaster” is. Het heffen van belastingen is een middel voor overheden om die kloof te verkleinen, dan wel om aan te wenden om de armen betere voorzieningen te geven (zonder ze echt rijker te maken, maar wel gezonder en tevredener). De gevolgen daarvan (positief of negatief) zullen grote invloed hebben op de Thaise maatschappij en raken dus ook de Nederlanders die hier als toerist of expat zijn.
Niet alleen in Thailand hoor Hans. Als een Nederlander onder de belastingen uit kan komen doet die dat ook 😉
Wat in Thailand bij de lagere inkomens ook nog eens meespeelt is dat er een enorme zwarte economie is. Daar kan een regering haast geen stok achter krijgen. Allerlei baantjes welke zwart uitbetaald worden, maar ook allerlei kleine handeltjes welke cash gaan en dus voor de regering onzichtbaar zijn.
IMHO gaat dit artikel dus van de verkeerde kant uit. Als je wilt nivelleren moet je het over een andere boeg gooien. De meeste mensen betalen geen belasting omdat ze niet genoeg verdienen (ondergrens 150,000 baht) dus als de salarissen zouden stijgen en je meer mensen in die groep kunt krijgen kan je dus ook meer belasting heffen.
De topgroep betaald 37% belasting, dat is op zich niet onredelijk.
Mijn reactie was nog niet af maar ging toch naar post, vast verkeerd geklikt.
Als je meer mensen in de belastingroep krijgt met een hoger inkomen word het dus ook minder interressant om zwart te gaan werken. Je trekt zo ook gelden weg bij commerciele instellingen, dmv hogere lonen. Wil je die een voordeel geven dan kan je dus ook zaken als invoerrechten verlagen. Productprijzen voor luxe goederen zijn in Thailand ontzettend hoog, door die wat te verlagen zou je de ondernemer dus wat kunnen ontlasten. Ook gaat waarschijnlijk de verkoop omhoog wat netto juist voor meer inkomsten zorgen kan.
Niet eenvoudig, zo’n proces gaat waarschijnlijk nog (tientallen) jaren duren.
De thai kan de betaalde inkomstenbelasting terug krijgen. Simpele reden is ’take care the parents’
Dit kan gewoon per internet.
Verder betalen ze belasting maar hebben dan direct ook voordeel bij bv treinreizen, grand palace, bussen en bv Siam ocean world en alle andere activiteiten.
Ik geloof er niets van, dat er op de vele markten in Thailand BTW wordt betaald.,
datzelfde geld eveneens voor de vele stalletjes langs de wegen en straten.
Daartegenover betalen de foreigners die in Thailand permanent woonachtig zijn meer
BTW dan een gemmidelde Thai.,aangezien deze foreigners veelal hun spullen in de supermarkt en warenhuizen koopt.
Het addertje onder het gras in dit verhaal is natuurlijk het woord “relatief”. Het hele verhaal is toch wat kort door de bocht, want elk belastingstelsel van welk land dan ook, kun je op de door jou gewenste manier uitleggen.
Macro gezien mogen de cijfers kloppen, ik heb ze niet gecontroleerd, maar op micro-niveau betalen de armen natuurlijk helemaal niet meer belasting dan rijke mensen. Het inkomen is lager, dus de bestedingen van de arme groep zijn lager en zal de door hen betaalde BTW – in geld uitgedrukt – ook aanzienlijk lager zijn.
Het rijtje van drie belastinginkomsten is voor dit verhaal niet juist, in ieder geval zou je de vennootschapsbelasting apart moeten noemen, want “de armen” betalen die niet, althans niet direct.
Waarom in vredesnaam weer een vergelijking met Nederland en waarom niet met een land als bijvoorbeeld Ecuador of Nigeria, ik noem maar wat. . In alle gevallen slaat een vergelijking nergens op. Om Nederland nog maar even aan te halen, is die verdeling van de drie belastinggroepen dan zo ideaal?. Ik zou die cijfers wel eens in vergelijking willen zien met andere Europese landen. Wat Thailand betreft zou een vergelijking met omringende ASEAN landen beter zijn.
Beste Gringo,
Ik ben het helemaal met je eens dat ik beter een vergelijking met een Asean-land had kunnen maken. Zie onderstaande link voor Maleisië.
http://www.bloomberg.com/news/2011-10-07/malaysia-s-2011-2012-budget-revenue-expenditure-table-.html
In dat land gaat 20 (Thailand 16 procent) procent van het bruto nationaal product naar de staat maar, net als in Thailand, komt maar 16 procent van de revenuen uit de inkomstenbelasting.
In de betaling voor een product zit ook de winst voor het bedrijf en dus ook de vennootschapsbelasting, die belasting betaal jij dus ook.
Een middelgrote boer betaalt belasting op zijn tractor, scooter, diesel, benzine, kunstmest, insecticiden en nog wat andere zaken. 18 procent belasting op een inkomen van 6-10.000 weegt toch veel zwaarder dan 18 procent op een inkomen van 20.000 baht per maand? Dat bedoel ik met relatief.
In Pasuk et all., Guns, Girls, Gambling, Ganja, Thailands illegal economy and public policy, Silkworm Books, 1998 staat dat tussen de 8 en 13 procent van de Thaise economie illegaal is. Dat kan voor een belangrijk deel boven water worden gehaald.
Ik ben het eens met een andere reageerder dat de inkomens in Thailand geleidelijk omhoog moeten en dan kan de basis voor belastingen verbreed worden.
Wil de Thaise overheid goed gaan functioneren dan heeft die overheid meer inkomsten nodig. Zonder gaat het gewoon niet. Als iemand een goed plan heeft, dan hoor ik het graag.
Tino: De laagste inkomensgroep betaalt 18% (of 16%), de middengroep 18% (of 16) en de hoogste groep 27% (of 24%). De laagste en middengroep betalen dus procentueel gezien een even groot deel van hun inkomen aan belastingen. De hoogste groep betaalt procentueel meer.
Cijfermatig gezien betalen de armen dus helemaal niet relatief veel en spreken de cijfers de titel van je stuk tegen. Jouw interpretatie van de cijfers die je in een reactie op Gringo’s reactie geeft, is toch wel heel erg subjectief en vloekt enigzins met de cijfermatige onderbouwing. Toch lees ik je stuk veel liever dan weer een artikel over leuke uitgaansgelegenheden 😉
Maarten,
Het is maar hoe je het bekijkt. Ik vind het niet rechtvaardig dat de middeninkomens percentagegewijs even veel bijdragen aan de belastingen als de armste groep. Dat is de subjectieve, achterliggende opvatting. Over de cijfers kun je ook nog twisten. De vele websites die ik bezocht, gaven veelal wisselende getallen. Maar de trend klopt wel. Economie is nu eenmaal meer psychologie dan wetenschap.
Wat is zo opmerkelijk aan, Hans? Discussies over belastingstelsels kunnen eindeloos zijn. Er staan geen oplossingen in deze posting en de reacties, maar wel soms interessante gezichtspunten.
Als je alleen maar een onzinnige “grap” te vertellen hebt, reageer dan beter helemaal niet!
@Gringo
Perfecte reactie. Ik ben het roerend met je eens.
Thai met een jaarinkomen van maximaal 150.000 Baht (zo’n 12.500 baht per maand) betalen geen inkomstenbelasting. In de drie bouwbedrijven die mijn vrouw leidt (in Bangkok) gaat het dan over circa 70 % van de 2000 werknemers. 30 % betaalt maar inkomstenbelasting. Natuurlijk betaalt iedereen btw via zijn aankopen. Als je echter maar 12.000 baht per maand of minder verdient kun je ook gewoon minder kopen dan met een salaris van 30.000 baht.
Je kunt inderdaad inkomstenbelasting terugkrijgen als je voor andere mensen moet zorgen zoals ouders of kinderen. Maar als je maar een beetje betaalt ( ik betaal 7,5 % belasting over mijn inkomen), kun je ook alleen maar nog minder terugkrijgen.
De inkomens kunnen alleen omhoog als de kwaliteit van de medewerkers omhoog gaat (en daarvoor is beter onderwijs nodig; dat vernieuwingsproces is nog niet eens in gang gezet en duurt – naar mijn inschatting – een jaar of 10). Daarnaast moet de arbeidsproductiviteit omhoog. Deze is in Thailand aanzienlijk lager dan in de andere ASEAN landen om over de westerse wereld maar te zwijgen. Oftewel: de gemiddelde Thai werknemer werkt veel te veel uren tegen een relatief lage output. Of anders gezegd en gezien: waar je in een ander land 1 werknemer nodig hebt heb je zeker 3 Thai nodig.
Mijn inschatting is dat het gemiddelde inkomen in de industriele sectoren en in het toerisme (die van essentieel belang zijn in de huidige Thai economie, door hun omvang en export) de komende jaren duidelijk zal stijgen en dat de arbeidsplaatsen – bij gebrek aan goede Thai werknemers – veel door werknemers uit de andere ASEAN landen zullen worden bezet. Dit is in het belang van het bedrijfsleven en die regeren het parlement.
Afgestudeerden aan een Thai universiteit met een bachelor degree in ‘hospitality and tourism” zijn kok, steward of serveerster, tegen een (nu wettelijk vastgesteld) minimumloon van 15.000 baht per maand. Tijdens hun studie zijn zij gewend aan een uitgavenpatroon van (omgerekend) 30.000 baht per maand. Vele van hen kunnen met dat uitgavenpatroon niet zelfstandig leven (laat staan trouwen en een gezin stichten) en zijn nog jaren aangewezen op (extra) geld van de ouders.
Chris,
Willen de inkomens stijgen dan moet de arbeidsproductiviteit omhoog, dat is waar. En daarvoor is met name goed beroepsonderwijs essentieel, het onderwijs in Thailand is te academisch gericht, te weinig geld en aandacht gaat naar het beroepsonderwijs.
Wat arbeidsproductiviteit in Thailand betreft, die is niet zo slecht vergeleken met veel andere landen in Azie. Ze behoort bij de beste 30 procent wat betreft voeding, textiel, kleding en electronica. Zie onderstaande link:
http://www.set.or.th/th/news/thailand_focus/files/20070913_Mr_Albert_G_Zeufack.pdf
Maar we chatten, het ging over belastingen.
Zit wat in, echter denk ik dat de meeste baantjes niet eens zouden bestaan als men personeel aan zou nemen welke efficiënter werken zou. Maw in feite heb je dus ook met een enorme verborgen werkloosheid te maken.
Denk aan de gemiddelde horeca tent. Als je een Thai disco binnen stapt, dan begint het al met parkeren. Er loopt op elke parkeerplaats wel een figuur welke aanwijzingen geeft hoe je in een vak parkeren moet, Onnodig. Dan iemand welke zijn enige job is je naar een tafel brengen. Op elke 3 tafels loopt wel een serveerster, Kan ook een aardig eind efficienter etc etc.
Ga naar de kapper. Ik vind het altijd een leuke belevenis, kost je 200 baht. Meisje 1 wast je haar. Dan komt de meistro himself je knippen. Vervolgens wast meisje 2 je haar nog een keer en doet er gel in. Dan komt meisje 3 welke vervolgens je haar kamt. etc etc.
Zo kan je nog wel 1000 voorbeelden verzinnen. Trek dit door naar wasterse maatstaven en zo kan je je tent niet runnen, dan zou je binnen de kortste keren failliet zijn. De lonen moeten in Thailand IMHO omhoog maar als je mensen efficienter aan het werk wilt zetten dan moet je er ook meer arbeidsgelegenheid voor hebben, Ik krijg nu wel eens het idee dat het andersom is, er worden lukraak mensen aan het werk gezet omdat er toch zat voor handen zijn.
Verder een goede comment qua beroepsonderwijs. Wat je naar mijn idee ook ziet is dat degenen welke wel een goed salaris hebben vaak banen hebben welke heel erg specialistisch zijn, oa in de engineering branche etc. Diegenen welke ik ken met zo’n job verdienen zelfs naar westerse maatstaven heel erg goed, alleen zouden ze met een gelijke job in het westen wel meer verdienen.
Beste Tino;
Ik begrijp jouw stelling niet helemaal.Ben je het eens met het feit “dat de plattelanders[boeren]”te veel taks betalen of niet!
Persoonlijk ben ik het met de hr Matichon eens dat de verdeling van de belasting een beetje schuin ligt.Kijk naar het loon van n agent in BKK en wat de boer “beurt”.
Gr; Willem Scheveningen…
Redactie: De discussie waaiert alle kanten op en gaat al lang niet meer over de belastingdruk in Thailand. Gelieve bij het onderwerp van de posting te blijven.
Waarom noemen we het niet gewoon onze jaarlijkse bijdrage aan de gemeenschap.
‘belasting – druk’, alleen het woord al maakt me wat zwaarder :).
Overigens zou ik willen stellen dat het in Thailand een stuk beter is gesteld met de economie dan in Nederland. En nou juist omdat de ‘belastingdruk’ stukken lager is. Deze bijdrage drukt nl op alles. Het beste geld voor de economie is het zwarte geld, dat vloeit nl makkelijk zodat het de economie versterkt.
Overheden hebben de onhebbelijke gewoonte om alles te willen regulieren. De simpele reden is dat men wil ‘bemoederen’, maar juist dit werkt eigen ondernemerschap tegen.