De Thaise bevolking zucht onder de hoge huishoudschulden. De hoge huishoudschulden vormen een aanzienlijk probleem voor veel Thaise gezinnen en hebben invloed op zowel de economische stabiliteit als de levenskwaliteit van de bevolking. Thailand heeft een van de hoogste verhoudingen van huishoudelijke schuld ten opzichte van het bruto binnenlands product (BBP) in Azië, waardoor miljoenen mensen, een op de drie Thais, vastzitten in schulden.
De oorzaken van deze hoge schuldenlast zijn divers, waaronder lage lonen, stijgende kosten van levensonderhoud, onvoldoende financiële educatie en de toegang tot gemakkelijke kredietverlening. Bovendien heeft de COVID-19-pandemie de financiële situatie van veel Thaise gezinnen verergerd, vooral vanwege de invloed op de toerisme-afhankelijke economie en de inkomens.
Enkele feiten:
- 1 op de 3 thai zit tot aan zijn nek in de schulden.
- Thailand heeft een van de hoogste verhoudingen huishoudschuld vergeleken met het bruto binnenlands product (BBP) in Azië.
- Ongeveer 58% van de mensen tussen 25 en 29 jaar heeft schulden.
- Een kwart van de mensen boven de 60 heeft uitstaande leningen, gemiddeld meer dan 400.000 baht ($ 12.000).
- Zo’n 30% van degenen met creditcards of persoonlijke leningen een gecombineerde schuld van 10-25 keer hun inkomen, het dubbele van internationale normen.
- Op het platteland heeft 90% van de boerengezinnen uitstaande leningen.
Onderneemster Pinitta
Pinitta heeft een klein bedrijf in Bangkok, bezit een twee verdiepingen tellend huis aan de rand van de Thaise hoofdstad, rijdt in een pick-up truck en stuurt haar twee dochters naar goede scholen. Elke dag is echter een wanhopige strijd om geld te vinden om haar huishouden draaiende te houden, zegt de 49-jarige, wiens bedrijf diensten levert voor een groot energiebedrijf.
“Ik denk er elke minuut aan”, zegt Pinitta, in tranen uitbarstend tijdens het gesprek. De enige kostwinner van een gezin van vijf heeft een schuld van ongeveer 8 miljoen baht ($236.000) en heeft geen spaargeld. “Sommige dagen kan ik de ochtend gewoon niet onder ogen zien. Ik wil niet wakker worden met de realiteit dat we geen geld hebben.”
Thailand heeft een van de hoogste verhoudingen huishoudschuld vergeleken met het bruto binnenlands product (BBP) in Azië, volgens een ranglijst van de Bank voor Internationale Betalingen, een op de drie Thai, zit klemvast in schulden.
Verkiezingen
Het probleem is een belangrijk punt geworden in de algemene verkiezingen van 14 mei en alle grote partijen hebben loonsverhogingen of schuldenmoratoria beloofd, samen met garantievrije leningen en uitkeringen. Pita Limjaroenrat, de premierskandidaat van de oppositiepartij Move Forward, die jaarlijkse herzieningen van het minimumloon heeft voorgesteld, zei dat hij zou proberen het langdurige ongelijkheidsprobleem van Thailand op te lossen.
De Centrale Bank van Thailand maakt zich zorgen. In februari zei men dat het niveau van de huishoudschuld moest worden teruggebracht van 86,9% van het BBP eind 2022 tot onder de 80% om financiële risico’s te verminderen. De extravagante verkiezingsbeloften van politieke partijen zouden de macro-economische risico’s die de schuld met zich meebrengt kunnen vergroten, zeggen analisten. Zonder overlappende beleidsmaatregelen zouden de verkiezingsbeloften van negen grote partijen die in februari werden geanalyseerd, kunnen oplopen tot 3,14 biljoen baht ($ 92,52 miljard).
De verkiezing mondt uit in een nieuwe strijd tussen partijen die verbonden zijn met het door het leger gesteunde establishment en de populistische oppositie. Wie er ook wint, zal te maken krijgen met het knagende schuldenprobleem.
(Pavel V.Khon / Shutterstock.com)
Schuldenlast van Thai begint al vroeg
De schuldenlast begint vroeg voor veel Thais en kan een leven lang duren. Ongeveer 58% van de mensen tussen 25 en 29 jaar heeft schulden, en een kwart van de mensen boven de 60 heeft uitstaande leningen, gemiddeld meer dan 400.000 baht ($ 12.000), blijkt uit gegevens van de Centrale Bank. In totaal heeft ongeveer 30% van degenen met creditcards of persoonlijke leningen een gecombineerde schuld van 10-25 keer hun inkomen, het dubbele van internationale normen, volgens de bank.
Hoewel het al jaren een lastig probleem is, is het probleem sinds de COVID-19-pandemie verergerd, waardoor het aantal slechte schuldrekeningen bijna verdubbelde tot 10 miljoen, aldus de Centrale Bank. De pandemie trof de 71 miljoen mensen in Thailand niet zo erg als in sommige andere landen, maar het had een enorme impact op de sterk toerisme-afhankelijke economie en de inkomens.
Uit een enquête in april onder 1.300 respondenten met een maandelijks salaris tot 15.000 baht ($ 442) door de UTCC bleek dat hun schuldniveaus de hoogste waren sinds 2010. Op het platteland heeft 90% van de boerengezinnen uitstaande leningen, aldus een onderzoek in maart dat een “vicieuze cirkel van schulden” beschreef.
Inkomensdaling door Covid
Pinnita vertelde dat haar inkomen tijdens de pandemie daalde, terwijl de uitgaven toenamen omdat ze haar best deed om haar personeel van ongeveer 20 mensen te beschermen tegen de gevolgen van het virus. Om salarissen te betalen en haar huishouden draaiende te houden, zei ze dat ze gedwongen was om buiten het banksysteem geld te lenen.
Op een recente avond, kijkend naar politici in een televisiedebat, zei Pinnita dat de aangeboden uitkeringen door politieke partijen goed klonken, maar weinig zouden doen om mensen die diep in de schulden zitten te helpen.
“Ik mag niet sterven,” zegt Pinnita, verwijzend naar een wet die bepaalt dat de bezittingen van een overleden persoon naar schuldeisers gaan om schulden af te betalen. “Het is een eindeloze strijd.”
De aandacht voor huishoud schulden tijdens de verkiezingen laat zien dat dit probleem steeds belangrijker wordt voor zowel het Thaise volk als de politieke partijen. Het zal noodzakelijk zijn voor de nieuw gekozen regering om effectieve maatregelen te treffen om de schuldenlast te verminderen en een omgeving te creëren waarin Thaise gezinnen financieel stabieler en veerkrachtiger kunnen worden. Het aanpakken van deze kwestie zal ook bijdragen aan het verminderen van economische ongelijkheid en het verbeteren van de levenskwaliteit van miljoenen mensen in Thailand.
Bron: Reuters
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Vastgoedsector in zwaar weer: Thaise markt zoekt herstel in 2025
Nieuws uit Thailand21 december 2024Thailand voert strijd tegen luchtvervuiling met innovatieve maatregelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Kabinet verhoogt kinderbijslag als steun voor gezinnen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Verstandig omgaan met geld zie ik hier niet zo vaak.
Als er geld is dan wordt het vaak met bakken tegelijk uitgegeven, families met 3 auto’s is geen zeldzaamheid, geen buffers aanleggen voor als het eens wat minder gaat.
Er staan steeds meer huizen leeg op de Moo bahns,veel achterstallig onderhoud en bijna alles wordt op de pof gekocht,dat moet een keer misgaan.
Ook de plannen van de politieke partijen zullen daar weinig aan kunnen veranderen, je kunt geen THB 150,- uitgeven als er maar THB 100,- binnenkomt,en er bestaat niet zoiets als oneindige groei,iets wat sommige politieke stromingen je willen doen geloven.
Toen ik 35jaar geleden Thailand voor het eerst aandeed,moest ik wel even wennen aan
hoeveel spullen sommige mensen wel niet hadden,ondanks dat ze,ook toendertijd een voor ons begrip zeer laag inkomen hadden.
35jaar later kijk ik nergens meer van op,het lijkt de Usa wel,alles op de reutel.
Ja is wel zo maar ik hoor dat verhaal eigenlijk al heel veel jaren. Toch blijft alles maar gewoon doorgaan en ieder zijn gangetje gaan. Maar ja de meeste Thai hebben dan ook niet zelden last van enige grootheidswaanzin. Een huis moet op zijn minst 3 badkamers bezitten en de auto moet steevast een alles behalve zuinige zware pick-up zijn. Is dat een nieuwe worden er massa’s foto’s van geplaatst op sociale media. Een klein tweedehands autootje daar zie je nooit iets over …..En in ieder klein stadje heb je steevast minstens 1 of meer goudwinkels….vraag me af waarom ? Moet men nu echt een gouden ketting dragen ? En dan hebben we het nog even niet over het vele geld dat aan tempels wordt geschonken alleen maar voor de status. Ook gokken en loterij slokken veel geld op. Het is in TH bijna een nationale sport. In Thailand is alles waar het westen 120 jaar over heeft gedaan er gekomen op amper 30 jaar tijd. De meeste mensen die je nu in een Fortuner ziet zitten hebben amper enige scholing gehad. Ook met geld leren omgaan hebben ze nooit geleerd…..spaarboekje is iets voor de Farang. Farang think too much…..ja dat is misschien wel waar maar goed dan moet je ook de gevolgen maar dragen als je niet wil beetje vooruitdenken. Ieder voordeel heeft zijn nadeel.
Wat schulden betreft heb ik me in de aard en omvang van de schulden verdiept. De situatie is dat de helft van de volwassen Thais, 25 miljoen, schulden hebben van 527.000 per persoon. Schulden voor het huis, hypotheek, bedragen 31% van de schulden,voor auto’s is dit 12% en de overige 57% is voor ceditcard-schulden en persoonlijke leningen welke dus in tegenstelling tot de huis- en autoschulen geen onderpand hebben. Dit komt neer op 300.000 van deze schulden zonder onderpand. En dit zijn gemiddelden over de hele bevolking,
Heb er geen medelijden mee want als men de tering niet naar de nering zet dan roepen ze zelf het financiële onheil over zich af. De gemiddelde Thai is niet arm vergeleken met het grootste gedeelte van de wereldbevolking, verhalen over geld nodig hebben voor het eten en dergelijke zijn dan ook misplaatst als je hun situatie vergelijkt met diverse buurlanden en andere landen waar men minder geld heeft.
Om het een beetje in perspectief te zetten: gemiddeld inkomen in Nederland is 7x zo hoog, persoonlijke schulden ( naast de autolening en hypotheek) van 1 op de 2 Thais is 300.000 baht, zeg maar 7500 Euro, dit kun je dan vergelijken als je in Nederland 50.000 tot 60.000 Euro aan overige schulden hebt met alleen al aan rente 500 Euro per maand of meer te betalen (10 – 15% tot soms een veelvoud). Nou gelukkig zijn de Thais , lees je wel eens maar niet echt.
Goud aanschaffen is een onderdeel van de Thaise cultuur en de Thaise mensen, die het zich kunnen veroorloven om goud te kopen, doen dat vaak vooral als belegging, dan wel appeltje voor de dorst. In tijden van nood wordt het goud als onderpand voor een lening bij de goudwinkel ingeleverd in de hoop op betere tijden.
Goud als belegging, laat me niet lachen. De Thais kopen in het algemeen goud om te dragen om te buurt en anderen te laten zien hoe “goed” het met hun gaat, een kwestie van proberen te andere de ogen uit te steken en pronken met pauwenveren. Zodra het wordt beleend is men weer een procent of 2 tot5 per maand kwijt aan kosten alsmede overige kosten, kost alleen dus maar geld dat geshow met wat gouden prullaria. Je hoeft alleen maar naar de getallen te kijken, 1 op de 2 volwassen een schuld van een half miljoen baht, om te weten dat een ieder die je rond ziet lopen met goud volop in de schulden zit.
Het één sluit het ander niet uit. Showen met je gouden ketting/ringen en tegelijkertijd hopen dat de waarde ervan stijgt. Niet iedereen is natuurlijk armlastig in Thailand en ik ken aardig wat Thaise mensen in mijn kennissenkring die meerdere gouden sieraden bezitten. Gekocht als belegging, wat er met de paplepel is ingegoten, in plaats van aandelen o.i.d. te kopen. Jouw stelling, dat een ieder die je rond ziet lopen met goud volop in de schulden zit, kan ik niet plaatsen. Het tegenovergestelde zou veel waarschijnlijker zijn. Overigens Ger, ik laat je juist graag lachen, werkt uitstekend voor je gezondheid.
Inderdaad, bovendien is “sieraden kopen als belegging” dom…De aankoopprijs bevat tevens het “fatsoen” of “maakloon”. Wanneer men een sieraad koopt en er de volgende dag weer vanaf wil verliest men algauw een paar duizend Thb. Als belegging koopt men dan ook beter “beleggingsgoud” maar…tja…daar kan je niet mee lopen pronken…
De aankoopprijs van 1 bath goud in Thailand is in 20 jaar ongeveer verzevenvoudigd. Of het daarom wel of niet geschikt is om gouden sieraden als belegging aan te kopen laat ik in het midden maar ik zou het zeker niet als dom willen benoemen. Er zijn genoeg andere mogelijkheden om te beleggen, allemaal met de kans om veel te winnen maar ook het risico om zelfs alles kwijt te raken. Goud staat vanouds bekend, en zeker in Thailand, als een zekerheid voor ‘later’. Afgezien daarvan wordt een gouden sieraad als kado door zeer velen, zowel de gever als de ontvanger, bijzonder op prijs gesteld. En, hoewel ik zelf geen enkel sieraad draag, mag een ieder van mij ‘pronken’ met gouden kettingen, dan wel dure horloges, auto’s, tatoeage’s of wat dan ook. Wat ik daarvan vind is namelijk totaal niet van belang.
Het pure(bijna 24crt,zo puur dat je er in kan bijten) kun je wel kopen als investering,daar verlies je niet veel op,de rest is rommel(niets waard tijdens verkoop)
U heeft gelijk, alleen ware het niet dat een tweedehands auto echt niet zo goedkoop is.
Mvg,
Met alle respect, GeertP en Fred, maar zo’n gat in de hand heeft niet iedere Thai.
Je mag ze de kost geven die geen minimumloon halen en moeten rondkomen met partner, kinderen en vaak een van de grootouders in huis van een bedrag onder het minimumloon. Ik heb die gezinnen gezien in Dorp Achteraf waar wij ons huis hebben. Nou, daar willen jullie nog niet binnen gaan! Armoe troef. Nauwelijks kleren aan het lijf, een brommer die vaker kapot is dan rijdend en die moet worden gerepareerd door een ‘mannetje’ in de buurt die een tot op de draad versleten ding rijdend krijgt. Kinderen mogen gratis met de schoolbus mee, gelukkig maar, maar de schoolkleding is een last die ze nauwelijks kunnen dragen.
Wat eet men? Rijst van het goedkoopste soort, ‘groente’ is wat er van bomen en planten beschikbaar is, een vis uit het rijstveld en als men geluk heeft een slang of doodgereden kip. Water uit de dakgoot of van de regenton met een soort filter voor de poep van vogels en hagedisjes…. O wee als daar iemand ziek of invalide wordt…
Daar is echte armoede maar die vind je niet terug in de statistieken rond huishoudfinanciering want zelfs de loansharks zien die mensen niet als klanten. Thailand heeft geen vangnet en ouwetjes die nooit als ambtenaar of anderszins in loondienst hebben gewerkt krijgen slechts een mager staats-‘pensioen’ van soms nog geen duizend baht per maand.
Het worden verschoppelingen die overal buiten blijven staan en waar de glimmende pakken van de politiek geen belangstelling voor hebben; behalve dan in verkiezingstijd want dan valt men over elkaar heen met mooie praatjes en beloftes die niet waargemaakt (kunnen) worden….
Klopt helemaal Erik,deze groep heeft ook geen schulden en worden zoals je al aangeeft niet meegenomen in de statistieken, hoe mooi zou het niet zijn als nu eens deze groep er op vooruit gaat,want ook in deze groep zit ongelooflijk veel talent dat nu nog steeds geen kans krijgt om het te ontwikkelen.
Hierbij mij staat het halve dorp in de schuld bij loansharks die woeker rentes rekenen over het geleende bedrag,daarom willen de Thai graag lenen van de fralangs.
Bijna elke dag zijn er wel mensen die om geld vragen aan mij,ik doe het niet meer,omdat ze je vaak bedonderen,kreeg het niet meer terug van ze of veel later dan afgesproken,Gokken is vaak de boosdoender,zal wel niet snel veranderen denk ik,leven hier van dag tot dag,niet wetend wat de volgdende dag ze brengt,niks mis mee,iedereen moet het voor hun eigen invullen toch?
Als een Thai geld heeft geeft ie het inderdaad met bakken uit. Daarom staan 50% van de Thaise mensen op de BLACK LIET, zoals ze het noemen. Volgens mij de zwarte lijst. Chinese Thais zijn wel een stuk verstandiger. Die houden van sparen. De rente die de Thai moet betalen is meestal “Loi la jie sip” 20% per maand. Doodnormale zaak. Wordt dagelijks geincasseerd door de jongens op de motorfietsen. Die worden beschermd door de big boss van het amphue waar alles al mee geregeld is.
Er bestaan zat woekeraars die voor een dag geld uitlenen aan arme vrouwtjes die op de markt wat proberen te verkopen. Voor een daglening van 2000 Bht moet de volgende dag 3000 terugkomen plus de helft van de dagomzet.Dit is ook Thailand.
Dat zie ik constant om me heen!
Andrew, je hebt gelijk dat een groot deel van de Thai (mogelijk 50%) zulke grote financiële problemen hebben (gehad), dat ze nu ‘black listed’ zijn (vergelijkbaar met onze BKR registratie met achterstand). De consequenties zijn dat ze zeker 10 jaar achtervolgd worden door de schuldeisers (vooral banken) en dat ze geen nieuwe financiering, bijvoorbeeld voor de aankoop van land, een huis, auto of motorcycle, kunnen aangaan. Wees op je hoede wanneer je een relatie begint met een Thaise man/vrouw. Je Thaise partner kan ook ‘black listed’ zijn. De aankoop van grond op naam van je Thaise partner voor de bouw van je eigen huis, is dan sterk af te raden. Zet een condo, auto of motorcycle op je eigen naam of kies voor huren.
Ik geef het toe;
Ik heb een Thaise vriendin geholpen met haar schuld. Maar dat heb ik gedaan in de wetenschap dat ze een harde werkster is (receptie van een zeer bekend hotel). En dat haar schuld voornamelijk voortkwam uit weggevallen inkomsten vanwege Covid.
Ze kreeg slechts 7k doorbetaald van haar werkgever, maar ‘bouwde’ toch schuld op.
Ze begon rap met terugbetalen, maar kosten voor haar studerende dochter gooiden roet in het eten.
37k schuld bleef er nog over van de 80k (!). Ik heb toen de helft ervan op mij genomen. Gewoon een gift aan een zeer goede vriendin.
Ze komt uit een gezin van zeer noeste werkers en had nog nooit schulden. Vandaar mijn keuze.
Zoals Boeddha het zegt, wees blij dat je (je in de situatie verkeerd dat je) een ander kunt helpen…
Nee, zo doe ik dat niet meer. Er eenmaal mee begonnen en tegen de een ja gezegd trekt scheve ogen als je een ander nee verkoopt. Pas hier mee op. Zo leende ik eens 100K aan de zus van mijn vriendin op haar voorspraak om een bedrijfje te beginnen. Eerst werd een brommer aangeschaft omdat vervoer nodig was, daarna werd het schimmig. Een tijd later had iemand anders uit de familie 50K nodig om haar zoontje aan te kleden voor in een internationale school. Ik zei – ga het maar halen bij die en die. Boedha zei dat je blij moest zijn met wat je hebt maar die boodschap is aan de Thai voorbij gegaan.
Nou die laatste zin is wel actueel, ze hebben net de abt, de preker en nog een groepje ‘monniken’ opgepakt van een berucht showtempel, dependance van de UFO-tempel in Pathum Thani. De beste volgelingen in oranje gewaden hadden 300 miljoen bij de tempel verstopt waarvan 130 miljoen op de rekening van de zus van de preker, zal ongetwijfeld elders ook nog wel wat zijn ondergebracht. De monniken waren maar wat blij met het geld totdat de politie langs kwam.
@Ben,
In principe heb je gelijk. Ik heb die vriendin dan ook ten zeerste aanbevolen om niets te zeggen over mijn gift.
Want anders is mijn naam Haas.
En geloof me, ze wist heel goed wat dat inhoudt. Daar kennen wij elkaar lang genoeg voor (we hadden een kindje samen, dat stilgeboren ter wereld kwam).
Overigens is mijn bovengrens 20k. En dat heb ik in 20 jaar Thailand maar twee maal gedaan.
Meestal zeg ik nee, omdat het vaak een -inderdaad- bodemloze put betreft.
En idd krijg ik vaak te horen dat ik een betere Boeddhist ben dan menig Thai… Hahaha!
Mvg,
Mijn zoon was met zijn Thaise vriendin bij haar familie op vakantie. Een buurvrouw kwam vragen of ze haar brommer (gekocht van geleend geld) wilden kopen. Als ze dan weer geld heeft koopt ze hem terug. Dat geld komt er nooit. Zodoende heeft mijn zoon al 7 jaar een brommer als ze op familiebezoek gaan.
“De oorzaken van deze hoge schuldenlast zijn” vooral geen gezichtsverlies lijden. Meestal tov de buren, vrienden, medewerkers, etc.
Sparen: heeft er op deze site al eens iemand iets gehoord over een uur of cursus persoonlijk financieel beheer op de mattayom scholen?
Een van mijn ex-collegas, met een bachelors in home economics, deed een tijdje na haar pensioen aan volwassenen onderwijs, vandaar…
We kennen allemaal wel dergelijke gevallen van hopeloze armoede, vaak veroorzaakt door financiele dommigheid, geen instantie als het BKR, gokken en simpelweg niet in staat zijn de tering naar de nering te zetten.
Oudere krijgen vanaf 60 jaar Baht 600 AOW per maand en dat loopt op tot Baht 1000 voor 90+ ers.
Twee zwagers zijn rond hun 60e gepensioneerd uit overheidsdienst en hebben hun hele pensioen in 1 keer uitbetaald gekregen en leven nu weer van de hand in de tand, nadat ze oude schulden hebben afbetaald en een nieuwe auto hebben gekocht.
Een neef van een jaar of 40 was monteur maar heeft nu al jaren een verkoopstand op de markt met zijn vrouw waarvoor hij met geleend geld een grote pick-up heeft gekocht waarvan de afbetalingen en reparaties niet op te brengen zijn. Als mijn vrouw en ik zeggen dat die auto weg want dat is de root cause van het chronisch tekort kijkt hij je aan of we gek zijn geworden. Hoe moet hij anders naar de markt 3 km verderop? Met fiets of brommer?
We krijgen dan regelmatig gezeur om geld, soms via een omweg via oma, het enige wat we dan doen is ze geld geven voor een wederdienst, bv Baht 500 voor een paar uurtjes in de tuin werken of een simpel klusje rond het huis. Bedragen die natuurlijk ver boven de marktprijs liggen, maar geld zomaar gratis geven is onbegonnen werk. Nooit en nooit aan beginnen want het zijn bodemloze putten.
Sommige Thai zijn heel in het verzinnen van redenen om geld los te peuteren.
Wij hebben enkele jaren 3 klein kinderen naar een goede school gestuurd en het schoolgeld voor het komende jaar betaald.
je wilt ze nu eenmaal een goede toekomst geven, vooral wanneer je ziet dat de ouders beter geen kinderen hadden junnen nemen.
Op het einde van het schooljaar even een bezoekje gebracht aan de school.
Wat bleek , de kinderen waren een paar weken op school geweest en daarna niet meer.
De ouders hadden het schoolgeld terug gevorderd .
Ook een stuk land gekocht zodat de familie in eigen onderhoud zouden kunnen voorzien.
2 visvijvers laten graven en na betaling aan de uitvoerder van het graafwerk nog even achter om gekeken.
Hij gaf een gedeelte van het geld weer terug aan de zoon.
De kleindochter belde vorige maand op dat het plaatselijke ziekenhuis melde dat ze voor een kanker onderzoek naar een goed gespeciliseerd prive ziekenhuis moest gaan.
Geld opgestuurd.
Ze is nooit naar het ziekenhuis gegaan , want ze voelde zich plots veel beter.
Vaak worden de vrouw die met een farang getrouwd is , onder geestelijke druk gezet om de familie te onderhouden om ze vindt zelf dat het haar plicht is.
De familie is de basis en de Farang ?? Nou vul zelf maar in.
Als een vrouw vindt dat het haar plicht is haar familie te helpen en om die reden een farang is getrouwd kun je niet spreken van geestelijke druk. Wel van berekend handelen. Als je als farang in die fuil bent getrapt is het inderdaad moeilijk rechtsomkeert te maken, daar geef ik je gelijk in. Maar leg het blame and shame niet alleen bij de vrouw. Hij de farang had zijn verstand ook wel eens wat vaker mogen gebruiken. Thai mensen geven graag geld uit. Dat klopt. Farang hebben geld. Dat laten ze zich maar veelvuldig op voorstaan. Als je het samen eens bent is het een prima combinatie. Maar er zijn er geen nee durven te zeggen. Bang onsympathiek te worden gevonden of geen aandacht voldoende. Vandaar dat ik het vreemd vindt dat jij graag pocht in veel reacties dat je huizen en grond hebt aangekocht voor leden van jouw schoonfamilie, alsmede her en der met (veel) geeld klaarstaat. In bovenvermelde voorbeelden ook weer. Ouders van je kleinkinderen vorderen het door jou betaalde schoolgeld terug, en hetzelfde gebeurt met een schoonzoon. En toch trap je weer in de truc van een kleindochter. Beweer nou niet dat Thai veel redenen hebben om geld los te peuteren. Khun moo blijkt het spaarvarken van de familie. Je doet jouw nickname eer aan.
Soi,
Wanneer de Thaise familie in armoede leeft , en de vrouw is met een farang getrouwd dan is het voor de vrouw erg moeilijk om tegen de familie te zeggen. Wij leven in weelde,wij komen op vakantie, wij hebben het goed, hebben geld en helpen jullie niet. Zoek het maar zelf uit.
Ik denk niet dat veel Thaise vrouwen hun kinderen, ouders op deze manier zouden behandelen.
In veel gevallen is de vrouw dan niet meer welkom bij de familie , die dan ook de schuld bij de gierige Farang neerlegd.
Natuurlijk berekenend handelen van de vrouw om met een farang te trouwen en zo de druk van de familie door te spelen naar de echtgenoot.
Ik zie dat toch bij nagenoeg alle Thaise relaties met een Farang.
Mischien is jouw Thaise vrouw gevallen op jouw uiterlijk en niet gedacht dat een relatie weleens gunstig voor haar en de familie kon uitpakken.
De vrouw wil van de financiele lasten af , wil een beter leven en heeft wel een idee hoe ze dit kan bereiken.
Ik poch niet met aankoop van huizen en grond.
Ik vertel wat mij in de afgelopen 40 jaar gebeurt is , omdat mijn vrouw vindt dat de familie een redelijk leven moet kunnen leven, en hier alle pogingen toe doet, waarbij door de familie misbruik gemaakt wordt van haar familie gevoel.
Ik meen ook dat ik niet de enige farang ben die een huis en grond voor de familie gekocht heeft.
Velen gaan in het huis wonen op grond dat niet van hun is en waarbij de familie ook zijn intrek neemt.
Er wordt een auto gekocht, op naam van de farang, maar wie gebruikt de auto het meest.
Sommige lenen geld aan de broer voor aankoop van een auto en winkeltje.
Sommige kopen een huis voor de familie ,hopend dat deze op een andere plek blijven wonen.
Ik weet niet wat jij zou doen wanneer je kleindochter of dochter aangeeft financiele problemen te hebben, waarvan je moeilijk kunt nagaan of deze wel kloppen
Wijs jij en je vrouw haar de deur en zeg je : zoek het zelf maar uit.
Natuurlijk ben ik het spaarvarken van de familie en met mij de meeste.
Mischien zal iedereen eens moeten kijken , hoe hun geld besteed wordt.
Aan hun zelf of neemt de familie hier maandelijks ook aan deel.
De vrouw van een farang gaat niet- ik herhaal: gaat niet over het geld van de farang. Dat zij het moeilijk vindt om tegen de familie terughoudend te zijn is een kwestie van welke afspraken met de farang echtgenoot zijn gemaakt. Maar als zij per definitie al geld toezegt en de farang moet dokken, zit zij fout maar hij evengoed. Ik ben het met je eens dat veel farang in weelde leven enz in verhouding met veel Thai, en ik ben het met je eens dat daar waar wij kunnen helpen en dat ook zo willen er inderdaad een helpende hand kan worden toegestoken. Maar niet per se omdat we farang zijn. En als we dat dan doen hoeft er niet gesproken te worden over de Thai die allerlei redenen zoekt bij de farang aan te kloppen, zoals door jou beweerd in je eerdere reactie. Voorbeelden van inhalige familieleden lijkt ook nergens op want daar ben je zelf bij. Farang-schoonvader schoolgeld voor de kleinkinderen laten betalen en vervolgens dat geld opeisen en in eigen zak steken, had nooit mogen gebeuren. Zo ook niet dat malafide gedoe rondom de visvijver waarbij jij zowel door schoonzoon als uitvoerder in de maling wordt genomen. Helemaal hemeltergend is het gedrag van een kleindochter die kanker voorwendt en jij maar betalen. Daar ben je allemaal bij geweest. Natuurlijk hoef je niet als familieleden om geld vragen hen de deur te wijzen, dat beweer ik ook helemaal niet, maar jij zou wijs geworden door ervaringen ook eens stevig door mogen vragen en een flinker standpunt in nemen jegens de familie. Uit alle 3 voorbeelden blijkt dat respect voor jouw handelen niet aan de orde is. En wat er zo natuurlijk aan is als spaarvarken te fungeren is mij onduidelijk.
Maar khun moo maakt toch zeker zelf uit of en welke afspraken hij met zijn vrouw maakt over het financieel ondersteunen van zijn schoonfamilie! Daarover hoeft hij aan niemand verantwoording af te leggen of erop worden aangesproken en al helemaal niet op Thailandblog. Ook mijn partner ondersteunt de familie in Thailand. Weliswaar van eigen inkomsten maar dat doet er in wezen niet toe. Toen wij laatst samen in Thailand waren moest er een omheining geplaatst worden, die door ons is betaald. Mijn Thaise zwager had alles geregeld en kreeg daar van de leverancier van de omheining een klein bedrag aan commissie voor. Open en bloot, niets geheimzinnigs of achterbaks aan. Het werd hem door ons van harte gegund, hij kon het goed gebruiken en was er blij mee. Soms gaat het er in de ‘vreemde’ anders aan toe dan in Holland of België. Het leven, en zeker in een huwelijk, is een zaak van geven en nemen.
Juist op Thailandblog dat beel meer is dan enkel een toeristisch informatieblog en waar veel onderwerpen worden besproken aangaande de relatie Farang vs Thaise vrouw moet je elkaar erop aanspreken als zaken onjuist, onzorgvuldig of onvolledig worden weergegeven, De moderator is er om te waken dat de reacties op elkaar fatsoenlijk blijven. Ik heb op Khun Moo gereageerd op het gegeven dat karikaturen werden gemaakt van leden van de schoonfamilie. Fijn dat Khun Moo het beeld die hij wegzette van die mensen nader nuanceert in zijn laatste reactie. Dat aanspreken heeft dus geholpen.
Soi,
Ik heb niet de intentie gehad om een genuanceerd beeld van de familie neer te zetten.
Het is een verschijnsel wat ik vaak in isaan tegenkom.
De Farang kan overal financieel voor opdraaien en anders ben je een billige jacob, een cheap charlie.
Mischien niet bij jouw in de omgeving , maar wel bij mij en anderen.
Als de farang in weelde leeft komt dat misschien wel, omdat hij heeft leren sparen en uitgaven en inkomsten bijhoudt?!
Als farang de familie ondersteunen is volgens mij vaak een bodemloze put.
Immers, om geld te krijgen zijn het vaak geweldige acteurs, maar om ook maar een baht terug te betalen, forget it.
Natuurlijk moet ik er bij vermelden dat vele Thai niet deze kwalijke houding hebben.
Maar de tendens van: de farang heeft genoeg geld, vind ik zeer bedenkelijk.
Als kind tot in den treure verwend en niet geleerd om te sparen.
Moet een kind van 14 een nieuwe motorbike hebben, terwijl pa en ma amper rond kunnen komen?
Hier ligt volgens mij ook een taak voor de regering en scholen om hier verandering in aan te brengen.
Sponsor zijn voor echt serieuze zaken of ouders die rond moeten komen van 600 baht per maand vind ik persoonlijk vrij normaal.
Maar het moet niet zo zijn dat de farang ondersteunt en dat sommige familieleden dan de kwalijke houding hebben om niet meer te ondersteunen en dat geld te gebruiken voor het plezier.
Beste soi,
Bedankt voor je mening en je commentaar.
Wat het schoolgeld betreft , heeft de schoolleiding geprobeerd ons te bereiken, maar had niet het telefoon nummer in nederland.
Dus een jaar later kom je er pas achter , na een bezoek aan de school.
ik weet niet of jij bij graaf werkzaamheden voor een visvijver zelf over de prijs onderhandeld?
Wij doen dit niet aangezien de prijs dan een stuk hoger uitkomt.
Ik laat mijn gezicht niet zien.
Dat er dan geld onderling geschoven wordt lijkt me niet onvoorstelbaar. en moeilijk tegen te gaan.
Corruptie en geld schuiven op elk nivo is niet geheel onbekend in Thailand.
Ik denk dat mijn vrouw van in de 70 weinig verstand heeft van de kosten om een viswijver te laten graven en moet afgaan op familie leden en firma’s , die al dan niet onderling afspraken maken.
De kleindochter is inderdaad gewiekst om aan geld te komen en mijn vrouw is behoorlijk achterdochtig.
Natuurlijk zijn de beste pogingen om aan geld te komen , die welke niet of moeilijk gecontroleerd kunnen worden.
Soms zijn de verzoeken reeel , soms niet en dat maakt het moeilijk wanneer je niet ter plekke bent.
Een goede oplichtings truc werkt maar 1 keer , dus vandaar de variatie.
Het enige wat ik met mijn post probeer te bereiken is dat wij als Farang moeten proberen goed op ons zuurverdiende geld te letten en dat er diverse trucjes zijn die niet in ons voordeel zijn.
Ik geef dan ook voorbeelden hoe het bij ons vergaat.
Ik heb in de afgelopen 40 jaar veel farangs ontmoet en hun ervaringen aangehoord.
Tegenwoordig krijgen de kinderen op de basisschool al onderricht hoe met geld om te gaan. En reageer nu niet met “zinloos” of iets dergelijks maar geeft liever een “like”.
Aan al deze reacties valt weinig toe te voegen. Het heeft allemaal te maken met de moraal en een gebrek aan educatie. Sparen is voor halvegaren. Kennelijk begrijpt men niet dat lenen de problemen groter maakt i.p.v. kleiner. Soms vraag ik mij wel af in hoeverre leningen weer terugbetaald worden en of de banken en loan sharks veel moeten afschrijven, want van kale kippen is het nog steeds slecht veren plukken.
Voor de meeste Thai zit het niet in hun “cultuur” om te sparen of financieel vooruitziend te zijn. In België worden enorme kapitalen gespaard. Maar … volgens persberichten komen 50% niet meer aan sparen toe. Ik ken mensen die niet met geld kunnen omgaan. Hier is er wel nog een vangnet waar de Thai (vermoedelijk) geen gebruik kunnen van maken. Hier stap je naar de gemeente om begeleiding en een schuldafbetalingsplan.
De meeste Thai zien de gemoedsrust niet in om schuldenvrij te zijn, en om met een korting te kopen door cash te betalen.
Htet gaat eigenlijk niet om schulden (die hebben we bijna allemaal als we een hypotheek heben, een lening voor de auto en een creditcard) mar om problematische schulden. Schulden dus die niet of nauwelijks kunnen worden afgelost.
Er zal ongetwifjekd bij de financiele instellingen een definite bestaan hiervan (oninbare vorderigen of zoiet) maar het gaat om de burger, maar niet alleen om de burger. Ik wilde de situatie in Thailand dan ook niet met Nederland vergellijken want die gaat volkomen mank. Enkele aspecten van de hoge schuldenlast van Thais zijn:
– het lenen van geld van familie of vrienden en niet het idee hebben om dat terug te betalen (het is een soort gift van de rijke naar de arme familie);
– het lenen van geld bij loan sharks;
– het lenen van geld tegen ruil van eigendom (met name van grond) die blijkt niet zoveel waard blijkt te zijn;
– het lenen van geld met de borgstelling van een ander familielid of vriend (die ook niet genoeg inkomen heeft of al meerdere keren borg staat);
– het niet kunnen omgaan met geld (geen budget);
– geen financiele planning, nog niet voro 5 weken;
– schulden door gokken;
– het te gemakkelijk kunnen lenen van geld bij een bank;
– het te gemakkelijk kunnen krijgen van een creditcard.